Alþýðublaðið - 22.01.1944, Blaðsíða 8

alþyðublaðið
Laugardagur 22. janúar 1944.
I*
TJARNARBIÖ
LAJLA
Kvikmynd frá Finnmörk
eftir skáldsögu A. J. Friis,
leikin af sænskum leikur-
um.
Aino Taube
Áke Oberg
Sýnd klukkan 3, 5, 7 og 9.
Sala aðgöngum. hefst kl. 11
YFRIÐ NÓG.
„Og hvað mundi ég nú
spurði maður nokkur, sem hafði
verið að vátryggja hún sitt og
muni gegn eldsvoða, — „ef kof-
inn og allt saman hrynni í nótt?
„Sennilega“, sagði umboðs-
maður vátryggingarfélagsins,
„tíu ár að minsta kosti!“
❖ *
KAUP KAUPS
SKIPSTJÓRI á vöruflutn-
ingaskipi nokkru, klykkti' eitt
sinn út með þessum orðum í
dagbók skipsins: Stýrimaður-
inn drukkinn.
Þegar stýrimaðurinn sá þetta
fauk í hann, en skipstjóri sagði
rólega: „Er það kannske ekki
satt?“
Daginn eftir var það hluverk
stýrimanns að ganga frá dagbók
inni og klykkti kann út með
þessum orðum: Skipstjórinn ó-
drúkkinn. —
Skipstjórinn varð öskuvond-
ur, er hann sá þetta, en stýri-
maður sagði rólega:
„Er það kannske ekki satt?“
♦ * t
KREPPAN?
DRENGHNOKKI nokkur
hafði verið óþekkur og verið
hýddur, en því næst settur í
„skammarkrókinn“, til þess að
hugsa um brot sín, bót og betr-
un. Þegar hann hafði verið
hálfa stund í króknum, kom
pabbi hans til hans og sagði:
„Þú veizt af hverju ég hýddi
þig, Jón, er ekki svo?“
»Ne—ei“, sagði Nonni, enn
hálfkjökrandi, „nema það sé
kreppan?“ *
;V6CKT
— Þetta er allt annað. Ég
kaus mér ekki foreldra sjálf. En
þennhn málsverð 'hefi ég tilreitt
mér sjálf og ég ætla að neyta
hans.
— Fjandans vitleysa er þetta!
hrópaði Klara æst. — Þegar þú
giftist kapteininum þínum, þá
giftir þú þig ekki öllum þeim
ættingjum hans, er honum
kynni að þóknast að eiga á lífi.
Þetta er eintóm vitleysa, sem
þú lætur þér um munn fara.
— Nei, svo er ekki. Ég verð
að segja þér ofurlítið. Klara, ég
vil ekki, að þú haldir að ég sé
að gera iðrun og yfirbót, en mér
hefir skjátlazt. Öllum skjátlast.
Munurinn er bara sá, hvort mað
ur hefir kjark til að bera afleið-
ingarnar. Annað hefi ég ekki að
segja, og þetta er það, sem ég
ætla að gera. Ekki meira um það.
— Ekkert ,ekki meira um
það‘, sagði Klara og brosti
við. — Að hvaða leyti hefir þér
skjátlazt, ef ég má spyrja? Mér
leiðist, þegar þú ert dularfull.
— Allt í lagi, svaraði ég. —
Ég hefi aldrei talað um þetta
við nokkurn mann. Ég hefi varla
viðurkennt það fyrir sálfri mér.
En það er þetta: Ég býst ekki
við, að Mikael sé sonur eigin-
manns míns.
Klara varð ekki gersamlega
rugluð. Hún horfði á mig eins og
hún væri undrandi, eins og hún
'hefði mesta löngun til að hlæja
eða til að blístra.
— Hm, sagði hún að lobum —
Þú heldur það. 'Þú veizt það með
vissu?
— Já — sjáðu nú til--------
— Auðvitað. Þeita er sú vitra
móðir, sem þekkir föður barna
sinna, sagði hún.
— Hlustaðu á mig, þetta er
ekki til að hlæja að, sagði ég
særð.
— Jæja, hvað er um hann að
segja? Geturðu gifzt honum?
Er hann kvæntur? Þú elskar.
hann, er það ekki?
— Hann er dáinn, og ég myndi
ekki giftast honum, þó að hann
væri á lífi. Ég elskaði hann ekki.
Ég þekkti hann varla. Og tveir
og tveir eru ekki ævinlega f jórir.
Það er svo, sagði Klara og
var nú ljúfari. — Þú hefir átt
við talsverða örðugleika að etja.
er ekki svo?
—* Þú hefir ekki heyr.t það
versla enn. Hann var Gyðingur,
og hann var iberklaveikur. Og
ég verð dauðskelfd í hvert sinn,
sem Milky fær kvef. Drottinn
minn sæll, ég hefi aðhafzt svo
margt, að ég á erfitt með að
ibæta fyrir það. Getur þér ekki
skilizt, að ég skulda 'þessari
fjölskyldu nokkuð. Það er þess
vegna, sem ég hefi sagt skilið
við karlmenn og ást og allt það.
Það er sú eina yfirbót, sem ég
get gert.
— Þú mátt ekki vera of hátíð-
leg, litli munkur. Gerðu þig ekki
svona skolli þýðingarmikla.
Hversu margar milljónir giftra
kvenna heldurðu að séu í sömu
aðstöðu og þú? iMilljónir stúlkna
hafa ekki hugmynd um, hver
er faðir barna þeirra — eigin-
maðurinn eða elskhuginn eða
snotri cmaðurinn, sem þær hittu
í veitingahúsinu og sáu aldrei
framar.
Þetta hafði mér aldrei dottið
í hug.
— Er það? spurði ég undrandi
yfir þessu nýja viðhorfi.
— Veiztu það ekki? sagði
Klara. — Allt það, sem skrifað
hefir verið um karlmenn, sem
aldrei hafa vitað, hvort þeir
voru feður barna sinna eða ekki!
Og hvað um mæðurnar? Hvern-
ig eiga þær að vita þetta alltaf?
— 'Bara ef hann hefði ekki
verið veikur------sagði ég.
— Segðu mér, saftði Klara og
lyfti upp hökunni á mér og
horfði í augu mín, — þykir þér
minna vænt um barnið þess
vegna?
— Minna? sagði ég stein-
hissa. —• Minna? Auðvitað
meira.
— Hvers vegna heldurðu að
hann sé barn i— barn þessa
manns. sem þú varla þekktir?
— 'Hann virðist vera svo lík-
ur honum; og því meira eftir því
sem hann eldist.
— Jæja þá. Ég segi þá bara,
að þessi maður hlýtur að hafa
verið aðlaðandi. Drengurinn er
svo yndislegur, að maður fær
krampa kringum hjartað eins og
þegar hlutirnir eru næstum því
of fullkomnir.
— Nei. Ég held ekki, að Man-
fred hafi verið aðlaðandi. Hann
var -------þú veizt —• — Ég
mundi ekki hafa drukkið úr
sama glasi og hann. Og nú á ég
ibarn, sem hann er sennilega
■faðir að. Ég veit ekki, hvers
vegna svona skrýtnir hlutir
henda mig.
— Þig og alla aðra. Sjáðu
'bara hvernig fólk lifir lífi sínu
allt umhverfis þig. Það er vissu-
lega að bæta sér upp liðinn tíma
og lætur ekkert hindra sig. Og
það er allt svo þýðingarlítið, sem
skeður milli karls og konu. Hef-
irðu aldrei virt fyrir þér í smá-
sjá dropa af óhreinu vatni. Jæja,
þar er hérumlbil Iþað sama. Hring
snúningurinn, hraði Iþessara
skólpdýra (á að skipta sér, hvern
ig þau flykkjast saman, hvern
ig þau klofna og vaxa saman,
Éinn góðan veðurdag ætla ég að
ibúa til dans um það. Og ég ætla
að kalla hann „Fjölkvæni" —
litli, heimski munkurinn þinn.
Gamli maðurinn dó snemma
BS NYJA BIO S
a GAMLA BlÓ SS
Konan með öri
(A WOMAN’S FACE)
(TALES OF MANHATTAN)
Mikilfengleg stórmynd.
Aðalhlutverk:
Charles Boyer
Rita Hayworth
Ginger Rogers
Henry Fonda
Charles Laughton
Paul Robeson
Edward G. Robinson
Auk þessa 46 aðrir
þekktir leikarar.
Sýnd klukkan 6,30 og 9.
Joan Crawford
Melvyn Douglas
Conrad Veidt
Sýnd kl. 7 og 9.
Börn innan 12 ára fá ekki
aðgang.
ISIóðin til Omaha
(THE OMAHA TRAIL)
James Craig
Dean Jagger
Sýnd klukkan 3 og 5.
Aðgöngumiðar seldir frá
kl. 11 f. h.
um sumarið. Það reyndi mjög
á þrek hans síðustu mánuðina,
sem ibaráttan stóð milli hans og
krabbameinsins. Ég herjaði
meira morfín út úr dr. Mayer
en þessi gamli heiðursmaður var
fús til að láta af hendi. Aðeins
rétt áður en umskiptin urðu fór
gamli maðurinn að gráta í eymd
sinni, hann formælti sjálfum
sér fyrir það. Hann var orðinn
gagnsær eins og lampahlíf, en
hann dó á þann hátt. er sæmdi
prússneskum yfiramtmanni af
gamla skólanum. Hann hafði
nokkrar áhyggjur út af hinum
ófullgerðu endurminningum sín
um, í þjónustu ættjarðarinnar
og ég lagði þær í kistuna með
honum. Ég hugsaði með mér, að
hann myndi hitta afa mína á
einhverju traustu og snotru skýi
sem ætlað væri gömlum heiðurs-
mönnum af góðu bergij brotna,
og að þar gætu þeir spilað himn-
eskan bridge.
MEÐAL BLAMANNA
EFTIR PEDERSEN-SEJERBO
og fulltíða menn eru vanir að vera, en framkoma hans og
háttemi allt hafði eigi að síður tekið gagngerðum umskipt-
um.
Nú unnu þeir félagar sem sé öllum stundum við timb-
urflek þennan.
En smíði hans sóttist frámunalega seint.
Það var mjög seinlegt að fella sérhvert tré, búta það
niður og hefla það til. Þeir urðu að flytja sérhvert tré niður
til strandarinnar, áður en í það var ráðizt. Til þess urðu þeir
félagar allir að fylgjast, að og hrökk þó varla til. Nokkur
stærstu trén voru meira að segja svo erfið viðureignar, að
þeir urðu að gefast upp við þaú.
í byrjun nóvembermánaðar voru þeir svo langt komnir.
að beir voru að bisa við tíunda tréð, sem ásamt öðrum, er
bútuð höfðu verið niður og unnin eins og vera átti, átti að
flytja þá yfir hafið, veita þeim hið langþráða frelsi.
Wilson hafði mælt svo fyrir, að nú skyldu þeir taka til
óspilltra málanna að negla flekahlutana saman.
En þá gerðist' náttúruundur, sem hafði örlagaríkar af-
leiðingar.
Veðrið hafði langa hríð verið óvenjulega fagurt og stillt.
En morgun nokkum vöknuðu þeir félagar við það, að
stormurinn þaut í krónum trjánna og regnið helltist niður
úr loftinu. Skógurinn bergmálaði af hinum óhugnanlegu
skrækjum páfagaukanna, og mikil brimgnýr barst utan frá
ströndinpi.
Bims/
Ufr/ CERTAINLY DIDM'T 5RÍ.VG
i SCOKCHy HciZB O^BNLY/ •ÍOW’ÍÍE .
W£ ÆOIN’ TO P/NC’ WMf

0CORCHY,
B1 .VATI 5PIES,
DISCCVES9 THAT THE
MAN WWOSS PICTURE
WAS !N THE
MY5TERIOU5 PABErOqf
IS HI5 OLD ENCMY
TOOT.,. MEANWHILE
5TEPP-I, WiTH O'PAf
AND GRSGPIN, LS6S
THE MICP.OPHOTO
MAP,,.
O.VE' OP T'HESE MAQ.KEO AREAS
AAU5T SHOW WHERE THE MAN
IN THE PA55PORT PICTURE IS,
MV GUESS IS THEV’VE TAKEN
5r-7 SCORC HY THERE / t™—--
THE' CiRCLE BECINS JUST'
AÖOVE BURSA/ WE FIND THE'
EYACT' CENTER OF IT, AND
WHEN WE GET THERE ,,, WE’LL
mwzzzt PLAN / .
GRE&PIiN: „Þeir hafa áreiðan-
lega ekki flutt Örn hingað op-
iníberlega. Það hafa iþeir gert
leynilega. Og hvernig eigum
við að fara að því að finna
hann?“
STEFFI: ,J2g hygg að maðurinn,
sem myndin er af sé á einhverj
um þessara merktu staða hér
á kortinu. Ég er viss um að þeir
hafa farið þangað með öm.
Hringurinn toyrjar héma rétt
fyrir ofan Bursa. Við skulum
finna miðdepil þessa syæðis og
þegar við höfum fundið hann,
þá skulum við gera nýjar áætl-
anir um leiðina.“