Alþýðublaðið - 03.02.1945, Blaðsíða 3

Laogardag-ar 3. fefarúar 1945
ALÞYDUBLAPIÐ
MENN HEFiH FTTRÐAÐ Á
hinxú hröðu sókn Rússa und
anfarnar vikur, og ekki að ó-
fyrirsynju. Allt að Eystra-
aaiti til Karpatafjalla hafa
herir þeirra Rokossovskis,
Zhukovs, Konevs og annarra
rússneskra hershöfðingja sótt
frum um óravegalengd. Hvar
vetna hafa Þjóðverjar orðið
að hörfa undan, án þess þó,
að því er bezt verður vitað
að hafa beðið alvarlegan ó-
sigur í mannskæðum orrust-
um. Á undanhaldi Þjóðverja
hefir tæpast neitt það gerzt,
sem líkja mætti við Marne-
orrustuna 1914, eða Water-
loo-ósigur Napoleons 99 ár-
um áður. Á hinn bóginn er
íör hinna rússnesku herja ó-
slitin sigurför, sem vafalaust
á eftir að valda miklu um það,
sem síðar kann að gerast í
styrjöldinni.
I SÓKNINNI til Berlínar, sem
mjög hefir verið talað um í
fréttum síðustu daga, hafa
Þjóðverjar raunverulega haft
tvær styrkar varnarlínur 'af
náttúrunnar hendi: Fyrst
Weichsel og síðar Oder, sem
Rússar eru nú komnir að á
breiðu svæði.
ÞETTA hefir Þjóðverjum að
sjálfsögðu verið Ijóst. Lands-
lag þarna austur frá, þar,
sem aðalátöldn hafa gerzt, er
viðast með þeim hætti, að
þar eru víðast flatneskjur,
sandhólar og sum staðar skóg
arrjóður. Þar eru engin Alpa
fjöll, Karpatafjöll eða Magin
otlina. Þjóðverjar munu því
sennilega hafa byggt varnir
sínar á þeim torfæruxn, sem
nátúran sjálf hefír lagt þeim
upp í hendur. Weicshelfljót
er mikil móða, sem gefur tíl
tölulega góð varnarskilyrði
gegn árás úr austri og vestri,
eftir atvikum. Rússum tókst
að brjótast vestur yfir þetta
fljót og þá var varla um ann
að að gera fyrir Þjóðverja en
að snúast til varnar við næsta
stórfljótið, Oder.
FREGNUM ber yfirleitt saman
um, að Rússar séu komnir að
Oder á löngum kafla, en eng
áreiðanlegar fregnir hafa bor
zt um, að þeir hafi komizt
yíir það. Telja má víst, að
Þjóðverjar muni leggja allt
kapp á að halda Oderlínunni
ef svo mætti kalla, hún er
þeirra styrkasta vörn, eins
og sakir standa. Ýmislegt
bendlr til þess, að sókn
Rússa sé nú ekki eins hröð
og áður, enda viðurkennt í
Moskva og Lundúnafregn-
um. Winterton, fréttaritari
brezka útvarpsins í Moskva,
greinir frá því, að Rússar hafi
náð takmarki sítju í sókninni
þessar þrjár vikur og þeir
eru komnir að Oder.
NÚ MÁ'TELJA VÍST, að Þjóð-
verjar hafi teflt fram öllu
því varaliði, sem þeir eiga til
gegn Rússum ög meðal ann-
ars er þess getið í fréttum, að
þéir hafi flutt deildir úr
Voikssturm, sem svo er
Rússar hafa enn ekki sóli veslur yfir Oder
En þeir eru á auslurbökkum hennar á mðrg
hundruð kflómefra svæði
Og nálgast báðar hafnarborgirnar Stettin
og Danzig við Eystrasalt
D ÚSSAR saakja fram í áttina til Berlínar,' en svo virðist
sem dregið hafi úr sókn þeirra síðustu dægur. Ertnþá
bafa engar staðfestingar fengizt á því, að þeir hafi brotizt
vestur fyrir Oder, enda hafa Þjóðverjar miikinn viðbúnað
þar og hafa dregið að sér varalið og ,,VoIksstunnsveitir“
tif þess að hefta för Rússa. Hins vegar segja hlutlausir frétta
ritarar, að talsvert hafi dregið sókn Rússa, en þeir séu samt
komnir að Oder á breíðu svæði, án þess þó að hafa getað
brotizt yfir fljótið.
Rússar sækja í áttina til Stettin, mestu hafnarborgar ÞjóÓ
verja við Eystrasalt, og voru í gær sagðir eiga þangað eina 40
km. Er mikill uggur í möirnum þar í borg og streymir flóítafólk
vestur á bóginn frá faorginni. Rússar hafa tekið borgina Soídin,
sem er milli 50 og' 60 km. frá horginni, en «m hana liggja miklar
samgönguæðar.
Vesfurvígsföðvamar
Neyðin í N.-Noregi
Frásögn Olavs
Rytters
T FYRRAKVÖLD flutti Olav
1 Rytter, dagskrárstjóri
norska útvarpsins í London, er-
indi í Sænsk-norska félaginu í
Stokkhólmi eftir að hafa ferð-
azt mi'kið um þau héruð Norð-
ur-Noregs, sem Þjóðverjar hafa
verið hraktír úr. Samkvæmt
því, er „Stockholmstidningen“
hermir, segir Rytter svo frá, að
það sem, hann muni hvað bezt,
séu glaðvær andlit þeirra, sem
nú hafa verið leyst uædan oki
Þjóðverja. Það var eins og fólk
ið þar hefi fullkomlega gleymt
neyð og andstreymi vegna þess-,
að nú var það frjálst á ný. Einn
a£ ráðamönnum í Norður-Nor-
egi sagði meðal annars: Við
kjósum heldur brunarústírnár
en það að fá aftur nokkurn full
trúa þeirra villimanna, sem hafa
leitt þessa ógæfu yfir okkur.
Þá sagði Rytter frá því, að
Þjóðverjar hefðu gengið svo
langt í villimenskunni, að þeir
hefðu helt bensíni í mjölpoka
fólks og kveikt í þeim síðan.
Þá brenndu þeir netum og lín-
um fiskimanna, til þess að koma
í veg fyrir, að menn þessir gætu
dregið fram lífið. Samt héldu
íbúar þessara héraða áfram bar
áttunni og hafa þegar byrjað
viðreisnarstarfið.
í þýzkum fregnum segír, að
Rússar sæfci fram báðum meg
in Frankfurt við Oder, en hins
vegar eru Rússar næsta þögulir
um þá hluti. Áður höfðu borizt
fregir um að Berlínarbúar væru
farnir að grafa skotgrafir aust
an bogarinna, en væru samt ró-
legir og vissu, hvað í vændum
væri.
Lundúnafregir í gær sögðu
frá því, að' Berlínarbúar væru
farnir að saga í sundur tré ,ut
an við borgina sem nota mætti
til hindrunar á yegum úti, er
Rússar nálguðust borgina
Næstæðsti maður borgarinnar
„vgra-Gauleiter“, hef ir hváð
eftir annað hvatt menn til þess
að verjast af alefli því, sem
koma kunni:
Mikill ffbttamannastraumur
er nú kominn til Berlínar og er
sagður mikill kola og matvæla
skortur þar vegna þess og erfitt
að hýsa fólksfjöldann sem
streymir að úr austri.
Bandamenn láta Berlínarbúa
ekki í friði með loftársum sín-
um. í fyrrinótt réðust brezkar
Mosquitoflugvélar á , Berlín
hundruðum saman og var sagt,
að það væri ein harðasta árás
þeirrar tegundár og ollu þær
miklu tjóni.
..mmm i .. nn.
Fyrir nokkru síðan kom
norskt skip til Finnmerkur með
ýmislegar birgðír, svo sem,
mjöl, fiskveiðitæki, föt, ýmis-
leg verkfæri, byggingarefni og
margt annað.
(Frá norska blaðafulltrúanum).
nefnt, á vettvang. Að sama
skapi hafa aðflutningsleiðir
RúsSa lengst og erfiðara er
orðið um alla aðdrætti vista
og skotfæra, etfir því, sem
lengra er sótt í vesturátt.
; ,\, , ■.,,,
MARGIR érlendir fregnritarar
telja, að nú hljóti óhjákvæmi
lega að verða nokkurt hlé á
sókn Rússa, þek' verði að end
ursfcipuleggja heri sína og
samgöngufcerfi, að baki víg-
línunni. Þetta virðist ekki ó-
sennilegt, og búast mætti við,
að Rússar doki við á bökkum
Oder til næstu sóknarlotu nú
um nokkurt skeið. Oder er
mikil og breið elfa og þar eru
varnarskilyrði góð, en hins
vegar yeitist Rússum erfið-
ara með degi hverjum að afla
sér nauðsynlegra vista og
skotfæra, sakir þess, hve
þeir fara hratt yfir og því er
ekki ósennilegt, að á næst-
unni geti orðið nokkurt hlé á
sókninni. En, — allt getur
breytzt í stríði svo sem kunn
ugt er.
Á korti þessu, sem er rétt í öllxun, aðalatriðum, mó sjá ýmsa þá
staði, sem mest er barizt um þessa dagana. Neðarlega á myndinni,
fyrir sunnan Strassbung sést Colmar, sem bandamenn hafa nú náð
úr höndum Þjóðyerja, eins og fréttir dagsins bera með sér. Flögg-
m tafcna hina ýmsu heri bandamanná, sem sækja að Þýzkalandi.
Efst er annar brezki herinn, þá 9. og fyrsti her Bandaríkjanna, þá
þrxðji ameríski herinn, síðan 7. herinn ameríski og loks 1. franski
herínn, sem einna mestan þátt átti í töku Colmar.
Vesturvígstöðvarnar:
Bandamenn fóku virkisborgina
- Coimar í gær
Eiseniiewer og Bradiey voru á 24 kiukku-
stunda fundi í gær
T> ANDAMENN tóku Colmar, sem er mikilvæg virkisboi-g suð-
ur af Strassburg í gær. Voru það sveitir úr fyrsta franska
hernum og Bandaríkjamemi, sem það gerðu. f Lundúnafregnum
segir, að hér sé um að ræða síðustu af stærri borgum Frakklands,
sem séu á valdi Þjóðverja. Allt svæðið milli Colmar og Strassburg
við Rín er nú á valdi bandamanna.
Með töku Colmar hafa banda
merwi á sínu valdi allar meiri
háttar borgir Frakklands að
undanteknum Atlantshafshöfn
unum, sem Þióðverjum hefir
enn tekizt að halda, svo sem St.
Nazaire og La Rochelle.
Þá hefir bandamönnum orðið
veí ágengt víðar á vesturvíg-
stöðvunum. Tildæmis hefir 7.
her Bandaríkjamánna sótt fram
við Monscahu, allt að 5 km.
Þeir lisenhower og Bradley
hafa átt tal saman allt áð 24
klst. og er búizt við nýrri sókn
vegna þessara viðræðna. Brezk
ar flugvélar hafa enn gert
skæða loftárás á Berlín og varp
að niður mörgum 100 smálesta
sprengjum.
Annars hafa ekki orðið neiii
ar verulegar breytingar á vest-
urvígstöðvunum.