Alþýðublaðið - 31.01.1948, Síða 7
Laugardagur 31. jan. 1948.
4LMBLWIB -
7
Næturlæknir er í læknavarð
stofunni, sími 5030.
Næturvarzla er í Laugavegs
Apóteki, sími 1616.
Næturakstur annast Litla
bílstöðin, sími 1380.
Dómkirkjan.
Messað á morgun kl. 11, séra
Bjarni Jónsson (Aldarminning
séra Valdimars Briem). Kl. 5
séra Jón Auðuns (Aldarminn-
ing séra Valdimars Briem).
Fríkirkjan.
Barnaguðsþjónusta á morgun
kl. 11. Messa kl. 2. Aldmaraf-
mæli séra Valdimars Briem
sálmaskálds. Séra Árni Sigurðs
son.
Laugarnesprestakall
Barnaguðsþjónusta kl. 10 f.
h. Séra Garðar Svavarsson.
Hallgrímssókn
Messa á morgun í Austurbæj
arskóla kl. 2 e. h. Séra Jakob
Jónsson. (Minnzt verður 100
ára afmælis sálmaskáldsins
séra Valdimars Briem), Barna
guðsþjónusta kl. 11 f. h. Séra
Sigurjón Árnason.
Hhitverk æsku-
íýðsins
Framh. af 5. síðu.
ber að taka við þar, sem hin-
ir verða frá að hverfa. Látið
því yfirsjónár1 og vanmátt
þeirra, sem á umd'aini gengu,
styrkja ykkur í baráittiunini
fyrir því að gera heimhrn
betri og bjartari en nú ler.
Eggert G. Þorsteinsson.
Félagslíf
Skíðaferðir að Kolviðarhóli
í dag kl. 2 og 6 og á morgun
kl. 9 f. h. Farmiðar í Pfaff.
Skíðadeildin.
Skíðaferð á- sunnudagsmorg
un kl. 10. f. h.
Ferðaskrifstofa ríkisins,
sími 1540.
Skíðafélag
Reykjavikur
fer skíðafor á
morgun kl. 9 í
HveraOaii, eða svo langt sem
færð leyfir. Farsðeilar hjá L.
H. Miiller. Til kl. 3 fyrir með
limi, en kl. 3—4 fyrir aðra.
Breannvargamálið.
Hafnflrðlogar
2 herbergi eða 3,'eldhús
og bað óskast til leiigu
sem allra • fyrst. Tilboð
sendást með upplýsingUm
merkt „Tilboð, pósthólf
75, Hafnarfirði”.
Framhald af 3. síðu.
taildár rúmair 11.400 krónur
að verðmælti. Sigurður fékk
og eitithvað af vörum frá
Snorra itil að setja í brunann.
Mest af vöerum þedm, sem Jó-
hannes lét í brennuina, teljia
samtakamenn óútgengilegít
skran. Sömdu nú samtaka-
menP skrá urn vörurnajr og
verðmæti þeirra. Vantar mik
ið á, að þíeim Snorra og Jó-
harmesi hafi tekizt að gera
grein fyrdr, að þeir hafi átt
svo rriikið magn viara sem á
fskránum greilnir, og ljóst eæ,
að vei'ðmæti varanna hefur
hvergi ■ nándair nærri vierið
svo mikið sem skrárnar
grieina, enda vitrðast vörurn-
ar þar reiknaðar uppsprengdu
verði, en tölur srimkvæmt
þeim voru þessar:
1. Vorur frá Snorra Jóns-
syni kr. 372.390,66, 2. Vörur,
frá Jóhammesi Páissyni kr.
168.254,75, 3. Vörur frá H.
A. Tulinius h.f., sem Snorri
lét í brumann, kr. 20.179,00,
4. Vörur frá Ástráði Proppé
kr. 20.990,00, 5. Vörur sem
þeir Jóhannlss og Ástráður
tóku firá Sigurði Davíðssyni
kr. 17.035,00.
A reikningum samtaka-
manna var ákærði Siguxður
talinn eiga þar vörur að verð-
mæti kr. 42 632,45, en Snorri
var á skránum talinn eigandi
þeiri'a vara. Þá hafði á-
kærði Þórður Halldórsson
samkvæmt samkomulagi við
Jóhannes lagt í brunann vör-
ur að heildsöluverði kr. 25
000,00, en þær vörur vonx á
skrám, er sýndar skyldu,
irmifaldar í vörum Jóhannes
art þar sem Þórðar skyldi
ekki opinberlega getið sem
vörueiganda. Með sama hætti
voru í vörueign Jóhannesar
taldar vörur, sem ' ákærði
Baldur Þorgilsson lét í sam-
ráði við Jóhannes í brunann,
og áttu þeir Þórður og
Baldur að vera hlutdeildar-
menn í ágóðahluta Jóhannes-
ar af væntanlegu vátrygging-
arfé, . enda hafði Jóhannes
lofað Baldri kr. 20 000,00 og
Þórði kr. 25 000,00 af vá-
tryggingarfénu, en þeir Bald-
ur og Þórður áttu samskipti
við Jóhannes einan um þátt-
töku í brunanum. Svo var á-
kveðið, að það skyldi vera
hlutverk ákærða Ástráðs
Proþpé, að útvega húsið á
Akranesi, svo sem áður segir,
og að vátryggja vör-uruslið.
Keypti hann vátryggingu, að
fjárhæð kr. 600 000,00, frá
6. máí til 6. nóvember 1946,
á sínu n-afni. Verður að telja
fullvíst, að vörurhar hafi
verið geysilega yfirtryggðar.
Fyrir sína hlutdeild átti
Ástráður að fá fyrsit og
fremst brunabætur fyrir
sjálfs sín vörur. Svo átti
hann og að fá 30% af bruna-
bótum fyrir vörur Snorra og
20—30% af brunabótum
þeim, sem í hlut Jóhannesar
skyldu fal-la. Atti Astráður
að fá með þessum hæitti a. m.
k. milrið á annað hundrað
þúsund krónur. Ilins vegar
átti Astráður ekki að 'fá
hundraðshluta- af bnxnabót-
um þeim, sem Sigurði voru
ætlaðar, og stóð það í sam-
bandi við það, að Sigurði var
af Snorra fengið hlutverk í-
kveikjumanns, en Snorri
hafði forustuna um viðbún-
að við brunann og -samdi við
Sigurð. Höfðu þeir Snorri og
Sigurður farið hvor í sínu
lagi upp á Akranes og at-
hu-gað staðháttu. Snorri vildi
láta þegar til skarar skriða,
en þá kom það babb í bát-
inn, að Sigurður lagðist í
drykkjuslark, og treysti
Snorri honum -ekki svo á sig
komnum til stórræða. Leitaði
Snorri þá til Jóhannesar um
Jað hlaupa í skarðið, og varð
íþað úr, að Jóhannes tókst
íkveikjuna á hendur. Undir-
bjuggu 'þeir Snorri nú leið-
angurinn, og útveguðu ben-
zin til íkveikju. Snorri fól á-
kærða Þorgils Hóhnfreð Ge-
orgssyni bifreiðarstjóra, sem
virðist hafa verið Snorra
nokkuð háður vegna skulda-
skipta, að aka ákærða Jó-
hannesi til Akraness. Vissi
Þorgils, í hvaða skyni förin
var farin-,en vildi ekki taka
annan þátt í íkveikjunni en
að aka Jóhannesi. Aðfaranótt
15. maí 1946 ilögðu þeir Jó-
harmes og Þorgils leið sína
til Akraness. Steig Jóhannes
úr bifreiðinni nálægt slátur-
húsinu, en lét Þorgils síðan
aka- nokkum spöl á brott og
bíða þar, og virðist Þorgils
ekki hafa verið kunnugt, í
hvaða húsi Jóhannes ætlaði
að kveikja. Opnaði Jóhannes
því næsit siláturhúsið með
lykh, sem Astráður Proppé
hafði á sínum tíma afhent
samtakamöxmum sínum. Fór
Jóhannes nú inn í húsið,
hellti benzíni yfir vönxr og
kastaði logandi eldspýtu í
það. Sá hann, að þegar tók
að loga, og hraðaði sér á
brott til Þorgils og lagði fyrir
hann að aka sem skjótast
brott úr kaupstaðnum. Fóru
þeir félagar fyrst upp í Norð-
urárdal í Borgarfirði og síð-
an næsta dag til Reykjavíkur.
Húsið og vörur þær, er í því
voru, burnnu, en slökkviliði
Akraness tókst að verja
næstu hús, enda var veður
stillt og sjávarvaitn varð nýtt
við slökkvistarfið, þar sem
sláturhúsið stóð nálægt sjó.
Kom þetta sér veþ því að
vatnsveita Akraness var í
ó-lagi þessa nótt og kom ekki
að gagni.
Veggir og gaflar slátur-
húss, þess, sem var brennt,
voru úr holsteini, en þak, loft
og stigi úr timbri. Var þakið
klætt járni. Áfast við slátur-
húsið var húsið nr. 3 við
Suðurgöitu, og var skilveggur
úr steini milli þeirra. Var
s-láturhúsið vátryggt á kr.
62 900,00. Eldur komst i þak-
ið á húsinu nr. 3, en varð
bráðlega slökktur þar. Húsin
nr. 5, 7 og 9 við Suðurgötu
eru sambyggð timbui’hús, og
bilið milli þeiri’a og hússins
nr. 3 við sömu götu, er áður
var lýst, er 4,9 metrar við
götu, en styttr-a að húsabaki.
Var mikil hætta á því, að
-eldurinn hefði borizt i þau
hús, ef húsið nr. 3 hefði orð-
ið ale-lda. Vestan við slátur-
húsið, sem brann, er stórt
frystihús, eign Haralds Böðv-
arssonar & Co. Er frystihús
þetta úr steinsteypu, en þak
úr timbri, járxiklætt. Bilið
milli þessa húss og slátur-
hússins, sem brann, var 1,4
metrar. Slökkviliðsitjórinn á
Akranesi segizt hafa óttazt
um tíma, að eldurinn breidd-
ist yfir í þak frystihússins.
Við athugun ó staðháittum,
húsaskipan og umhverfi,
þykir fullljóst, að bruni slát
urhússins hafi haft í för
Faðir oldcar, -»
BJörn Kristjánsson,
andaðist í sjúkrahúsinu í Stykkishólmi fimmtudag-
inn 29» 'þ. m.
Kristinn Björnsson.
Daði Björnsson.
Ragn'ar Bjömsson.
TILKYNN
Sa-mkvæmt lögum þarf -leyfi fjárliagsráðs-
til -stofnunar og aukningar hvers konar
atvinnurékstrar. Fyrir því er hér með
Vakin sérstök athygli á og menn alvarlega
varaðir við að igera ráðstafanir til umdir-
'búnings slíkra framkvæmda, svo sem með
innréttingu húsnæðis o. b« u. 1. nema hafa
tryggt sér leyfi ráðsins, þar sém hér eftir
verður ekki unnt að taka tiflirt til þeirra
ráðstafana.
Reykjavík, 30. jan. 1948.
FJÁRHAGSRÁÐ.
með -sér augljósa hættu á yf-
irgripsmikilli eyðingu eigna“
Ákærði Gís-li hefur borið
það, að Jóhannes hafi með
fortölum og loforði um 8 000
króna fémútu reynt að fá
hann itil að kveikja í oft-
nefndu sláturhúsi, en Gísli
ekki sinnt því. H-efur Jóhann-
es játað, að sakburður þessi
sé réttur.“
(Niðurlag á morgun).
HANNES Á HORNINU
Frh. af 4. síðu.
EIGUM VIÐ SVO EKKI að
sl-eppa frekari umrBeðum um
hálkuna í Hafnarfirði? Þeir
hafa alltaf verið sterkir á svell-
inu, Hafnfii’ðingar. Það er víst
engin hætta á því að þeim
1 verði fótaskortur, að minnsta
kosti ekki þessa dagana.
Hannes á horninu.
Tilræði kommún-
ista.
Framhald af 1. síðu.
því að upphaflega hafði húri
banmað virimu eftir klukkan
10 á kvöld-iin-, en í fyrrakvöld
biannaði hún- vinnu eftir kl.
8, og taldisit mönnum til, að
með álík-u vinnubanini myndi
löndunin vsra tafiln- um 10—-
13 000 mál á sólarh-ring og
kosita þjóðima um 1 xnilljón
krón-a á sam-a tíma.
Við þdtita villdu sjóme-nn-
irnii’r ekki lengur una og tóku
því til BÍxSnia ráða í riærmo-rg-
un- Stöðvu-ðiu beir allla vixmu
við síldveiðiskipin og lýstu
yfir því, að við þeitm yrði
ekk hrevfit fyrr en Da-vshrún
íarsftjjcimin- hefði faffið frá
nœturvinnubanniinu.
Þetta hreif. Síðdegis í gær
komu fulltrúajr sjómianna,
'síldarverksmiðja ríkisins,
Landssambands ísflenzkra ÚÆ
vegsmanma og Da-gsbmnar-
stjórnin saman á fund, og
féllisjb Dagsbrúnarst j órni-n
þar á að lafturkalla nætur-
vixxnubannið. Hins vegar var
ákveðið, að tenginin verka-
maður skyldi vixina iengur
em sól'airhrin-g í einu og eftir
það ekki ve-rðsa tekinn í
vinniu fyrr ian að öðrum sól-
arhríing liðn-um, og skyldi
skrá verða haldi-n1 af L-ands-
sambandi ísílenzk-na útvegs-
tnlapina til þess að tryggja, að
það samkomulag yrði haldið.
Gafidhs
Framhald af 1. síSu
var í fa-ngelsi 1930, sem bann
fyrst reyndi að svelta sig í
hel. Gand-hi hefur áhrif
bæði hjá Bramhatrúarmönn
um og Múhameðstrúarmönn
um. Hann hefur orðið and-
legur 1-eiðtogi aillra Indverja,
og áhrif hans hafa hvað eftir
annað komið í ljós, er bann
hvatti til friðair.
Gandhi er m-esti leiðtogi
Indverja á seinni tímum.
Sagan ei-n mun skera úr um,
hvort hann er trú-ai’leiðtogi,
stjórnmálamaður eða hvort
tveggja. En haxm hefur meira
-en nokkur -annar maður mót
að Indland nútímans. Þegar
hið -langþráða takmark hans
sjálfssitjórn fyrir Indland,
náðist, helgaði hann si-g all-
an friði. Hann fastaði til þess
að stöðvia óeirðir og vann að
því að hindi’a borgarastyrj-
öld.
Gandhi er án ef-a einn
mesti rnaður sö-gunnar. Áhrif
hans ná langt út fyrir sti’end
ur Indlands, og jafnvel lands
stjórarnir, sem létu hand-
itaka hann, tala með mestu
virðingu um þetta stór-
menni. Þótt Ga-ndhi sé látinn
mún sál hans -lifa áfram með
Indvex’jum, ef ekki öllum
heiminum.