Alþýðublaðið - 15.10.1947, Blaðsíða 5

Alþýðublaðið - 15.10.1947, Blaðsíða 5
Miðvikudagur 15. okt. 1947 ALI>miéLAlllÐ GREIN sú, sem hér biríist, er skrifuð fyrir Al- þýðubíaðið. Hún er eftir þekktan austurrískan jafn- aðarmann; en af skilianiegum ástæðum geíur hann ekki látið nafns síns getið. AUSTURRÍKI var frelsað, en er ekki frjálst. Meira en tvö og hálft ár eru liðm og enn eru hermenn stórveld- anna fjögurra alls staðar í landinu. Af þessu ástandi | leið'r, að Austurríki er í þeim varí öfundsverðu kring umstæðum, að hafa sex stjórnir: hernámsstjórnir Bandaríkjanna, Sovéíríkj- anna. Stóra-Bretlands og Frakklands, sameiginlega herstjórn bandamanna og að lokum austurrísku ríkis- stjórnina. Fimm stjórnum er það of mikið í þessu litla landi; sem hefur aðeins tæp- ar sjö milljónr íbúa. Enn þá er neyðin mikil. Meðal neyzla manna er, þeg ar bezt lætur, 1600 hitaein- ingar á dag, sem er 1000 hita einingum minna en atvinnu laus maður gat fengið á mat gjafarstofum á kreppuárun- um. Skortur er á öllu, jafn- vel fötum og skófatnaði. Öll um hrýs hugur við að minn- ast hinna hræðilegu kulda liðins vetrar, og austurríska þjóðin bíður komandi vetr- ar með miklum kviða. Við neyðina bætist vonleysis- kenndin. Stórveldin komast ekki að neinu samkomulagi; ekki í stórmálunum og ekki varðandi þetta litla land, sem verður fórnarlamb ósam komulagsins. Ef einhverjir í ráði bandamanna segja já, þá má ganga að því vísu að hinir segja nei. Á þessum litla skika í miðri Evrópu mætast fjórar stærstu menn ingarþjóðir heims. Væri ör- væntingin ekki ráðandi, gætu Austurríkismenn stund að merkilegar menningar- írannsóknir, en eins og nú standa sakir, bíða þeir með óþreyju þess dags, er 'full- trúar menningarþjóðanna fjögurra hverfa á braut. Englendingar eru beztir. Tekið er eftir að þeir eru vanir að dvelja meðal ó- kunnra þjóða, og ekki sjást þeir mikið á ferli. Fremji einhver liðsforingi eitthvert óhæfuverk eða fari skrif- finnska hernaðaryfirvald- anna út í alitof miklar öfgar, er þrátt fyrir allt hægt enn þá að snúa sér beint til verka mannastjórnarinnar í Lond- on; en þar eru menn, sem hafa samúð með Austurríki og verkalýðshreyfingu þess. Bandaríkjamenn gera margt fyrir Austurríki. Það verður að viðurkenna, og framar öllu greiða þeir her- námskostnaðinn sjálfir. En illa gengur Austurríkismönn um þrátt fyrir það að skilja hugsunarhátt bandarisku hermannanna. Kynlegt er, að. bandarísku negrahermenn irnir njóta samúðar vegna hlédrægni sinnar og stilli- legrar framkomu. Frakkar þurfa ekki að gleðjast yfir neinni sérstakri samúð og til eru háðfuglar, sem halda því fram, að margoft líti svo út sem þeir ætlí að vinna stríðið eftir á í Austurríki. Þá eru Rússar eftir. Það er engum efa bundið, að rússn- eski herinn^ sem óð inn í Austurríki, gerði sig sekan um grimmar árásir á þjóð- ina. Voru það hiryllilegir mánuðir, þegar gripdeildir, nauðungarflutningur og rán á almannafæri voru aðeins daglegt brauð. Ef til vill vora þetta afleiðingar stríðs- ins, en vinsælir eru Rússar ekki af þessum orsökum. En rétt er að geta þess, að nú fer þetta batnandi. Rússn- esku hermennirnir eru nú færri og aginn meiri. Venju- legur rúsneskur hermaður er góðlyndur en tortrygginn. Rússneska umboðsstjórnin, sem ekki hefur mikið at- hafnafrelsi, hefur allt annað en vinveitta stefnu gagn- vart Austurríki. Hún er skilningssljó og tekur einatt tillit til eigin hagsmuna. Rússar láta rífa niður eða gera upptækar austurískar verksmiðjur með þeim for- sendum, að þær séu þýzkar eignr.r. Og jafnvel þær verk- smiðjur, sem frá upphafi hafa verið í eigu Austurrík- ismanna, hljcta sömu ör-. Húsmæðrafélag Reykjavíkur he'ldur fund í Tiarnarcafé í kvöld kdukkan 8,30. Fundarefni: Vetr arstarf semi-n. Kvikmynd frá. Snorrahátíðinni og fyrsta degi Heklugossins. Dans. Allar húsmæður velkomnar meðan húsrúm leyfir Stjórnin. lög. Ekki levfa Rússar, að verksm,ðjur. sem þeir vilja leggia undir sig, séu þjóð- nýttar, og af þeim sökum hófst í sannleika sagt kyn- legt ástand. Hin kapitalist- íska Ameríka leggur engan stein í gctu þess, að þuriga- iðnaðurinn sé þjóðnýttur, en Rússland sósíaLsmans ger ir slíka þróun óframkvæm- arilega. Hin kaþitaLstíska Ameríka virðir lýðræðisleg i réttndi og frels.i þjóðarinn-! a.r, en Scvétríkin Iáta sig: henda að draga Austurríkis-1 menn fvrir herrétt vegna * I hvaða ástæðna, sem vera1 skal, kveða upp dóm eða reka manninn úr landi. í rússneskum verksmiðjufn í Austurríki er ,,skemmdar- verkavörður“, sem er skip- aður dyggum kommún- istum. Furðar þá nokkurn, þótt austurríkir verkamenn séu fráhverfir kommúnist- um? Kommúnistar vilja fá nýjar kosningar, þótt þeir viti vel, að ekki mundi fylgi þeirra aukast, en það var 5 % atkvæða. En þeir vilja fá nýj ar kosningar meðan Rússar hersitja landið. Jafnaðar- rnenn, sem hlutu 45% allra atkvæða og geta eftir því, sem bezt verður séð; aukið fylgi sitt töluvert, eru hins vegar andvígri nýjum kosn- ingum. Meiri hluti iðnaðar- jns í Austurríki er á rússn- eska hernámssvæðínu, og þar er einnig þungamiðja verkalýðshreyfingarinnar. Frelsi er allmikið tak- markað á þessu hernám^j svæðl og engar undantekn- ingar þarf að telja það, að einkum starfandi jafnaðar- mönnum sé vísað úr landi- eða þeim hegnt. Nýlega lýstu jafnaðarmenn yfir því, að þeir vildu fresta nýjum kosn ingum þar til er erlendu her irnir væru horfnir úr landi og Austurríki væri algerlega frjálst. Þeir kæra sig ekki um kosningar undir byssu- stíngjum. Hins vegar má gera ráð fyrir, að hernáms- veldin rými ekki landið fyrr en búið er að undirrita friðarsamninginn. Var hann ekki tilbúin í vor og mun heldur ekki liggja fyrir til undirskriftar í haust. Nær það verður veit enginn. Jafn aðarmenn eru því komnir í úlfakreppu. Þeir vilja ekki nýjar kosningar til þess að stofna ekki þúsundum ákveð inna jafnaðarmanna á her- námsvæðl Rússa í hættu. En nýj.ar kosningar myndu hafa í för með sér;. að núverándi stjórnmálaástand varir á- fram, en þjóðflokkurinn, borgaraflokkurinn í landinu, hefur undirtökin í stjórnar- samvinnunni. Flokkur þessi, sem hlaut 50% atkvæða, hef ur nú tapað áliti og áreið- anlega glatað mörgum fylgis Tveir forustumenn Austurríkis Br. Karl Renner, hinn gamli þekkti jafnað- armaður, sem nú er forseti Austurríkis. mönnum sínum. Væntan’.egt flokksþing jafnaðannar.na hlýtur að ræða möguieika á að finna lausn þessa vanda. Hernámið og heyðrí i landinu er annars ekki ein- ustu vandamálin sem hið nýja Austurríki verður að leysa. í landinu eru 500 þús- und flóttamenn^ fasistar frá ýmsum löndum í Suðaustur Evrópu, ýmsir þýzkir þjóðernisminnihlutar, tugþúsundir Gyðinga frá Póllandi og Rúméníu; sem flúið hafa þangað af ótta við ofsóknir. Þar við bætast ræningjar, þjófar og morð- ingjar af öllu meginlandinu, og um nætur er ráðizt á frið sama menn — verkamann, sem fer á næturvakt, eim- lestarþjón, sem kemur heim frá-vinnu; og á daginn þora einmana bóndakonur ekki að opna dyrnar. Þetta eru hversdagslegir viðburðir í sumum hlutum landsins. Og austurríska lögreglan fær ekki að láta þetta til sín taka. Jafnvel þótt vitað sé, að slátrað er í laumi í ákveð inni birgðastöð fyrir flótta- fólk, og að þar er kjöt svo skiptir tugum tonna, eðá þó að vitað sé, að þessi birgða- Leopold Figl, forustumaður kristilega lýðræðisflokksins, nú for- sætisráðherra Austurríkis. stöð er brennidepill svarta- markaðarins og að þar er, allt — hjólbarðar frá U.N.R. R.A.; dollarar, vopn — má lögreglan ekki líta þar inn, því að ,,flóttamenn“ eru und ir vernd bandamanna. Skráðir eru um það bil 400 000 Austurríkismenn, sem verið hafa á einhvern hátt bendlaðir við nazista- flokkinn, og satt er það; að margir voru nazistar í Aust- urríki. Fulllangt er bó geng- ið í þessari skrá, en enda þótt það sé rétt, að þar voru nazisíar fjölmennir, er ekki hægt að sniðganga það, að þúsundir Austurríkismanna voru sviptir mannréttindum er þeir tóku þátt í aridstöðu- hreyfingunni og tugþúsundir lentu í fangabúðum. Hver verksmiðja og hvert prestset ur var lítil miðstöð andstöðu hreyfingarinnar. Hundruð Austurríkismanna létu lífið síðustu vikur ófriðarins í heiftaræði nazistaforkólf- anna; og um málaferlin gegn þessum stríðsglæpamönnum hafa heimsblöðin varla getið að neinu; þvi að í niðurstöð- um bandamanna hefur aust- urríska þjóðin verið alltof Framhala S 7. siðu. f. y. j. f. u, j, í kvöld kl. 8.30 í Baðstofu Iðnaðarmanna, Vonar- stræti (Iðnskólahúsinu). Dagskrá: 1. Vetrarstarfsemin 2. Ræða 3. Önnur mál. Takið með ykkur nýja félaga. Mætið stundvíslega. Stjórnm.

x

Alþýðublaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Alþýðublaðið
https://timarit.is/publication/2

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.