Alþýðublaðið - 31.01.1948, Qupperneq 6

Alþýðublaðið - 31.01.1948, Qupperneq 6
6 ALÞÝÐUBLAÐIB Laugardagur 31. jan. 1948. Jón Gangan. FRÁ JÓNI J. GANGAN. Langt er nú síðan ritstjóri þessa dálks hefur nokkuð heyrt frá vini vorum, Jóni J. Gangan, sem eins og flestum mun kunn- ugt, dvaldi í Englandi. Var ekki laust við, að vér værum farn- ir að óttast um hann, einkum vegna þess, að síðustu bréfin og skeytin, sem frá honum bár- ust, g'áfu til kynna, að annað- hvort væri hann breyttur orð- inn og það meira en lítíð, eða ekki algerlega andlega heil- brigður. Það styrkti og nokkuð þann ótta vorn, að vér vissum hann dálítið ölkæran og ást- hneigðan, en hvorttveggja hef- ur komið mörgum góðum dreng úr andlegum skorðum, — enda sannaði það mjög þann grun, að viðkomandi var tekinn að fást við skáldskap og áleit sig þar líklegan til afreka, en fram að þessu höfðum vér fremur kynnzt honum seni raunsæis- manni heldur en hitt. En nú höfum vér fengið ýt- arlegar fregnir af honum í löngu bréfi, sem ekki eru tök á að birta hér öðruvísi en í út- ‘drætti, og munum vér láta af því verða innan skamms. Að sinni getum vér aðeins gefið þær upplýsingar, að fregnir þær eru hinar furðulegustu, og að Jón J. Gangan er nú við hina beztu heilsu. Virðingarfyllst. Ritstjórinn. FLÖSKUBROT. KJARNORKUSÝNING. stendur nú yfir í Listamanna- skálanum. Er hún hið fróðleg- asta og sýnu auðskildari heldur en sýningin, sem ungu lista- mennirnir héldu þar á dögun- um. Þarna er meðal annars veitt ókeypis tilsögn öllum þeim, er vilja í tilbúningi og gerð kjarn orkusprengjunnar. Er hún því ekkert leyndarmál lengur, — en hamingjan hjálpi þeim, sem þurfa að vera á ferli um mið- bæinn næsta gamlaárskvöld! TOLLVERÐIR vilja fá sterkan bjór. Þá er fengin sönnun þess, að ekki hafa þeir fengið að njóta þess smygl bjórs, sem þeir hafa gert upp- tækan. B'er maður sást á ferli allvíða hér í bænum fyrir nokkru, og olli ótta og umtali, sem vonlegt var. Samkvæmt fregn, er birtist í einu bæjarblaðinu fyrir nokk- ru, er þessi náungi sennilega tek irun að klæðast, og telur blaðið að enginn hafi séð eða orðið ber sírípaðra. manna var, síðustu vikurnar. Vér trúum öllu, sem birtist á prenti. — NÝ INNRÁS f EVRÓPU. Samkvæmt nýjustu fregnum, eru Bandaríkjamenn nú að stofna til nýrrar innrásar í Ev- rópu. Að þessu sinni áforma þeir að senda kattahersveitir, og í því skyni að herja á evrópiskar rottur, sem þeir ásaka um und anróts- og skemmdarvea-kastarf semi. Verður þetta úrvalslið, og er þess getið, að einkum muni það skipað grimmum og viltum borgarköttum, en mömmukisur látnar sitja heima í þetta skipti. Er nú aðeins eftir að vita af stöðu Rússa til þessara fyrirhug uðu innrásar, og ekki munu þeir enn hafa gefið neina yfirlýsingu gagnvart rottunum og starf- semi þeirra. Hins vegar kváðu kisur meginlandsins hyggja all gott til þessara nýju styrjaldar ráðstafana, og sannar það, að kisur eru eins í öllum löndum, — ekki síður en rotturnar. og fór að tyggja það, og leit út undan sér á gestiimn. ,,Hvað bjóst Bassat við að sjá á Jamaica kránni?“ sagði hanm- Mary horfði befiínt framan í hann!. ,,Þú ættir að viita það betur sn ég“, svaraðd hún. Jem' tiuggði stráið, hugsaði, og skilrpti við og við út úr sér. „Hvað mikið veizt þú?“ sagðii hann skyindiiega og fiSeýgðii burt stráinu. Mary ypptii öxlum. „Ég kom ekki hingað tii að svara spuirningum", sagði hún, „ég fékk nóg af þeim hjá hr. Bass'at.“ ,,Það var hepplegt fyrir Joss, að búið var að skdpta gósinu og flytja það burt“, sagði bróðir hans hæglátlega. „Ég sagði honum í vikunni sem leið, að hanni sdgldlii held- ur djarft. Þeir geta náð hon- um á hverri' stundu. Og al'lt sem hamn' gerir sér tiil bjarg- air er að fara á fyllirí, bölvað ur asininn isá arna“. Mary sagði ekki neitt. Ef Jem var að reyna að veiða hana í gildru með því að vera svona opinskár, þá yrði hann vonsvikinn. „Þú hlýtur að hafa gott-út- sýni úr þessu herbergi fyrir ofan veröndina,“ sagði hann. „Vekja þeir þig af fegurðar- blundinum?“ „Hvernig veizt þú, að það er mitt herbergi?“ spurði Mary snögglega. Spurning hennar virtist koma honum að óvörum. Hún sá undrunina í augum hans. Svo hló hann og tók upp annað strá. „Glugginn var galopinn, þegar ég reið í hlaðið um daginn,“ sagði hann, „og það blakti gluggatjald í gol- unni. Ég hef aildrei séð glugga opinn á Jamaica fyrr.“ Skýringin var frambæri- leg, en þó varla, að Mary gæti tekið hana gilda. Hræði legur grunur vaknaði 1 huga hennar. Gat það hafa verið Jem, sem hafði verið falinn í tóma gestaherberginu laug-, ardagskvöldið? Henni rann kalt vatn milli skinns og hör- unds. I „Hvers vegna ertu svona þögul um þetta alit?“ hélt hann áfnam. ,,Heldur þú, að ég fard til bróður míns og segi við hann: Heyrðu, þessi frænka þín, hún hefur ekki taumhald á tungu sinni? Fjárinn sjálfur, Mary; þú ert hvorki bhnd né heyrnarlaus. Jafnvel barn yrði vart við eitthvað óhreint á Jamaica- krá, þó' að það væri þar ekki ríema mánuð.“ „Hvað viltu fá mig til að segja þér?“ sagði Mary. ,,Og hvað skiptir það þig, hve mikið ég veit? Allt sem ég hugsa um, er að fá frænku mína í burtu úr þessurn stað eins fljótt og hægt er. Ég sagði þér það, þegar þú komst til Jamaioa.Það geitur verið, að það taki dálítinn tíma að telja hana á það, og ég verð að vera þolinmóð. Og hvað bróður þínum við víkur, þá má hann drekka sig.í hel fyr- ir mér. Hann á sitt líf sjálfur og ræður hvað liann gerir. Það kemur mér ekki við.“ Jem blístraði og sparn við lausum steini með fætinum. ,-,Svo að þér finnst smygl þá ekkert voðalegt?“ sagði hann. „Þú mundir láta bróð- ur minn fylla hvert einasta herbergi á Jamaica með brennivínskútum og rommi og þér dytti ekki í hug að koma upp um hann? En segj- um nú svo, að hann væri að fást við ýmislegt annað, setj- um nú svo, að um líf eða dauða væri að tefla og að morð ætti sér stað — hvað þá?“ Hann snéri sér að henni, og hún sá, að nú var hann ekki að gera að gamni sínu við hana. Kæruleysi og gam- ansemin voru horfin; augu bans voru lalvarleg, en hún gat ekki ráðið í, hvað á bak við bjó. „Ég veit ekki hvað þú átt við,“ sagði Mary. Hann leit lengi á hana án þess að segja nokkuð. Það var eins og hann væri að velta einliverju fyrir sér og gæti aðeins tekið ákvörðun með því að sjá svipinn á henni. Allur svipur, sem hafði verið með honum og bróður hans, hvarf. Hann vairð harðari og skyndilega eldri, og eins og af allt öðr- um stofni. „Ef itil vill ekki,“ sagði hann að lokum; ,,en þú munt komast að því, ef þú verður þaxna nógu lengi. Hvers vegna er frænka þín alVeg eins og vofa — getur þú sagt mér það? Spurðu hana, næst þegar bann er að vestan. Og hann fór að blístra aft- ur, lágt og þýtt, með hend- urnar í vösunum. Mary horfði á hann þegj- andi. Hann talaði í líkingum, en hvort það var til að hræða hana eða ekki, gat hún ekki sagt. Hún gat skilið hestaþjófinn Jem og kæru- leysisilega og ábyrgðarlausa framkomu hans, en þetta var alveg ný hlið á honum. Hún Ævintýri Bangsa Dabbi digri álítur, að Siggi sjómaður muni reynast bezt til þess fallinn að leysa vandræði prófessorsins. „Hann er hag- leiksmaður!“ segir Dabbi. Þeir halda í áttina til þorpsins, en Bangsa verður litið um öxl, og rekur upp undrunaróp. „Sjáðu, Dabbi!“ segir hann. „Yrðlinga- skammirnar hafa stolið bátnum, og lagt af stað í honum út á vatnið. Það er ég viss um, að þeir hvolfa honum, og hvað segir prófessorinn þá?“ „Við getum ekkert við því gert!“ seg ir Dabbi. ÖRN: Hvers vegna eru þeir að kasta þessum handklæðum til áhorfenda? CHING KAI: Ævaforn kínversk siðvenja. Áhorfendumir svitna venjulega mjög vegna hitans í sýningarsalnum, og svitinn veld- ur þeim óþægindum. OG Á SÖMU ANDRÁ fær Örn eitt handklæði framan í sig. — Honum bregður,og ekki verður undrun hans minni, þegar hann tekur handklæðið frá ásjónu sinni og sér, að innan á það er rituð orðsending, — stíluð til hans.

x

Alþýðublaðið

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Alþýðublaðið
https://timarit.is/publication/2

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.