Alþýðublaðið - 04.03.1945, Blaðsíða 8

V
ALÞY&UBLAÐIÐ
Sunnudagur 4. marz 1945-
kbTJARNARBIÓeb
Sagan af Wassell
lækni
Sýnd kl. 7 og 9
Bönnuð fyrir börn (14).
Á mararbotni
(Minesweeper)
Hetjusaga um tundurdufla-
veiðar.
Richard Arlen
Jean Parker
Russel Hayen
Sýnd kl. 3, 5,
Sala hefst kl. 11.
Eftir að Sveinn læknir Páls-
son lét af emibætti árið 1834,
bjó hann eftir sem áður í Vík.
Skúli Thorarensen, sonur Vig-
fúsar sýslumanns á Hliðarenda
og bróðir Bjarna skálds Thorar
ensen, tók við embætti
eftir hann. Tókst mikil
il vinátta með þeim eins og
öðru tengdafólki frá Hlíðar
enda, og orti Bjarni síðar, svo
sem alkunnugt er, hin frægu og
fögru erfiljóð eftir Svein Páls-
son. — Sagt er um Svein lækni
að hann hafi 'haft sterka forlaga
trú. Þegar hann lagðist bana-
leguna, vildu synir 'hans senda
eftir Skúla lækni, en Sveinn
bannaði það og sagði: ,,Ef ég á
að deyja, þá dey ég, svo að það
er ekki til neins.“ Samt sendu
þeir eftir lækninum í forboði
föður sins, og er Skúli kom inn
til hans, sagði Sveinn: „Hvað
þá! Ertu kominn, Skúli! Nú
hafa strákarnir svikið mig.“ |
Vildi hann engin meðöl taka og
bað Skúla ríða austur að
Höfðabrékku til Magnúar
sýslumanns og spila við hann
og skemmta honum á annan
hátt nokkra daga, -y- ,,því að
mér finnst ég ekki geta dáið,
meðan þú ert hérna, Skúli
frændi.“ — Það var úr, að Skúli
fór austur að Höfðabrekku og
kom svo aftur eftir nokkra
daga, en þá var Sveinn Pálssonv
andaður.
# *
Brigðult er lýða lof.
„Auðvitað vonum við, að 'honurn farnist vel,“ sagði frú Gosse
lyn. „Þér skiljið samt, að okkur fannst lítið til um það, þegar
hann fór að'hugsa um að leggja stund á leiklist. Við vorum bæði
af hermarmaættum, skiljið þér. En hann sat við sinn keip.“
„Já, einmitt það. Ég skil -yður.“
„Ég veif, aöjíídta er ekki eins þýðingarmikið og þegar gg ýar
ung. En það er nú svona samt — hann var fæddur til virðingar
og álits.“
,0— o, það er svo margt gott fólk, sem leggur fyrir sig leik-
list nú á dögum. Það er öðru visi en áður fyrr.“
„Það er sjálfsagt rétt. Og mér þykir vænt um, að hann skyldi
koma með yður með sér heim. Mér datt í hug, að kannske væruð
þér máluð og lituð — og hávær. En svo eruð þér svona. Það gæti
enginn látið sér detta í hug, að þér væruð leikkona.“
.. Það er nú helzt. Hef ég ekki leikið hér saklaua sveitastúlku
af afburðalist í tvo daga?“
Ofurstinn fór að gera dálitið að gamni sínu við hana, og stund
um kleip hann evtnislega í eyrað á hénni.
„Þér rnegið ekki gefa mér undir fótinn, ofursti“, hrópaði hún
og leit yndislega glettnislega til hans. „Það er sjálfsagt af því, að
ég er Jeikkona, að þér gerið yður svona heimakominn við mig.“
„Georg, Gearg,“ sagði frú Gossely brosandi.
Og svo s'neri hún sér að Júlíu:
Hann hefur alltaf verið herfilegur glanni.“
„Guð minn góður! Þau gina við öllu, sem ég segi.“
Frú Gosselyn sagði henni sögur frá Indlandi. Það var svo
skritið að hafa allt þetta hörundsblakka þjónalið í kringum sig. En
fólkið, sem maður umgekkst — það var fint, annað hvort
yfirmenn úr hernum eða embættismenn. En samt jafnaðist það
ekki á við að vera heima, og fegin hafði hún verið að komast aftur
heim til Englands.
Þau urðu að fara á annan páskadag, því þá um kvöldið áttu
þau að leika. Þegar þau höfðu lokið snæðingi á páskadagskvöld-
ið, sagði Cosselyn ofursti, að hann þyrfti að skrifa bréf, og fám
mínútum síðar sagðist frú Cosselyn, endilega þurfa að líta eftir
eldahússtúlkunni. Þegar þau voru orðin tvö ein, staðnæmdist Mik
ael við arininn og kveikti sér i sígarettu.
„Ég er hræddur um, að þér hafi þótt heldur þegjandalegt
herna. Ég vona þó, að þér hafi ekki leiðzt allt of mikið.“
„Þetta hefur verið himnaríkissæla.“
„Þú hefur alveg heilláð karl og kerlingu. Þeim er farið að
þykja vænt um þig eins og þú værir dóttir þeirra.“
„Það veit guð, að ég hef reynt að vera þeim að skapi,“ hugs-
aði Júlía.
En upphátt sagði hún:
„Hvað veizt þú um það?“
j;0 — o, ég sé það nú Pabbbi sagði við mig, að þú liktist ekki
vitund leikkonu; það væri eitthvað svo tiginborið við þig. Og
mamma segir, að þú sért svo einstaklega skynsöpa.“
Júlia leit niður ifyrir sig, eins og þetta hrós væri'meira held-
ur en hún væri fær um að meðtaka. Mikael gekk til hennar og
staðnæmdist rélt fyrir framan hana. Hann var einkennilega ó-
styrkur. Hjartað barðist í brjósti hennar.
„Júlía, ástin mín! Viltu giftast mér?“
í heila viku hafði hún verið að hugsa um það, hvort hann
myndi bera upp bónorðið eða ekki, og nú þegar hann lét verða
af þvi, kcm svo undarlegt fát á hana.
„Mikael!“
“Ég á ekki við, að giftumst strax — ekki fyrr en við höfum
komið undir okkur fótunum. Ég veit, að ég kemst ekki í hálf-
kvisti við þig á leiksviðinu, en ef við leggjumst á eitt, ættum við
að vera fljót að vinna hyllli fólks. Við munum áreiðanlega vekja
NYJA BIÖ um MB GAMLA BlÖ
Vorf æskulíf er Elskhugi á leigu
leikur (Her Cardboard Lover) Norma Shearer
(„Mister BIG“) Robert Taylor Gerge Sanders
Fjörug söngva og gaman- mynd. Aðalhlutverk: Sýnd kl. 7 og 9
Gloria Jean Árás rauðskinna
Peggy Ryan (Apache Trail)
Donald Connor Lloyd Nolan Donna Reed
Sýning kl. 3, 5, 7 og 9 Sýnd kl. 3 og 5.
Sala hefst kl. 11 Bönnuð börnum innan 12 ára
* Sala hefst kl. 11.
athygli, þegar við opnum sjálf leikhús. Og þú veizt, hvað mér
þykir vænt um þig. Ég á við . . . ég hef aldrei kynnzt nokkurri
• stúlku, sem hægt sé að jafna saman við þig.“
„Bölvaður kjáninn! Hvað á allt þetta þvaður að þýða? Veit
hann ekki, að ég hef gengið eftir honum með grasið í skónum?
Hvers vegna kyssh' hann mig ekki, kyssir mig, kyssir mig? Ég
þori varla að segja honum, að ég er sjúk af ást til hans.“)
„Mikael! Þú ert svo fallegur. Engin stúlka gæti neitað þér.“
„Ástin :nin!“
„Það er kannske vissara, að ég standi upp. Hann kemur sér
ekki að því að setjast hjá mér. Guð minn góður! Ég man, hvernig
Kobbi lét hann marg-endurtaka það.“
Hún stóð upp og sneri sér að honum. Hann faðmaði hana að
sér og þrýsti kossi á varir hennar.
„Ég verð að segja mömmu frá þessu.“
Hann losaði sig og gekk fram að dyrunum.
Mamma, mamma!”
Ofurstinn og frú Cosselyn komu strax hlaupandi. Þau vora
mjög glaðleg á svipinn og full eftirvæntingar.
(„Hamingjan góða! Þetta hafa verið samantekin ráð!”
„Mamma, pabbi! Við erum trúlofuð."
„Gæfubrautin"
faðir Gústafs bað till, að Matthías og kona hans tækju hann
að sér heim á heimilið þeirra og hefðu hann hjá sér, þang-
að til hann væri uppkominn piltur. Hann myndi áreiðanlega
eitthvað geta hjá'lpað til við landbúnaðinn þar heima.--
En Matthías trúði varla sínum eigin feyrum, svo órú-
legt fannst honum þetta allt vera. Níels gat í hvorugan fót-
inn S'tígið. svo glaður var 'hann yfir því að geta farið frá
Karenu Halló sem áreiðanlega vildi víst líka fá kött 1 stað
drengsins, — svo 'lengi var 'hún 'búin að tala um það. Níels
hlakkaði verulega mikið til þess að vera á heimili Matt-
híasar og hinnar alúðlegu 'konu hahs.
„Sjáum bara til,“ sagði Matthías við Níels, „Nú skul-
um við hengja „Gæfubrautina“ upp í loftið í dagstofunni
og halda upp á hana sem minjagrip, — því a'llt er þetta
henni að þabka.“
Endir
j
■ ffiPMAPPBP BY TWO
; CS-ESíV'AW'? IW yANg
| UNIF0BM5, VVKO FLV
j TNEIK TRAN5FÖRT TC
t AN ANCIENT CLipF
í TEMPLE ON THE ARAB-
I IAN PE5EBT 0OKDER...
SCOECN/ ANP PlHTO
PIND TMEMSELVE5 IN THE
HANPÍ OF A NAZI SPY
£in&, heaped sy THE
"0ABONE5,5''kr . _ ■
T&rooá,
. V--
Rog U. S. Pot. Off.
AP Features
WOULD IT 3B FAUV PA6
0A£DM£áí'...TO INaUí
IVHy THE SHANS-HAI J
JUET TO BZ\HG A FAIg
YOU PO NOT LIICE \T' H£££ WlTH
M£ ?— 1 AM PIBAPPOINTEP/ VI00
DC5 NOT FIND THE BARONEÍS’
INTEEeíTI N<5...0R
ATTRACTIVE ? fj {,
MYNDA-
SAG A
BARÓNESSAN: „Já, bæði
doktor von Kutter og ég sjálf
bjóðum yður hjartanlega
velkominn og einnig vin yð-
ar, Elding höfuðsmaður. Að
vísu er þetta dálítið einmana-
legur staður.“
ÖRN: „Hm, hm, — væri til of
mikils mælst að spyrja yður
hvað það á að þýða að ræna
okkur svona og flytja okkur
á þennan afskekkta stað?“
BARÓNESSAN: „Kanntu ekki
við þig hérna hjá mér? — Eg
verð fyrir sárum vonbrigðum
Örn. Finnst þér ekki ég vera
neitt myndarleg eða eftir-
sóknarverð?“