Alþýðublaðið - 04.11.1947, Blaðsíða 4

4.

1‘riðjudagur 4. nóv; 1947.
Úígefandi: Aiþýðuflokkurinn.
Ritstjóri: Stefán Pjetursson.
Fréttastjóri: Benedikt Gröndal.
Þingírétfir: Helgi Sæmundsson.
Ritstjórnarsímar: 4901, 4902.
Auglýsingar: Emilía Möller.
Auglýsingasími: 4906.
Afgreiðslusími: 4900.
Aðsetur: Alþýðuhúsið. ✓
Alþýðuprentsmiðjan h.f.
Eru |ðir loksins ai
byrja aS sjá!
ÞJÓÐVILJINN hefur nú
loksins borið gæfu tíl þess au
viðurkenna þá staðrsynd, að
atvinnuleysi sé yfirvofandi
og áhrifa þess muni þegar
farið að gæta. En það er
öðru nær en að hann skýri
s'att og réitt frá orsökum
þessa eða bendi á raunhæfar
aðgerðir til úrbóta.
Málflutningur kommún-
ista varðandi hin breyttu
viðhorf atvinnulífsins er sá
einn, að ríkisstjórnin beri á-
byrgð á því, hvernig komio
sé í þessum efnum. Þjóö-
viljinn gengur meira að segja
svo langt _á sunnudaginn að
fullyrða, að ríkisstjórnin haíi
aukið dýrtíðina mjög veru-
•lcga hér innan lands með vís
vitandi aðgerðum og allt tal
um dýrtíð sé því þvaður, sem
í þessu sambandi falli um
sjálft sig.
Það er auðvitað út af fyrir
sig harla einkennilegur mál-
flutningur að nokkur ríkis-
stjórn eigi að gera sér leik
;að því að kalla yfir þjóðina
atvinnuleysi og búa þar með
sjálfri sér þá margháttuðu
og válegu erfiðleika, sem þvi
fylgja. Stjórnarandstaða, sem
heldur slíkri endileysu fram
i höfuðmálgagni sinu dag
eftir dag, er sannarlega snauð
að málefnum og rökum. En
þó kastar fyrst tólfunum,
þegar Þjóðviljinn leyfir sér
að staðhæfa, að núverandi
ríkisstjórn háfi magnað dýr-
itíðina ,í landinu mjög veru-
lega með vísvitandi aðgerð-
um!
Helztu sakarefni kommún-
ista á hendur ríkisstjórninni
hafa sem sé verið aðgerðir
hennar til að halda dýrtíð-
inni í skef jum og áhugi henn-
ar fyrir að hlutast til um nið
•urfærslu hennar. Alþjóð er
ljóst, að núverandi ríkis-
stjórn hefur gert allt, sem í
hennar valdi hefur staðið, til
að stemma stigu fyrir vöxt
verðbólgunnar og dýrtíðar-
innar. Ástandið, sem var fyr-
ir hendi í þessum efnum,
þegar ríkisstjórnin settist að
völdum, er ekki hennar sök.
Hún ber heldur ekki ábyrgð
á þeirri linnulausu baráttu
fyrir vexti og viðgangi dýr-
Itíðarinnar og verðbólgunnar,
sem kommúnistar hafa hald—
ið uppi frá því þeir hrökkl-
uðust úr fyrrverandi ríkis-
stjórn. Þessar staðreyndir eru
þjóðinni svo augljósar. að
það er með öllu tilgangslaust
fyrir kommúnista að reyna
að gera sannleik þessara
mála að lygi og lygina að
sannleik.
*
Annars fer því fjarri, að
samr?emið sé upp á marga
fiska í málflutningi komm-
únista í þessu efni fremur en
öðrum. Annan daginn stað-'
Of sírangt bann. — Sjúklingar á heilsuhælum
erlendis og sendingar til þeirra. — Um gjald-
eyrismálin, bifreiðainnfiutning og fleira.
MÉR þykir of liart að geng-
ið ef skyldmemii sjúklinga,
| sem dvelja á heilsuliælum er-
lendis fá til dæmis ekki að
senda þeim fatnað í smáum stíl,
sem þá vanhagar um og h-ægt
er hæglega að fá hér. Ðæmi eru
iil um þetta og þykir mér það
illt. Ég skil það vel að sírangt
eftirlit yerði að hafa með hin-
um svo kölluðu gjafapökkum og
bættur er skaðinn þó að það
fargan allt hafi verið stöðvað,
því að margir notuðu þessa að
ferð til þess eins að afla sér
gjaldeyris til ferðalaga. En að
taka alveg fyrir það, að hsegt
er að senda sjúklingi peysu eða
hvílupoka til að liggja í úti á
svölum heilsuhæla, finnst mér
of langt gengið.
GARRI SKRIFAR: „Það er
ýmislegt sem kejnur í hug
manns, þegar farið er að ræða
um gjaldeyrismálin. Víða virð-
ist manni leka enn þá og sums
staðar drjúgt, þó margt hafi
eflaust þegar verið gert til þess
að spara gjaldeyri. En það er
nú svo, að það sem einum finnst
bruðl, finnst öðrum sjálfsagð-
ur hlutur. Það munu þó flestir
vera sammála um það, að æski-
Legt væri að sem flestir ferða-
færir sjúklingar hér ættu kost
á að bregða sér suður í sól-
skinið á Ítalíu, sér til heilsu-
bótar, eins og t. d. bankastjór-
inn, sem þú minntist á nýlega.
Og vel er þeim gjaldeyri varið,
sem til slíks fer. En það þarf
mikla peninga til slíks, og því
miður ekki nema á fárra færi,
hvað sem gjaldeyri líður.
EN ÞAÐ ER ANNAÐ, sem
menn hafa undrazt mikið að
undanförnu, og það er hinn
stanslausi innflutningur á bíl-
um til landsins. Það má segja
að „eitt reki sig á annars horn“
þegar stór svæði af hafnarbökk
unum í Reykjavík eru þakin
bílkössum og hjá öllum helztu
bílasölunum má sjá fleiri og
færri óupptekna bílkassa,
skömmu eftir að ráðherrarnir
hafa, hver á eftir öðrum, lýst
fyrir alþjöð ,hinu bágborna
gjaltjeyrisástandi okkar og skór
að á almenning að taka vel
þeim ráðstöfunum, sem gerðar
verða til þess að draga úr gjald-
eyriseyðslu.
ALMENNINGUR Á AÐ láta
sér nægja minni mat, fatnað og
svo frv., og er ekkert við því
að segja. En mér er spurn.
Hvenær koma íslenzk stjórnar-
völd til þess að hafa brjóst í sér
að segja þessari bílþyrstu þjóð,
að nú fái hún ekki fleiri bílá?
Bílarnir kosta okkur mikinn
gjaldeyri nýir, en jafnvel
meiri þegar þeir fara að eldast.
Atvinnuleysi er þegar skollið á
hjá vörubílstjórum vegna þess
hve alltof margir bílar eru
komnir í umferð. Hjá atvinnu-
bílstjórum á fólksbílum er á-
standið víst lítið betra.
NÚ SKAL ÞAÐ tekíð fram,
að, ef ég man rétt, þá afsakaði
Emil Jónsson, ráðherra, í við-
tali við Alþýðublaðið fyrir
nokkru, þennan bílainnflutning
með því, að þetta væru bílar,
sem búið væri áð panta og
greiða fyrir löngu. En er þetta
annars nokkur afsökun? Nú
þætti mér vænt um að fá að
vita, frá réttum aðilum, hvort
athugaðir hafa verið möguleik-
ar á því, að. selja þessa bíla er-
lendis, eða þá hvort reynt hef-
ur verið að fá þessum bílapönt-
unum breytt í annan og nauðsyn
legri varning. Ef ekkert hefur
verið gert til þess að fyrir-
byggja allan þehnan óþarfa bíla
innflutning, eftir að Ijóst varð
hve gjaldeyriseign okkar er orð
in rýr, geta stjórnarvöldin tæp
ast ætlazt til þess að almenning
ur taki því með þökkum, að
skornar eru við neglur brýn-
ustu nauðsynjar.
ÞAB er marg oft um þetta tal
að, manna á milli, og ekki að
Framh. á 7. síðu.
hæfir hann sem sé, að dýr-
tíðin færi okkur engan
vanda að höndum, hún sé
meira að segja hin mesta
blessun, því að hún hafi þau
hærra1 verð en ella væri
ákjósanlegu áhrif, að við get
um selt afurðir okkar á er-
lendum markaði fyrir mun
köstur á. Hinn daginn ber
hann svo gæfu til þess að
viðurkenna, að dýritíð sé böl.
En hann gerir engar tillögur
til úrbóta, heldur fullyrðir
blákalt. að þetta böl hafi nú-
verandi ríkisstjórn kallað yf-
ir þjóðina. Annan daginn
ræðst hann á ríkisstjórnina
fyrir baráttu hennar gegn
dýrtíðinni. Hinn daginn
hyggst hann sækja hana til
saka fyrir að hafa ekki sigr-
azt á dýrtíðinni!
Þjóðviljinn hefur nú kom-
izt að þeirri niðurstöðu, að
þegar gjaldeyriseignir okkar
séu þrotnar verði þjóðin að
lifa á því. sem hún afli, það
sé staðreynd, er horfast verði
í augu við. Loksins hafa þá
kommúnistar fengið sjónina!
En fyrst þeim er orðið þetta
ljóst, æt'ti þeim og að liggja
í augum uppi, að til þess að
þjóðin geti lifað á því, sem
hún aflar verður að lækka
framleiðslukostnaðinn, svo
að hægt sé að halda atvinnu-
lífi okkar gangandi og. selja
afurðir lands og hafs á er-
lendum- markaði við því
verði, að við séum samkeppn
isfærir við aðrar þjóðir. En
til þess að unnt sé að afreka
þetta, verður að víkja af
þeirri háskabraut í sambandi
við dýrtíðarmálin, sem kom-
múnistar hafa fetað að und-
anförnu, og sameinast um þá
stefnú rikisstjórnarinnar að
vinna verði bug á verðbólg-
unni og dýrtíðinni.
Metsölubókin í haust og
Þessi stórbrotna og ihríf-
andi skáMsagia eftir
brezka skáldið Hall
Gaine, höfund sögunn-
ar GLATAÐI SONUR-
INN, sem allir kannast
við, hefur hvarvetna
farið sigurför og' verið
þýdd á öll helztu menn-
.ingarmál 'heimsins. Vin-
sældir henmar munu einnig verða óskiptar hér, enda
umtalsefni allra þessa
dagana er
Sagan af
Mary O'Neill
hefur sala hennar verið mjög ör þá fáu daga, sem hún
hefur verið í bófcabúðum.
Gætið þess, að missa ekki af sýgunni um uppvöxt
og hjónaband, ástir og æviraunir fögru, írsku höfð-
ingjadóíturiimar.
•er bókin, sem mun verða öllum minnisstæð um mörg
ár, engu síður en Glataoi sonurinn
Skipstjóra og stýrim'annafélagsins Kára
Hafnarfirði, verður haldinn föstudaginn 14.
nóvember n. k. kl. 8,30 e. m. á Hafnarskrif-
stofunni.
Dagskrá samkvæmt félagslögum.
Breiðíirðingaheimilið h.í.
•hefur frá og með deginum í dag að telja selt þeim Stein-
ur húseign félagsins „Breiðfirðimgabúð“ á leigu. Er þann
grími Karlssyni, veitingamanni og Ingibjörgu Karlsdótt-
ig rekstur , ,Breiðfirðingabi'iðar“, Breiðfirðingaheimil-
inu h.f. óviðkom.andi þar til annað verður tilkynnt.
Leikutakar ganga inn í alla gerða Bamninga varð-
andi afnot „Breiðfirðingaþúðar", og er þess vænst að
viðskiptamenn vorir láti leigutaka njóta viðskipta sinna,
þótt þessi breyting verði á rekstrinum.
Reykjavík, 1. nóv. 1947.
Stjórn Breiðfirðingaheimilisins h.f.
í dag opnum við undirrituð veitinga- og matsölu í
Breiðfirðingabúð Skólavörðustíg 6B Reykjavík og verð
ur þar seldur matur og allskonar veitingar.
Tökum veizlur og samkvæmi. Seljum smurt brauð og
snittur út í bæ, köld borð og heit. Opið frá kl. 8—23,30.
Ingibjörg og Steingrímur Karlssön.
Auglýsið í Alþýðublaðinu