Alþýðublaðið - 24.09.1949, Qupperneq 4

AtÞVeMBfcAÐK)
Föstudagur 23. sept. 1549
0*rrmmmi
Útfefandt: AlþýBuflokknrinn.
Bitstjóri: Stefán Pjetursson.
Fréttastjóri: Benedikt Gröndal.
Þingfréttir: Helgi Sæmunðsson.
Bitstjórnarsímar: 4901, 4902.
Auglýsingar: Emiiía Möller.
Auglýsingasimi: 4906.
Afgreiðslusími: 4900.
Aðsetur: Alþýðuhúsið.
Alþýðuprentsmiðjan hX
Ólánsferilf Fram-
sóknarflokksins
FRÉTT ARITST J ÓRI TÍM-
ANS ræðst í gær á Alþýðu-
flokkinn í sérdálki sínum í Fram
sóknarblaðinu. Minnir hann á
þá tíma, þegar Alþýðuflokkur-
inn og Framsóknarflokkurinn
fóru með stjórn landsins, og
telur, að Alþýðuflokkurinn sé
nú gerbreyttur frá því, sem
hann var þá og dæmir hann ó-
alandi og óferjandi. Gefur
hann Reykvíkingum það ráð,
að ganga af Alþýðuflokknum
dauðum við kosningarnar í
haust, en fylkja sér um Fram-
sóknarflokkinn og senda Rann-
veigu Þorsteinsdóttur á þing.
Greinarhöfundur hefur
sennilega ekki gert sér grein
fjrrir því, að Framsóknarflokk-
urinn þarf að bæta við sig 150
% atkvæðamagni. frá síðustu
alþingiskosningum til að fá-full
trúa kjörinn í höfuðstaðnum.
Ef hann hefði leitt hugann að
þeirri staðreynd, myndi hann
naumast hafa fyrir því að
fimbulfamba um sigurhorfur
flokksins í Reykjavík við í hönd
farandi kosningar. Framsókn-
arflokkurinn býður hér fram af
gömlum vana, en það verður
ærið oft að skipta um menn í
efsta sæti listans af því, að það
er lýjandi og leiðinlegt að falla
í sérhverri kosningaglímu. Nú
hefur Pálmi Hannesson tekið
sér hvíld, en eins og kunnugt.
er staðhæfði Tíminn við síð-
ustu alþingiskosningar, að
hann ætti sigur vísan. Auðvit-
að datt engum í hug að trúa
þessari staðhæfingu, ekki einu
sinni þeim, sem höfðu atvinnu
af því að halda henni fram. Nú
endurtekur sig sama sagan,
nema hvað mannaskipti hafa
átt sér stað. Framsóknarflokkn
um er að sjálfsögðu ekki of
gott að bjóða Reykvíkingum
upp á Rannveigu Þorsteinsdótt
ur. Hitt er hlægilegt, að til
skuli vera í herbúðum þeirra
svo blygðunarlausir skrumarar
að halda því fram, að ungfrúin
komist á þing. Slíkt er ókurt-
eisi gagnvart Reykvíkingum og
ónærgætni við Rannveigu Þor-
steinsdóttur, sem kvað vera
farin að trúa þessari endileysu.
*
Alþýðublaðinu kemúr það
ekki á óvart, þó að fréttarit-
stjóra Tímans sé í nöp við Al-
þýðuflokkinn. Það er margt,
sem til þess kemur, en ekkert
af því er rakið í grein hans í
gær, enda naumast við því að
búast. En víst er það broslegt,
að hann skuli hætta sér út á
þanh hála ís að fordæma stefnu
og störf Alþýðuflokksins síð-
ast liðinn áratug, en bera !of
á Framsóknarflokkinn, sem
margir telja þó tvísýnt, að hann
greiði atkvæði.
Fréttaritstjórinn segir það
satt, að stjórnarsamvinna Al-
þýðuflokksins og Framsóknar-
flokksins gaf góða raun, þó að
árangur hennar yrði ekki sá,
sem vonir stóðu til vegna óheil
inda Framsóknarflokksins. Þá
var efnt til ýmissa fram-
kvæmda, sem ollu tímamótum
í sögu þjóðarinnar og urðu
grundvöllur nýrra og stærri
framfara. Síldarverksmiðjurn-
ar og hraðfrystihúsin, gömlu
alþýðutryggingarnar og nýskip
un landbúnaðarmálanna voru
afrek samstjórnar þessara
tveggja flokka, sem þó átti við
mikla erfiðleika að stríða. En
þessar framkvæmdir gátu að-
eins verið byrjun og grundvöll-
ur annars og meira. Og frétta-
ritstjóra Tímans til nauðsyn-
legrar pólitískrar leiðbeining-
ar er ekki úr vegi að rifja upp,
hvernig flokkarnir hvor um sig
ræktu þá skyldu að halda á-
fram því umbótastarfi, sem
hafið var af þeim á þeim tíma,
þegar Alþýðuflokkurinn naut
velþóknunar Jóns Helgasonar.
Þegar Alþýðuflokkurinn
gerðist aðili að fyrrverandi rík
isstjórn tryggði hann, að haf-
izt yrði handa um stórfelldar
verklegar framkvæmdir, sem
yrðu áframhald af byrjuninni
1934—1937. Hann tryggði jafn-
framt, að sett yrðu lög um al-
mannatryggingar og opinber-
um starfsmönnum veittar sjálf
sagðar kjarabætur með nýji:m
launalögum. En hvernig brást
Framsóknarflokkurinn við
þessari stefnu og þessu starfi
Alþýðuflokksins? Hann barðist
gegn aukningu og endurnýjun
atvinnutækjanna, almanna-
íryggingunum og launalögun-
um af slíku offorsi, að andstaða
-íhaldsins gegn framkvæmdum
samstjórnar Aljþýðuflokksins
og Framsóknarflokksins á ár-
unum varð aðeins svipur hjá
sjón við hliðina á þeim ósköp-
um. Flokkurinn, sem færði
þjóðinni gömlu alþýðutrygg-
ingarnar ásamt Alþýðuflokkn-
um á sínum tíma, léði ekki
einu sinni máls á því að frum-
varpið að almannatrygginga-
lögunum hlyti þinglega af-
greiðslu. Hann vildi láta vísa
því frá og sýna þessu þjóðnauð
synlega stórmáli þar með fá-
heyrða óvirðingu. Svo hrópleg
voru svik Framsóknarflokksins
við fyrri stefnu hans, enda galt
hann þeirra á eftirminnilegan
hátt við síðustu alþingiskosn-
ingar.
Fréttaritstjóri Tímans, sem
nú þykist dásama stefnu sam-
stjórnar Alþýðuflokksins og
Framsóknarflokksins 1934—
1937, lét ekki til sín heyra,
þegar hann horfði upp á svik
flokks síns við þessa stefnu.
Hann réði þá yfir sérdálki í
Tímanum eins og nú, en hann
varði rúmi hans í níð og brigzl
um Alþýðuflokkinn, þegar
hann var að berjast fyrir fram
gangi þeirra mála, sem frétta-
ritstjórinn þykist nú hafa vel-
sóknun á. Slíkur maður ætti að
fara varlega í að ráðast á Al-
þýðuflokkin, og reyna heldur
að hreiðra um sig í einhverju
skúmaskoti.
Fjandskapur Framsóknar-
flokksins við opinbera starfs-
menn kom greinilegast í ljós,
þegar hann barðist gegn launa-
lögunum. Hann var síðan stað-
festur í vor, þegar Framsóknar
flokkurinn hamaðist gegn því,
að opinberir starfsmenn fengju
launauppbót, sem ekki varð á
móti mælt, að þeir áttu kröfu-
rétt á. En nú hugsar Fram-
sóknarflokkurinn sér að
blekkja opinbera starfsmenn
til fylgis við sig með framboði
Rannveigar Þorsteinsdóttur,
sem hefur þótzt vera málsvari
þessara aðila, en sýnir nú hug
sinn til þeirra með því að ganga
undir ok Framsóknarflokksins.
Það er því áreiðanlegt, að
Rannveig geldur Framsóknar-
flokksins við þessar kosningar,
en flokknum verður enginn á-
vinningur að framboði hennar.
Þannig er allt á sömu bókina
lært hjá fréttaritstjóra Tím-
ans. Hann er í þjónustu aftur-
haldsflokks, sem er á fallanda
fæti. Það er því vægast sagt
hlægilegt, þegar hann er að
Ný farþegaafgreiðsla Flugfélags ísiands. — Nýtt
verðlag á Keflavíkurflugvelli. — Hvert fara pen-
ingar Reykvikinga? — Að fleka saklausar stúlkur.
FLUGFÉLAG ÍSLANDS hef-
ur nú flutt farþegaafgreiffslu
sína í ný húsakynni á flugvell-
inum og er inngangur í af-
greiffsluna frá Njarffargötu, rétt
fyrir sunnan Tivoli. — Eitt sinn
í sumar kvartaffi ég undan því,
aff erfitt væri aff rata Ieiffina til
Flugfélagsins á flugvellinum, ef
maffur færi flugvallarveginn hjá
Pólunum, enda höfffu margir
hvatt mig til þess aff minnast á
þaff. Ástæffan var sú, aff leiffin
var mjög illa merkt, en hins
vegar alls ekki hættulaust að
aka um völlinn, nema maffur
vissi nákvæmlega um leiffina.
NÚ EB úr þessu bætt. Félagið
hefur tekið í notkun nýtt og
miklu betra húsnæði.. Það hefur
gefið til kynna, að aðalinngang-
urinn sé frá Njarðargötu, rétt
fyrir sunnan Tivoli, en af
Njarðargötunni í farþegaaf-
um, er hann forðum fylgdi og
hefur tekið upp á stefnuskrá
sína allsherjar niðurfærslu eða
gengislækkun til að svipta al-
þýðuna margra ára kjarabótum.
En af því má ráða, að annað
hvort metur fréttaritstjóri Tím
ans hinar fornu dyggðir flokks
síns lítils eða hann skortir
dómgreind til að glöggva sig
á ólánsferli Framsóknar. Slík-
ur maður er þess sannarlega
burðast við að bera þær sakir J ekki umkominn að gagnrýna
á Alþýðuflokkinn, að hann aðra, er halda á lofti því
hafi horfið frá fyrri stefnu, en merki, sem Framsóknarflokk-
reynir að tala máli Framsókn-1 urinn forðum vildi fylgja, en
arflokksins, sem nú berst: hljópst brott frá yfir í herbúð-
gegn öllum þeim framfaramál- ir afturhaldsins.

Þá missir hann hálsinn ...

ÁRNI: Kommarnir segja í
Þjóðviljanum, að þeir hafi
konu í fylkingarbrjósti, þótt
Katrín sé í fimmta sæti á lista
þeirra.
BJARNI: Já, ég hélt í fyrstu,
að hér væru þeir bara að
snúa öllu við, af gömlum
vana, eins og þeirra er siður.
En svo sá ég, að þeir munu
ætla að ganga inn á alþingi
eins og seiðskrattar, öfugir
og aftur á bak.
ÁRNI: Já, og þá yrði Katrín,
mannúðarkonan, fremst af
þessum fimm, sem þeir þykj-
ast ætla að koma að Það
myndi vera sahnkölluð breið
fylking, en á því orði eru
kommar sífellt að stagast.
BJARNI: Nafnið er ekki illa
til fallið, en því kallarðu
Katrínu mannúðarkonu?
ÁRNI: Það er ekki ég, sem
kalla hána það, heldur Þóra
Tkvennasíðuritstjóri, sem mér
er sagt að sé í Gromyko-sell-
unni. En hvað hinu viðvíkur,
þá væru þeir vísir til þess að
ganga aftur á bak inn í al-
þingi — það minnir á þegar
Brynjólfur sneri við mynd-
inni af Jóni Sigurðssyni.
BJARNI: Það var nú víst ekki
Brynjólfur, heldur hann Ás-
mundur, sem vann þetta af-
rek til heiðurs Austur-Skaft-
fellingum, en auðvitað með
Brynjólfs leyfi. Því Brynjólf-
ur vill sjálfur stjórna öllum
svívirðingum — þykist bezt
fær um það sjálfur, og er
það líklegast satt.
ÁRNI: Nú, já, já, hann hefur
þá ærið að starfa, greyið. —
En nú. er Finnbogi Rútur
kominn til kommanna.
BJARNI Jú, jú, svo er nú það.
En er það ekki einkennilegt
um Þjóðviljann, að ekki eru
menn fyrr gengnir honum á
hönd, en þeir fara að segja
ósatt. Eins og nú Rútur Finn-
bogi, þegar hann segir þar,
að hann verði óháður komm-
únistaflokknum, ef hann
komist á þing. Hefði hann
sagt: Ég verð ekki háðari
kommúnistum þótt égkomist
á þing, hefði hann farið nær
sannleikanum. En allt sitt
pólitíska líf á hann undir
þeim. Hvenær sem hann
hættir samstarfi við þá, miss-
ir hann hálsinn.
ÁRNI: Þú átt þó ekki við, að
þeir taki hann af lífi?
BJARNI: Það væri þá pólitísku
. lífi; en það sem ég sagði, var
það, að hann missti hálsinn,
það er Digraneshálsinn og
oddvitastöðuna. Annars get
ég sagt þér þær fréttir, að
Rútur sagði sig úr Alþýðu-
flokknum í gær, verður utan
flokka í dag og á morgun, en
gengur í kommúnistaflokk-
inn hinn daginn.
ÁRNI: Þú tókst eftir að Rútur
segist eiga erindi á þing.
Hann segist ætla að útrýma
spillingunni, er sé kringum
núverandi stjórn, því hann
vill ekki að fjármálaspilling-
in breiðist út á Digranes-
hálsi, — ekki fá hana á háls-
inn, eins og þéir segja, sem
óvandað mál tala.
BJARNI: Jæja, þetta ætlar
hann sér. En hvað skyldi
hann ætla sér, ef hann kemst
ekki á þing, sem ekki verður.
En komist hann á þing, þá
óska ég kommúnistum hjart-
anlega til hamingju með
hann!
greiðsluna er mjög stuttur spöl-
ur og enginn vandi að rata. Er
þetta mikil bót frá því, sem áð-
ur var.
Á KEFLAVÍKUBFLUG-
VELLI hefur mönnum og fund-
izt erfitt að rata, enda hefur
varla verið þorandi að aka þar
fyrir ókunnuga, því að leiðar-
merki á hinum löngu og mörgu
brautum vallarins til afgreiðsl-
unnar hafa ekki verið glögg.
Má þó vera að nú sé búið að lag-
færa þetta. En ég hef átt bágt
með að skilja það, hvers vegna
ekki hafa verið greinileg leiðar-
merki á flugvöllunum.
GENGISBREYTINGIN hefur
haft þ^g í för með sér, að mjög
hefur allt verðlag á Keflavíkur-
flugvelli hækkað. Miðdegis-
verður í hótelinu hefur til dæm-
is hækkað úr kr. 11,55 upp í kr.
17,00. Þá hefur verðlag á gist-
tngu yfir nóttina hækkað veru-
lega og mun nú kosta hvorki
meira né minna en 65 krónur að
gista þar eina nótt. Þsgar þetta
er ritað er ekki vitað með vissu
hvort eða um hvað mikið far-
gjöld með amerískum farþega-
flugvélum hækka, en gert er þó
ráð fyrr að þau hækki nokkuð.
ÉG GEKK niður Bankastræti
t gær með kunningja mínum.
Hann benti mér á framkvæmd-
irnar í Lækjargötu og sagði:
„Þetta er mikið nauðsynjaverk,
en dýrt er það. Allir, sem hér
fara um, geta sannfærzt um það
í hvað fé þeirra fer. Nú eru
sundurtætt verk, sem unnin
hafa verið undanfarin ár. Þú
sérð að hitaveituleiðslan er lögð
í miðja götuna — og allt er eft-
ir þessu. Að sjálfsögðu er ekki
hægt að hafa þetta öðruvísi, en
það er blóðugt að horfa upp á
þetta samt sem áður.
ÞETTA EB hin hraksmánar-
legasta óráðsía, og öll stafar hún
af því sleifarlagi, sem ríkt hef-
ur í skipulagsmálum bæjarins
um langan aldur. Ekkert skipu-
lag hefur verið til. Meirihlutinn
hefur verið svo sofandi á verð-
inum, að hann hefur ekki einu
sinni hugsað fyrir því, hvernig
byggja ætti borgina. Það er nú
búið að kosta okkur milljónir
króna — og á eftir að kosta
Reykvíkinga enn fleiri milljón-
ir.
TÍMINN er eitthvað smáveg-
is að setja út á það, sem ég hef
verið að segja út af framboði
flokksins hér í Reykjavík. En
mér er dálítið sárt um Rann-
veigu, þetta var og er bezta
stelpa. Og ég vil ekki að óvand-
aðir braskarar séu að bl-ekkja
hana. Broddarnir í flokknum
eru að reyna að telja henni trú
um að hún muni ekki gjalda
flokksins við kosningarnar,
heldur fá atkvæði manna, sem
hvorki vilja sjá Hermann né
heyra, en þetta er hin hrapal-
legasta blekking.
VIÐ SÍÐUSTU kosningar hér
í Reykjavík fékk Framsóknar-
flokkurinn 1436 atkvæði, en til
þess að koma manni að þurfti
(Frh. á 7. síðu.) J