Alþýðublaðið - 18.07.1946, Blaðsíða 8

Fimmtudagur, 18. júlí 1#4<L

ALÞÝÐUBLAÐIÐ
rmTTJARNARBIOníTt
IMnrinss.
(Frenchman’s Greek)
Stórmynd í eðli'legnm lit-
um eítir samnefndri. sikáld
sögu eftir Daphne de
Maurier.
Joan Fontaine
Arturo de Cordova
Sýnd kl. 5—7—9.
YTT: BÆJARBIO íYTY?
Haf oarfirði.
Ægiskelfir úthaf-
anna
Litkvikmynd frá sönnum
viðhurðum úr Kyrrahafs-
striðinu.
Aðalhlutverk:
ROBERT TAYLOR
Sýnd kl. 7 og 9.
Sími 9184.
MÁLSHÆTTIR.
Safnast þegar saman kemur.
Hálfnað er verk, þegar hafið
er.
Það verður hverjum list, sem
hann leikur.
Svo sem sæðið er3 svo er á-
vöxturinn.
Flýttu þér hægtl
Sterk bein þarf til að þola
góða daga.
Sá er vinur, sem í raun reyn-
ist.
TJngur skyldi læra, það aldr-
aður skal kunna.
„Ég var að gráta af því að ég mundi eftir Nonna, — hvað
hann var vansæll og ólánsamur. Ég hefði gétað gert svo miklu
meira fyrir hann en ég gerði.“
„Hvaða vitleysa,“ sagði Henry. „Hvað hefðirðu getað gert
fyrir hann?“
Auðvitað var það Jack Dónóvan, sem hafði rifjað upp þenn-
an gamla harmleik. Nonni hafði legið í gröf sinni í tólf ár og Katrín
hafði aldrei rainnzt á hann fyrr. Og hér lá hún í fangi hans og tár-
in streymdu niður kinnar hennar. í fyrsta skipti á ævinni fann
hann til óljósrar afbrýðisemi. Það var undarlegt, ótrúlegt, að
Katrín, elsku konan hans, sem var alltaf svo róleg, þolinmóð og
hæglát, skyldi gráta eins og lítið barn yfir bróður hans, sem hafði
verið dáinn öll þessi ár.
„Það er þetta bölvað slys,“ sagði hann. „Þér hefur orðið svo
mikið um það. Mikið vildi ég að það hefði ekki komið fyrir. . . .
Elsku Katrín mín, þú elskar mig, er það ekki? Meira en nokkurn
annan í heiminum, meira en börnin, meira en Hal?“
Átveizlan uppi í námunum, hrópin, lófatakið, fagnaðarlætin,
slysið hræðilega á heimleiðinni gleymdist allt og varð að víkja
fyrir þrá hans eftir vissu. Ef hann tortryggði Katrínu, þá tor-
tryggði hann allan heiminn. Þá væri ekki til nein trú, engin von
og lífið yrði tómt og einskis virði.
„Þú elskar mig?“ sagði hann. „Er það ekki. . . . Er það ekki?
4
Henry hætti við að leigja hús í Lundúnum yfir sumarmánuð-
ina. Báðir læknarnir, nýi maðurinn og Villi gamli frændi héldu að
það yrði of mikil áreynsla fyrir Katrínu. Og auk þess vildi Henry
hafa yfirumsjón með verkamönnunum, sem voru að vinna við
höllina. Hann opinberaði leyndarmál sitt fyrir fjölskyldunni í
marz, og þá kom upp úr kafinu að hann hefði setið á rökstólum
með þekktum húsameistara og hann hafði gert teikningar að nýrri
álmu á höllina.
„Ég get ekki skilið hvernig pabbi og öll systkini hans komust
hér fyrir,“ sagði hann. „Elísa frænka hefur sagt mér, að þau
hefðu aldrei getað boðið fólki að vera, meðan afi lifði.“
Hann brosti til konu sinnar og vafði sundur teikninguna sem
byggingafræðingurinn hafði látið hann fá, ákafur eins og lítið
barn með nýtt leikfang.
„Viðurkenndu það, elskan mín,“ sagði hann, „að þessi nýja
álma, þar sem þú og ég og gestirnir okkar eigum að búa, sé í raun-
inni mjög glæsileg."
Katrín brosti og tók við teikningunni.
„Þetta er eins og konungshöll,“ sagði hún. „Hvað eigum við
að gera við öll þessi herbergi?“
„Finnst þér ekki skemmtilegt að fá svona glæsilegt anddyri?“
sagði hann ákafur. „Ég hef alltaf skammast mín fyrir þetta litla
anddyri, sem er varla annað en gangur, þegar ég hef komið til
Andriff. Hvernig lízt þér á þennan stiga? Finnst þér hann ekki
stórkostlegur? Auðvitað verð ég að kaupa mikið af góðum mál-
verkum til að hengja upp. Við förum til Flórens og Róm næsta
vetur og lítum í kringum okkur. En þetta þykir þér áreiðanlega
vænzt um. Sjáðu, þessa stofu, handa þér einni milli svefnherberg-
isins okkar og stofunnar á horninu. Og það liggja svalir frá henni
yfir stóru útidyrnar Hérna er snyrtiherbergið mitt og snýr móti
skóginum. En segðu að þér þyki vænt um dyngjuna? Hugmyndin
er runnin frá mér einum.“
Katrín lyfti hendinni og strauk kinn hans.
„Auðvitað þykir mér vænt um hana,“ sagði hún. „Það er
alveg satt; mig hefur alltaf langað til að hafa litla stofu út af fyr-
ir mig, þar sem ég get skrifað bréfin mín í ró og næði“
w? NÝJA E'iO YiVT
flríllingshðsið.
(House of Frankenstein).
Hamröm draugamynd, sem
engan á sinn líka.
Aðalhlutverk:
BORIS KARLOFF
LON CHANEY
JOHN CARRADINE
CARROL NAISH
Bönnuð börnum yngri en 16.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
íwí gamla Bionrra
í ieynifljénBstn
Japann.
(Beíbroyal from /the East)
Ameiisk njósnamynd
byggð á sönnum viðburð-
um.
Aðalhlulverk:
LEE TRACY
NANCY KELLY
RICIIARD LOO.
Sýnd kl. 5 og 9.
Bönnuð börnum innan
16 ára.
„Og þú færð svo skemmtilegt útsýni,“ sagði hann með ákefð,
„bezta útsýnið í höllinni, yfir víkina og Hungurhlíð í baksýn.
Sjáðu til, ástin mín, ef þú ert lasin þá færðu morgunverðinn til
þín upp í dyngjuna og þú þarft aðeins að ganga þangað úr svefn-
herberginu. í þessum nýju stofum skín sólin allan daginn. Eins
og er, fer sólin héðan úr álmunni strax eftir hádegi. Ég er viss um
að það er þess vegna sem þú ert svo föl.“
Hann vafði skjalið saman og tók fram annað, sem sýndi gerð
þaksins og reykháfana.
,jÞú hefur ekki eins gaman af þessu,“ sagði hann, „en mér
þykja skemmtilegir þessir litlu turnar og spírur. Það minnir mig
Erfið Ijosmyndataka.
EFTIR
INGEBORG VOLLQUARTZ.
„Hugsið yður, frú; ég keypti þennan fugl fyrir mörgum
árum í Mexikó. Fyrst í stað sáturri við, ég og konan mín,
fyrir framan búrið og reyndum að kenna honum að segja
nokkur venjuleg, vingjarnleg orð. En fugl'inn þagði eins
og steinn mánuðum saman. Einn góðan veðurdag komum
við hingað út og heyrum fuglinn segja setningarnar, sem
þér heyrðuð áðan, en ávalt með skaxnmaryrðum mínum á
eftir. Þér skiljið, að þegar maður hefur sagt setningu við
hann oft og mörgum sinnum og fær ekkert svar, þá getur
maður orðið reiður og hreytt úr sér illyrðum. Ég haf ði hugs-
að mér að láta búrið hanga í búðinni og láta fuglinn skemmta
mönnum með rausi sínu; — það mundi hafa dregið við-
BLE5S ME,\|
THEY WAS M
loup— i m
PON'T STAY
WHEN X HEAl?
'EM/
BUT y00 SAID
YOU'VE HEARP
STKANGE NOISES
_..WHAT PIP
THEy SOUNP j
UKE ? jrÆ
SHE'S RIGHT AS
RAIN, SON—I
NEVER <50 NEAK
AN' I'M p-
STILL POIN' )
FINE— J -
SCOfZCHY, PON'T
GO POKINÖ INTO
THOSE CÁVES...
LEfS <SET OUT
OF HEKE/— J
CELIA: Örn, vertu ekki að gá
inn í þessa hella. Við skulum
komast á brott héðan.
MATGOGGUR: Þetta er alveg
rétt hjá benni. Eg kem aldrei
nálægt þeim, og mér líður
prýðilega.
•
ÖRN: En þú segist hafa heyrt
annarleg hljóð. Hvernig lýstu
þau sér?
MATGOGGUR: Það var ógur-
legur gauragangur. Verið þið
' LOUD?.—IT CAN'T BE
CAVE-BATS__CELIA WE
CAN'T <SO WtTHOUT A
LOOK—WE MAy NEVER
GET BACK IN THIS
. VALLEy AGAIN— >
IT SOUNOS CRA2Y—BVT 1
THESE CAVES Mfit/ HOLP
A LIWNG UNK TO PfZE-HSKXOC
AG-ES___IM GÖM& IN THggg/
ekki hér þegar ég heyri þau,
ÖRN: Gauragangur? Þetta geta
ekki verið hellna-Ieðurblökur,
Caíia, við getum ekki íarið án
þess að athuga þetta. Við kom-
umst kannske aldrei hingað
aftur. Þetta er óðs manns æði,
en hver veit nema hellarrxir
geymi eitthvað lifandi, sem
tengir nútimann við gráa forn-
eskj-una.