Alþýðublaðið - 02.02.1944, Blaðsíða 5

Miðviku&agur 2. febrúar 1944.

Aþenuborg
Mynd þessi er af Aþenu, hinni fögru og sögufrægu höfuðborg Grikklands, sem nú verður að
una grimmilegu og miskunnarlausu hernámi. En vonandi verður þess ekki langt að bíða, að
Grikkir endurheimti frelsi sitt og Aþena verði íiöfuðborg frjálsrar og fullvalda þjóðar á ný.
EG TEL stærsta glæp Hitlers
þann, að hann hefir unn-
ið markvíst að því með aðstoð
samherja sinna að byggja múr
haturs milli þýzku þjóðarinnar
og þjóða þeirra, sem orðið hafa
fórnardýr herskara Þjóðyerja.
Þessa gætir ekki aðeins nú, með
an styrjöldin geisar. Þess mun
og gæta langt fram í komandi
tíð eftir að friður er á kominn
og vopnagnýrinn hljóðnaður.
Það er auðvitað gott og biessað
að kveða sem svo að orði, að
vegna þess að við séum menn-
ingarþjóðir ben okkur að
styrjöldinni Tokinni að setjast
niður, una glaðir við fenginn
frið og segja við Þjóðverja: Þiö
hafið verið slæmir drengir, en
nú ætlum við að vera góðir við
ykkur. Auðvitað ber okkur að
vera góðum, sizt skyldi því í
móti mælt, en hvernig haldið
þ.ið, að Þjóðverja- geti vænzt
góðsemi t. d. af hálfu hinna c-
hamingjusömu Grikkja, er hafa
verið hraktir brott frá heimil-
um sínum og orðið hafa að búa
við hungur og harðrétti. Hvern-
ig ætti þeim að vera auðið að
auðsýna Þjóðverjum góðsemi
og góðvild?
Ég el þá von í þrjósti, að
þeir, sem hraktir hafa verið
hrott frá heimilum sínum, muni
eiga afturkvæmt þangað að
ráðnum úrslitum styrjaldarinn-
ar, það er að segja þeír, sem
ekki hafa látið lífið. Ég vona,
að gríska þjóðin fái notið
auðnuríkrar framtíðar. Ég vona,
að hún beri gæfu til þess að
koma á hagkvæmu og heilla-
ríku stjórnskipulagi hjá sér og
velji >sér framsýna og dugmikla
ríkisstjórn. En hvernig mun
hægt að krefjast góðvildar og
mildi af fólki því, sem hefir
komizt í kynni við hið ógnlega
böl einræðis og harðstjórnar?
Þess vegna fullyrði ég að
stærsti glæpur Hitlers sé sá, að
hann hefir torveldað okkur
mjög uppbyggingarstarfið eftir
stríðið. Iiann hefir reist múr-
veggi milli manna og þjóða, sem
örðugt mun reynast að jafna við
jörðu.
Hins vegar er því ekki að
neita, að fortíð grísku þjóðar-
i innar ber þess ýmis vitni. að
hún er fljót að gleyma misgerð-
um í sinn garð og óðfús þess'
að efna til samvinnu við onnur
ríki. Hinni fornu og þrálátu
deilu milli Grikkja og Tyrkja
lauk með samninþeirra i
milli, fyrst og fremst fyrir for-
E-EIN þessi, sem fjallar
um viðhorfin á Balk-
anskaga og einkum þó á
Grikklandi eftir stríð, cr eft-
jr André Michalopoulos, sem
verið hefir útbreiðslumála-
ráðherra grísku stjórnarinn-
ar í Lundúnum og er þekkt-
ur ræðuskörungur og rithöf-
■ nndur. Hér er greirún þýdd
úr World Digest.
göngu bg framsýni Venizelos,
og eftir það hefir verið tíðinda-
laust við þann hluta Miðjarðar-
hafsins. Hinar fornu óyinaþjóð-
ir hafa nú búið í góðu nábýli í
tugi ára. Grikkir höfðu og for-
göngu um stofnun Balkanbanda
lagsins og reyndu að gera allt
til þess að fá Búlgaríu til þess
að gerast aðili að því, þótt eigi
tækist. Allt gefur þetta fyrir-
heit um það, að Grikkir muni
láta endurreisnarstarfið eftir
stríðið mjög til sín taka, enda
hæfði annað vart svo merkri og
mikilhæfri þjóð.
❖
AÐ ráðnum úrslitum styrj-
aldarinnar munu vígtenn-
urnar verða dregnar úr skolt-
um árásarríkjanna. A því er
enginn vafi. En þegar því hefir
verið komið í kring, verða þjóð-
ir þær, sem harðast hafa orðið
úti af völdum hildarleiksins, að
leggja alla áherzlu á það að
græða sár síxi. Það verður og
að treysta og tryggja friðinn
og efna til farsællegrar og giftu-
ríkrar samvinnu- milli þjóð-
anna. Þegar er mjkill áhugi
vakinn í þessum efnum, og
margar ráðstafanir hafa verið
gerðar til þess að þetta megi
verða. Forustumenn þjóðanna
verða að ráða ráðum sínum af
skynsemi og framsýni. Ég er
þeirrar skoðunar, að samning-
ur sá, sem hinar útlægu stjórnir
Grikklands og Júgóslavíu gerðu
með sér um Balkansamband, og
undirritaður1 var í Lundúnum,
sé mikils vert spor í þessum
efnum og verði upphaf heilla-
vænlegs sambands þessara
þjóða í framtíðinni. En samn-
ingur þessi er aðeins upphaf —
fvrsti þáttur. Forsætisráðherrar
Balkanþjóðanna, utanríkismála-
ráðherrar og fjármálaráðherrar
munu koma saman til fundar

\ ''

iJ
&
Um læknabrjálæðL sjúkdóma, bókaútgáfu til atvinnu-
bóta — og læknaleysið í dreifbýlinu.
og ráða ráðum sínum um sam-
vinnu þessara ríkja eftir að
stríðinu lýkur, svo og þing-
nefndir frá löndum þessum.
N ÞVÍ fer fjarri, að Grikk-
land og Júgóslavía muni
verða einu aðilarnir að banda-
lagi því, sem á verður komið.
Stjórnir þessara ríkja hafa að
sönnu haft forustu um undir-
búning þessa máls. En það mun
verða lögð á það öll áherzla, að
allar Balkanþjóðir verði aðilar
að bandalagi þessu. Allt mun
verðaigert til þess að svo megi
verða. Þá mun þessi hugmynd
líka fyrst ná fullum tilgangi
sínum.
Þess ber að geta og gæta, að
þegar rætt er um alþjóða- og
milliríkjamál, kemur margt til
álita. Svo er og um viðhorfin
á Balkanskaga. í þeim efnum
er eitt atriði, sem skiptir miklu
máli og margir eru kvíðafullir
yfir. Það er aðstaða og afstaða
Rússlands. Rússland má sín
mikils, og það er ólíklegt, að
það vilji ekki láta áhrifa sinna
gæta. Stjórnmálastefna Rússa
að undanförnu bendir að
minnsta kosti til margs annars
fremur, en að það muni una
hlutskipti hornrekunnar. Rúss-
land er stórveldi, sem mun vilja
láta taka mikið tillit' til sín, þeg-
ar skipa skal málum eftir stríð.
Rússar munu ekki hvað sízt
vilja láta áhrifa sinna gæta í
Suðaustur Evrópu, að minnsta
kosti meðal þeirra þjóða, sem
eru af slafneskum uppruna.
Rússar munu sennilega taka
það hlutverk að sér að halda
hinum óbilgjörnu og herskáu
Búlgörum í skefjum. Einnig
geri ég ráð fyrir, að þeir muni
seilast til frekari íhlutunar og
áhrifa í Júgóslavíu.
Persónulega er ég þeirrar
skoðunar, að ekki muni stafa
rnikil hætta af rússneskri íhlut-
un og ásælni í norðurhéruðum
Grikklands. Sú hætta verður
varla meiri þeirri, sem Grikkj-
um hefir stafað af Miðveldun-
um síðustu öld. Þess ber að
minnast, að mikil breyting hef-
ir á orðið í Rússlandi frá því á
dögum hinnar blóðugu bylting-
ar árið 1917. Rússar munu láta
mál öll til sín taka með allt
öðrum hætti í framtíðinni en
var í fortíðinni.
*
P FTIR HINA blóðugu bylt-
ingu í Rússlandi, sem ef
Frh. á 6. síðu.
ÞAÐ HEFIR LENGI verið vit- j
að að Reykvíkingar misnota
mjög læknana. Er þar mikill og
eftirtekíarveröur munur á, þegar
borið er saman við kjör sveita
fólksins, sem ekki getur náð í
lækni jafn vel þó að líf liggi við
og það kostar á annað þúsund krón
ur að sækja lækni, eins og Gunnar
Gunnarsson skáid skýrði nýlega
frá í viðtali við blað hér í bænum.
AÐ MEÐALTALI hafa nætur-
læknar farið 10 sinnum út á hverri
nóttu undanfarna 9 mánuði. Þetta
er samkvæmt skýrslu Læknavarð-
stofu Reýkjavíkur. En hér koma
þó ekki öll kurl til grafar. Læknir
sagði við mig í gær: „Við erum
miklu oftar kallaðir ut, en við
kjöftum okkur frá því eins oft og
mögulegt er. Ég fullyrði að 75
prósent kvaðninganna er alger ó-
þarfi.“ Þetta er ljót mynd af lækna
geðveiki almennings. Og því ljót-
ari verður hún þegar manni dett-
ur í hug aðstaða fólksins í dreif-
býlinu.
ÞAÐ ER LÚXUS í þessu lækna-
standi. Við þurfuip ekki svona
marga lækna hér í Reykjavík, en
það vantar lækna út um land.
Við Reykvíkingar verður að læra
að spara læknana. Mér virðist að
það sé þessu læknabrjálaða fólki
að kenna hér í þænum að lækna
skuli vanta svo tilfinnanlega í
dreyfbýlið. Ef við kölluðum ekki
jafn oft á lækna og raun er á,
myndu lækar leita sér atvinnu
annars staðar, þar sem þörf væri
fyrir þá.
ÉG ER KANNSKE heilsubetri en
fólk flest, að minsta kosti held ég
að ég hafi aldrei á æfi minni leit-
að næturlæknis. Að vísu hef ég
fengið tannpínu að nóttu til, og
krakkarnir kanske kvartað undan
einhverjum verk, en það hefir ver-
ið beðið til morguns með að hringja
á lækninn — og þá hefir tannpín-
an oftast verið búin og verkurinn.
horfinn.
MÉR DETTUR í HUG, þegar ég
er að skrifa þetta, að fyrir
nokkrum árum þjáðust allir af
lífhimnubólgu, síðan hélt ristil-
bólgan innreið sína — og nú, síðan
stóra læknabókin kom út þjást
allir af einhverju sem kallað er
ofnæmi. Að vísu grassera nú allir
þeir dásamlegu sjúkdómar, sem
nefndir eru í þessari miklu pestar-
bók og er hún því ein stórkostleg-
asta auglýsing um notkun lækna,
sem nokkru sinni hefir verið gefin
út.
ÉG HYGG YFIRLEITT, að al-
drei hafi verið gerð nein jafn
þýðingarmikil ráðstöfun til að
koma í veg fyrir minkandi atvinno
hjá nokkurri stétt, eins og gerð
var með útgáfu þessarar bókar.
Ef verkakarlarnir gætu gripið til
einhvers slíks, þegar Bretavinnan
minkar, þá þyrfti alþingi og ríkis-
stjórn ekki að kvíða þeim dögum’,
Almenningur gerir sig að fífli meö
þessum sífelldu læknaköllunum,
Læknar eru ágætir til þess að
skera burtu meinsemdir, stinga á
kýlum, rífa úr manni skemmdar
tennur, binda um brot og allt svo-
leiðis, en meðalasull þeirra héfir
litla þýðingu, en á það trúir al-
menningur 'mest.
í GAMLA DAGA var ég allt af
við og við að 'fá einhvers konar
hálsbólgu. Ég sótti aldrei lækni,
drakk bara sjóðandi vatn og
gleypti eins heita gufu og ég gat
—- og mér batnaði allt af. Heita
vatnið er ágætt, eins og Þórður á
Kleppi sagði. — Og ekki er heil-
brigt fæði verra. Þar er ég Jónasi
Kristjánssyni sammála.
Hannes á horninu.
Stjórnmála- og fræóslurit AlþýÓufl. III.
1 Allir SÓSÍALISTAR þurfa að lesa rit Gylfa Þ. Gíslasonar:
SMI
á vegum lýðræðis eða einræðis
Fæst í bókabúðum. Kostar aðeins 2 krónur.
Áður hafa komið út 2 stjórnmálarit með
þessum ritgerðum:
I. Sigurður Jónasson: Rafmagnsveitur fyrir allt ísland.
Jón Blöndal: Beveridgeáætlunin. Kostar kr. 1,25.
II. Jón Blöndal: Þjóðnýting og atvinnuleysi.
Sigurður Jónasson: Þjóðnýting á íslandi. Kostar kr. 1,00.
Eignist öll stjórnmála- og fræÖslurit
Alþýðuflokksins
\ Reykvíkingar!
Úrvals salfkjöf
fæst nú og framvegis í flestum kjötbúðum bæjarins.
i Alþýðublaðsins er 4900.