Alþýðublaðið - 19.10.1945, Blaðsíða 8

Alþýðublaðið - 19.10.1945, Blaðsíða 8
 ■BAM6-AE AND HI5 öuæElLLAS, UNÐEE SCOZCHY'Z PifJECTION, AI?E NOZKIN& TO <3£T THE <3S’OUNDEP P-6l SACL iNTO THE AII?___TO LEEP IT FI?OM FALLIN6 INTO JAP HANDS ------------ ALÞYÐUBLAÐIC Föstudaginn 19. október 1945 YNDA- 8AGA Bangar og félagar imns eru, undir leiðsögn Amair, að viinna að því að hægt sé að koma flug- vélinni aftur á loft, og að reyna að koma í veg fyrir að hún falli Jaipönum í hendur. ÖRN: Allt gengur saankvæmt áætlun, Paiu. Þessu ætti’ að vera iokiið á morgun. Segðu foringja þínum, að ég ætld' að fara upp á klettana til jþess að atihuga möguleika fyrir flugi. PALU: Já, höfuðsmaður. ÖRN (hugsar): Jæja, kunningi. Þetta hefur ailt gengið sæml- lega. En aðalatriðið er þó eft- ir, að koma Svörtu ekkjunni upp í loftið, — og þangað vill hún óð komast blessunih. „Nú, hann þdkkk mig bara, hann er yiniur miinn; ég veit ekki hverruig á því stendur. Farðu nú, farðu til 'ömnmii, Lenzchen." Lenzdhen vildi ekki fara; Lenzdhen var svo ánægður. Bónda- kónan kom þjóitandi, þreif vælukjóann og hvarf. með hann fyrir horniið á húsinu, og kom afitur andartaki síðar til að biðjast ■aiflsötkiuinar. Frúin vseri svo góð við hann og léki svo mikið við hann. Börn vdssu alltatf, þegar einhverjuttn þaetti vænt uim þau, og nú héldi Lenz að frúin væri maimttna hans. Hamin vænti þess, að herramn. og frúin vildu fyii’irigetfa þetta. — Qg svo hvartf hún aíftur. _„Ja, hérna,“ saigði Rassiem og kveiklti alfitur í vindlingniuin, sem hafði dáið í, etfítir að Lenchten kom á sjónarsviðið. „'Hvers vegna siturðu þarna og starir —?“ spuirði Koucz- owska. AuigU' Hannesar voru igalopin aif unidnun. Samræðurnar héldu ekki áfraan eftir þettia. Eftir kvöldverðinln fór Rassiem í kvöldgöngu eiins oig venjuh legia niiður þjóðveginn, þar sem blikaði á Ijósin í St. Leonhardt. Hann gekk 'baegt, niðursóbkinn í hugsanir sínar, og hann. hló blíðlega. mieð sjálfluim sér. „Er iþetta leyndarmlál þiitt?" hugsaði hainn og táirin streymidiu frami í augu hans. „Elskiu María, hefur þetita igerbreytt þér á þennan háitt? En hvað óg sfkil þi'g vel múna, — augu þín og svipurinn krimguim' munninn —“. Dalalæðan lá ytfir oknuinum, hanin snéri við, gatgntekinn á- kalflri löngun til að koma heimt Hann stóð kyrr og hiló mieð sjállf- luimi sér, hélt af stað aftur oig hljóp hlæj'andi heim á leið. Glugg- inn að herber.gi Maríu var opimh, og dauft, fliöktamdi Ijós féll á runnajna í garðinum. Hann 'heyrði rödd hennar fyrir innan'. Hann gekk hljóðlega nær glugganum og léit inn. Magðalena stóð in.ndi í herberginu og burstaði þykbt og rauið- gullið 'hár Maríu. Spegillin.m endurkástaði rnynd atf kertaljósi. „iÞvi skyldi það ekki vera hægt?“ spurði Kouczowlska — spegilmynd sína fremtur en Magðalenu. „Eg hef aHtaf verið góð leikkona, tfinnst þér ekki? Það er hið næst'bezta. Og rödd mín ætti að nægja til þess, hún verður að nægja, Magðalena, er það ekki?“ „Auðvitað. Svo er röddin líka svo vel þjálíuð.“ „Nei, nei, ég þartf að læra mjög miikið. Eg þyrfti að byrja al- veg að, nýju. Það er enginn hægðarleikur að verða leikkona. Og ég þori ekki að verða léleg leikkona. Allir verða að fimina þegar í stað — að þetta sé Kouczowska. Þrátt fyrir allt! Það hlýtur að yera hægt. Hún rétti úr sér og reigði höfuðið alftur á bak. „Eg Bkal gera það; ég verð að .gera það,“ sagði hún atftur. Hanines Rassiem fékk kvalasting; honum fannst eitt andartak að þetta hlyti að vera Dímia, — svona ákötf og framigjörn. „Þetta heiHar mig,“ sagði hún. „Þessar koniur voru svo hæg- látar, það miáítti lesa örlög þeirra .Utan á þeiffn. Það þarf eMd. anniað en snúa fiknunni. Og þetta er allt svo eðlilegt. En í óper- ummi. er allt falskt og svikið. Allir verða kærulaUsir. En að leika hlutverkið?“ Augnaráð hiennar var tómlegt og fjarræmt. Hún teygði sig efitir bókinni. „Eg kann þegar fyrsta þáttinn. Eg held, að hann verði ekki sem verstur.“ Hún teygði sig eins og henini létti og reigði höfuðið langt afitur: „Guð mánm góður, að fcormasit aftur i leikhúsið; að standa atftur á leiksviðinu; að koxm- ast aftur í hrinigiðiuna! Eg get ekki litfað án þess.“ RaSsiem lirökklaðist finá veggnum og flýði. Svalt kvöldlotftið lék iUim andlit hans, sem brann af ofsareiði. Hamn geikik berserks- gang. Hann þreitf um trjágreiinar og hristi þær, reitf gras upp með rótum, barði höfuð sitt í örvæmtimigu. Hann var gagntelkinn hrenniandi þj'áningu, og hann sttökk niður hlíðin'a í áttiina til þorpsins eins og óður maður. Hann nam staðar, þegar hanm var kotrninn háltfa léið, stóð á öndinni og starði upp í stjörnuibjartan ^ GAMLA BSO ððor Rðsslands (Song of Russia) Amerisk stórmynd. Músik: TSCHAIKOWSKY Aðalhlutv.erk: ROBERT TAYLOR SUSAN PETERS Bönnuð innan 16 ára. Sýnd kl. 7 og 9. nYja bíö „Floreatlne“ Sjómannamynd með PAUL HÖRBIGER, GERALDINE KATT. Sýnd kl. 5. Hark Twain’i (The Adventures of Mark Twain). FREDRIC MARCH ALEXIS SMITH Sýnd kl. 9. GÖG og GOKKE í hjúskap- arerjum. Grínmynd með STAN LAUREL, OLIVER HARDY. Sýnd kl. 5 og 7. himinmn. Og hann hvdslaði brolstinni rödd/u: „Veslinigs elsku vina miín.“ Hann sneri við oig kom brátt afltur að ‘húlsinu og hallaði sér upp að veggnum. María lá nú í rúrninu með handleggina krosslagða fyrir aftan hnakkann og hún starði upp í lotftfið. Húni sagði eitthvað. Það var ekki rétt. Hún sagði það aftur, háitt og skýrt; sáðan einu sinni enn og lét setmimguma deyja út í lokin. Og hún sagði það aftur og afltiur. Allt í eimiu varð andlit hennar sviplaust, því að Magða- tena opnaði dyrnar og kom' ínn með mjólkurglas. „Þetta er gott, Magðalena. Góða nótt. Heyrðiu ahnars, Magða- léma, er óperusöngvarinn heima?“ „Nei.“ „Jæja þá. Þú skalt fara að hátta.“ w/m?j wrtár ÓRNiNN ÞAKKLÁTI Æfintýri frá Balkanskaga endursagt af Joan Haslip. Þessu svaraði örninn: „Það er ef til vill ekki eins slæmt og þér kann að virð- ast í fljótu bragði. Ef þú hlustar á mig, skal ég gefa þér fáein góð ráð. Þegar þú kemur niður að ströndinni, muntu sjá tólf máfa sitjandi á klettunum. Þá skaltu fela þig á bak við tré. Máfana mun ekki gruna, að neinn sé þarna nærri, og brátt muntu sjá 'þá breyta sér í undurfagrar, ungar stúlk- ur. Á meðan þær baða sig, skaltu klifra upp í klettana, þang- að sem þær hafa skilið föt sín eftir, og taka föt þeirrar stúlkunnar, sem ber perlukórónuna á höfði sér. Láttu hána svo ekki fá föt sín aftur, fyrr en þú hefur náð tali af henni og fengið hana til að grátbæn-a iþig um þau. Hún er nefni- iega elzta dóttir sævarkonungsins og getur ef til vill orðið þér að liði. Sömuleiðis getur hún sagt þér, hvar þú getur hitt föður hennar. Á leiðinni til sævarkonungsins muntu fyrir- hitta þrjá litla dverga, sem munu bjóðast til að vera fylgd- armenn þínir. Undir engum kringumstæðum máttu hafna þessu boði þeirra, því að þeir munu geta gert þér mjög mikið gagn. Einn þeirra er nefndur Svelgir, annar Þambari, en sá ■5 BÆJARBIÓ S Hafnarfirði. 9ið dygga man (The Gonstant Nynxph). Áihrifamákil mynd eftir sfcáld sögu Margarets Kennedy. CHARLES BOYER JOAN FONTAINE ALEXIS SMITH CHARLES COBURN Sýnd kl. 7 og 9. Sími 9184 KVIKMYNDALEIKARAR ’bera ýmsir tvö mötfn. Meðal annarra þessir: Botrls Karléff — Charles Pratt. Myrna Loy — Myrna WiiiL’-- amis. Edward G. Robinson — Emr anuel Goldenburg. Greta Garbo — Greta Gustatfs- son. Marlene Diietrich — Mary Magdalena von Losch. Mary Piokford — Gladdys Mairy Snáth. Ginger Rogers — Virginia Mc. Math. Maæy Astor — Luoille Lanig- f hanke. ÍTJARNARBSÓ Samsflérismeon (The Conspirators) Afar spennandi frá Wamer Bros mynd um njósnir ófrið aháranna. Hedy Lamarr, Paul Hendsreid, Sidney Greens'treet, Peter Lorre. Sýning kl. 5, 7 pg 9. BönnuS börnum yngri en 14 ára

x

Alþýðublaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Alþýðublaðið
https://timarit.is/publication/2

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.