Alþýðublaðið - 12.07.1947, Blaðsíða 4

ALÞYPUBLAÐIÐ
Laugardagur 12. júlí 1947

Útgefandi: Alþýðuflokkurinn.
Ritstjóri: Stefán Pjetursson.
Fréttastjóri: Benedikt Gröndal.
Þingfréttir: Helgi Sæmundsson.
Ritstjórnarsímar: 4901, 4902.
Fr.kv.stj.: Þorvarður Ólafsson.
Auglýsingar: Emilía Möller.
Framkvæmdastjórasími: 6467.
Auglýsingasími: 4906.
Afgreiðslusími: 4900.
Aðsetur: Alþýðuhúsið.
Alþýðuprentsmiðjan h.f.
Niðurlæging knattspyrnuíþróttarinnar. — Hvað
veldur? — A sama tíma vinna frjálsíþróttamenn
hvert afrekið á fætur öðru. — Okur á laxi og sil-
ungi. — Krafa um verðlagseftirlit.
-Spádómar og sfað-
reyndir.
t—♦—>
ÞJÓÐVILJINN gerir verk
fallið enn einu sinni að um-
ræðuefni í forustugrein sinni
í gær og hefur bersýnilega
þungar áhyggjur. Það er þó
ekki tjón verkalýðsins af
tekjumissinum og vinnutap-
inu, sem veldur honum á-
hyggjum. Hann gerir heldur
ekki að umræðuefni tjón
það, sem þjóðin í heild hefur
orðið fyrir vegna hins póli-
tíska verkfallsbrölts komm-
jínista. Því síður minnist
hann á þann áfellisdóm þjóð-
arinnar, sem kommúnistum
er búinn fyrir þetta síðasta
og versta óhæfuverk þeirra.
Efni greinarinnar er hugleið-
ingar um það, hvað Alþýðu-
flokkurinn verði lengi að
vinna upp töp sín af verkfall
inu!
:t:
Skriffinnum Þjóðviljans
liggur þannig auðsýnilega í
léttu rúmi, þótt verkalýður-
inn hafi orðið fyrir stórfelldu
tjóni vegna hins pólitíska
verkfallsbrölts kommúnista.
Þeir forðast að minnast á
þetta aðalatriði málsins, en
rembast við að reyna að
telja lesendum sínum trú
um, að hvert verkfall, sem
þeir stofna til, sé áfangi á
sigurbraut alþýðusamtak-
anna, og því sé enginn mun-
ur á, hvort verkfall vinn-
ist eða tapist; verkföll séu
undantekningarlaust lífsins
balsam fyrir alþýðusamtök-
in! Hins vegar lifa þeir í
þeirri trú, að hið pólitíska
verkfall, sem kommúnistar
véluðu Dagsbrúnarmenn út í
og héldu þannig á, að því
Iauk með mesta ósigri, er
saga íslenzkrar verkalýðs-
hreyfingar getur um, muni
verða mikið áfall fyrir Al-
þýðuflokkinn!
Þ'að er svo sem ekkert
undarlegt, þótt kommúnistar
reyni nú að telja þjóðinni trú
um það dag eftir dag, að Al-
þýðuflokkurinn, og formað-
ur hans þá sér í lagi, beri alla
ábyrgð á verkfallsbrölti kom
múnista. Þeir eiga sér ber-
sýnilega ekki aðra ósk æðri
um þessar mundir en koma á-
byrgðinni og skömminni af
verkfallinu af sér yfir á Al-
þýðuflokkinn. En hitt er
annað mál, að þessi tilraun er
fremur gerð af vilja en
mætti, sem við var að búast.
*.
Kommúnistar efndu til
verkfallsins eingöngu í póli-
tísku skyni og stefndu því
auðvitað fyrst og fremst
ÞAÐ ER EKKl HÆGT að
fara í grafgötur með það, að
knattspyrnan er í niffurlægingu
hjá okkur um þessar mundir.
Ég hef um margra ára skeið
haft gaman af því að sjá kapp-
Ieiki og ég hef fylgzt sæmilega
með. Ég hef aldrei séð hér á
vellinum jafnlélega knatt-
spyrnu í heild og í sumar. Þetta
er því furðulegra, sem miklar
framfarir eru í öllum öðrum í-
þróttagreinum okkar og hafa
verið á undanförnum þremur,
fjórum árum.
ALLT ÆTTI að stuðla að því,
að einnig í knattspyrnuíþrótt-
inni væri um miklar framfarir
að ræða. Á undanförnum árum
hefur verið hér hið mesta góð-
æri. Fólk hefur ekki þurft að
bera kvíðboga fyrir afkomu
sinni, allir hafa haft nóg að bíta
og brenna, en þetta veldur
meira frjálsræði og fleiri tóm-
stundum hjá ungu fólki. Þetta
hefur áreiðanlega átt drýgstan
þáttinn í þeim glæsilegu afrek-
um, sem til dæmis frjálsíþrótta-
menn hafa unnið upp á síðkast-
ið.
EN KNATTSPYRNAN er
undantekning. Ekki hefur
knattspyrnumennina vantað
þjálfara. Margir erlendir menn
hafa unnið að þjálfun félag-
; anna, og sum þeirra að minnsta
kosti hafa alltaf þjálfara. Hvað
veldur þessari niðurlægingu
hjá nær öllum félögunum? Ég
sá leikinn síðasta hjá KR og
Fram. Það vottaði varla fyrir
samleik hjá KR, en brá þó fyrir
hjá Fram. Hins vegar voru ein-
stakir leíkmenn, en þó sárafáir,
góðir. Það nægir vitanlega ekki,
því að aðalatriðið er að liðin
séu samstillt. Góður maður
verður ónýtur við hlið lélegra
leikmanna.
ÞAÐ ÞARF, held ég, að gera
allsherjaruppskurð á öllum
knattspyrnufélögunum. Gallinn
hlýtur að liggja í slæmri stjórn
þeirra. Það er alveg víst að þeir
ungu menn, sem stunda þessa
íþrótt nú, eiga við betri aðbún-
að að búa en fyrirrennarar
þeirra, sem þó sýndu miklu
betri leiki en þeir nú.
NJÁLL skrifar: „Það var
eitt, sem mig langaði til að
nöldra við þig um í dag, en það
er verðlagið á laxi og silungi,
því það er orðið svo gengdar-
laust, að alls ekki verður við
unað. Það er sagt að framleið-
endur ráði verðinu sjálfir, og sé
það ekki tekið með í vísitölu.
Að framleiðendur lax og sil-
ungs fá að skammta sér verðið
sjálfir, þegar allir aðrir fram-
leiðendur verða að vera háðir
afskiptum þess opinbera hvað
verðlag snertir, virðist harla
einkennilegt, svo ekki sé meira
sagt. Og hvaða ástæða sé til að
taka verð á laxi og silungi ekki
með í vísitölu, virðist víst fl|st-
um hulin ráðgáta, nema þá að
ástæðan kunni að vera sú, að
álitið sé að þessi vara sé alltof
,,fín“ fyrir sauðsvartan almúg-
ann, og sé því aðeins fyrir
,,heldra“ fóík.“
„ÉG MÓTMÆLI þessu með
öllu. Lax og silungur á að vera
háður verðlagseftirliti alveg
eins og önnur innlend fram-
leiðsluvara. Og ekki nóg með
það. Það er hægt að lækka
verðið stórlega. Laxinn er seld-
ur í búðum á 22 kr. hvert kíló
og er það 10—12 krónum of
mikið, en reyktur lax kostar
,,aðeins“ 50 krónur kílóið! Hvað
silunginn snertir, þá eru hálf-
gerðir ,,dagsprísar“ á honum,
og ekki sama hvar hann er
keyptur. Hann kostar þetta 8
til 10 krónur kílóið, eftir því
hvernig kaupin gerast á eyr-
inni. Verð á silungi ætti að vera
það sama eins og t. d. á smá-
lúðu, eða um 5 krónur kílóið.“
„SÉ RÍKISSTJÓRNINNI al-
Frh. á 7. síðu
frá
Félagi ísl. Byggingarefnakaupmanna
Það tilkynnist hér með, að félagsmenn hafa sam-
þykkt eftirfarandi söluskilmála:
Vörur verða aðeins afhentar gegn! stað'greiðlslu,
nema óður sé sérstaklega um annað samið.
Vörusendingar út um land verða afgreiddar gegn
eftirkröfu, eins og tíðkast hefur, enda: séu kröfumar
innlteystar þegar í stað, eftir að móttakanda. herst til-
kynning um þær frá pósthúsi eða banka.
Viðskiptamenn geta ekki búist við að fá þunga-
vörur, eða þær vörur sem seinlegt er að afgreiða, af-
greiddar samdægurs og pöntun er gerð eða sala fer
fram. — Afhending fer fram eftir röð og eins fljótt og
afgreiðsluskilyrði leyfa.
Reykjavík, 9. júlí 1947.
Stjórn Félags ísl. Byggingarefnakaupmanna.

vantar að HÓTEL BORG.
Upplýsingar í skrifstofunni.
óskast í eldíhúsið á Vífilsstöðum 14. júlí. —
Upplýsingar hjá forstöðukonunni.
Sími 5611.
krifsfofur vorar
og vömgeymslur verða lokaðar vegna sumarleyfa
frá 19. júlí til 5. égúst. Viðskiptameim vorir eru
vinsamttegast beðnir að haiga pöntxmum sínum: á
miðursuðuvörum samkvæmt því.
Gísli Jónsson & Co.
Ægisgötu 10. — Sími 1744.
gegn ríkisstjóminni. Með
verkfallsbrölti sínu ætluðu
þeir að steypa henni af stóli
og komast sjálfir til valda á
ný. Hagsmunir verkalýðsins
voru þeim hins vegar algert
aukaatriði, enda urðu þeir
fljótir að svíkja hann, þegar
þeir sáu loksins fram á, að
verkfallið myndi ekki ná
hinum fyrirhugaða pólitíska
íilgangi.
Það þarf ekki að eyða
orðum að því hvílíkum von-
brigðum kommúnistar hafa
orðið fýrir af verkfallsbrölti
sínu. Ríkisstjómin er fastari
í sessi en nokkm sinni áður.
En kommúnistar hafa með
brauki sínu og bramli bakað
sér fyrirlitningu alþjóðar og
þá fyrst og fremst verka-
mannanna, sem þeir véluðu
út í hið pólitíska ævintýri.
Þjóðviljinn ætti ekki að
vera að heimska sig á því að
spá um framtíð Alþýðu-
fiokksins. Spádómar komm-
únista um það, hvað bíði Al-
þýðuflokksins, hafa -undan-
tekningarlaust reynzt fleip-
u:r og sanna það eitt, að svo
mæla börn sem vilja. Komm-
únistar voru ósparir á hrak-
spár í garð Alþýðuflokksins
fyrir bæjarstjórnarkosning-
arnar og alþingiskosningarn-
ar í fyrra, en reynslan af
þeim varð allt önnur. Alþýðu
flokkurinn vann þá giæsi-
lega sigra, en kommúnistar
gerðu ekki betur en að |
standa í stað.
Þjóðviljinn þarf ekkert að
vera að spá um framtíð Al-
þýðuflokksins, hann getur
ofur auðveldlega haldið sér
að staðreyndum, ef hann lang
ar til að kanna gengi hans
með þjóðinni. Um sama leyti
og verkfallinu lauk fóru til
dæmis fram bæjarstjórnar-
kosningar norður á Sauðár-
króki. Og hvrer urðu kosninga
úrslitin? Þau, að Alþýðu-
flokkurinn vann af kommún
istum eina sætið, sem þeir
höfðu átt í hreppsnefnd
Sauðárkróks, og jók, einn
allra flokka, fulltrúatölu
sína!
*•
Kommúnistum er ekki’of
gott að æpa um það öðru
hverju, að Alþýðuflokkurinn
sé búinn að missa allt fylgi
sitt með þjóðinni. Slík hróp-
yrði skaða ekki Alþýðuílokk-
inn; hafa aldrei gert það og
munu aldrei gera það. Alþýðu
flokknum er það nóg, að
vihna hvern kosningasigurinn
eftir annan, eins og hann
hefir gert undanfarið, því að
það skiptir máli. Hitt lætur
hann sé á sama standa, þótt
hann sé fylgislaus í munni
kommúnista, því að það skipt
ir engu máli. En víst er það
kátlegt, að flokkurinn, sem
kommúnistar eru ailtaf að
vega með orðum, skuli við
hverjar kosningar upp á síð-
kastið eiga vaxandi gengi að
fagna í líkingu; við það, sem
var við bæjarstjórnarkosn-
ingarnar á Sauðárkróki um
síðustu helgi, samtímis stöðn
un eða hreinum og beinum
hrakförum kommúnista.