Alþýðublaðið - 01.02.1946, Page 5

Alþýðublaðið - 01.02.1946, Page 5
Föstudagur 1. febrúar 194(5 ALÞYÐUBLADIÐ Pðul Henri Spaak - Fersetinn á Dingi binna sameinnðu pjáða. Skautasvell á Tiörninni. — Hvað er að reykvískri æsku? Látið ekki ánetjast. — Samtal við vonsvikinn og upp- gefinn verkamann. — Hvað er sigur í baráttu? Það er komið skínandi skautasvell á Tjörnina okkar. í fyrradag sá ég þar þó aðeins nokkra krakka að leik á skautum. Allmargt mun þó hafa verið þar um kvöldið. Hvað er að reykvískri æsku? Mig furðar á því að Tjörn- in skuli ekki vera öllum stund- um krök af ungu fólki. Er til nokkur skemmtilegri íþrótt en skautaíþróttin? Ég trúi því trautt. Ef til vill þó skíðaíþróttin, — og þó efast ég um það. ÞAÐ ER HOLLARA fyrir reyk- vískan æskulýð að stunda fagrar og góðar, göfgandi íþróttir, en að ofurselja sig pólitísku ofstæki. Um bæjarstjjórnarkosningarnar voru lögð net út til þess að flækja í reykvíska æsku, — og margt æsku fólk lét ánetjast, vonandi ekki þó fyrir alla eilífð. Ég vil ekki hafa það að ungt fólk verði gripið póli- tísku ofstæki. Það á að !bíða með pólitíska þátttöku, að minnsta kosti á það ekki að eyða öllumi stundum í pólitískt þvarg, funda- höld og sendiferðir. Það getur myndað sér skoðanir á málefnum fyrir því. Farið á skauta, eyðið æskuárunum hagkvæmlega, njót- ið lífsins og fegurðar þess meðan hægt er, og á heilbrigðan hátt. Ver ið bjartsýn; víðsýn og umburðar- lynd. Látið ekki ánetjast einum eða neinum. ÉG HITTI VERMAMANN í gær. Hann er ekki í þeim pólitískum flokki, sem ég starfa í. Hann sagði við mig: ,,Ég er nú ibúinn að taka þátt í baráttunni fyrin bættum kjörum allþýðunnar í 40 ár. Nú er ég orðinn þreyttur. Úrslit kosn- inganna urðu mér sár vonbrigði. Það var búið að telja mér trú um að nú myndi verkailýðurinn vinna. En það reyndist svona. Fólkið er svo seint að skilja.“ Þó að ég sé ekki félagi þessa verkamanns og ég óski ekki þeim. flokki; sem hann hefur staifað í síðastliðin 4 — 5 ár neins framgangs, en að eins taps, komst ég naestum við af vonleysi og uppgjöf hans. Og það var eingöngu vegna þess að ég veit, að þessi verkamaður er einlægur í baráttu sinni. ÉG SVARAÐI HONUM ÞVÍ: „Þetta er mikill misskniningur hjá þér. Að vísu mun þinn flokkur aldrei sameina alþýðuna til úrslita jsigurs, því að hann ber brennimark á andlitinu, sem rekur fólkið yfir í raðir andstæðinga alþýðunnar. Flokkurinn, sem ég er í hefur barizt í 30 ár, — og aldrei verið stór flokkur, aldrei haft úrslita- vald. En hann hefur unnið stór- I kostlega sigra. Baráttan er nefni- | lega ekki barátta fyrir háum at- j kvæðatölum eingöngu, heldur fyrst j og fremst fyrir því, að koma mál- efnum fram sein miða að því, að bæta hag fólksins, þoka því saman og skapa betra þjóðfélag. í þess- ari ibaráttu hafa unnizt miklir og góðir sigrar. Þegar það tekst að fá andstæðinginn til að ljá góðu máli lið, þá er sigur unninn. Þeg- ar það tókst að koma á togara- vökulögunum, aliþýðutryggingum, slysa- og dánartaótunum:, þá vannst miki.ll pólitískur sigur. EF ÞAÐ TEKST að fá meirihlut ann í bæjarstjórn Reykjavíkur til að byggja í stórum stíl, að efna til bæjarútgerðar svo að atvinnuör- yggi verði meira; að koma upp heilsuverndarstöð, að bæta bæjar bókasafnið, að byggja elliheimili, svo að fátt sé nefnt, þá er pólitísk ur sigur unninn. Þó að ég viti að einum flokki er bezt treystandi til að framkvæma slík mál fljótt og vel, þá held ég því ekki fram, að aðrir flokkar geti ekki framkvæmt þau að meiru eða minna leyti. Að- alatriðið er málefnið sjálft; ekki fiokkarnir. Við þessar bæjarstjóm arkosningar ræddu allir flokkar af mikilli vinsemd um málefni, sem þeir allir, nema einn, töldu ahæf fyrir nokkrum árum. Þetta er líka sigur í baráttuni Hitt er svo annað mál að sjálf jafnaðarstefn- an verður ekki framkvæmd til fulls nema af jafnaðarmönnum. VERKAMAÐURINN horfði á mig þegjandi dálitla stund. Og svo sagði hann: ,,iÞetta er sú taezta áróðursaðferð, sem ég hef heyrt til þessa — og það bezta er, að þetta er satt, dagsatt. Það er furðulegt, að maður skuli ekki hafa komið auga á þetta. — En samt, ekki er sama í hvað flokki maður er.“ ,,Nei“; svaraði ég. „Það er ekki sama. Því fleiri sem róa fleyinu; því fyrr komumst við á miðin. Síðustu árin hefur þú ver- ið vitlaus maður í skut, og ekki tekið þátt í róðrinum.“ — Svo hlógum við báðir afsakandi og skildum sem vinir. Hannes á horninu. GREIN ÞESSI er þýdd úr enska blaðinu „The Obs erver“. Höfundur hennar er ókunnur. Segir hér frá æfii og starfi belgiska utanríkis- niálaráðherrans Paul-Henri Spaaks, sem nú hefir verið kjörinn fcrseti hinna sam- einuðu þjóða. Grein þessi er örlítið stytt í þýðmgunni. Aljsýðuprenhmiðjan h. I. hreinar iéreftsfuskur Bezl að auglýsa í Alþýðublaðinu. SAG'AIN ENDURTIEKUR S-G, ’ivað tnqAXi" koQxn'gu fyrstai ícirseta hiir.ir.ia íiaaneú vaðiu Iþjióða, því að fyrxta þjóðaiba.nda IiagOS. h.aif:ði aimiáin Be’igia að for- seta, sem sé M. Paul Hymahs. Uiirn 43 áira gumilii utairirikls- mákiráðihaaria Eieðgíu, Paul- iPeinrii Gpaaik,- tafcur við þesíu igeysiiivam'diaiDamia stisirfi gædc’i'.r ihæf'iilisákuim og mieð i'rsiusit, að ibaM sér. Háinm ©r ekki ósvi.p- .aðiuir Clhureih.ill d sjóei og hann ior liílka .svipaöur, GÍtiuircJhill sem 'ræðiumiaöur, Lákt og Ohurchill á ihanm einmiig að baki sér fj'öl- bneyittatn stárfsfeiriil, — sem blaðlamaöiur, ’kkálid, málaflutn- iingsmáðiur,, .póldtíiskur aróöuxis- miaðuTi, — allt þetta hiefLr lia'nin verið — og miaxtgt fleixa. íHoimum hiafa vetrið veittar mangskonar tiitlar og tignar- merki. — „Lýöforiiniginin í satn ikvæmisföit,uinium“, Ihef'Lr hawn veiriö kallaöur sitiuindum, oinn- öig: , ,Teikaaiistofiui-'stj ómieys i mg- !ingijnin.“ Þetta, sem hér hefir veriö meinit, hiefðii getaö sært miargam mlammimm', em' Spaak er upp úr því vaxinrn, og vel það, áð taka. sér slíkt mæmri. Spaak er annar frægi sósíal- istinn í þekktri, frjálslyndri belgiskri fjölskyldu. Hinn sósíal istinn er móðir hans. Afi hans 'Paul Jianisom.,, var „málpípa fólks limis“ — 'leiötogi framsóknaT,sinn aðira og frjálsilymdra stjórnmála miainmla á þeim timum Frændi hans, Paul Em.ile Jansom, fyrir remmari hams í forsætisráðherra stól allt til 1938, frægastur allra frjálslymdira sitjórmmálamanna í Reilgiíu, lézt í iBuríhemwald á fyrstu styrjaldaráirumium. Faðir M. 'Spaaks hætti, afskiptum af stjióirmmá'lMim til þiess að geta igeffið' sig að ljóðia- oig leikrit'a- igerð, og hefiur hið fræga leikrit hamis, ,,Katge“ veriö sýnt um 'gjörvaiRa Beligíu. Móðir hans var fyrsta ikornan, sem átti sæti í 'belgiska iþinigámu. Mum ákvörð ■um somiar hemmiar um að skipa komiuir í miikilivæg aJlþjóðastöf bregðaist huigsjóinum. 'heminar? M. Spaak er um marigt liku/ hinum fjölhæfu og siðmennt- uðu æittimgj.um s.ímum Hanm hef ir vierið málQ'flutn.: .igsmaður, likt ög afi harns og frændi, voru. Fyrir dlómstó'liumumi leysti hamn frálbærlega af hendi vörm fyrir kommúnista, er sakaðir voru 'Um að vera þjóðhættulsgir menn. Hann hefur jafnan haft umga fól'kið með séf, gengið í fyilMmgarbrjósti í kröfugöng- um iþess og verið vinsælastur ‘ræðumamma í þess hópi’. iSkömmiu áölur1 em hann varð iforsæitisráðherra, gekk hann í hroddi fylkingar ásamt flokks- ibræðnum' isínum um götur Brúsisie'les mieð rauðan fána í hemdá, og Ibmaut mieð eiginhandi rúður í riitstjómniarskrifstofum, ibalþóilisikis 'blaðs, sem hann var i amdstöðu við. Eftár 1930 var hamm ekfcL eingömgu jiafnaðar- maðlur af hugsjómi, heldur fyrsit Paul Henri Spaak. Spaak hefur um langt skeið verið utanríkismálaráðherra Belgíu, fyrst heima, fyrir sthíðið, síðan í London á útlegðar- og ófriðar- árunum, og nú aftur heima í stjórn flokksbróður síns, jafnaðar- mannsins van Acker. og fremst virkur þátttakandi i hinni „rauðustu“ baráttu. Eins og Léo.n Blum og Vamderveldie, gekk hamm jafnan mieð baröastáran hatit (af svo nefndri ,,flambard“-gerð), — en Iþair er.u e. t. v. hvað algengast- ir meðal jiafmaðarmamna, — og þesskomar ha.tt ber hanm enm i dag Eftir að hainm settist á þing sem jaifnaöairmaður, árið 1932, varð hanm varíæ.mari og jaf-n- vægi:sfyllr.i í skoðunum og at- hcifnum á pólitísfcu sviði. Hon- um. óx vegur jafnhraðam: Sam- igönigumálliairáðih'erra árið 1935, —- uta.nxiííkismá'liaráðhe:rra árið efitir. Jafnfmamt því sem stjórn málareynsla hans jókst, varð harnin sammirugs'lipirar'i gaigmvart fyrrveramdi 'amdsfæðiinigum sírn- um. Hiamm hafði iþeigar betra lag á kaþólíkunum heldur en nokkr um öörum flokksíbróður bans tókst aö ná. , iMörigum árum áðiur, er hamm baffði 'lemt í 'götuóeirðumi, hafði bainm venið ileiddur fyrir dóms- máilíaináðherriainin frænda sliinmi. — Gamlii miaöuirinm vair hááilvaíÞ iegur: „Umgi maður,“ sagðá, hamin. „Ég neyðist víst til að setfa þig í ffamg©ilisi.“ „Ég mun hefna mín síðar“, va:r svámið. Emdiir'imm vamð sá, að M. Spaak fór aMrai í fangelsiö', — ein hlamrn fcom Iheifindum fnam' eiins o,g hamin háifði æitlað sér. Hiamin lifði það að veröa utiammíik a:smiál'aráðher!ra í stjórrn frænda sins, og árið 1938 tók hann við af homium sem forsætisráöherra, —fyrsti forsætisrá@iherira Belg- íu úr flökki jafmiaðarmamma. Og að undanskildum þeim Pitt og Keneiniski', var 'hiamin ymigsti: for- :sætisráðharria, sem mofcikiru sinmi hafði gegmt Iþví lemlbætti' í allri Evrópu. Fyrsta för hams til, Lomdom var árið 1936, er bamm fór iþamg að, sem fulltrúi Belgiu á ráð- stefnu Locarno-veldanna. Það var umdam 'hams rif jum rummdið, aö Beligár hættu afskiptum sín- um af Locarno eftir að Þjóð- verjum hafði verdð leyft að endur-herruema Rímiarhérulðin. Og það var hin sanna pólitíska framikoma. M. Spaak var forsætisráð- herra til 1939, em :þá varð hamm leiðtogi Jafmaðarmaminafflofcks- ims. í september iþað ár tóik hsinm sæt.i ,í stjónn Pierilots sem utamriikiismáliar'áiðherra, — og hélt hamin því emlbætti öll styrj- a'Marárdin með aiðsetri í Lomd- on. Hanm er eimi stjórmairmeð- limur Pierilots-stjióxinariinmar sem hélit stöðu sdmmii áfxam í hinni nýju stjórn van Ackers. P'aul-Hem,ri 'Spaafcs mum jafm am verða miimmzt sem mikils ræðum'iiamins, emda á hamm tifl! (þeirra að telja. Ræðusmi'lM og leikhæfileikar eru einkenni mlargra ættimgjia hans.. Sjálfur e:r hainin ileáikari af guðs máð. Á heimili sínu í Saint Gilles út- ibýr Spaafcfjölskyldan oft sjóm- leikd — og leá'kur sjiálf, og þar er sannarlega leikið vel og af sterkri immlifum, Tvær cLætur Spiaaks, eru meið al þcárra helztu í leikfflokfcnum, —• 'Það eiriu ,þær Maríia, 21 árs gömul, sem stúderar 'iög í há- skólainum í Brú sseles, — og Antoinette, sem er þrem ár- um ymgri og ,enninii|g stumd'ar mám;. Siomurámm Fermamd, sami að öðrum kosti léki aðal-ikarl- maminahlultverkiim, er mú lilðfon- ningi á fLotainum. Á fiótrta símumi til Englands komst hann m. a. ffótgamigamdi þvertt yfir Pyrenaa fjöliáin. * íBöligiiski utarLríkiLsmáiIaráð- herramm er þékktur fymir viS- kummainilíeiga skapgarð sína, — hversiU' hamm er eðilileigur í al- varlegum laiugnaiblófcum 'sem og emdriamær. Sem ræðhómaður er hamn ekki eiimumgis áhri.fanfcur siökum mælsfcu, góðs framiburð- ■ar og hims Hflega igilampa í auig- iumum, heldur emmáig vegna þess, Framh. á 6. síðu.

x

Alþýðublaðið

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Alþýðublaðið
https://timarit.is/publication/2

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.