Alþýðublaðið - 26.07.1947, Blaðsíða 4
AL*>YÐUBiiAÐÍ0m
Laugardagur 26:júlí 1347:
Bréf af tilefni Reykholtshátíðarinnar. — Svelt-
andi bifreiðastjórar. — Enginn maíur fyrir þá.
— Fyrirspurnir. — Dálítil saga, sem sýnir, að
sinn er siður í landi hverju.
Útgefandi: Alþýðuflokkurinn.
Ritstjóri: Stefán Pjetnrsson.
Fréttastjóri: Bénedikt Gröndal.
Þingfréttir: Helgi Sæmundsson.
Ritstjórnarsímar: 4901, 4902.
Fr.kv.stj.: Þorvarður Ólafsson.
Auglýsingar: Emilía Möller.
Framkvæmdastjórasími: 6467.
Auglýsingasími: 4906.
Afgreiðslusími: 4900.
Aðsetur: Alþýðuhúsið.
Alþýðuprentsmiðjan h.í.
Síldveiðarnar
SÍLDVEIÐARNAR hafa til
þessa gengið ærið treglega,
og þar eð nokkuð er liðið á
vertíðina er eðlilegt, að all-
mikils kvíða gæti vegna
þessa. Vissulega er þó engin
ástæða til að örvænta, því að
síldin er fljót að koma, og
þegar hún er á annað borð
fyrir hendi, getur uppgripa-
afli borizt á land á skömm-
um tíma.
Afkoma íslendinga er að
verulagu ieyti undir síldveið-
unum komin, og er því vissu
lega mikið í húfi fyrir alla
landsmenn varðandi síldar-
vertíðina. Það er nú komið í
Ijós, að sölumöguleikar ís-
lendinga á nær öllum fram-
leiðsluvörum, eru tengdir
síldarafurðunurn. Þetta hef-
ur sannazt eftirminnilega í
sambandi við viðskiptasamn
inga okkar við Breta og
Rússa. Sala á veruiegum
hluta þeirra, vörutegunda,
sem við höfum gert samn-
inga um við Breta, er komin
undir því, að við látum þeim
í té tilskilið magn af síld-
arlýsi; og Rússar kaupa þær
vörur, sem við sömdurn um
við þá, því aðeins að tilskilið
magn af síldarlýsi komi í
hlut þeirra. Sala á fram-
leiðsluvörum okkar til þess-
,ara tveggja stærstu viðskipta
þjóða okkar stendur því og
fellur, ef svo mætti segja,
með síldarlýsinu.
Því er ekki að neita, að það
er erfitt hlutskipti. að veroa
að byggja alla sína afkomu
' á síldinni, duttlungafyllsta
fiskinum í hafinu. umhverfis
ísland. En viðhorfin í verð-
lags- og dýrtíðarmáluin okk-
ar valda því, að svo er kom-
ið. Slíkt er auðvitað ekki
haldkvæmt í framtíðinni, en
hreytingar í bessu efni munu
taka sinn tíma og kosta sína
erfiðleika.
íslendingar, hvar í stétt
sem þeir eru, gera sér grein
fyrir því, að miklir erfiðleik-
ar eru fr.amundan, ef síldar-
vertíðin bregst í ár. Sjó-
mennirnir, sem leita síldar-
innar/úíi fyrir Norðurlandi,
eru ekki aðeins að leita að
gulli í fjárhirzlu sjálfra
sín. Þeir eru að leita að gulli
í bú þjóðarinnar. Verði þeir
fundvísir í þeirri leit, er það
hamingja þeirra og þjóðar-
innar allrar. Fari hins vegar
svo, að síldveiðin bregðist,
verður það áfall fyrir alla
landsmenn.
En eins og veður er fljótt
BIFREIÐASTJÓRI skrifar
mér á þessa leið: „Ég las pistill
þinn um Reykholtsförina um síð
ustu helgi. Þú varzt ánægður
með hana og þótti sem allt
hefði tekizt vel. Það má vel
vera, að þér hafi þótt það og
þu hafir ekki komið auga á
neitt, sem aflaga fór. Ég tel
heldur ekki ástæðu til þess að
bera það út á gatnamót, þó að
eitthvað sé hægt að finna að,
því að það er rétt, sem-þú seg-
ir, að það er miklum erfiffleik-
um bundið að taka á móti 10
til 12 þúsundum manna langt
upp í sveit, og það því fremur,
sem ekki mun hafa verið bú-
izt við nærri svona mörgum að
Reykholti á þessum merkisdegi.
SAMT SEM ÁÐUR urðu
þarná mistök, sem ég vil ekki
þegja yfir, og vona ég að þú
sért mér sammáia um það. í |
þjóhustu hátíðanefndarinnar
var fjöldi bifreiðastjóra, sem
unnu sleitulaust allan daginn
og langt fram á nótt. Fæstir
þessara manna fengu nokkuð
að borða þarna upp frá. Þeim
var alveg' gleymt, ekkert hugs-
að um þá og engan mat var
hægt að fá, þq að við leituðum
eftir því einn og einn. Um þetta
var talað við framkvæmdá-
stjóra hátíðarnefndar. Hann
sagði, að einhverjir bifreiða-
stjórar hefðu fengið að borða,
en ég hef engan hitt enn, sem 1
það á við.
ÉG GERI ÞETTA að umtals-
efni vegna þess, að það er al-
gengt, að bifreiðastjórum sé
gleymt. Ég hef meira að segja
reynzlu fyrir því, að þeim ej:
ekki séð fyrir næturrúmi. I vor
kom ég með fólk á opinbera
samkomu, sem haldin var á
þekktum stað í Borgarfirði.
Mér var neitað um næturstað
og eins mörgum öðrum bifreiða
stjórum. Þó komu allmiklu
færri á samkomuna, sem þarna
var, en búizt var við. — Eins
vill það brenna við, þegar hið
opinbera sér um ferðalög gesta
og hafa bifreiðastjóra í förinni,
því að fáir geta ferðazt án
þeirra, að ekkert sé hugsað um
mat handa þeim.
ÞETTA TEL ÉG alveg ófært.
Að minnsta kosti álít ég, að
þegar samið er um bifreiða-
þjónustuna, þá verði að ganga
frá því á viðunandi hátt, hvort'
greiði íil handa bifreiðastjórun
um fylgi með eða ekki. Það er
að breytast, eins eru viðhorf
in varðandi síldveiðina fljót
að taka stakkaskiptum. Á
einni nóttu geíur auðinn,
sem felst í síldartorfunum,
borið að landi. Enn er mikill
tími til stefnu að nytja þann
auð, ef síldveiðin glæðist.
Það er því ástæðulaust að ör-
alveg ófært, að við séum að
fara í löng og erfið ferðalög,
án þess að vita, hvort við eig-
um að sjá um okkur sjálfir að
þessu leyti eða ekki. Ég vona
að þú gerir þetta að umtalsefni
í pistlum þínum sem fyrst, svo
að þessi ósómi sé ekki látinn
viðgangast.“
ÉG ER SAMMÁLA bréfi bif-
reiðastjórans. Það verður að
fyrir fram, hvort bifreiðastjór-
ar eiga að sjá sér fyrir mat eða
næturgistingu eða ekki. Það
hefur alltaf verið siður hér, að
bifreiðastjóri neyti með því
fólki, sem hann ferðast með, og
það sjái honum fyrir næturstað,
ef gist er. Þetta tel ég góðan
sið og ég vil að hann haldist,
enda þarf skemmtiferðafólk
oft að njóta hjálpar og greiða-
semi bifreiðastjóra síns fram
I yfir það, sem honum ber skylda
1 íil.
ÉG VAR eitt sinn á ferða-
lagi erlendis. Réði mér bifreiða
stjóra og ók lengi dags. Ég
hafði boðið erlendum gesturn
með mér í þessa ferð. Við kom-
um á gott gístihús og ég pant-
aði þar mat. Þegar við gengum
um tröppurnar að veitinga-
húsinu- sá ég að bifreiðastjór-
inn settist inn í bífreið sína.
Ég sneri við, kallaði til hans og
bað hann að koma og borða
1 með okkur. En hann fór hjá sér,
sagði að það vséri ekki siður
að bifreiðastjórar borðuðu með
„selskapinu". Ég sagði að mig
varðaði anöskotann ekkert um,
hvaða sið þeir hefðu í því landi,
hér réði ég og hann" kæmi með
okkur.
EN BIFREIÐASTJÓRÍNN
færðist eindregið undan því.
Gestir mínir komu þá að og
sögðu, að það gengi ekki. Það
væri alls ekki siður. Bifreiða-
stjórinn sféi um sig. Það væri
venja að „selskapið“ væri eitt
sér og bifreiðastjórinn réði
hvað hann gerði. Bifreiðastjór-
•inn sat líka við sinn keip. Þetta
kom mér gersamíega á óvart.
Ég varð þó að láta undan í
þetta skipti, en keypti mat
handa bifreiðastjóranum, sem
borðaði einhvers staðar ann-
ars staðar J. hótelinu. Ég tap-
aði áliti á þjóðinhi og einn-
ig gestum mínum vegna þessa
atviks. Þetta er ljótur- siður.
Við þekkjum ekki slíka stéttaT
skiptingu. Á skemmtíferð þarf
Frh. á 7. síðu
vænta, þótt óvænlega horfi
um sinn. En vissulega er
þjóðinni hollt að hyggja að
þeim erfiðleikum, sem fram
undan eru, ef síldveiðin
bregst, og gera ráðstafanir
til þess, að afkoma hennar
verði ekki í framtíðinni öll
undir síldinni komin.
Stefán Islandi Guðm. Jónsson
Söngskemmfun
Tvísöngur — Einsöngur
í Tripolileikhúsinu mánudaginn 28. júlí
kl. 9 e. h.
Við Hjóðfærið Fritz Weisshappel.
Aðgöngumiðar seldir í Bókaverzlun Sig-
fúsar Eymundssonar og Hljóðfæraverzl-
un Sigríðar Helgadóttur.
Skemmtunin verður ekki endurtekin.
Nokkrar nýjar Polar dieselvélar frá Atlas
Diesel í Stokkhólmi eru til sölu og tilbúnar til
afhendingar, í Reykjavík eða Svíþjóð, í ágúst —
september í haust.
Vélarrnar eru 215 ha. við 450 snúninga,
snarvendar, með öllum skrúfuútbúnaði, þ. á. m.
ryðfríum skrúfum, 10 ha. hjálparvél með rafal,
sjódælu og loftþjöppu og rafal við aðal^él. Aulc
þess fylgja með öll niðursetningarrör, kranar og
sýjur, ásamt stjórnútbúnaði frá stýrishúsi og
miklum f jölda alls konar varahluta. Vélarnar eru
klassaðar í Det Norske Veritas og byggðar undir
þess eítirliti. Er allur útbúnaður eins og í 90
tonna bátunum sænskbyggðu með þessa vélar-
stærð.
Allar nánari upþlýslngar hjá undirrítuðum.
F. h. Atvinnumálaráðuneytisins.
LANÐSSMÍÐJAN.
AII's konar trjávið útvegum við frá Finfilandi
ge-gn gjaldeyris- og innflutningsleyfum. Mjög
áríðandi að leyfin berist okkur hið allra fyrstá.
Laugaveg 39. — Símar 6476 og 2946.
Ódýrir KJÓLÁR
fyrirliggjandi.
TELDRI DANSARNIS í G.T. húsinu
kl. 5 e. h. í dag. Sími 3355.
® í kvöld kl. 10. — Aðgöngumiðar
áuilfssS í Aiþýðublaðinn.