Alþýðublaðið - 15.09.1944, Blaðsíða 6

/
6
ALÞTOUBLADIO
Föstudagúr ÍS. september
Sjálfsævisaga einhvers mesta ævintýra og kvennamanns, sem uppi hefir verið, Giacomo ■
Casanovo, er nú komin út í heilu lagi. Bók þessi hefir verið þýdd á flest öll tungumál heims-
ins, víða valdið hneykslun, en jafnframt hlotið óhemju vinsældir, enda verður hún jafnan
talin sérstætt rit og merkilegt í bókmenntum heimsins. Casanova var afar víðförull maður,
og naut ásta allra þeirra kvenna, er hann þráði. Hann hláut að vísu óvild margra samborgara
sinna og var m. a. varpað marg oft í fangelsi, jafnvel í hinn alræmda blýklefa rannsóknar-
réttarins, en slapp þaðan á ævintýralegan hátt eftir 15 mánaða ömurlega fangavist. Fjárhag 1
sínum barg hann með ýrtisum hætti, ýmist sem áformasmiður, gullgerðarmaður eða fjár-
hættuspilari. En hvað sem um hann verður sagt, þá er ævisaga hans andrík og snilliþrungið
rit. Þetta er bók í stóru broti, tæpar 500 bls. og kostar aðeins kr. 34,00. Athugið: Það eru
síðustu eintök upplagsins, sem nú eru á markaði.
Fæst í öllum bókaverslunum.
Aðalumboð hjá Bókaverzlun Guðm. Gamalíelssonar, Lækjargötu 6 a. — sími 3263.
Ásfir og ævinfýr Casanova
Fara Þjóðverjar frá
Finntandi í dag!
'C' RÁ Stokkhólmi bárust þasr
fregnir í gær, að Þjóðverj
ar myndu ekki hverfa á brott
úr Finnlandi með her sinn, eins
og Finnar höfðu krafizt, 15.
september. Talið er, að Þjóð-
verjar muni reyna að stytta víg
línu sína í Norður-Finnlandi í
grend við landamæri Norður-
Noregs og heyja aðeins minni-
háttar bardaga á undanhaldinu.
Falkenhorsí hershöfðingi, yf-
irmaður þýzka setuliðsins í
Noregi hefir nýlega skoðað varn
anvirki Þjóðverja í Lyngen í
Tromsfylki. Að því loknu höfðu
Þjóðverjar efnt til hófs fyrir
hann í matskála foringjanna, en
sagt er, að Falkenhorst hafi ver
ið í slæmu skapi, því hann kom
ekki til fagnaðarins.
(Frá norska blaðafulltrúanum.)
Skrýfilegar sam-
þykktir.
Frh. af 4 sibu
áfram að fletta ofan af mold-
vörpustarfi iþeirra og skemmd-
arverkum og ekki hvað sízt,
þegar þau eru unnin eins aug-
sýnilega á kostnað verkalýðs-
ins eins og ihin fyrirhyggju-
lausu verkföll, sem þeir hafa
att Iðju hér í Reykjavík og
Hlíf í Hafnarfirði út í.
ifCey hershöföingi heíur ferðasf
urn iandið undanfarið
i *
Lætur í Ijós hrifni sina yfár fegurð Sandsins
og möguleikum þess.
TÍÐINDAMENN blaða og útvarps áttu í gær stutt viðtal við
William S. Key, hershöfðingja, yfirmann setuliðsins hér. Bar
margt á góma, bæði um dvöl hershöfðingjans hér og manna hans.
Hershöfðinginn fór nýlega í bifreið norður í land, allt til Mývatns,
og var það í fyrsta skipti, er hann fer í bifreið norður, en áður
hafði hann oft flogið. Lét hershöfðinginn hið bezta yfir ferða-
laginu. v
Key hershöfðingi var meðal
annars spurður að því, hvort j
íslendingum gæfizt ekki kost-
ur á því, að festa kaup á bif-
reiðum, ýmsum vinnuvélum,
svo sem jarðýtum, og her-
mannaskálum að ófriðnum
loknum og kvaðst hann hafa,
Iagt til,- að íslendingum yrði
gefinn kostur á að festa kaup
á öllu því, sem herinn þyrfti
ekki . nauðsynlega til sinna
þarfa annars staðar.
Key hershöfðingi fór norð-
ur með sendiherra Bandaríkj-
anna og frú hans. M. a. var
komið við í Reykholti og í
Reykjaskóla. Þar var fyrir
Guðmundur Gíslason skóla-
stjóri, sem hershöfðinginn
þekkir persónulega. Rómaði
hann mjög viðtökurnar og
kvaðst undrandi yfir því að
sjá svo glæsilegar byggingar
sem Reykjaskóla og Reyk-
holtsskóla til sveita.
Um sambúð setuliðsins við
landsmenn sagði hershöfðing-
inn, að hún hefði farið æ batn-
andi, enda hefði hann notið
hinnar ágætustu samvinnu við
stjórnarvöld landsins, blað?.-
menn og almenning yfirleitt.
Hann sagði, að um 150 setu-
liðsmenn hefðu kvænzt ísl.
konum.
Hershöfðinginn rabbaði
nokkra stund við blaðamenn
um daginn og veginn og sagði
áð lokum, að síg skyldi ekki
undra, þótt hér risi upp mikið
og glæsilegt gistihús á heims-
mælikvarða, þar sem tekið
væri til notkunar heita vatnið,
þar yrði sundlaugar og gufu-
böð, sem sjúklingar sæktu, en
skammt þar frá væri svo sil-
ungsá, þar sem menn gætu
veitt nægju sína. Þetta hlyti að
vera hægt víða á íslandi. Hers-
höfðinginn sagði, að sig fýsti
að koma aftur til íslands á
friðartímum og kynnast landi
og þjóð enn betur.
Það er hasgt að sigra Þýzkaland í ár
Framh. af 5. síðu.
hafði flugfloti bandamanna
farið tuttugu og sjö þúsund á-
rásarleiðangra gegn stöðvúm
Þjóðverja. Það var vissulega
lega sannleikannn samkvæmt,
sem einn fréttaritari banda-
manna sagði, er hánn lét þau
orð falla, ,,að tíu af hverjum
tíu flugvélum, sém sézt hefðu
yfir innrásarsvæðinu, hefðu
verið flugvélar bandamanna.“
En jafnframt því, sem þýzki'
flugherinn er nú orðinn áhrifa
laus um rekstur styrjaldarinn-
ar, kemur svo hið geysilega-
tjón, sem flugher bandamanna
hefur unnið Þjóðverjum. Sér í
lagi hefur framleiðsla Þjóð-
verja orðið fyrir miklum
hnekki af völdum loftsóknar-
innar. Tjónið af völdum loft-
árásanna á Þýzkaland varð
svo geysilegt árið 1943, að
Þjóðverjar ákváðu, að það yrði
að firra þessari hættu, hvað
sem það kostaði. Þeir ákváðu
því að hefjast handa um geysi-
lega framleiðslu orustuflug-
véla, en minnka hins vegar
framleiðslu sprengjuflugvéla.
En það sést bezt á því, að
Þjóðverjum reyndist ógerlegt
að verjast loftsókn banda-
manna í sarhbandi við innrás-
ina, að því fer alls fjarri, að
þeim hafi tekizt að firra hættu
loftsóknarinnar frá bæjardyr-
um sínum.
Og loftsóknin gegn Þýzka-
landi, sem hófst fyrir alvöru
með hinum miklu árásum • í
febrúarmánuði síðast liðnum,
heldur linnulaust áfram. Upp-
lýsingaþjónusta bandamanna
er með slíkum ágætum, að
beir vita með vissu um allar
hergagnasmiðjur og iðjuver
Þýzkalands. Á seytján dögum
í vor, sem leið, fór 8. flugher-
inn 7044 árásarflugleiðangra
gegn Þýzkalandi. Herfræðing-
arnir É' Washington eru sam-
mála um bað, að Þjóðverjar
geti varla til lengdar risið und-
ir raun hinnar miskunnarlausu
loftsóknar.
Ekki gætir síður yfirburða af
hálfu bandamanna varðandi ut-
anríkismál og viðskipti en á
sjálfurn vígvöllunum. Hlut-
lausu þjóðirnar í Evrópu hafa
nú rofið viðskiptabönd sín við
Þýzkaland, og Joar með er
Þjóðverjum gert ómögulegt að
afla nauðsynlegra hráefna til
hernaðarvélar sinnar. Sér í lagi
skortir Þjóðverja mjög ýmiss
konar málma nú orðið. Hér eft-
ir verða þeir að vera án nauð-
synlegr/. hráefna. er þeir hafa
til þessa fengið frá Tyrklandi,
Portúgal, Spáni og Svíþjóð. —
Efalaust mun þetta orka miklu
til þess að stytta styrjöldina.
Þjóðverjar líta á sérhverja
styrjöld sem samfellda orustu
eða herför. Þeir hljóta nú orð-
iS að hc fa gert sér þess grein,
að þeir hafa beðið lægra hlut
í þessari orustu. Efalaust munu
margir þeirra óðfúsir þess, að
hætta vopnaviðskiptunum áð-
ur en þýzki herinn hefur verið
gersigraður á vígvöllunum. —-
Þeir munu gera sér vonir um
það, að Þýzkalandi muni frem-
ur þyrmt, ef ekki verði barizt
til síðasta manns, en þá vakn-,
ar jafnframt hjá þeim vonin
um það, að síðar meir kunni
að bjóðast tækifæri til þess að
hefja nýja styrjöld. Þegar að
þessu er gætt, verður hverjum
manni það Ijóst, að eftir því,
sem bandamenn sækja fastar
að Þjóðverjum, eru meiri lík-
ur til þess að „uppgjöf11 Þýzka
lands komi til sÖgu þegar á
þessu ári. 1
Jafnvel þótt, Þjóðverjar verði
að una skilyrðislausri rtþp-
gjöf, munu þeir lifa í voninni
um það, að þeir geti eftir 20,
30 eða 40 ár hefnt harma
sinna í nýrri aðför gegn ger-
völlu mannkyni. Efalaust mun
Þýzkaland verða afvopnað eft-
ir stríð og lúta eftirliti banda-
manna. En hver er kominn til
þess að segja það, að Rússar,
Bretar og Bandaríkjamenn
muni starfa saman í sátt og
eindrægni heilan mannsaldur
eða jafnvel lengur og tryggja
það, að Þýzkaland vígbúist
ekki á nýjan leik? Þjóðverjar
munu áreiðanlega telja þann
kost sklárstan, að hætta á það,
að sundrung bandamanna í
framtíðinni verði þeim til
bjargar.
Herforingjaráðið þýzka, sem
raunverulega ræður lögpm og
lofum þar í landi, mun efalaust
ákveða, að styrjöldinni skuli
hætt, þegar það sér fram á
það, að tilgangsjlaust er að
berjast lengur. Og þess eí
skylt að minnast, að hið endan-
lega hrun Þýzkaland mun bera
brátt að — og það er enn ein
ástæðan til þess að vera von-
góður um það, að styrjöldinni
muni ljúka á þessu ári.
Þýzkaland hefði efalaust
þegar gefizt upp_. ef nazista-
stjórnin nyti ekki fulltingis
Gestapo. En þar að mun koma,
að vonleysi hersins og þján-
ingar fólksins heima fyrir mun
mega sín meira en Gestapo. Úr
slitastund styrjaldarinnar
rennur upp, þegar þýzki her-
inn og þýzka þjóðin óttast
meira loftsókn bandamanna og;
innrás en leynilögreglu naz-
ista. Þá eru örlög Hitlers ráð-
in.
Fátt óttast Þjóðverjar meira
en langan og strangan vetur.
Þegar svífur að hausti, mun
ótti þeirra við komandi vetur'
vakna, en það mun og orka
miklu til þess að þeir þrái
frið.
Það skiptir .mjög miklu máli,
að við komum Þýzkalandi á
kné hið fyrsta. Skjótur sigur
Evrópustyrjaldarinnar mun
bjarga mörgum mannslífum.
Þar á ég ekki einvöroungu við
það, að komið verði í veg fyrir
ónauðsynlegt manntjón hinna
stríðandi hersveita, heldur
einnig og ekki síður, að skjót
úrslit stríðsins myndu verða til
þess að bjarga lífi margra
þeirra, sem nú horfast í augu
við hu (vuirvofuna. Og þess ber
vissulega að minnast, að vanda.
málin eftir stríð, verða því.
fleiri, sem styrjöldin stendur
lengur yfir.
Það er augljóst, að Þjóð-
verjar telja það engan veginn
miður farið, að hungurvofan
herji meginland Evrópu. Þvért
á móti. Þeir telja slíkt vatn á
myllu sinni. Þeir telja það
skipta litlu, þótt þeir tapi styrj-
öldinni, ef þeim hafi áður tek-
izt að valda svo miklu tjóni í
grannlöndum sínum, að Þýzka-
land hljóti að reynasí ofjarl
þeirra á vettvangi fjármála og
viðskipta. Og verði su raunin,
er ætlun þeirra sú, að færa
heiminum heim sanninn um
það, að þeir muni y .■ öa betur
undir styrjöld búnir eftir. ald-
arfjórðung en þeir voru árið
1939.
Styrjöld sú, sem nú er háð,
er margþættasta og grimmileg-
asta styrjöld, sem veraldarsag-
an kann frá að greina. Banda-
menn eiga það á hættu, að meg-
inland Evrópu verði rústir ein-
ar, ef þeim auðnast ekki að
vinna skjótan og fullkominn
sigur. Það leikur mjög á tveim
tungum, að Evrópa myndi reyn
ást eim vanda vaxin að ola
raun nýrrar styrjaldar innan
aldarfjórðungs. Það er skylda
bandamanna að sjá svo um, að
til slíks komi ekki. Þess vegna
verða þeir umfram allt að
vinna sigur nú í ár.