Alþýðublaðið - 12.07.1945, Blaðsíða 8
ALÞYÐUBLA&IÐ
Fimmtudítgur 12. júlí 1945.
TJARNARBIÓt
Regnboginn
Rússnesk mynd eftir sam-
nefndri skáld^ögu, sem gef
ia var nýlega út á íslenzku
N. Ujivity
N. Alisova
Bönnuð börnum innan 16
ára.
Sýning kl. 5, 7 og 9.
í
BÆJARBÍÓ
Hafnarfirði.
Ásf í skömmlum
(You Can’t Ration Love)
Amerísk söngva- og
gamanmynd.
Betty Rhodes
Johnnie Johnston
Sýnd kl. 7 og 9.
Sím'i 9184.
GEIR VÍDALÍN
vígðist biskup að Hólum í
Hjaltadal 30. júli 1797. Séna
Þórarinn Jónsson prestur að
Myrká orti til hans kvæði í því
tilefni, sem hér hvorki meirá né
minna en —:
Þrír ís'Iands gimsteinar. Þrír
Vídalinar. Við biskupsvígslu
háæruverðugs og hálærðs herra
Geirs Vidalins, sem hátíðlega
fór fram á Hólum í Hjaltadal
þann 30. julii 1797. Þeira ágæti
áminnst í einföldum elskurík-
ustu eftirfylgjandi. Þaunkum
í Sænginni.
„Ég veit, að það verður leiðinlegt fyrir þig. En leiksins vegna
held ég, áð það væri þess. vert að reyna það.“
,,Þú veizt, að ég vil aldi'ei gera neitt, sem þér kynni, að vera
móti skapi eða ylli þér heilabrotum. Og ég heLd líba, hreinskiln-
islega sagt, að það sé skynsamlegast að láta stúlkuna fara, og fá
aðra til þess að.taka að sér hlutverkið.“
,,Ég held, að það væri. skyssa. Ég er sannfærð um, að þú get-
ur þjálfað hana og gert úr henm ágæta leikkonu, ef þú leggur
þig allan f.ram.“
Hann gekk um gólf um hríð. Hann virtist vena að fhuga
máHiið frá báðum híiðum.
,,Jæja þá. Ég býst við, að það sé skylda irún og ætlunarverk
að fá al.lt mitt fólk til þess að gera það, sem þáð getur. Vandinn er
að vita, hvaða tökum á að taka hvern einstakan.“
Hann otaði. hökunni fram og dró inn magann. Og hamr rétti
úr bakinu.
Nú vissi Júlia, að Avice Crichton myndi halda hlutverkinu.
Við æfingar daginn eftir kalliaði hann ihana afsiðis og átti
við hana langt samtal. Júlía sá alveg nákvæmlega, hvað harrn
myndi vera að segja henni, og hún sá það Hába út undan sér, að
Avice kinnkaði kolli og brosti.. Hann hafði boðið henni til há-
degisverðar.
Júlía brosti ánægjulega og sökkti sér niður í hlutverk sitt.
27. I
Þau voru búin að æfa í 'hálfan mánuð, er Roger kom heim
frá Austurríki. Hann hafði verið fáeinar vikur við vatn í Kárnten
og ætlaði norður í Skotland að hitta kunningja sína eftir fárra
daga dvöl í Lundúnum.
Þar eð Mikael varð að mabast snemma vegna annríkis i leik-
húsinu, fór Júlía ein tii móts við hann í járnbrautarstöðina. Með-
an hún var að búa sig hafði Eva orð á þvi, og saug upp i nefið
um leið, að hún gerði sér ekki minna far um að ganga í augun
heldur en þótt hún hefði æt&að á stefnumót með ungum pilti, Og
hún vildi lika, að Roger gæti verið hreykin af henni, enda varð
því ekki neitað, að hún var bæði ungleg og falleg, þar sem hún
reikaði fram og aftur um stöðvarstéttina. Það virtist, er þó var
fjarri réttu lagi, sem hún vissi alls ekki af þvi, hvílíka eftirtekt
hún vakti.
Roger var mjög sólbrenndur eftir látlaus sólböð i heilan mán-.
uð. En ennþá var mikið af graftarnöbbum í andli.ti hans, og hann
var hotdgrennri en hann hafði verið, þegar hann iór- frá Lundún-
um um nýársleytið. Hún faðmaði hann að sér af mikilli ástúð.
Hann brosti dauflega.
Þau óku heim og mötuðust. Júlia spurði hann, hvort hann
langaði, til þessa að fara í leikhúsið eða kannske i kvikmyndahús.
En hann kaus að vera heima.
,,Það er líba miklu skemmtilegra,“ svaraði hún. ,,Þá getum
við skrafað saman í næði.“
í raun og veru var það eitt mál, sem Mikael hafði beðið hana
að ræða við hann, þegar gott færi gæfist. Nú nálgaðist sá tími,
að hann ætti að fara til Cambridge, og þá varð hann að taka
ákvörðun um það, hv.að hann hyggðist fyrir. Mikael óttaðist, að
hann myndi sóa tíma sínum í ráðíLeysi og hafna svo í einhverju
verzlunarfyrirtæki eða ef til vill f-ara að gefa sig að leiklist. Og
þar eð hann taldi Júlín sér fremri í iþeirri list að tala um fyrir
fólki og liklegri til áhrifa á drenginn, hafði. hann lagt mjög að
henni að gýlla fyri.r honum, hve álitlegt það væri að ganga í
þj ónustu utanríkismálaráðuneytisins.
Þau höfðu tvo eða þrjá klukktíma til stefnu, og Júlíu fannst
ótrúlegt annað en hún gæti látið talið berast að þessu mikilvæga
■> NÝJA BIÓ
Kínverska stúlkan
(China Girl)
Spennandi mynd með
GENE TIERNEY
LYNN BARI og
GEORGE MONTGOMERY
Bönnuð fyrir börn.
Sýnd kl, 7 og 9.
Sjómannabrellur
Fjörug mynd full af
skemmtilegum söngvum.
Donald Woods
Elyse Knox
Sýnd kl. 5.
GAMLA Blð .
Mollie í sumarleyfi
(A Lady Takes a Chance)
Amehsk gamanmynd með
Jean Arthur og
John Wayne
Sýnd kl. 9.
Fálkinn í Mexico
(The Falcon in Mexico)
Afar spennandi mynd með
Tom Conway og
Mona Marris
Sýnd kl, 5 og 7.
umræðuefni. Við matborðið reyndi. hún að fá hann til þess að tala
um Vínahborg. En hami varðist allra sagna þaðan.
„Æ, ég gerði þetta venjulega, eins og þú veizt. Ég skoðaði
það markverðasta og hamaðist svo við þýzkuna. Ög svo flæktist
ég í ölkrá og fór i óperuna.“
„Skyldi hánn hafa lent í einhverju ástarævintýri,“* hugsaði
hún.
„Og þú ert ekki trúlofaður neinni Vínarmærinni, þegar þú
kemur heim?“ sagði hún í von um, að þetta kæmi homum á
rekspöl.
w/?a
GULLIÐ
ÆVINTÝRI EFTJR CARL EWALD
„Þið æfctuð aills eíkki að hlusta á svona sögur“, mælti
örnin-n. „Ég hefi þegar sagt ykkur frá því eins og það er ..
Hvað hafið þið að gera með svo nákvæmar frása-gnir sem
þessa-r? Mennimir eru eins, hvar sem er í heiminum, það
megið við reiða ykkur á. Séu þeir einhversstaðar góðir,
kemur gullið og gerir þá vonda. Séu þeir vondir fyrir, gerir
•guillið þá enn verri. Þið hefðuð átt að sjá og heyra nóg
nóttina sem fyrsti gulmolinn fann-st hér. Þið ættuð að vera
glaðir yfir því, gulldalirnir, að vera komnir hingað aftur.
Við ættu-m að vona það ölL að regnið, stormu-rinn og vefcur-
inn mættu hjálpast að í því að afmá þau vegsummerki,
sem mennirnir skildu eftir sig hér.“
„Þú verður sleginn“, sagði blýið. „Er-tu nokkuð betri
sjálfur heldu-r en m-ennimir. Mér finnst þú bara vera ræn-
in-gi rétt eins og þ'eir, þótt á annan hótt sé. Hvað þurfum
við að hræðast mennina? Þú hefur fula ástæðu til að vera
hræddur, þrátt fyrir breiða vængi og öruggan dvalarstað;
- en hvað um dkkur? Skiptu þér ekki af því, sem við vilj-
um; — stunda þú þínar veiðar og loftflug — —“.
MYNDA-
SAGA
AMERÍKANI: Þér hljóti.ð -ao
vera hamingjusamur, að vera
nú aftur á leiðinni heim!
FLU GFORINGINN: Talaðu
ekki mikið -um þetta við hana,
Örn. -— Við skulum lofa henni
að gleyma þessu. — Að hugsa
Isér!
lifa
æfi.
— hefði hún orðið að
í þessari eyju alla sína