Alþýðublaðið - 22.06.1944, Blaðsíða 8

s
ALÞYÐUBLAÐIÐ
FjLmmtudagur 22. júní 1944
SSTJARNARBlðB
DIXIE
Amerísk músikmynd í eðli-
legum litum
Bing Crosby
Dorathy Lamour
Billy de Wolfe
Marjorie Reynolds
Sýnd kl, 5, 7 og 9
FRÍKIRKJA
í PRESTAKALLI úti á landi,
var sóknarkirkjan orðin mjög
hrörleg og komin að falli. Svo
kom að því að haldinn var fjöl-
mennur . safnaðarfundur um
endurbyggingu kirkjunnar og
urðu heitar umræður um málið.
Vildu sumir láta byggja hana úr
timbri, en aðrir úr steinsteypu.
Gottskálk bóndi hafði setið
hljóður og hlustað á kapp-
ræðurnar, en snögglega sprettur
hann á fætur og biður sér hljóðs
og segir:
„Ég er nú ekki byggingafróð-
ur, en eftir beztu upplýsingum,
sem ég hefi fengið, hygg ég það
verða ódýrast að byggja frí-
kirkju.“
*
MORMÓN AMESSA
í REYKJAVÍK
Eftirfarandi fréttaklausa var
í Fjallkonunni 9. april 1901:
„Á laugarfrjádagskveld ætl-
uðu mormónskir postular (bisk-
upar) að boða sinn fagnaðarlær
dóm í „Báru“ (félags) húsinu
hér í bænum. Þar varð húsfyll-
ir, en biskuparnir fengu engu
orði upp komið fyrir óhljóðum
og pípublæstri áhorfanda, og
kastaði einhver úldnum eggj-
um beint framan í ásjónur bisk-
upanna. Loks tókst að fela þá
og sluppu þeir því óskemmdir.
Talsverðar skemmdir urðu í hús
inu, bekkir mölbrotnir og glugg-
ar o. s. frv. Lögregluþjónn, sem
við var staddur, gat ekki við
neitt ráðið.“
að eiga. Þessir snotnu inmiskór
og sokkar, ‘þessir dlásamlegu,
viíðu pils með ieggingunum,
knipplingarnir, böndin, kambarn
ir, töskurmar, lallt þetta vakti
brennamdi löngun hjiá henni og
hún gæti ekkert veitt ,sér af
þessu. iHún var í atvinnuleit,
útskúfaður atvinnuleylsingi og
hver afgreiðsluistúlka gat séð á
henni við fyrstu sýn, að hún
var fátæk Og vantaði atvinnu.
iÞið skuiuð samt ekki halda,
að hún hafi verið taugaóstyrk,
tilfimninganiæm og óhemjuieg
stúlkukind, sem 'hafi verið kast-
að inn í kaílt, skilnimgarlaust og
miskunnarlaust um'hverfi því að
það var íhún samnarlega ekki. En
kvenffólk er undarlega viðkvæmt
fyrir öllu 'því, sem iýtur að skart
gripum og fötum.
Carrie hreiffst ekki eimgöngu
af öllum þessum nýju og fallegu
fötum; hún ffann einnig til sárr-
ar beiskju, þegar hún tók eftir
hinum glæsilegu konum, sem
ýttu henni tii hliðar og litu ekki
á hana, heidur isigMiu ffrarn hjá
henni án þess að taka léftir henni
með hugann allan við efnin og
vörurnar í búðinni. Carrie
þekkti ekkert til hinna heppn-
ari kynsystra sinni í Iborginni.
Hún hafði heldur alldrei séð af-
greiðslustúlkurnar í borginni, og
nú var hún svo látiimótleg í sam
anburði við þær. Þær voru yfir-
ieitt snotrar, sumar laglegar,
með kæruleysissvip, sem gaf
mörgum þeirra skemmtilegt út-
lit. Þær voru snoturilega klædd-
ar, sumar jaffmivel glæsilega, og
þegar hún mætti augnaráði ein-
hverriar þeirra, sá hún glöggt,
að hún var rnetin og léttvæg
fundin — hin tötralegu föt henm
ar og ffeimniisblærinn, sem hún
hélt að hún hlyti að bera með
sér, gerðu öllum Ijóst, hver húm
var og hvað húm var. Hún fann
til sárrar öifumdjar. Hún fann ó-
ijóst, hve mikla töfra borgin
hefði að igeytma — auðæffi, glæsi-
leik, munað — ailia 'hugsanlega
skartgripi óg hún þráði falleg
föt og fegurð af öillu hjarta.
Á annari 'hæð vor-u skrifstof-
urmar, en þangað var henni vís-
að, þegar hún haffði spurzt lítið
eitt fyrir. Þar sá hún margar
ungar stúlkur, sem leituðu að
atvinnu eims og hún, en voru
fúlilar aff sjálfstrausti og öryggi,
sem borgarlífið hefir í för með
sér, og þessar stúlkur mældu
bana út með vanþóknun. Þegar
hún hafði beðið á þrjú kortér,
var hún kölluð inn.
„Nú,“ sagði hvatur og um-
Bvifamikill Gyðinugr, sem sat
við skrifffoorð nálægt 'gluggan-
um. „'Haffið þér nokkurn tíma
unnið 'í annarrii búð?“
„Nöi, herra minn,“ sagði Carr
ie.
„iNú, ekki það,“ sagði hann
og leit hvásst á hana.
„Nei,“ sagði hún.
„Jahá, við viljum mú heidur
stúlkur, sem hafa einhverja
rey.nslu i þœsum efnum. Ég býst
ekki við, að það sé hægt að nota
yður.“
Carrie stóð stundarkorn og
'beið, því að hún vissi varla,
ihvort viðtalinu væri lokið.
„Það iþýðir ekki að standa
þarna og bíða,“ sagði hann
hranalega. „Við hafum mikið að
gera hérna.“
'Carrie hraðaði sér til dyranna.
. „B'íðið annarís andartak,“ kall-
aði hann ti'l 'hennar. „Látið mig
fflá heimilisfamg yðar. Það kem-
ux ffyHr að við 'þurfum á ung-
um stúlkum að halda!“
Þegar hún var komin heilu
og höldnu út á götuna, gat hún
variLa tára ibundizt. Það var ekki
einungis vegna þessa síðasta af-
svars, heidur vegna allra þeirra
vonbrágða, sem hún hatfði orðið
fyrir þennan dag. Bún var
þreytt og tau'gaóstyrk. 'Hún gafst
upp við að leita tfyrir sér á fleiri
sölubúðum og rölti nú áfram og
fann till nokkurs öryggis og létt-
is við það að blandast fólks-
straumnum.
Á þessari tilgangslausu göngu
sinni beygði hún inn á Jacolbson
Street, isem 'er ekki langt frá
ánni, og gekk mú sunnan meg-
in eftir þessu fjölfarna stræti.
AUt á einu kom hún auga á
pappírsmiða, :sem var ffestur á
eina hurðdna, og á foann var
skrifað með merkibleki: „,Stúlk-
ur áskast til að sauma.“ Hún
hikaði andartak og gekk svo inn.
Fyrirtækið Spegilheim & Co„
sem ffékkst við að sauma drengja
húffur, hafði aðsetur sitt á einni
hæð á byggingunni, ffimmtíu ffet
á breddd og um það bil áttatíu
'fet á hæð. Það var illa upplýstur
salur, og í dimmustu hornunum
voru glóðarlampar, pg undir
þeim voru vélar og vinnuborð.
Við iborðin voru margar stúlkur
að vinna og nokkrir karimenn.
Stúlkurnar voru ffölar, andlit
þeirra voru blettótt aff olíu og
ryki. 'Þær voru i þunnum, snið-
lausum bómullarkjólum og með
slitna og skakka skó. Margar
þeirra voru með upipbrettar erm
ar og isýndu bera handleggina
og nokkrar foöfðu hneppt kjólun
um frá í háisinn vegna hitans.
Þær tilheyrðu lægstu stétt verka
kvenna — kærulauisar, isóðalegar
og Æölar af inniverum. En þær
voru engan veginn feimnar, full
ar af forvitni og framhleypná
og fföluðu ruddalegt mái.
Carrie horffði ringluð i kring-
ujm isig og ákvað með isjáifri sér,
að foérna vildi hún ekki vinna.
Enginn veátti henni neina -at-
hygli, en sumir gutu til hennar
hornauga við og við. Hún beið,
þangað 'tiil allir Ihöfðu tekið eftir
foenni. Þá voru send ski'lalboð
til verkstjórans, og hann kom nú
' fram með vinnusvuntu og snögg
<58 NYJA BM B
Ættjörðin
umfram alli
(„This above All“)
Stórmynd með
Tyrone Power og
Joan Fontaine
kl. 6,30 og 9
Syngið nýjan söng
(Sing another Chorus)
Dans og söngvamynd með
Jane Frazee og
Mischa Auer.
kl. 3 og 5.
klæddur með skyrtuermarnar
brettar upp ffyrir olnboga.
„Viljið þér tala við mig?“
spurði hann.
„Er nokkur laus staða hér?“
sagði Carrie, sem var nú búin
að læra að 'ganga hreint til
verks.
„Kunndð þér að sauma
drengjiahúffur?“ spurði hann.
„Nei,“ svaraði hún.
„Eruð Iþér vanar svona
vinnu?“ spurði hann.
BS 6AMLA BIO aS
Kaldrifjaður
æviniýramaður
(Honky-Tonk)
Metro Goldwyn Mayer stór-
mynd
Clark Gable
Lana Turner
Sýnd klukkan 5, 7 og 9.
Börn innan 12 ára fá ekki
aðgang
Hún sagðizt ekki vera það.
„Jæja,“ sagði verbstjórinn og
klóraði sér áfougandi ibak við eyr
að. „Okkur vantar að vísu
saumakonu, en við villjum auð-
vitað foe'ldur vanar stúlkur. Við
höffum varla táma til þess að
kenna nýju tfólki.“ Hann þagnaði
og leit út um gluggann. „Við
gæffum reyndar tekið yður til
þesis að 'ganga frá húifunum,“
sagði hann hugsandi.
„iHvað foorgið þér um vik-
BJÖRNINN
eftir HENRIK PONTOPPIDAN
— Jú, sjáið þér til. . . ég las hérna um daginn um þessa
nýju sjálfvirku ofna í auglýsingu í einhverju þlaði, þessa
hreyfanlegu ofna, 'þér vitið. Segið mér nú annars: Mynduð
þér ekki hafa hug á því að giftast slí'kum ofni? Það ætti þó
að vera við yðar hæfi. Hugsið þér yður . . . hreyfanlegur ofn!
Þér gætuð með öðrum orðum borið hann undir hand'leggn-
um, þegar þér farið út, og á nóttinni gætuð þér haft hann hjá
yður í rúminu, svo að yður ætti ekki að skorta ylinn .... Þér
þyrftuð aðeins að bæta á hann kvölds og morgna eins og
komizt er að orði í auglýsingunni! Hvað segið þér um þetta?
væri þetta ekki ágætis hugmynd?
— Kannske að mér leyfist að fara aftur til vinnu minn-
ar, herra Muller. Ég myndi í hreinskilni sagt verða yður
mjög þakklátur, ef ég þyrfti ekki að eyða' tímanum hér öllu
lengur, mælti aðstoðarpresturinn, hneigði sig af mikilli kur-
teisi og hvarf út um dyrnar.
Séra Múller hallaði sér aftur á 'bak í stólnum og sendi
á eftir honum hrossahlátur, svo að segja mátti, að allt léki
á reiðiskjálfi. Ofan af loftinu heyrðist aftur fótatak bast-
skónna og er stólnum var komið fyrir aftur á sama stað. En
góða stund sat gamli maðurinn og skellihló með hendur á
maganum, sem gekk upp og niður af hláturshviðunum.
Skyndilega spratt hann á fætur. Það var þegar orðið
dimmt. Glóðin í ofninum varpaði fölvum bjarma á borðið
og það, sem á því var. Klerkurinn tók glasið í hina geysi-
stóru krumlu sína og slokraði stórum það, sem í því var.
INSIDE THE TkANSPORT.
KEEP Z16-ZAS61MG, JO£/ L-
mr mxsa... we mav be able
TO sm SOMBONE ABOARP
/77 THAJ TRANSPORT/ vrr-
■aagptt
í SJÚKRAVAGNI: Reyndu að i ;t fara sdfft á hvað Jói. Ef við ger
ÍiSí' 'um það þá getur verið að okb>
»AÖ A
3SB
SOLPIER/
WAkE UP/
VOU'VE 60T
TO HELP... ,
ur takist að bjarga einhverjum
iifandi. Jpjt
... .v/'-S:.
.. .........
SJÚ'KRAVAGNINUM: „Her-
menn, vaknið, ríisið upp, þið
verðið að bjálpa, ó, guð minn.
i
J