Alþýðublaðið - 09.01.1948, Side 4

4
AL.ÞÝÐUBLAÐIÐ
Föstudagur 9. janúar 1948
Skömmtim og atvinna. — Innlendur iðnaður og
erlendur. — Vestfirzkur siómaður sítrifar um
slysahættu á sjó og talstöðvar.
SKÖMMTUNARYFIRVÖLD-
Úígefandi: Alþýðuflokkurinn.
Ritstjóri: Stefán Pjetursson.
Fréttastjóri: Benedikt Gröndal.
Þingfrétíir: Helgi Sæmundsson.
Ritstjórnarsímar: 4901, 4902.
Auglýsingar: Emilía Möller.
Auglýsingasími: 4906.
Afgreiðslusími: 4900.
Aðsetur: Alþýðuhúsið.
Alþýðupreijtsmiðjan þ-f.
ÞAÐ vekur að sjálfsögðu
mikla athygli, hversu hljóð-
ur og hógvær Þjóðviljinn
hefur verið eftir áramótin út
af dýrtíðarlögunum og fram
kvæmd' þeirra. Fyrir hótíð-
arnar birti hann hverja lang
lokuna af annarri um dýrtíð
arlagafrumvarpið, afgreiðslu
alþingis á því og væntanlega
framkvæmd laganna. En nú
minnist hánn ekki' á þesái
mál fremur en engin dýrtíð
arlög hefðu verið sett.
Öllum, sem fylgzt hafa
með þessum málum, liggur
auðvitað í augum uppi, hvað
þessu veldur. Stóryrði komm
úíiista út af dýrtíðarlögunum
hafa reynzt fleipur eitt og
staðlausir stafir,- og hinn
ósvífni og upplogni málflutn
ingur þeirra hlýtur að koma
þeim eftirminnilega í koll.
Kommúnistar fuHyrtu, að
vöruverð í 1 andinu myndi
stórhækka vegna dýrtíðarlag
anna. Dómur reynslunnaa- er
hins vegar sá, að verð á svo
til öllum vörum lækkar og á
sumum vörujtegundum að
miklum mun. Kommúnistar
staðhæfðu einnig, að vísitala
framfæirslukostnaðar myndi
stórhækka og gerðust meira
að segja svo djarfir að nefna
tölur í því sambandi. Dómur
reynslunnar reynist sá, að
vísitalan muni lækka þó að
enn verði ekki sagt með vissu
hve mikil sú lækkun verður.
Þessi tvö aðalatriði í mál-
flutningi kommúnista hafa
nú sætt dórni reynslunnar.
Lygar Brynjólfs Bjarnason-
ar og Ásmundar Sigurðsson
ar við útvarpsumræðurnaíT
um dýrtíðarlögin hafa reynzt
heimskuorð ómerkra manna.
Staðhæfingar Þjóðviljans eru
íallnar um sjálfar sig. Dóm-
ur. reynslunnar er svo skýr
og óvefengjanlegur, að kom-
múnistar sjá þann kost vænst
an að þegja.
*
Þjóðinni hefur nú verið
gefínn kostur á að skera úr
um, hvor stefnan sé líklegri
til úrbóta á öngþveiti dýr_
tíðarmálanna, ríkisstjórnar-
innar eða kommúnista. Ríkis
stjórnin valdi það ráð að
miða kaupgreiðslur við 300
stiga vísitölu, en jafnframt
hefur hún gert ráðstafanir til
þess, að almennar vörur og
aðrar daglegar nauðþurftir
Iandsmanna lækkuðu í verði.
Þar með er fyrsta raunhæfa
tilraunin gerð til þess að
stöðva verðbólguna og dýr-
tíðina og feta sig niður eftir
þessum óheillastiga í stað
þess að klifora upp eftir hon-
um eins og gert hefur verið
til þessa. En með þessum ráð-
stöfunum er tryggt, 'að sjáv-
arútvegurinn, sá atvinnuveg-
ur, sem hagur og heill ís-
lenzku þjóðarinnar stendur
IN virðast hafa haft það ríkt í
huga, að haga skömmtun þann-
ig, að ekki drægi nema hið allra
minnsta ur atvinnu fólks. En
ekki tekst þetta að fullu. Iðn-
aðurinn virðist verða að þola
nokkurn samdrátt vegna þess.
Með þessu er vinnan skömmtuð.
NOKKUR ÍÐNAÐUR er hér
með tilbúning fatnaðar, íil
dæmis nærföt og þess háttar,
er bæði unnið úr erlehdum og
innlendum hráefnum, en enn
fremur er tilbúinn erlendur
fatnaður fiuttur inn. Mér finnst
sanngjarnt að önnur skömmtun
gildi fyrir þær vörur, sem
framleiddar eru í landinu en
hinar. Það er ekki ósanngjarnt
t. d. að heilan miða þurfi fyrir
erlendu fati, en hálfan fyrir
það, sem unnið er hér og búið
til.
ÞÁ ER ÞAÐ, sem að öllu leyti
er unnið úr innlendu hráefni.
Ber nokkra nauðsyn til að
skammta það? Getum við ekki
einmitt nú kennt þjóðinni a.ð
nota íslenzkan fatnað með því
að upphefjá með öllu skömmtun
á honum? Við þurfum ekki að
skammta innlenda framleiðslu,
sem við flytjum heldur alls ekki
út. Ekki þurfum við heldur að
skammta vinnuna sjálfa hvað
þessa framleiðslu snertir,' því
ekki fara konurnar á fiskiskip-
in.
ÉG VÆNTI ÞESS að skömmt
‘unaryfirvöldin hafi þetta í huga
og noti nú tækifærið til þess að
auka not innlendrar fram-
leiðslu. Væri t. d. nokkuð á
'móti því, þó að við notuðum
aðeins ínnlend nærföt og inn-
lenda fatadúka?
SJÓMAÐUR AÐ VESTAN
skrifar: ,,Við björgun skipverj-
anna af mb. Björg fyllast hugir
manna þakklæti yfir því að
þeím var forðað frá því að gista
hina votu gröf. En jafnframt
verður ekki hjá því komizt að
minnst sé á það ófremdará-
stand, sem enn þá ríkir víða út
um land í því efni að fá - gert
við bilanir á talstöðvum þeim,
sem Landssíminn leigir fiski-
bátum.“
„í ÞESSU TILFELLI var
báturinn búinn að hrekjast í
átta sólarhringa við strendur
og fellur með, verði rekrnn á
arðbæran hátt.
Kommúnistar vildu fara
hina leiðína. Þeir vildu
spenna boga verðbólgunnar
og dýrtíðarinnar enn meira.
Hvar sem þeir geta, reyna
þeir að framkvæma þessa
stefnu sína. Lítill vottur þess
var það, að um ánamótin, þeg-
ar velflest annað lækkaði í
verði, var áskriftargjald Þjóð
viljans hækkað úr 8 krónum
í 10 á mánuði. Og því fylgdi
ekki eitt einasta orð um, að
verið væri að seilast niður í
íandsins án þess hans yrði vart
og hann getur ekki látið vita
um sig vegna þess að talstöðin
er biluð. Mér eru allar aðstæð-
ur kunnastar á Vestfjörðum.
Þaðan ganga árlega á vertíð 40
—50 fiskíbátar, sem flestir eða
allir hafa talstöðvar. Eins og
allur aðbúnaður er í litlum
fiskibátum, verða ávallt einar
og aðrar bilanir á stöðvunum
og skiptir þá miklu að hægt sé
að fá gert við þær sem fyrst, en
því miður hefur reynslan orðið
önnur. Viðgerðir hefur ekki
verið hægt að fá nema með því
að senda stöðvarnar til Reykja- I
víkur, og oft hefur tekið vikur
og jafnvel mánuði þangað* til
þær koma aftur, en viðkorhandi
bátuf orðið að vera talstöðvar-
laus á meðan.“
„TIL ÞESS AÐ halla ekki
réttu máli skal þess getið, að
fyrir ítrekuð tilmæli hafa í til-
fellum legið á ísafirði ein eða
tvær varastöðvar, en það er þó
allsendis ófullnægjandi og kem-
ur ekki að gagni fyrir alla. Mér
er kunnugt um það, að fram á
það hefur verið- farið við for-
ráðamenn Landssínians, að sett
yrði á stofn viðgerðaverkstæði
á Vestfjörðum, þar sem heppi-
Iegast þætti og bent hefur verið
á leiðir í því sambandi, t. d. að
-Landssíminn og Ríkisúvarpið
sameinuðust um slíka stofnun
og ætti það að tryggja að nokk-
uð mikið verkefni væri ávallt
fyrir hendi. Við þessu hefur á-
vallt verið daufheyrzt, svo
sjálfsagt sem það virðist þó
vera að því væri á. einhvern
hátt sinnt. Ég þykist vita að á-
standið í þessum efnum sé svip-
að á Austfjörðum.“
„VÆRI NÚ EIvKI RÉTT að
láta þetta síðasta dæmi, sem
minnzt er á í upphafi þessara
orða, -sér að kenningu verða?
Það er illt tíl þess að vita, ef
framkvæmdaleysi í þessum efn-
um á ennþá eítir að yerða þess
valdandi að atburðir á borð við
þann, sem nú er í fersku minni,
eiga éftir að eiga sér stað.
Landssíminn hefur einkarétt á
því að leigja og reka talstöðv-
ar og forráðamönnum hans
verður að vera ljós sú skylda,
sem á þeim hvílir um það að sjá
fyrir viðgerðum á stöðvunum
vasa alþýðunnar eftir pen-
ingum, sem hún ætti bágt
með að sjá á bak og hefði
þuirft að verja til annarra
hlu-ta og nytsamlegri!
*
Auðvitað liggur öllum viti
bornum mönnum í augum
uppý hvað fyrir kommúnist-
um vakti. Þeir ætluðu að
magna dýrtíðina og verð-
bólguna, unz leitt hefði til
hruns fyrir íslenzkt atvinnu-
líf. Þá gerðu þeir sér von um,
að þeirra tími væri kominn,
að draumurinn langþráði
(Framh. á 7. síðu.)
og með tilvísun til auglýsingar viðskiptanefndar frá 17.
desember vill fjárhagsráð vekja athygli á, að þeir aðilar,
sem hafa í höndum eingöngu gjaldeyris'leyfi til kaupa á
skipum varða að senda bau inn til framlen'gin'gar nú þeg
ar og gera grein fyrir notkun þeirra.
Fjárhagsráð.
Hafnarfjör^yr Hafnarflörður
Verkakvennafél. ,Framt|in'
biður vinsamiega allar þær féiagskonur, sem
sem eiga ógreidd félagsgjöld sín, að greiða þau í
skrifstofunni í Alþýðuhúsinu þe-ssa daga:
Eftánudaga
IVðlÖvikudaga
Föstudaga
kl. 8,30—10,30 síðd. 'frá 12. janúar, alian þennan
rnánuð..
Stjórnin.
Vantar stúikur til eldhússtarfa og á ganga. — Uppl. á
Ráðningarstofu Reykjavíkur.
Sími 4966.
vantar fullorðið fólk og unglinga til blaðburðar í þessi
hverfi:
RanSarárlioIt
Miðbæinn.
Talið við afgreiðsluna.
Auglýsið í Alþýðublaðinu
væri að rætast. Ríki hins
„austræna lýðræðis“ átti að
reisa á rústum hins núver-
andi íslenzka þjóðfélags, eft-
ir að ófreskja dýrtíðarinnar
hefði sligað það.
Þessi tilraun kommúnista
hefur mistekizt. Abyrgir
menn annarra stjórnmála-
flokka hafa tekið höndum
saman um raunhæfa og rót-
tæka tilraun til að leysa hinn
mikla vanda og .bægja á brott
hinni válegu hættu. Þjóðin
kann vel að meta þessa til-
raun og tengir við hana mikl-
ar vomr.
Þetta ©r kommúnistum
ljóst. Þess vegna eru þeir
hljóðir og hógværir út af dýr_
tíðarlögunum og framkvæmd
þeirra. í vandræðum sínum
er Þjóðviljinn ‘látinn endur-
prenta þvaður kommúnista
um flugvallars'amninginn og
áburðinn um landráð og
landssölu. Þögnin um dýrtíð-
arlögin táknar uppgjöfina,
en þvættingurinn um flug-
vallarsamninginn reykskýið,
sem kommúnistar reyna að
hylja sig á flóttanum. ,