Alþýðublaðið - 12.03.1947, Blaðsíða 4

$
MiWikúdagin?, Í2. marz Í9ÍI.
Útgefandi: AlþýSufiokknrinn
Ritstjóri: Stefán Pjetursson.
Simar:
Ritstjórn: símar 4901, 4902.
Afgreiffsla og auglýslngar:
4900 og 4906.
Áffsetur
í Alþýðuhúsinu viff Hverf-
isgðtu.
Verð í lausasölu: 50 aurar.
Sett í Alþýffuprentsmiffjunni
Prentaff í Félagsprentsm.
iMarkaðsöryggið og
ÞJÓÐVILJINN igerlr mark
aðsöryggi íslendinga að um-
ræðuefni í forustugrein sinni
'á gær og leggur mikla á-
kerzilu á nauðsyn þess, að
við náum öruggum og mikl-
um viðskiptum við Sovétrik-
in og grannríki þeirra og <hjá-
ilendur. Þykir Þjóðviljianum
mjö.g á það skorta, að þessi
vilji sé fyrir hendi, heldur
séu þessar þjóðir beittar „lát
ilausum oróigi, niði og ósann-
ándum“ og hafðar í frammi
itilraunir til að „hindra við-
skiptin við þau, eins og her-
ast hafi komið fram hjá forr
ikólfum Alþýðuflolcksins“.
Þessi ummæli Þjóðviljans
eru mjög í mótsögn við stað-
reyndirnar eins og raunar
allur málflutningur þessa
blaðs og kommúnista yfir-
leitt. Eins pg alþjóð er kunn-
iugt varð það eitt fyrsta verk
þeirrar ríkisstjórnar, sem nú
hefur verið mynduð undir
forsæti Alþýðufolcksins, að
senda samtímis viðskipta-
inefndir til Engilands og Rúss
lands ‘til að leita i báðum
þessum döndum samninga
ium sölu á íslenzkum afurðum
og kaup á vörum olckur til
handa. En þess lætur Þjóð-
viljinn ekki getið, þegar
hann gerir markaðsmálin að
lumræðuefni. Hins vegar lýg-
iur hann þvi upp, að Alþýðu
flokkurinn villji hindra við-
skipti við Rússttand og þau
ilönd, sem Rússar ráða yfir
ibeinlínis eða óbeinlínis.
Kommúnistum væri sæmst
-iað hætta munnfleipri sinu
sum það, að Rússar séu beitt-
ir hér „látlausum rógi, níði
■og ósannindum“. Slikt eru
íulllyrðingar, sem ekki fá
staðizt. Hitt er rétt, að stefna
og -afstaða Rússa til ýmissa
mála hefur verið gagnrýnd
hér á landi, svo og margvís-
Segt atferli rússneskra stjórn
arvalda og þá ekld hvað sízt
3rfirgangur þeirra_ við litlar
nágrannaþj óðir. í slendingar
teljia sig hafa leyfi til að
ræða um þessi máll og dra-ga
-af þeim ályktanir. hver sem
á hllut á. Og kommúnistum
er óhætt að gera sér grein
fyrir því' í eift skipti fyrir
öll, að þeim tekst ekki að
verja Rússa réttmætri gagn-
rýni islenzkra mianina og
blaða með þvi að fjölyrða
um það, hversu fúsir Rússar
:séu til að kaupa íslenzkar af-
urðir!
En kommúnistar ættu iað
.líta sjálfum sér nær. Þeir
gera sem sé anest allra
Af tilefni stafsetningarinnar á Nýja stúdenta-
blaðinu. — Skemmtilegt bréf um alvarlegt mál.
,,LESANDI“ skrifar á þessa
leiff: „Margt er skrítið hjá kom-
mum, varff mér að hugsa, er ég
hafði lesið fréttaklausuna í Al-
þýðublaðinu á fimmtudaginn
var, um „Nýja Stúdentablaðið“
og stafsetningarbjástur þess.“
„EG SKAL EKKI NEITA
því, að mig rak í fyrstu dálítið
í vörðurnar að lesa grein staf-
setta á þennan hátt í Alþýðu-
blaðinu, en svo sá ég, að þetta
var hvorki Færeyska né nesja-
mál, lieldur allt í gamni, —og
það er gott.“
„LGGLAUST ER ÞETTA
gamansemi hjá kommunum
ungu áð reyna að setja íslenzk-
unni nýjar stafsetningarreglur.
Þeir eru að reyna að vera
. skemmtilegir. Það er von, að
þeir reyni og reyni, því að
kommarnir eru fáir skémmti-
legir að eðlisfari."
„EN ÞAÐ ER VERST, AÐ
þessi tilraun þeirra tii skemmti-
legheita ér ekkert frumleg. —-
Björn M. Ólsen og og Bjarni
frá Vogi þóttu gildir karlar á
sinni tíð og vóru þó að reyna
að skera sig úr á svipaðan hátt.
Ekki varð þeim ágengt í því,
að aðrir tækju að apa efti-r þeim,
ef þeij- hafa þá nokkurn tíma
ætlazt tii þess. —, Þórbergur,
sá ritsiyngi maður, hrökk ein-
liverntíma í viðfangsefnaleysi
út af sporinu og tók að hnoða
saman smáorðum. Mér skilst, að
Björn Sigfússon hafi kveðið þá
fipru niður í eitt skipti fyrit
öll. Þó hefur einn ritdómari —
málfræðingur — fallið í stafi í
Helgafellinu út af þessu smá-
orðahnoði. Vonandi er hann nú
búinn að girða sig upp.“
„EN HVERNIG NÁ MENN
stílnum? — Við höfum öll les-
ið bréf og ýmísleg ritverk —
prentuð og óprentuð — eftir
óskólagengið fólk og höfum
ckki fundið annað, en þar væru
setningar sagðar eins og segja
átti þær. Hitt sést okkur yfir, þó
að stundum sé í fyrir y og ý
fyrir í, eða þó að “sumir hafi
ekki komizt á zeturnar. Þetta
þykir engum sanngjörnum
manni neitt tiltökumál. Og' ef
eitthváð af þannig löguðum rit-
vérkum er prentað, koma prent-
afarnir og prófarkalesarar til
skjalanna. Það er nú þeirra fag.
En það, sem ég vildi sagt háfa,
ér' þetta: Þrátt fyrir ágalla í
stafsetningu og réttritun, getur
stílsmátinn ekki leynt sér, né
heldur verður dauður.og and-
laus ritháttur að list, þó að
beitt sé ýtrustu nákvæmni í
réttritún.“
„VIÐ KJÁNARNIR, sem ekki
erum fæddir með þeirri eðlis-
gáfu að geta skrifað, verðum að
vera næstum að segja barðir til
bókar. Líkamlegar barsmíðar
eru að vísu lagðar fyrir róða,
en lexíurnar látnar skapa að-
haldið. En einhvern veginn er
illa á málinu haldið, ef móður-
málsnám getur orðíð þungur
vöndur nokkurum nemanda.“
„MENN ERU AÐ SEGJA, AÐ
stafsetningarstaglið sé leiðin-
legt og andlaust og hin fyrir-
skipaða stafsetning of þung.
Það hefur verið talað um kín-
verska stafsetning og nú væri
páfinn genginn af trúnni! —
Ritstýrendur „Nýja Stúdenta-
blaðsins“ hafa nú tekið sér fyr-
ir hendur að bíta hausinn af
skömminni og gera þetta allt
saman einfaldara og aðgengi-
legra öllum almúga. Þetta er
sjálfsagt vel meint hjá þeim og
allt í framfara- og lýðræðisátt.“
„EN MÁ ÉG SPYRJA? —
Vilja þeir þá ekki einnig gera
okkur lífið allt einfaldara og að-
gengilegra? Afhverju er aðeins
ein niðurstaða rétt í hverju
reikningsdæmi? Af hverju má
Framhald á 7. síðu.
manna að því að dómfella
aðrar þjóðir í ræðu pg riti
; og þá ekki hvað sizt þær,
I sem við höfum átt við mest
; og bezt viðskipti. En þær
umræður bera ekki svip rök-
| studdrar gagnrýni. Þær eru
: fyrst og fremst álygar og
| getsakir í garð þjóða, sem
: þelr ihafa vanþóknun 'á,
! vegna þess -að þeim finnst
! þær vera Rússum óþægir
1 iljáir í þúfu. Þess er skemmst
! að minnast, að um sama leyti
I og sendinefndirnar fóru héð-
1 an itiil Bretlands og Rúss-
: lands, notaði Einar Olgeirs
son tækifærið til að ber,a
Breta þeim upplognu sökum
á aáþingi. að þeir hefðu neit-
að að viðurkenna íslenzka
llýðveldið nema það gengizt
undir það að samþykkja Ipnd
helgissamning Breta og Dana
frá 1901, er gerður var að
okkur íslendingum forn-
spurðum og við viljum um-
fram allt fá niður feHdan.
Öllum er kunnugt um lygar
og getsakir kommúnista í
garð Bandaríkjanna og skrif
Þjóðviljans um þau fyrr og
síðar. En niðið og ósannind-
in um Vesturveldin er áldrei
igert að umræðuefni í Þjóð-
viljanum, það er ekki hæt'tu-
ilegt viðskiptum og afurða
sölumálum íslendinga. Sé
hins vegar sagður sannleik-
urinn um Rússa heitir það
„þjóðhættuílegt starf“ á máli
Þjóðviljans.
$
Þjóðviljiinn hefur gert mik
ið að því að undanförnu að
ræða markaðsmál, og þing-
■menn kommúnista hafa lagt
mörg orð í þann belg. Blekk
ingar þeirra og fuHyrðingar
í þvi sambandi hafa verið
hrabtar lið fyrir ilið svo til
samtímis. Þó heldur Þjóð-
viljinn lygunum. og blekking
unum áfram. Það er gamla
aðferðin að endurtaka lyg-
ina, ef hún kynni á þann hátt
að verða að sannleik í ein-
hverra vitumd.
vantar í
Uppl. hjá verkstjóranum. — Sími 2467 og 7261.
■vantar til íiskpökkunar í
Hraðírystihúsið fsbjöminn.
Upplýsingar hjá verkstjóranum. Sími
2467 og heima 7261.
Samkvæmt ákvörðun bæjarráðs er hérmeð
óskað eftir tilboðum í laxveiði í Elliðaánum
veiðitímabilið 1947.
Tilboðum sé skilað til undirritaðs fyrir kl.
12 á hádegi, þriðjudaginn 25. marz.
Rafmagnsstjórinn í Reykjavík.
Athygli garðleigenda skal vakin á því, að
leiga fyrir matjurtagarða bæjarins fellur í gjald-
daga 15. þessa mánaðar.
Þeir garðleigendur, sem enn eiga óg'reidda
leigu fyrir 1947, og óska að halda görðum sínum
áfram, eru því beðnir að greiða hana nú þegar
í bæjarskrifstofunum H AFN ARSTRÆTI 20
(Hótel Hekla, inngangur frá Hafnarstræti).’—-
Skrifstofan er opin daglega kl. 9—12 og 1—3
nema laugardaga, aðeins kL 9—12 f. h.
Bæj arverkf ræðingur.
Sfúlkur vanfar
að Hótd Borg.
Upplýsfngar í skrifstofunni.
Útbreiðið ALÞÝÐUBLADIÐ