Alþýðublaðið - 21.04.1920, Síða 1
Alþýðublaðið
Grefið út af A.lþýðnflokkuum.
1920
Miðvikudaginn 21. apríl
88. tölubl.
3 o r gar stj ð rakosningin.
Fjármálastjórn Knúts.
Margir spyrja, hvers vegna Al-
þýðuflokkurinn bjóði ekki fram
borgarstjóraefni við næstu borgar-
stjórakosningar, fyrsta sinai sem
almenningi hér í bæ gefst kostur
á að kjósa sér framkvæmdastjóra.
Til þessa liggja ýmsar orsakir,
og þá fyrst það, sem öllum er
kunnugt, að flokkurinn er enn þá
í minni hluta í bæjarstjórn. Það
væri því vonlítið fyrir áhugasam-
an jafnaðarmann, að koma í fram-
kvæmd málefnam þeim, sem flokk-
urinn berst fyrir. Og eilífur eldur
yrði milíi hans og andstæðing-
anna, að minsta kosti hinna æst-
arí; þeirra, sem ekkert sjá, nema
sinn hag og sinna fyrirtækja,
hvað sem i húfi er fyrir bæjar-
félagið í heild. Þetta eitt er nægi-
leg ástæða, en þær eru fleiri.
Síðustu kosningar hafa sýnt
það, að enn þá hefir Alþýðu-
flokkurinn ekki nægilegt fylgi,
sem varla er von, til þess að
hafa einskoraðan meiri hluta, hvað
þá meira. En við þessar kosning-
ar þarf svo að vera, eins og
menn vita.
Sumir vilja nú kannske halda:
því fram, að flokkurinn hefði
undir öllum kríngumstæðum átt
að bjóða fram mann. En betri er
hálfur skaði en allur. Svo að
segja hver sem er væri betri í
borgarstjórastöðuna, en núverandi
borgarstjóri, íhaldsmaðurinn og
stórgróðamaðurinn Kn. Zimsen,
sem auk ails annars hefir farist
öll fjármálastjórn bæjarins hrapal-
lega úr hendi, sem sjá má meðal
annars af síðustu niðurjöfnunar-
i skrá. Það má sannarlega kenna
borgarstjóra, fyrst og fremst um
það, hve mikið þarf að leggja á
bæjarbúa í heild, og í öðru lagi
má kenna honum um það dæma-
lausa handahóf, sem er á niður-
jöfnuninni. Hann hefir algerlega
trassað að kippa þessu í lag, að
svo miklu leyti sem það er hægt.
Ekki gert minstu tilraun til þess
Hann hefir víst haft »þarfari<
störfum að gegna fyrir sjálfan sig,
blessaður guðsmaðurinn Er í sjálfu
sér ekkert út á það að setja, því
hver hefir ekki leyfi til að þjóna
sáiarþörfum sínum? Hann er nú
einu sinni þannig innrættur, að
hann getur ekki öðruvísi hugsað,
en sem svo: »Eg fyrst og mínir
menn; bærinn getur komið á
eftirl
Eiga alþýðumenn að kjósa þann
mann í borgarstjórastöðuna, sem
allra manna mest spillir fyrir mál-
efnum þeirra í bæjarstjórn?
Eiga alþýðumenn að kjósa
mann, sem lætur ekkert tækifæri
ónotað til þess að »spekú!era«
fyrir sjálfan sig?
Eiga alþýðumenn að kjósa þann
mann, sem gerir axarsköft, sem
bærinn verður að blæða fyrir?
Og eiga borgarar bæjarins yfir-
leitt að kjósa þann mann, sem í
sex ár er búinn að sýna það, að
hann er á engan hátt fær um að
fara með fjármál bæjarins? Kaup-
mannahafnarbær hefir stóran tekju-
afgang síðastliðið ár, en Reykja-
víkurbær sekkur altaf dýpra og
dýpra ofan í skuldaforæðið. Þetta
má kenna ónýtri tjármálastjórn
Kn. Zimsen.
Enginn borgari, sem vill gera
tilraun til þess að bjarga bænum
frá gjaldþroti, kýs þann mann,
sem svo fer að ráði sínu. Hann
kýs hvern sem er annan.
í þetta sinn ber svo vel í
veiði, að viðurkendur stjórnmála-
maður, sem verið hefir tjármála-
ráðherra landsins og sýslumaður
bæði hér og annafsstaðar, gefur
kost á sér við borgarstjórakosn*
ingarnar. Hér skal að þessu sinni
ekki dæmt nm það, hversu miklú
betri skilyrði hann hefir til þess
að vinna bænum gagn, en núver-
andi borgarstjóri.
Aðeins skaí þess getið, sem
miklu máli skiftir, að hann er
ekki bundinn neinum klíkubönd-
um í bæjarstjórn, en er samvinnu-
þýður í alla staði. Og eitt er vfst,
hann vill bænum alt hið bezta.
Og sfðast, en ekki sízt, hann er
enginn »spekúlant<. Hefir enga
dilka, sem ganga undir honum.
Enga .kálfa, sem þarf að mjólka
bæjarsjóð ofan í.
Kvásir.
Bolsivíkar
Og •
heimsbyltingin.
„Rússnesku Bolsivíkarnir hljóta,
samkvæmt kenningum sínum, að
reyna af öilum mætti að styðja
að og koma á „ Kommunistabylt-
ingu* um allan heim. Þeir geta
hvorki né vilja annað." Þetta
skrifar hinn kunni þýzki stjórn-
málarithöfundur, Hans Vorst, í
grein um afstöðu Bolsivíka tii
annara þjóða.
Menn muna máske, að fyrir
nokkru kom símfregn sem sagði,
að Sovjet-stjórnin í Moskva hefði
Iýst yfir, að hún væri hætt að
„agitera“ fyrir heimsbyltingunni,
en það starf hefði Zinovieff, for-
seti Sovjettsins f Petrograd, tekið
að sér. Nú raun mega búast við
að viðskifti hefjist bráðlega aftur
milli Vestur-Evrópu og Rússlands,
en þar fyrir munu Bolsivíkar
engu síður vinna að heimsbylt-
ingunni eftir en áður.
Eftir að Litvinoff byrjaði samn-
ingana við • Bandamenn í Kaup-
mannahöfn, lýsti Joffe því yfir f
Petrograd-sovjetti, að friðurinn við
Eistur hefði meðal annars verið
saminn til þess að opna Bolsivfk*
um Ieið til Vesturlanda, til að
breiða út kenningar sínar.
Eitt, sem einnig virðist benda
til þessa, er það, að Bolsivíkar
neituðu að taka á móti rannsókh-
arnefnd, sem Bandamenn vildu