Alþýðublaðið Sunnudagsblað - 26.06.1938, Blaðsíða 7

ALÞÝÐUBLAÐIÐ
7
Ur bréfakörfunnl
Vísindamaður sem morðingi.
Pi’ófessoiiarnir BeUajno og
Aciostia vio'nu þiekt'ir siem eiMhvierj-
frægiuisto stj örnpfriæðiihgiarnlir í
S’uóh.ír-Amieríku iO|g störfiuiðiu á
eTnhverri frægiustu &tjönnuriamn-
sóknia'rstofunhi í Ameríku.
Ei'nia nóttiná hringdi prófe:SSor
Acositia t'il ýmissia nitsf j’óinniar-
skrTfstofa í Lim'a, höfuðbiorg
Perui, iojg fi'lkyniti', að hann hefðf
rétt áðiani veríið aö fiinna ný|a
heikTs'tjörnlu oig kallaði hania
„Nova“. Rétt á eftir hiriinjgdí hann
á lögneigliusföð'inía qg slcýröi frá
því, tað hairtín hiefð'i fiuindilð lík'ið
iaf s'ta'rfsbr'ó.ðlu'r stnum, Bellano, í
hlTðarálmiu bygigingafi'nniar. Rýt-
Tnjgur hiafði staði'ð i hiaki hans.
Marf iniez Teyni 1 qgragliumaiðuir
fékk |>að hl'Utverk að ljóst;i upp
ura hinin seka, ekki einiuingis
ve,'gnia þess, að. hiainn var ein-
hver slynigiasti leyinilöigreglumaið-
nrinjn í landiinu, heldur emnfrem-
dr veiginia þess,, hve mikinn áhiuigai
hiann hafðí einmiitt á stjörinufræði
Stria'X sömu uóttiina gat Miarti-
nez í'uilvissaö sig um þaö. aö
ein(hvier hiafði brotist iinin í hlið-
arálmama. Enin fremur fann hann
fi'ngraför iiunibrotsmiaininsins, og
þá fcom í Ijós, að maður þessd
vár fcunamgur lögtreglunnii, og
háfði honum oft verið hegnt áð-
W. Það tók ekki liaingain tímia að1
táfca mianimnn fastan., og játaði
hiann .straix á sig iinntoiotið, en
neitaði einidiiegið aið hiafai átt
uokkurn þátt í mionðlinu. Hann
játaöi enin fnemur, að hamn ætti
rýtinginn, .sem Bellano vair myrt-
ur mieð', enj hann .sagðist aðeins
hafa nptaö hiainn til þesis, aö
-sprengja. 'upp lásii'nin með hionU'm,
og .siöianj hiefði banin týnt honium.
Martiniez efaðist ekki um, aö
maöuriun segói satt. Að vísu
vii,s,s.i hanin, iaið maðurinm var
þiektur uim alt umhverfið fyriir
<lirf.sikufuii inntoot, en hann hiafðji
aldnei úthelt blóði, ,svo vitaö
væri.
En nú kiom örlítið atvi'k fyrir,
sem leynilögreglunranniin'um þótti
athyglisvert og hainín festi sér í
minni við rannsókn sinai á
s.tjörtourannjsó'knairstofhluiSmi.
A'uðvitað hafð.i hanin horft á
hlina nýfundnu stjöniu, „Nioivah,
gegn, um stjömufcifcinn, og þegar
Aoosta, prófiessiar gerðii slikt hið
samia ,á eftir, hionum, hafði hiamn
fyr,st sti.lt kífciinn tij hæfi's sjóm
sinn,i. Hanin gait þvi ekki sjálfur
hafa indtað kíkinn næst á undan
gl æp am á liasórfræðinign'um.
M'artánez hóf aftur raniasókn í
stjörnur'annsóknia'rst'Ofniuninn.i og
blaðaðii í géjgnum clagbæku'r
S'tjiömufræðii'nganna, sem þeir
höfðu haldið um1 nainnjsóknir sín-
ar. Þair kom (Skýrt í ijióis, að það
v,ar ihi'nn myrti Beilano, en akfci
Aoo.sta, ,sem hiafðii fandið reiki-
stjörnuna. Þegair Martiinez spu'rði
AooiSta >að því, hvers vegna hann.
hefði veri'ð í rannisökimrstofunni
nóttina ,sem morð.iö var framið,
þar sem hanu hefði efcfci átt vakt.
þá nótt, svaraöi hanjn því t,il, að
Bellano hefði bieðið sigað hjálpa
sér, því að hainn væri ekki vel
frískur.
LeynilögiTeglumaðu'riinn va;r ekki
vel ánægður með þetta og hélt
áfram rannsókinuim sinum og
fcomst að því, að mieðal stjömu-
fræðihga hafð.i hinn jinyrti verið í
mii'klu meira áliti en;. .starfshróðÍT
han,s.. ...
“ . Jj jpj
Nú hafði það oft,jborið við, að
særð hégómagi'rni ,ya.r orsiök
miorða. Þess vegna tók Martiniez
Aoo,sta fastan: og áfcærði hiamn
fyrir morð. Eftir nokkrar vífil-
engjur gafst hanin ápp og játaði.
Það va,r satt, :^ð kvöld'ið, sem
morðið var framáð, kafiði Bellianjo
ekki verjö vel ffi&fctlf'óg bað því
Aoosta að aðstidðia ' :sig. Þegajr
innbnot'ið var framið, var Aoostia
einmitt staddur í hliðarálmunni,
en, Bellano vair hjá stjömukikiin-
um. Aoo.sta varð hræddur við
þjófinn o,g hljöp inn í rajm,sökn-
arstiofuná til Biellainio og biað hann
að hjálpa ,sér. Bn áðuir én
Aoosta fenjgi orði upp fcomið,
hrópaði félagi hans til hanis,
iglaður í bragði, að hianjn heföi
fuindið nýja stjömu. Því næs.t
fóriu þieir báðir út í hliðaráimun a,
en þá var i'ninh.riotsþjófuirinn aTlur
á bak og bunt, 'þar ,eð ‘ hainn
hafði oröið vair við menin í h ús-
ilnhi, en rýtingu'r h,an,s Iá á gólf-
inu. Aoosta, sem var afbirýðiisiam-
ur við félaga sinn, af' því iað
hann hafði fundið neifciístj'örniuna,
ákvað' á6 drepa Biellian'o með rýt-
ingnum í þieirri öriujgigu von, að
allir myntíu áfit-a, að iinnbirots-
þjófuJ'inn hefðii fram'ið ódæðið'.
því inæst gi'eip hainn rýtiiniginn,
stakk honu'in í bakiö á Bellamo,
gekk þ-ví næst iinn í rannsóiknar-
heiiibergið og hriingd.i þaðan til
biaðanina og lögrieglunnax.
Mofðið var fram'ið af ráðnum
huga. En Aoo.sta jgerði ein m'is-
tök. Ef hann hefði stilt stjömu-
kíkinn til hæfis sjón siinini, áðiu'r
an lögreglan fcom, hiefði hanin að
lífcindum sloppið.
Hodza forsætisráðherra Tékkóslóvaka heldur ræðu á útifundi í
Prag.
Loks kom hjálpin.
Frú Ramberg vafcn'aði éinia
nóttina, híl'ustajði og ýtti svo vi'ö
manini sinium'. I-113-
— Það er þjófuir inni á skm-tí
sitofunni þinini, sem er að' reyijáé
að brjó'tai upp gliiggann.
Ramberg snéri sér í rúmiinu og
hvíslaði:
— Truflaöu hainn þá ekki. Ég
hefi ekki getað opniaið gluggann
frá því málarinin var hérma.
Nóg samt.
Jafcoh er í fæði hjiá frú Niielsani
og bioirgar 25 fcróinuir á viku.
Hamm biofðair stö'ðugt mieirat og|
nneira, þara til frú Nielsen segir:
— Ja'kob; ég má til að hækka
veiiðið ;upp í 35 fcróniur.
— Niei, í guðs bænjum geriö
þaö ekki, frú Nilelseni, segir Ja-
fcob. — Ég á nójgu orvitt með að
boifða fyfir þessair 25 króiniU'r.
Dagbók læknisins.
Stúlka niokfcur, sem vair að laka
bíl fyi'ir hon^, lenti á öðr'ium bíl
og var fl'utt á spítaliairvn. Við rfun-
ið standaj lækniirinm og hjiúkrlun-
anfeoniajn.
Læknirinn:
— Skiifið niiður, systir! Síðu-
bnot, öxl úr liði, mar á fótlegjg.
... Hvað lemð þér gömul?
— Tiuttuigu og fimmi ára.
— Sferifið enn fremu'r; M'innið
Þvottaduft
hinna vandlátu.
bilað, S'ajgði læknirin’n við hjúkr.
unarkonu'nai.