Alþýðublaðið - 18.02.1947, Blaðsíða 3

Alþýðublaðið - 18.02.1947, Blaðsíða 3
JÞriðjudagur, 18. febr. 1947. ,4í.''; ia. ■ , ALÞÝÐUBLAÐ1Ð Sæmundur E. Ólafsson: kommúnista í henni. FYRIR NOKKRU gerðu trygging yrði samningsbund in. Það eftirtektarverðasta viið samiiinginn er einmitt það, hve sáralitlu af þessari kauptryggingu sjómenn náðu að lokum; niðurstaðan varð hreinn ósigur fyrir sjómenn, þegar tebið er tillit til þess, hvað það var, sem Jón og æjómannafélögin í Vest- mannaeyjum nýjan kjara- samning. Samningur þessi er að engu leyti efíirtektarverð- ur, því að kjaraákvæði hans efu óbreytt frá því, sem áður hefur verið samningsbundið þar í Eyjunum. Skipverjar og landsmenn hafa sameigin- lega 33,3% af afla bátsins í kaup og borga þeir nokkra fjárhæð til útgerðarmanns, sem nefnd er aðgerðarkostn- aður. Gjald þetta er visst á hverja smálest fiskjar, sem aflast, og getur orðið allt að 100,00 kr. á vertíð á bát, sem vel aflar. Alltaf og ævinlega eru verkalýðs- og sjómannafé- lögin víðs vegar um land að gera samninga sem þenna, og vekur það enga eftir- tekt; og jafnvel þótt knýja þurfi samninga fram með nokkurra daga verkfalli undr ar það engan. Þessi Vest- mannaeyjasamningur er einn G. V. kröfðust fyrir þá í upp- hafi. Fyrsta krafan var kr. 775,00 í grunn á mánuði; síðar var sú krafa lækkuð niður í 750,00 á mánuði og ennþá var krafan lækkuð áður en til verkfalls kom niður í 665,00 pr. mánuð. Sjó menn felldu síðan miðlunar- tillögu um kr. 590,00 á mán- uði og kr. 610,00 í grunn. Þegar hér var komið, leizt þeim Guðmundi og Jóni Rafnssyni ekki á blikuna. Þeiir ætluðust aldrei til, að sjómenn tækju hinar háu tryggingakröfur alvarlega; en sjómenn vildu ekki sætta sig við skrumið eitt og neit- slíkra saminga og hefði hans uðu að semja um kr. 610,00 að engu verið getið hér, ef hann hefði ekki verið notað- ur að tylliástæðu til hatram- legra árása í Þjóðviljanum á Sjómannafélag Reykjavíkur og formann þess, Sigurjón Á. Ólafsson. í árásum þessum er S. Á. Ó. nefndur „skemmdar- vargur“ og störf hans í þágu félags síns ,,flugumennska“, en Eyjasamningurinn nýi „lærdómsríkur sigur“ og hið misheppnaða gerviverkfall, sem J. R. atti sjómönnunum út í, barátta fyrir „mann- sæmandi lífskjörum“. Hvort grípa þarf til verk- falla til að ná samningum er oftast undir því komið, hvernig samningaumleitanir eru undirbúnar af verkalýðs- félögunum. Séu þær illa undirbúnar og byrjað með öfgafullar kröfur, verður gjarnan verkfall, sem endar með því að lokum, að lítið fæst fram af því, sem upp á var stungið; og þannig fór um þessa samningagerð ’ þeirra Vestmannaeyinga að þessu sinni, þrátt fyrir það, að samtök sjómanna biluðu ekki í 8 daga verkfalli í ver- tíðarbyrjun, og er það út af fyrir sig lofsvert, ekki há- reistari forustu heldur en sjó mennirnir nutu í þessari deilu, því aðal forustumenn- irnir voru þeir sjógarparnir Guðmundur Vigfússon frá Reykjavík og Jón nokkur Rafnsson, einnig frá Reykja- vík, en hann er fyrrverandi félagsmaður úr sjómannafé- laginu Jötni í Vestmanna- eyjum, og var honum hér um árið vikið úr því félagi fyrir skuldir, við lítinn orð- stír. Þeir Guðmundur og Jón Rafnsson hófu deiluna með því að gera engar breyting- artillögur um kjarasamning- inn, en kröfðust þess hins vegar, að nokkuð há kaup- Með mörgum. þjóðum er nú verið að gera út rannsóknarleCðangra t:l suðurpólsíns og landsins umhverfis hann. Einn af þeim er frá Bandarikjunum Cg verður undir forustu Byrds, hins'fræga suðurheimskautsfara. Hefur Baiidaríkjastjórn látið hann hafa eitt af stærstu flugvélamóðurskipum sínum, „ PhiOippine Sea“,‘ til fararinnar. Hér á mynd- inni sést skipið ferðbúið við bryggju í Norfolk í Virginíu. i hundruð krónur í róðri, en samið var upp á kr. 165,00 lægri grunntryggingu en fyrsta krafan var. Þegar samningar höfðu tekizt, fóru sjómenn í næði að athuga, hvað þeir hefðu unnið með deilunni — og sjá, það var harla lítið. Kauptrygging skal vera kr. 610,00 í grunn á mánuði, til 1. september, en eftir þann reru alla vertíðina, eða yfir 50 róðra frá kr. 6500,00 upp í kr. 14.000,00 auk orlofs. Meðalhlutir voru 10—11 þús und. Vertíðin í fyrra var mjög örðug í Vestmannaeyj- um sakir óvenjulegra ógæfta. Nú er fiskverðið 36% hærra- tíma falla niður. Á vetrar- en 1 fyrra °§ yrði Þvi meðal á mánuði; en það vildu þeir félagar Guðmundur og Jón láta þá semja upp á. Jón Rafnsson hafði verið í Reykjavík, en kom nú fljúg- andi í skyndi til Eyja með sáttasemjara ríkisins, for- mann landssambands ís- lenzkra útvegsmanna og fleiru stórmenni. Þegar til Eyja kom, lögðust þessi mátt arvöld á eitt um það að fá sjómenn til að ganga að miðl- unartillögu, sem þeir voru búnir að fella með allsherjar atkvæðagreiðslu. Eftir 12 stunda harða raun tókst þeim það. Þegar hér var komið sögu, hafði verkfallið staðið í 8 daga og nógur fiskur fyrir landi og hlutarvon góð, 1—3'fyrir sjómenn; þess vegna' sama afla í ár um 3000,00 vertíð og síldveiðum eða á því tímabili, sem trygging- arsamningurinn nær yfir, eru mjög litlar eða engar líkur til þess, að svo illa afl- •i-st, að til tryggingarinnar þurfi að taka; en yfdr haustið nær samningurinn ekki yfir haustið líka. Á síðustu vetr- arvertíð voru hásetahlutir á þeim bátum í Eyjum, sem segja, þar sem tryggingin kr. lægri en lægsti háseta- hlutur á vetrarvertíð. Um síldveiðarnar er sama að hlutur með sama aflamagni nú 'um kr. 13.000,00 á vetrar- vertíðinni. Grunntrygging háseta á vetrarvertíð er 610 x 3 eða kr. 1830,00, — með vísitölu 310 kr. 5673,00 eða um kr. 1000,00 • lægri en er líklegt, að ekki aflist al- lægsti hlutur í Vestmanna- mennt fyrir tryggingu og eyjum árið 1946, sem var afla fyrir 2ja mánaða síldveiði- tímabil er kr. 3660,00, en til að ná þeim hlut með kr. 40,00 pr. síldarmál þarf um 3500 mála afla. . Þetta eru þá niðurstöð- urnar á hinum nýja samningi' þeirra í Vestmannaeyjum; og ef satt skal segja, guldu sjómenn í Eyjum þeim Guð- mundi og Jóni- litlar þakkir fyrir frammistöðuna og kom Jón t’il baka með þann mikla vanda á herðum að dylja al- þjóð, hversu óhönduglega tókst til í Vestmannaeyja- deilunni, þar sem ekkert, bókstaflega ekkert vannst á gat hún þá komið að gagni brestsár á staðnum, og með |1 ^ daga verkfalli, en vertíð- Frh. á 7 síðu. [REÚ vörubílliniD ier uppáhald allra, iseam meta ökuitæki eftir vinnu og afköstum. [REO er byggður isem vörubíll út í yztu 'æsar. Sá, sem g-erir isér þann kost Ijóisap, notar H^@B Hann ier byggður itil þesis að uppfylla ströng ustu kiröfuir, isem gerðair ' enu mj á tímum ti góðs vörubíls. e-r vörubílli'nni, sem Ameríkaninn notár aðal lega við Keflavíkurflugvöllinn. |Enn -ar hægt að útvega yörubíla til afgreiðsh :ijí marz, apríl og maí, til þeirra, eir hafa innba'upa | heimild Nýbyggiinganráðs1. ’Nægiir varahlutir verða tryggðir í fSEÖ vörubílaná AMERICAS TOUGHEST TRUCK. Aðalmnböð: Ingólfur Gíslason, Hafnarstræti 9. Simi 5797. Söluumboð: Bifreiðaverksfæði Hrafns Jónssonar. Sími 3673. •■'Sfc'

x

Alþýðublaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Alþýðublaðið
https://timarit.is/publication/2

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.