Alþýðublaðið - 22.07.1948, Blaðsíða 4

4
i-miíALMBMLAÐIÐ
Þegar borgir vaxa. — Dæmi um aðbúð að þeim,
sem byggja yfir sig í Kleppsholtinu. — Gengur
seint með þægindin. — Mismunandi verðlag. —
Hvaða skýringu gefur stjóm símamálanna?
REVKJAVÍK hefur byggst
.‘át-í'; Fimintudagur 22-.í júlí 1948.

Tónlistarblaðið MUSICA, 2. tbl. I. árg., er nú
komið út. Er blaðið afar fjölbreytt, skreytt fjöida
mynda. Blaðinu fylgir að þessu sinni lag Martinis
>,PIaisir d’Amour“ (Ástarsælan) í útsetningu fyrir
söng með píanóundirieik.
Björn Olafsson fiðlul'eikari k'Ominin beim, stutt viðtal.
Norræna söngmótið í Kaupmannahöfn, ferðasaga.
Grein um Sir Thomas Beecham.
*
Viðtal við Karl O. Runólfsson tónskáld.
Tónlistai’skólinn í Reykjaví'k.
NemendhhJjómleikar Tónlistarskólains.
Sönglei'kir, 2. .grein.
Porgy og Bess eftir Gershwin.
Hljóðfæri og hljóðfæraflokkar, 1. grein: Fiðlan og af-
brigði hennar.
Viðsjá.
Lagið „Plaisir d’Amour“ eftir Martini.
díða Mandólínihljómsveitar Reykjavíkur, 1. grein: Man-
dólin og gítar á íslandi.
Sitstj órnarrabb.
Síða kirkjukóranna 1: Kirkjukórasamhand Reykjavikui-
prófastsdæmis stofnað og Söngmót á ísafirði.
Grein um undrabarnið Pierino Gamba.
Saga tónlistarinnar 2. gr. NiðurlendingarnirogPalestrina.
Bréfakassmn. .■......
.. aiés
Hljóðfærin og meðferð þeirra, 1. grein: Gítarinn.
Fræðsludálkur MUSICA I: Hvernig á ég að útsetja fyrir
hljómsveitina mína? eftir Kr. Kristjánss. hljómsv.stj.
Blaðinu fylgja auk þess tvær mynda-„seríur“,
teknar af Oddi Þorleifssyni og Óskari Gíslasyni,
er nefnast „Daglegt líf í Tónlistarskólanum og á
nemendahljómleikum“. Alls eru í heftinu 40—50
myndir. Allir tónunnendur á íslandi verða að
eignast Musica. Tryggið yður eintak strax í dag.
Tónlisfarbfaðið MUSICá
Útgefanðl: AlþýSuflokknrlnn.
Ritstjóri: Stefán Pjetursson.
Fréttastjóri: Benedikt GröndaL
Þingfréttir: Helgi Sæmondsson.
Ritstjóraarsímar: 4901, 4902.
Auglýsingar: Emilía Möller.
Auglýsingasími: 490G.
Afgreiðslusími: 4900.
Aðsetur: Alþýðuhúsið.
Alþýð*iprentsmiðjan hi.
Hvar var árvekni
Áka og Brynjólfs
í ijárflóttamálinu \
ÆTLA MÆTTI, að Þjóðvilj
inn hefði fengið nóg af um-
ræðunum um fjárflóttamálið,
því að ha.nn hefur látið það
liggja í láginni að undan-
förnu. En hamingja blaðsins
er ekki meiri en svo. að það
hefur nú hafið þessar umræð
ur á ný og af óvenjulegri
hvatvísi.
Það er grein Gylfa Þ. Gísla
sonar, hér í bla,ðinu fyrir
nokkrum dögum- sem komið
hefir skriffinnum Þjóðviljans
rétt einu sinni úr andlegu
jafnvægi. Þegar öll ókvæðis
orðin eru dregin frá er aðeins
eftir ein fullyrðing í grein-
inni, er einhverju máli skipt
ir. Hún er sú, að fjárflótta-
málið sé í höndum Alþýðu-
flokksins, og manni skilst, að
skriffinnar Þjóðviljans færi
alla sök þessa máls beint á
reikning Alþýðuflokksins.
*
Það er táknrænt dæmi um
hatur og heimsku kommún-
ista, þegar Þjóðviljinn reyn-
'ir að telja lesendum Isínum
trú um, að fjárflóttamálið sé
sök Alþýðuflokksins. Fjar-
stæðari fullyrðing hefur
inaumast verið fram borin í
opinberum umræðum hér á
landi lengi. ekki einu sinni
af kommúnistum eftir að þeir
misstu stjórn á skaþi sínu
vegna mótgaingsins í stjórnar
andstöðunni^og atburðanna á
sviði heimsstjórinmálanna.
Þjóðviljinn hefur bersýni
lega gleymt forsögu þessa
máls og gangi þess. Skriffinn
um hans ætti þó að vera það
kunnugt, að umræddar inn-
eignir ísle,nzkra manna og
félaga erlendis hafa mynd-
azt í stjórnartíð kommúnista-
og ráðherrar þeirra áorkuðu
engu til að komast fyrir fjár
flóttamálið fremur en í því
að framkvæma þá stefnuyfir
lýsingu Áka Jakobssonar, er
hann varð ráðherra, að heild
salarnir skyldu skornir nið-
ur við trog.
*
Kommúnistar mátu ekki
fjárflóttarnálið meira en svo,
að þeir létu það lönd og leið,
meðan þeir áttu fulltrúa í rík
ásstjórn. Og það var síður en
svo, að Ákj og Brynjólfur
vikju úr istjórn vegna fjár-
flóttamálsins. Þess vegna
gætu þeir enn hirt laun sem
aðgerðalausir ráðherrar, en í-
myndaðir hagsmunir erlends
stórveldis ollu, sem kunnugt
er. brotthlaupi þeirra úr rík
’ isstjórninni.
En þegar kommúnistar eru
komnir í stjórnarandstöðu,
grafa þeir upp fjárflóttamál-
svo ört hin síðari ár, að líkast
því er, sem hér hafi verið að
rísa upp gullgarfararabær. Þeg
ar þannig er, er ekki nema eðli
legt að erfiðlega gangi að láta
þægindin fylgja jafnört og út-
þenslan vex, en þetta er þó
reynt eftir föngum og borgararn
ir eru ekki svo mjög óþolinmóð
ir þó að þeir verði áð bíða dá-
lítið með ýmislegt. Hitt er öllu
verra þegar gert er upp á milli
borgaranna, en það á sér stað
liér í Reykjavík. Og um það
fjallar eftirfarandi bréf, sem
mér barst í gær.
„GÆÐUM JARÐARINNAR er
misskipt, og eftir því fer af-
koma mannanna. Það skiptir
heldur ekki svo litlu máli hvar
fólk velur sér búsetu á þessari
jarðarkringlu. Meira að segja í
ekki stærri borg en Reykjavik
er, sannast þetta áþreifanlega
þótt ótrúlegt megi virðast. Ekki
er það þó af því, að gæði holt-
anna og mýranna þar sem bær-
inn hefur byggzt, séu ekki áþekk
heldur eru það ýmsar opinberar
stofnanir og bæjaryfirvöldin,
sem eru þegnunum mismunandi
góð.“
,,SUMIR ÍBÚAR þessarar
borgar verða sem sagt að láta'
sér lynda að vera meðhöndlað-
ir, sem annars eða þriðja
,,klassa“-fólk,, eða með öðrum
orðum þeir, sem byggja úthverf
in í bænum virðast litnir, sem
eitthvert óæðra þjóðfélag.“
„TÖKUM SEM DÆMI
Kleppsholtið. Þar hefur á síð-
ustu árum risið upp stórt og
myndarlegt bæjarhverfi- Þang
að hafa leitað atorkusamir borg
arar og komið sér upp snyrtileg
um húsum, og margir eru þegar
búnir að fegra kringum þau
þrátt fyrir örðugar aðstæður. “
„EN HVAÐ hefur svo bærinn
sjálfur gert til þess að fegra um
hverfið í Kleppsholtinu og öðr
um úthverfum? Svari þeir, sem
vita.“
,,í KLEPPSHOLTINU eru
flestar götur nær óakandi á bif
ið ásamit ýmsum öðrum mál-
um og reyna að slá sér úr
þeim pólitíska mynt. Þá full-
yrðir Þjóðviljinn. að íslenzk-
ar inneignir vestur í Banda-
ríkjunum nemi 320 milljón-
um íslenzkra króna! Honum
láist að geta þess, hvenær
slíkar inneignir hafi mynd-
ázt, — að þær hafa, hvað sem
upphæð þeirra líður, mynd-
azt í stjórnartíð kommúnista.
En hann fullyrðir, að fjár-
flótlamálið sé sök núverandi
ríkisstjórnar. og við það hey-
garðshornið heldur hann sér
enn.
Hvað eftir annað hefur
Þjóðviljinn verið hvattur til
að gefa upplýsingar um, hvað
an hann hefði vitneskju sína
um upphæð hinna földu inn-
reiðum fyrir holum og hnúsk-
um, og örsjaldan fer um þær veg
hefill til þess að jafna þær, nema
þá helzt Langholtsveginn, sem
mest umferðin er um, en þá götu
ætti að sjálfsögðu að verða búið
að malbika. En sjálfsagt verður
enn langt að bíða þar til bær-
inn sýnir Kleppsholtsbúum þá
rausn, að halda götunum svo
við, að þær verði sæmilega fær-
ar ökutækjum. Trúlegt er þó
að úthverfafólkið minnist þessa
og margra annara „þæginda“
við næstu bæjarstjórnarkosing-
ar og launi þá bæjarstjórnar- I
meirihlutanum í hlutfalli við
það, sem bærinn hefur gert við
það.“
„LOKS ER svo að minnast á
þátt símans við úthverfin, og
skal enn haldið sig við dæmi úr
Kleppsholtinu. Þar er fólki, sem
hefur síma gert að greiða
hvorki meira né minna en 300
krónum meira á ári fyrir einka
síma, heldur en niðri í bænum,
eða 800 krónur á ári í fasta-
gjald. Er hér um að ræða hið
svokallaða fjarlægðargjald, sem
eru 75 krónur á hvern ársfjórð-
ung í ofanálag á fasta gjaldið.
Auk þess koma svo stórfúlgur
í fjarlægðargjald fyrir flutning
á síma. Þannig þurfti t. d. mað-
ur einn, sem nýlega flutti neðan
úr bæ inn í Kleppsholt, að
greiða 845 krónur í flutnings-
gjald á síma sínum í stað 320
krónur, sem er hið venjulega og
fastákveðna flutningsgjald á
símanum innanbæjar. (En er
annars Kleppsholtið ekki innan-
bæjar?)“
>,HLJÓTA ALLIR að sjá
hvers konar fjárplógsstarfsemi
er að þessum fjarlægðargjöld-
um, og lítt skiljanlegt að opin-
ber stofnun sltuli hafa slíkar
starfsreglur, að flokka gjöldin
svo, sem raun er á, innan eins
og sama bæjarkerfis.“
„TIL SAMANBURÐAR má
geta þess, að í sveitum landsins
getur ekki neinna fjarlægðar
gjalda á einkasímum, og þar eru
fastagjöldin fyrir símaleiguna
mörgum sinnum minni á ári
eigna erlendis. En hann hefur
alltaf farið undan í flæmingi.
þegar minnzt hefur verið á
þetta aðalatriði málsins. Nú
er svo komið hag hans í þess,
um umræðum, að hann reyn
ir að bera Hermann Jónasson
fyrir staðlausum fullyrðing-
um sínum um fjárflóttamálið.
Og þegar Hérmann langar til
að taka slórt upp í sig í um-
ræðum um það, leikur hann
sama leikinn og ber komm-
úríista fyrir staðhæfingum
sínum.
*
Það er skiljanlegt, að Þjóð
viljinn hafi ímugust á grein-
um Emjls Jónssonar og Gylfa
Þ. Gíslasonar um fjárflótta-
máliið. Þær sanna sem- sé, að
staðhæfingar kommúnista um
héldur en hér í bænum, enda
þótt í mörgum tilfellum þurfi
að leggja línu á staurum margra
kílómetra veg frá símstöðvun-
um, heim á einstaka bæi, sem
óska eftir einka síma. Þannig
er til dæmis ársleiga fyrir einka
síma í sveitum í sambandi við
3 fl. símstöð, ekki nema 140
þetla mál, sem önnur, eru
gripnar úr lausu lofti. Og
sér í lagi er kommúnistum
það á móti skapi að leidd séu
óhrekjanleg rök að því, að
fjárflóttamálið er hvorki sök
Álþýðuflokksins né nú-
verandi viðskiptamálaráð-
herra, sem ritstjórar Þjóðvilj
ans leggja sérstakt hatur á.
Emil Jónsson hefur þvert á
móti gert allt, sem hægt er
að krefjast af íslenzkum
istjórnarvöldum á þessu stigi
málsins, til að afla upplýs-
inga um hinar földu inneign-
ir og kryfja fjárflóttamáíið
til mergjar.
Alþýðuflokkurinn þarf
ekki að kvíða samanburðin-
um á honum og kommúnist-
um varðandi fjárflóttamálið.
krónur á ári, eða 350 krónum
minni en í sjálfri Reykjavík og
660 krónum minni, en fastagjald
ið í Kleppsholtinu!
,>EF ÞETTA allt er réttlæían
legt og sjálfsagt, væri fróðlegt
að heyra forráðamenn símans
rökstyðja það“.
Og það er síður en svo ástæða
til að taka þvætting Þjóðvilj
ans -um það mál 'alvarlega.
E,n það væri annað máh ef
hann legði spilin á borðið og
segði, hvaðan hann hefði
vitneskju sína -um 320 mill-
jónirnar, sem hann þykist
hafa fundið vestur í Banda-
ríkjunum í vetur. Um það
atriði þegir hann hins vegar
þunnu hljóði og vill heldur
liggja undir því ámæli að
hann sé að hylma yfir fjár-
flóttann en að tilgreina heim
ildir eða gera það, isem hann
auðvitað hefði át-t að gera
fyrir löngu: að viðurkenna,
að hann hefði logið vísvitandi
upp þeim tölum, sem hann
nefnir og fullyrðir að um sé
vitað!