Alþýðublaðið - 02.02.1945, Blaðsíða 5

Alþýðublaðið - 02.02.1945, Blaðsíða 5
Föstudagur 2. febrúar 1945. ____ALÞYÐUBLAÐIÐ__________________• Frumstæðir hergagnaflutninuar Ve'gi'nnir í Appemnánaíjölluan þar, stean nú er b jxizt á ítalíiu, e-ru viíðia torfœrir og verða banda imeonn oÆt að bjaxgasit þar við frumstæð flutn rigaiiactki. Héa- sést múlaenalest með skotfæri á leið til viigsfta&varuna. 4 a.. — HAFNARFJÖRÐUR V.K.F. FranntíSin heldur TáVELTU \ - . ■ næstkomandi sunnudag kl. 4 e. h. í Verka- mannaskýlinu. Mjög margir eigulegir munir svo sem: jK O L í tonnatalí. M A T V A R A HREINLÆTISVÖRUB FATNAÐUR SKÓTAU o. m. m. fleira Ekkert kappdrætti Inngangur 50 aura. — Drátturimi 1,00 krónu NEFNDIN asteignaskattur til bæjarsjóðs Reykjavíkur árið 1941 féllu I gjald- daga 2. janúar þessa árs Þessir skattar eru: ESitthvað það fyrsta, sem ég in eftir, er Ermarsundið. Bemakuiheimili rnitt var skammt frá ströndinni þar sem sundið er mjóst, og ef maður gekk fram að sjónum og horfði i miðlungssterkan sjónauka, gat maður séð turnspírurnar í Cal- ais. Það var einhver unaður bundinn við bað, oft og tíðum, að ’sjá yfir til meginlandsins, — og ekki dró það úr ímynd'unar- afli þeirra ungu. í mínum aug um var Frakkland nálægt þvi að vera eins konar kynjaver- öld, — mér var sagt, að þar væru svo margir undurfagrir staðir og menningin á háu stig;. Faðir minn tók sér oft ferð yfir sundið og dvaldi í Frakklandi um lengri eða skemmri tíma. Á hverju kvöldi fór póstbát- urinn yfir sundið til Ostend, — en á föstudagskvöldum gaf að líta uppljómuð áætlunarskipin og fjölda mörg önnur skip sá- iust fara um sundið dagdaig- lega. Eitt sinn, skömmu fyrir, heimsstyrjöldina fyrri, sá ég keisaraflotann þýzka fara um sundið. Eitt skipfið sigldi í kjöl far ánnars, í langri röð. Það var eins og að horfa eftir endi langri strandgötu, ljósum prýddri, í myrkrinu. Svo kom að því, að ég lagði leið mína yfir sundið í fyrsta skipti. Ferðahugur minn var mikill, — en heimferðarlönguú in var ekki síður sterk. Sem smábarn hafði ég oft horft á klettaströndina hinum megia við sundið. Hún hafði jafnan verið mér sem leyndur dóm- ur, óhagganleg, fjarlæg og stundum ögrandi. Maður vissi svo fátt um það sem gerðist á ströndinni handan við sundið. Eins kom hún mér fyrir sjónir, er ég nálgaðist hana 'í fyrsta skipti á leið þangað yfrum. Það var árið 1939 sem útsýn ið fór að verða heldur svart og menn bjuggust við stríði þá og þegar. Þegar menn ræddu um væntanlegan ófrið, komu fram margs konar getgátur um það, hvernig siglingar um Ermar- sund yrðu meðan á ófriðnum GREIN þessi birtist í „Tixne & Tide“ í Lond- on og er eftir Robert Speaight. Segir hún frá flug- ferð brezkra manna til Par- ísar, skömmu eftir að París losnaði undan hernámi Þjóð- verja og verið var að reka síðustu leifar þýzka setuliðs- ins úr landinu. Greinin er þýdd úr „World Digest“, en þar var hún enduiixrentuð. stæði. Menn veltu þessu fyrir eér ai-Tbur og fram otg niðurstöð- urnar urðu ærið misjafnar oft og tíðum.,ímyndunarafl manna fékk svo að segja lausan taum inn. Ýmislegt það sem ég heyrði rætt um fvrir stríð, varðandi hernaðarátök við Ermarsurid, kom skyndilega upp í huga már, begar ég morgun nokkurn beið á flugvelli einum í Suður-Bret- landi. Von bráðar var ég lagður af stað í flugvél yfir um sund ið. — Ég fann til öryggis þar sem ég sat í flugvélinni, útbúinn öll um öryggisáhöldum, hvað sem fyrir kynni að koma, með sam anbrotna fallhlíf, spennta við bakið. En reyndar varð örygg istilfinningin ekki eins sterk eft ir að strönd Frakklands var að baki okkar og við flugum inn yfir landinu1 sjálfu, — nærri á- hrifasvæði óvinanna. Fhigmönn unum, sem með mér voru, var þetta ekkert nýnæmi. Þeir fóru í slíkar ferðir á hverjum deg:. Undanfarnar vikur hafði verið mikið um loftárásir á Frakk- land. í flugvélinni var upndrátt ur að svæði því sem árásir voru oft gerðar á. Úr tuttugu þús- und feta hæð sáust staðirnir all greinilega. í augum ensku flugmannanna voiru Englamdi oig Frakklandi hvert tveggja jafinmikil baráttu svæði — mumurin aðeims sá að 'Emiglemdingar.vörðus.t óvimiumium heimafyrir, en gerðu árás á þá með flugleiðöngrunum inn yfir Fmkkiand. Og FraJkbairmir áttu líka við óvin að etja, — óvin. sem dvaldi í beirra eigin landi. Ég fór að hugleiða með sjálf- um mér, hversu við, sem ekki tókum þátt í bardögunum og gemgium ekki eimtoeminÍE'klæddir, vorum í raun og veru óeðli- legir menn á tímum eins og þessum, — eða öllu heldur lítils virði og hversu lítið munaði um okkur í þjóðfélagi sífelldrar bar áttu við rammefldan óvin. Mér fannst mennirnir í bláu ein- •kennisbúningunum vera hinir einu sönnu starfsmenn, — menn irnir, sem báru hita og þunga dagsins. Og þó, — ekki vorum við, hinir ,,óvirku“, algjörlega einskisvirði, þegar á allt var lit ið. Einhverra hluta vegna, — í einhverjum erindagerðum vor um við tveir óeinkennisklæddir aruemmi, stadídir hér x ítLugvél, sem var á flugi yfir frönsku ls.'di. En eitthvað var þá auðmýkjandi í beirri tilhugsun að vera ekki einkennisklæddur á þessum stað. # Úr lofti séð er ekki stórbrot ið landislag í Nommiandi. Em yifiir landinu hvílir mjög geðþekkui blær og sumstaðar er óneitan- lega mjög fallegt. Þennan sól- skimedtag, er við fluigum inm yfir landið, virtist allt vern með kyrrum kjörum niðri á yfirboro imu og ekkisrt raskáði feigurð út sýnisins eða spillti ánægjunni •af veðurblíðunni. En von bráð ar sáum við hvar mótaði fyrir niðurgröfnunum virkjum í if'iialikhliðum og í lægðium. Við flugum yfir smábæ, sem orðið hafði fyrir mjög miklum loftárásum og var nú að. mestu í rústum. Hvarvetna sáum við aumdjursprumigma jiárnibrautar- 'tsina og aívelta vegna við braut airikamtammia. SMtot bliaoti við augum, þegar lengra var flogið inn yfir landið. En hvarvetna var auðséð, að eikikert hafði ver ið gert til þess að bæta upp skemmdirnar. Sundursprungnir jámbrautarteinarnir hefðu al- Framh. á 6. síöu Húsaskattur Lóðaskattur Vatnsskattur • og ennfremur Lóðaleiga Eigendur (eða umráðamenn) skattskyldra fasteigna eru beðnir að gera bæjarskrifstofunum aðvart, ef þeir hafa ekki fengið senda gjaldseðla. Er þessari aðvörun einkum beint til eigenda skatt- skyldra sumarbústaða í lögsagnarumdæminu. Skrifstofa borgarstjóra Nýkomið Prjónagarn úr silki og ísgarni, 17 litir. Ingólfsbúð Hafnarstræti 21. — Sími 2662 TIL SÖLU: Allskonar útvarpstæki, gólfteppi, ný og notuð, stofu- og borðstofuborð, dívanar, málverk, nýtt vatnsskassaelement fyrir Ford, model 1942, nýjar keðjur, stærð 900x18, og margt fleira. VERZLUIN BÚSLÓÐ / Njálsgötu 86 - Slmi 2469 i

x

Alþýðublaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Alþýðublaðið
https://timarit.is/publication/2

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.