Alþýðublaðið - 29.02.1948, Blaðsíða 4

4
ALÞÝÐUBLAÐIÐ
Sunnudaguí 29. febr. 1948.
I
Útgefandi: Alþýðuflokkurinn.
Ritstjóri: Stefán Pjetursson.
Fréttastjóri: Benedikt Gröndal.
Þingfréttir: Helgi Sæmundsson.
Ritstjórnarsímar: 4901, 4902.
Auglýsingar: Emilía Möller.
Auglýsingasími: 4906.
Afgreiðslusími: 4900.
Aðsetur: Alþýðuhúsið.
Alþýðuprentsmiðjan h-f.
PRENTSVERTAN á hin-
um óhugnainlegu fréttum af
undirokun Tékkóslóvakíu er
varla þornuS, þsgar Rússland
Stalins reiðir hrammiinn nú
til nýs höggs, — í þetta sinn
gegn Finnlandi! Það verður
ekki annað sagt, en að herr-
arnir í Kreml háfi lært listirn
ar vel af Ilitler. Hann þurfti
þó venjulega misseri, eða vel
það, til þess að búa sig undir
hverja riýja árás á nágranna
þjóðirnar; en nú líða ekki
nema nokkrir dagar frá því,
að Stalin leggur Tékkósló-
vakíu undir sig, með hjálp
fimmtu herdeildar siinnar, og
þar til bann hyggst gera
það sama við Finnland!
•k
Að vrsu hafa kommúnist-
ar ekki þau völd enn í Finn
landi, að þeir geti orðið að
því gagni þar, semi Gottwald
og flokkur hans varð í Tékkó
slóvakíu; og því fær Finn-
land nú að vita það með allra
hæstu bréfi frá höfuðpaurn-
um sjálfum í Moskvu, hvað
til þess friðar heyrir. í bréfi
Stalins er Paasikivi Finn-
1-andsforseta bent á, að það
sé uhdarlegt. að Finnland eitt
allra ríkja af nágrannalönd-
um Rússlands hafi er.n ekki.
gent viið það vináttusjnmn-
ing og varnarbandalag, en
nú sé slíkt bandalag orðið svo
aðkallandi, að vinda verði
bráðain bug að því, svo og
virkjagerð í Finnlandi, sem
Rússar eiga að sjálfsögðu að
sjá um og vaka yfir.
Þessi vísbending- hins al-
valda , einræðisherra Rúss-
lancls segir alveg nóg til þess
að vita, hvað rú bíður
finnsku þjóðarinnar; og sjálf
'hefur hún í nábýlir.u við hlið
volduga stórveldi fyrir
löngu lært að skilja áður en,
skellur í tÖrinurii. Hún á og
þess skemmst að minnast, að
haustið 1939 óðu hersveitir
Stalins inn í land hennar
með báli og hrar.di, er það
hafði neitað að verða við kröf
um hans um laigu á herstöðv
um þar Rússum til handa, og
tóku þær með valdi. Og enn
skemur á hún þe-s að minn-
ast, að bær ruddust inn í land
hénnar í annað sinn sumarið
1944, af því að hún hafði
reynt að rétta hlut sinr. í
styrjölclinni milli Rússa og
Þjóðyerja, og lögðu enn á ný
undir sig þau héruð, er þær
hertóku hið fvrra sinn pg nýj
ar herstöðvar að auki í næsta
nágrenni. höfuðstaðarins,
Helsingfors. Og síðan hefur
finnska þjóoin orðið að þræla
baki brótnu til þesis að greiða
M. V. F. í.
Mmmfim danslei
í Tjaxnarkaí'fi í kvöld kiukkan 9. Til skemmtunar
verður: Kaj Srnith og nemendur sýna samkvæmis-
dansa klukkan 10,30. —- Aðgöngumiðar seldir á
sama stao eftir klukkan 5.
Um rekstur áætlunarbiíreiðanna milli Reykjavík-
ur og Hafnarfjarðar. — Hækkuð fargjöld. —
Færri biðstiiðvar. — Verri leiðir. — Áskorun á
samgÖngum;á!aráðherra.
UNDANFARIÐ hef ég fengið
nokkur bréf um áætlunarferð-
irnar milli Hafnarfjarðar og
Reykjavíkur. Virðist vera mjög
vaxandi óánægja með rekstur
hins opinbera í þessu efni.
Sjálfur þekki ég ekki mikið til
þessa starfs, en bréfin tala sínu
máli. Ég tek eitt greinabezta
bréfið um þetta. Það er skrifað
af „Garra“ og er það svohljóð-
andi:
„ÞAÐ MUN því miður orðin
skoðun margra, að þegar hið
opinbera yfirtekur rekstur ein-
hvers fyrirtækis, sem rekið hef
ur verið af einstaklingum, þá
skipti sjaldnast tíl hins betra.
Kannske ætlast menn yfirleitt
til meira af því opinbera, og
mega. það raunar, en verða svo
fyrir vonbrigðum með árangur-
inn, eða ef til vill kemur barna
til greina tilhneiging margra til
þess að gera lítið úr afskiptum
hins opinbera af ýmiss konaf
starfrr'-.slu, sem dáendum hinn
ar frjálsu samkeppni finnst nú
orðin fullmikil.“
„ÉG ER nú þeirrar skoðunar,
að heilbrigð afskipti þess opin-
bera séu í ýmsum greinum al-
veg sjálfsögð, og mætti vera í
miklu stærri stíl en nú á sér
stað. Hitt er aftur annað mál,
að flestum finnst víst mjög
skorta á það, að stjórnendur
ýmissa opinberra fyrirtækja
taki nægjanlegt tillit til þess
fólks, sem á einn eða annan hátt,
er háð rekstri þeirra. Alveg sér
staklega virðist þetta eiga við
menn þá, sem standa fyrir rekstr
inum á áætlunarbílunum á leið-
inni Reykjavík og Hafnarfjörð-
ur.“
„SÍÐAN póst- og símamála-
stjórnin tók við honum á s. 1.
ári, hefur í engu skipt til hins
betra frá því, sem áður var,
en í mörgu lirakað. Að vísu
hafa nýir og góðir bílar verið
teknir í notkun upp á síðkastið,
en bílakostinn hefðu gömlu sér
leyfishafarnir vitaskuld orðið
að endurnýja, því flestir hinna
eldri bíla voru orðnir mjög úr
sér gengnir, þótt póst- og síma
málastjórnin noti þá flesta enn
þá.“
ÞAÐ STÓÐ EKKI A ÞVÍ, að
hækka fargjöldin, og nú var
ekki verið að klípa af því. Úr
1,50 upp í kr. 2,00 hækkaði
gjaldið á leiðinni Rví.—Hf., og
tilsvarandi á styttri leiðum.
Hafði slík hælíkun ekki orðið á
þessari leið árum saman. Næsta I
sporið var að hætta að láta bíl-
ana fara Eiríksgötuna og Baróns
stíginn í Reykjavík, en leiðinni
^breytt þannig', að nú fara þeir
eins mikið um útjaðar bæjarins
og hægt er, og sjá allir hve slík'
,,rúta“ er óhentug flestum þeim,
sem nota þurfa vagnana. Var á
sínurn tíma tilkynnt að, þetta
væri gert vegna tilmæla frá lög
reglustjóra, þar eð umferðin
væri orðin það mikil í bænum,
að, létta þyrfti eitthvað á henni.
En var nú nauðsynlegt að slík-
ar ráðstafanir bitnuðu ein-
göngu á því fólki, sem almenn-
ingsvagna þurfa að nota? — Þá
er farið, svo lítið ber á, að
fækka og breyta biðstæðum í
Hafnarfirði, og voru þau þó sízt
of mörg fyrir. Var sérstaklega
bagalegt fyrir vesturbæinga að
missa Hellisg.st. Og ekki var_
verið að hafa fyrir að auglýsa
þessar breytingar. Ó, nei, það
tók því víst ekki. Þar kom fram
þó í litlu væri tillitsleysið gagn
vart almenningi, sem einkennt
hefur þennan bílarekstur, síðan
hið opinbera tók við honum. —
Þá er það orðið áhyggjuefni
okkar, sem nota þurfum þessa
„rútu“, hve oft ferðir falla nið-
ur. Það ætti að vera hægt að
sjá um, að slíkt komi ekki fyr-
ir, nema þegar óviðráðanlegar
orsakir valda. Væri ekki ráð
1 að skipa einn éftirlitsmann í
. viðbót?“
Framhald á 7- síðu.
árásarríkinu stríðsskaðabæt-
ur, setn gleypa árlega um
helmiing alls útflutnings, úr
landinu og eru henini langt
um megn.
En eins ög bréf Stalins ber
með sér nægir Rússlandi þa'ð
bersýnilega ekki. Nú skal
járnið hamrað rneðaii það er
heitt og Finnlandi búin
sömu örlögin og Eystrasalts-
löndunum 1939—1940. Einn-
ig þaim var fyrst boðið upp
á vinaptusamning og vairnar-
bandalag. Því næst var þeim
þröngvað til iað taka við rúss
nesku setuiiði, en þar á eftir
voru kommúnistar dubbaðir
til valda í skjóli hinna1 rúss
nesku byssustingja og látnir
biðja auðmjúklegast um inn-
iimun Eystrasaltslandanna í
Sovétríkín!
Það er erfitt að sjá, hvern
ig Finnland ætti í dag að geta
svarað kröfum Stalins neit-
andi, ef því kemur ekki hjálp
utan að. Það er sjálft stríðs-
þreytt, afvopnað, mergsogið
af stríðsskaðabótagreiiðslum
og með rússneskan her á
Porkkalaskaga skammt frá
borgarhliðum Helsingfors.
Enn einu sinni virðist
myrkur rússrieskrar kúgunar
vera að færast yfir Finnlancl.
Raunir þess í nábýliinu váð I
Rússland,' hvort heldur þar
ráða ríkjum rauðir keisarar
eða hvítir, virðast í sannleika
engan endi ætla að taka. En
finnska þjóðiii er þrautseig;
það hefur hún ávallt sýnt,
þótt ’ ok kúgun'arinnar hafi
oft verið þungbært. Og það
mun hún vonandi sýna enn.
vantar að Hótel Borg. — Uppl. í skrifstofunni.
Gamanleikiir í 3 þáttum eftir Noel Coward.
Sýning á þriðjudagskvöld klukkan 8.
A.ðgöngumiðar seldir á miorgun kl. 3—6 og
eftir ldukkan 2 á þriðjudag. •— ,Sími 3191.
Síini 3191.
Höfu-m opnað nýja' kjöt og nýlenduvöruverzlun á
Suðúrgö'tu 53, undir nafninu Bamarsbúðin, sími 9323.
Gjörið svo vel að reyna viðskiptin.
9
Suðurgötu 53. — Sími 9323.
áuilýsið í AEþýðublaðiriu