Alþýðublaðið - 08.07.1948, Blaðsíða 4

AtíÞÝÐUBLAÐlÐ
Finwntudagur 8,4 júlí. 1948
Hvað verður sagt um okkur síðar meir? — Um-
mæli um nútímann. — Bifreiðaöskur og'
sjúklingar.
Þeir, sem þurfa
í sunnudagsblaði Alþýðublaðsins, eru vin-
samlega beðnir að skila handriti að auglýs-
ingunum fyrir kl. 7 á föstudagskvöld í af-
EINHVERNTÍMA verffur
greiðslu blaðsins. — Símar 4900 og 4906.

$>.
Útgefanðl: Alþýffuflokkuriim.
Ritstjóri: Stefán Pjetursson.
Fréttastjóri: Beneðikt Gröndal.
Þingfréttir: Helgi Sæmundsson.
Ritstjórnarsímar: 4901, 4902.
Auglýsingar: Emilía Möller.
Auglýsingasimi: 4906.
Afgreiffslusimi: 4900.
’ Affsetur: Alþýffuhúsiff.
Alj»ýff*iiprenísmi3ja» h-t.
KOMMÚNISTAR hér hafa
sem annars staSar undanfar
in ár rekið ofstækisfullan á-
róður gegn Vesturveldunum.
Þeir hafa meira að segja
gengið svo langt að leggjast
á móti því, að við gerðum
viðskiptasamninga við þær
þjóðir, sem við höfum átt
lengst og bezt skipti við.
Þeirra krafa hefur verið sú,
að við einskorðuðum við-
skipti okkar við Rússa og
leppríki þeirra. Þegar við
höfum gert viðskiptasamn-
inga við Breta og Bandaríkja
menn, hefur Þjóðviljinn ver
ið fljótur að fullyrða. að ver-
ið væri að „svíkja efnahags
legt sjálfstæði þjóðarinnar“
og innlima okkur í efnahags
karfi hlutaðeigandi ríkja. En
aftur á móti hefur ekki ver-
ið minnzt á slíkt einu orði,
þegar Þjóðviljinn hefur ver
ið að krefjast þess að við
beindum viðskiptum okkar
að hinum austrænu ríkjum
kommúnismans!
*
Það hefur ekki á það skort,
að íslendingar óskuðu eftir
því að eiga viðskipti við
Rússa eins og aðrar þjóðir,
þó að þeimi hafi að sjálfsögðu
aldrei til hugar komið að láta
innlima sig í efnahagskerfi
þeirra eða neinnar þjóðar
annarrar. En Rússar hafa
ekki verið eins fúsir til við
skipta við okkur.
Strax og núverandi ríkis-
stjórn settist hér að völdum
sneri hún sér samtímis til
Breta og Rússa með óskir um
viðskipti við þessar þjóðir,
og var sala síldarafurðanna
þá ekki hvað sízt höfð í-huga.
Bretar tóku þessu máli vel
eins og allajafna áður, og vár
gerður við þá viðskiptasamn
ingur. Rússar létu hins veg-
ar ekki svo lítið að svara, og
hefur þar af leiðandi enginn
viðskiptasamningur verið við
þá gerður um sölu þessara af
urða þangað né kaup á vör-
um frá þeim hingað. En því
fer fjarri- að Rússar séu af-
huga síld og síldarafurðum.
Þeir ætla sér að sönnu ekki
að kaupa þessar afurðir af
okkur, eru þeir gera út hingað
stóran leiðangur til síldveiða
á miðunum fyrir Norður-
landi nú í sumar!
Þjóðviljinn hefur iðulega
lýst sig andvígan fiskveið-
um erlendra þjóða á íslands
miðum. og oft verið stórorð-
ur í þessu samþandi. En þeg
ar Rússar eiga hlut að máli,
kveður við töluvert annan
tón hjá þeim en áður hefur
verið. Þeir hafa ekkert við
það að athuga,' að Rússar fá-
ist ekki til þess að kaupa af
sagt, aff viff, sem nú lifum, höf
um verið gæfusamir. Viff höf-
um fengiff aff Iifa mikla upp-
gangstíma, þegar þjóffin reis
upp til mikilla afreka og fram-
fara. Nú finnst mönnum ef íil
vili aff þetta sé fjarstæða, nú
séu ekki neínir uppgangsíímar
og svo sem ekkert merkilegt aff
vera til. En þeir, sem þetta
segja skilja ekki tímana, sem
þeir lifa á, og viía ekki hvar
þeir eru. Svo má segja að þeir
þekki hvorki stað né stund.
UNDANFARNA MÁNUÐI
höfum við séð ný skip streyma
til landsins. Þau hafa ekki öll
tekið höfn hér í Reykjavík held
ur hafa þau siglt til fjölmargra
hafna, þar sem þau eiga búsetu
og þetta út af fyrir sig er þýð-
ingarmeira en marga grunar
nú. Þessa dagana tókum við á
móti tveimur stórum flugvél-
um íslenzkra manna, sem eiga
að taka upp siglingar milli landa
og einnig tökum við á móti
nýju glæsilegu þarþegaskipi,
sem fregnir herma að sé eitt feg
ursta skip sem siglt hafi frá
Danmörku.
ÞETTA ER ÞÓ EKKI nema
nokkur vottur þeirra uppgangs
tíma, sem við lifum á. Hvar
sem maður kemur verður mað-
ur var þeirra. Erlendur blaða-
maður sagði við mig, eftir að
hann var búinn að vera hérna í
tvo daga. „Ég veit ekki hvern-
ig þetta er. En mér finnst sem
ég sjái alls staðar útþensluvilja,
kraft og áliafa. Það er eins og
ykkur öllum þyki allt vera of
þröngt. Maður skildi halda að
þetta land hefði nýlega verið
unmið og þið væruð fyrst núna
að leggja það undir ykkur“.
ÞETTA HYGG ÉG LÍKA að
sé réttdæmi hjá þessum er-
lenda ferðalang. Það er allt á
ferð og flugi, kraftur í athöfn-
um, framtak í hverjum manni,
bjartsýni og hraði svo að slíks
munu engin dæmi fyrr í sögu
íslands. Margir hélau að þegar
stríðinu lyki og erlendur her
hyrfi hélðan, þá myndi aftur
sækja í sama horfið og var hér
áður fyr. En ekkert bendir til
þess að svo verði. Og framtíð-
ina erum við að byggja upp ein
mitt nú með nýjum framleiðslu
tækjum, nýjum samgöngubót-
um, nýjum vélum — og jafn-
vel nýrri jörð, eins og sýnir sig
okkur síldarafurðir og geri í
þess stað út leiðangur hingað
til lands til síldveiða hér.
Þeir segja, að það sé sök ís-
lenzku ríkisstjórnarinnar, að
Rússar virtu okkur ekki
svars varðandi viðskipta-
saínning og að stór veiði-
skipafloti þeirra er kominn
hingað til síldveiða!
En ekki nóg með það, að
Rússar ætli sjálfir að hag-
nýta sér hin íslenzku síldar
mdð. Þeir gerðu sér nýlega
lítið fyrir og slógu eign sinni
á 14 íslenzka nótabáta í Finn
landi. Þeir skiluðu þeim raun
þegar maður fer um þjóðveg-
ina. Alls staðar er verið að
brjóta land, sem um aldir hef-
ur legið ónotað.
ÞAÐ HEFUR LENGI viljað
við brenna að ónæðisamt væri
í Sjúkrahúsi. Hvítabandsins við
Skólavörðustíg. Hef ég ofí
minnst á þetta, og reynt hefur
verið að ráða bót á þessu. Ný-
lega fékk ég bréf frá sjúklingi
í sjúkrahúsinu og kvartar hann
mjög undan bifreiðaumferð og'
blæstri bifreiða um nætur í ná-
grenni sjúkrahússins. Eina nótt
ina hamaðist bifreiðastjóri tú
dæmis við að flauta og var bá
klukkan hálf tvö.
ÞAÐ VERÐUR að gera ein-
hverjar ráðstafanir til þess að
koma í veg fyrir þetta. Hávaði
bifreiða um nætur er ekki leyfi
legur í bænum og sízt af öllu
við sjúkrahús. Ef bifreiðastjóri
gerist sekur um þetta verður að
kæra hann og það ætti fólk að
gera. Annars er furðulegt að
menn skuli sýna sjúku fólki
svona mikla ónærgætni.
Amerískur maður,
sem er búsettur
hér, hverfur
AMERÍSKUR MAÐUR,
sem búsettur er hér í bæ,
hvarf að heiman kl. 14,20
síðast liðinn mánudag, og
hefur ekkert til hans spurzt
síðan. Maður þessi heitir
Buell Lawrance Davis, og
var hann kvæntur íslenzkri
konu, búsettur að Laugateigi
20. Hann starfaði þar itil sið-
ast liðið haust á Keflavíkur-
flugvelli, en hefur siðan starf
að öðru hverju hér, um hríð
við toppstöðina og síðan við
pípulagningu. Hann hafði
ekki haft atvinnu um hríð, er
hann hvarf.
Maður þessi er 48 ára,
rösklega meðalmaður á hæð,
þrekinn og með þunnt, þrún-
Ieitt hár, dálíitið tekinn að
hærast. Hann hafði áberandi
loðnar augabrúnir. Var hann
klæddur dökkgráum fötum,
í tvíhnepptum jakka og með
brúnan hatt, er hann fór að
heiman. Hann skildi vegahréf
sitt og peninga eftir heima,
og kvaðst ætla að skreppa út.
ar aftur, eftir Ianga reki-
stefnu, en rán þeirra á þeim
varð til þess, að ekki verður
hægt að nota umrædda báta
hér á síldveiðunum í sumar.
Þetta mál vakti að vonum
mikla athygli hér og varð til
iefni til blaðaskrifa. Þá leit
helzt út fyrir. að Rússar
hefðu rænt nótabátunum í
því skyni að nota þá sjálfir,
og enginn vissi, nema þeir
fylgdu rússneska flotanum,
sem var á leið hingað til síld
veiða. Þjóðviljinn gerði mál
þetta að umræðuefni. Hann
hafði ekkert við það að at-
huga, þó að Rússar hefðu
DANSKA BLAÐIÐ „Soci-
al-Demokraten“ birtir fyrir
j skömmu viðtal við íslenzka
balletdansarann Friðbjörn
Björnsson, sem um nokkurra
ára skeið hefur dansað ýms
ballethlutverk við konung-
lega leikhúsið, eftir að hafa
hlotið langa og stranga mennt
un í list sinni við konunglega
balletskólann í Kaupmanna-
höfn.
í blaðinu er þess getið, að
Friðbjörn sé einn þeirra
yngri balletdansara við kon
unglega leikhúsið, sem mest-
ar fræðarvonir séu við bundn
ar. Segir þar >enn fremur, að
hann hafi dansað eitt af
helztu hlutverkunum í ballett
inumi ,,Dóná hin fagra“, er
rússneski balletmeistarinn
Massine setti á svið í konung
lega leikhúsinu og dansaði
sjálfur aðalhlutverkið, sem
gestur, og að dans Friðbjörns
hafi þá vakið mikla hrifningu
og aðdáun.
Friðbjörn segir í viðtalinu,
að sig langi mest til að semja
balletta, auk þess sem sig
fýsi auðvitað að ná sem
rnestri fullkomnun í list
sinni. Lætur hann þess og get
ið, að hann hafi sjálfur sam-
ið þá balletdansa, er hann og
félagar hans frá konunglega
balletinum sýndu í íslands
för sinni síðastliðið sumar.
Handbék m dönsk
blöð og bækur
„DANMARKS BLAD OG
BOGVERDEN“ heitir bók,
sem blaðinu hefur borizt. Er
í bókinni yfirlit yfir útgáfu
fyrirtæki blaða og bókat í
Danmörku. dagblöð. viku-
blöð og helztu fagblöð, bóka-
verzlanir, fornbókaverzlanir,
tónverka- og leikritaútgáfu-
félög, auglýsingaskrifstofur
og auk þess er skrá yfir þær
bækur, sem seldust mest í
Danmörku árið 1947.
rænt bátunum! Hann af-
greiddi málið á ofureinfaldan
hátt og staðhæfði, að hvarf
bátanna væri sök íslenzku
ríkisstjórnarinnar!
Þjóðviljinn athugaði það
ekki, að nótabátar þessir
höfðu verið greiddir og voru
lögleg eign íslenzkra manna,
svo að rán þeirra var ofbeld
isúerk. sem naumast er vand
fundið orð yfir. En honum
kom ekki til hugar að for-
dæma þetta athæfi. Það voru
hinir austrænui húsbændur
hans, sem frömdu óhæfuverk
ið, og þá var það auðvitið
gott og blessað.
Fríðbjörn Björnsson er
Vestmannaeyingur að ætt og
uppruma, en lítt þykir frétta
manni blaðsins honum svipa
til norrænna manna og getur
sér þess til, að hann sæki
danslistarinnar í aðrar ættir,
ef til vill til Kelta eða Mára.
Barn fellur í bala me'§
heifu vafui og bíöur bana
UM HELGINA vildi það
slys til að Birnustöðum á
Skeiðum, að lítil telpa, Val-
gerður Zophoníasdóttir, féll
ofan í bala með heitu vatni.
Brenndist barnið svo mikið
að það beið bana af.
Norrænar jafnaðarkonur
á mófi í Kaupmannahöfn
NORRÆNAR JAFNAÐ-
KONUR hafa vikumót í
Kaupmannahöfn dagana 12.
til 17. þessa mánaðar og mæt
ir frú Soffía Ingvarsdóttir á
mótinu fyrir hönd Kvenfé-
lags Alþýðuflokksins í
Reykjavík, og mun hún flytja
ávarp við setningu mótsins.
Konur úr Alþýðuflokkun-
um á Norðurlöndum hafa
nokkrum sinnum áður haldið
slík mót, bæði í Finnlandi,
Sviþjóð og Noregi, en að
þessu sinni verðuir það í
Kaupmannahöfn, eins og áð-
ur segir. Á mótinu verða
rædd ýmis menningarmál og
framfaramál, og enn fremur
verður farið í smáferðalög
og ýmsar stofnanir skoðaðar.
Frú Soffía Ingvarsdóttir
fór áleðiis itil Kaupmanna-
hafnar í morgun með Heklu,
en móið verður sett næst
komandi mánudag.
Andlegt ástand mannanna,
sem skrifa Þjóðviljann, er
með öðrum orðum orðið svo
bágborið, að ef Rússar fást
ekki til þess að gera við okk
ur viðskiptasamninga heldur
hefja hér síldveiðar sjálfir
og leggja jafnvel hald á ís-
lenzka eign erlendis þá lýsa
Þj óð vil jariitst j órarnir allri
sök af Rúsisum og kenna ís-
lenzkum isfjórnarvöldum um.
En hvað ætli kommúnjstar
segðu, ef Vesturveldin
kæmu eins fram við okkur
og Rússar? Ætli þeir yrðu þá
ssieinir á sér að lýsa sökinni
á hendur þeim réttu?