Alþýðublaðið - 14.10.1950, Blaðsíða 4

4
ALÞÝÐUBLAÐIÐ
Laugardagur 14, október 1950
Útgefandi: Alþýðuflokkurinn.
Ritstjóri: Stefán Pjetursson.
Fréttastjóri: Benedikt Gröndal
Þingfréttir: Helgi Sæmundsson
Ritstjórnarsímar: 4901, 4902.
Auglýsingar: Emilía Möller.
Auglýsingasími: 4906.
Afgreiðslusími: 4900.
Aðsetur: Alþýðuhúsið.
Alþýðuprehtsmiðjan h.f.
Kommúnislarógur í
mu.
ALÞÝÐUBLAÐIÐ Iét svo
um mælt fyrir nokkrum dög-
um, að allir, sem hefðu áhuga
á lausn togaradeilunnar, ættu
að fagna þeirri tillögu, sem
þingmenn Alþýðuflokksins
hafa borið fram á alþingi, varð
andi þá deilu. En efni tillög-
unnar er, sem Itunnugt er, það,
að ríkisstjórninni skuli falið að
gera allt, sem unnt sé, til að
koma á sættum á' deilunni,
þannig að sjómenn fái viðun-
andi kjör; en vilji útgerðar-
menn ekki fallast á samkomu-
lag, er sjómenn telji sig geta
unað, skuli ríkið og bæjarfélög
in takast á hendur rekstur tog
aranna og gera þá út með að-
stoð stofnlánadeildarinnar og
bankanna.
En það er ekki aðeins, að
Morgunblaðið hafi lítinn áhuga
á slíkri lausn togaradeilunnar,
heldur hefur hin framkomna
tillaga þingmanna Alþýðu-
flokksins orðið því tilefni þess
að ráðast á Alþýðuflokkinn
fyrir stuðning hans við málstað
sjómanna. Þessa var raunar að
vænta af hálfu Morgunblaðs-
ins, því að það er dæmt til að
reyna að þjóna hagsmunum út-
gerðarmanna og berjast -gegn
því, að sjómenn fái réttmætum
og rökstuddum kröfum sínum
framgengt. Hitt er furðulegt,
að Morgunblaðið skuli dirfast
að saka Alþýðuflokkinn um,
hversu verkfallið hefur dregizt
á langinn, eftir að útgerðar-
menn hafa mánuðum saman
staðið sem þvara í potti gegn
öllu samkomulagi. En Morgum
blaðið lætur ekki þar við sitja.
Það tyggur þar á ofan upp lyg-
ar og róg Þjóðviljans um
stjórn Sjómannafélags Reykja-
víkur og Alþýðuflokkinn í sam
bandi við togaradeiluna! Það
klígjar ekki einu sinni við því
að fylla dálka sína ósvífnum
kommúnistarógi!
*
Morgunblaðið tekur upp í
forustugrein sinni í gær þær
lygar kommúnista, að stjórn
Sjómannafélags Reykjavíkur
hafi ekki þorað að taka afstöðu
með eða móti miðlunartillögu
sáttanefndarinnar í togaradeil-
unni, heldur verið hlutlaus. Má
l>ó Morgunblaðið vel vita, að
það er ekki til þess ætlazt í
löggjöfinni um stéttarfélög og
vinnudeilur, að stjórn stéttar-
félags hafi í frammi áróður í
sambandi við miðlunartillögu
sáttasemjara ríkisins í vinnu-
deilu, eftir að slík tillaga er
fram komin. Stjóm Sjó-
mannafélagsins gerði því ekk-
ert annað en það, sem henni
var skylt, er hún lét sjómenn-
ina sjálfa um það, að taka af-
stöðu til miðlunartillögunnar.
‘Eh, um afstöðu félagsstjórnar-
inhar var sáttanefnd ríkisins
vel kunnugt; þvÉ áð hún hafði
Ræða Finns Jónssonar í gær við 1. umræðu fjárlaganna:
lengislækkunin hefur engan
HÆSTVIRTUR FJÁRMÁLA
RÁÐHERRA hefur lagt fjár-
tógáfrumvarp ríkisstjórnárínn-
ar fyrir háttv. alþingi og skýrt
frá fjárhagsástæðum ríkfs-
sjóðs. Því ber að fagna að fjár-
Iagafrumvarpið er að þessu
sinni nr. 1, meðal þingskjala og
er vonandi að alþingi beri
gæfu til að afgreiða fjárlög fyr
ir áramót. Á þetta ber að sjálf-
sögðu að leggja ríka áherzlu.
Því miður hefur alþingi nokk-
ur undanfarin ár neyðst til bess
að draga afgreiðslu fjárlaga
fram á ár það, er fjárlög áttu
að gilda fyrir. Sú ástæða hefur
verið færð fyrir þessum drætti
að leysa þyrfti vandræði útgerð
arinnar í sambandi við af-
greiðslu fjárlaga. Úrlausn út-
gerðarmálanna hefur tekið svo
iangan tíma á ári hverju, að
fjárlagaaígreiðslan hefur tafizt
hennar vegna.
Hæstvirt ríkisstjórn var
mynduð á þessu ári til þess að
koma á framfæri frambúðar-
úrlausn, sem hún svo nefndi, á
vandamálum útvegsins. Geng-
islækkunarlöggjöf hæstv. rík-
isstjórnar átti eftir hennar sögn
að lækna meinsemdir útgerðar-
innar. Vera má að hæstv. ríkis
stjórn sé þeirrar trúar, að þar
r.éu engin vandræði lengur á
ferðum og þá þarf að sjálfsögðu
engrar frekari lækningar með,
eða þá að hæstvirt ríkisstjórn
sjái einhver hulin ráð til þess
að koma útgerðinni á stað á
vertið, án þess að leggja neitt
fé fram úr ríkissjóði í þessu
skyni. Hvort sem heldur væri
þarf hæstv. alþingi, ekki ann-
að, en að flýta sér að afgreiða
fjárlögin, fara svo heim um
áramótin og reka þannig af sér
slyðruorðið um sleifarlag á af-
greiðslu fjárlaga. Þjóðin býr
nú við hið gullna jafnvægisá-
stand gengislækkunarinnar og
það á, eftir sögn hæstv. ríkis-
stjórnar, að fleyta henni yfir
alla örðugleika. Ef svo er, væri
mikið lán fyrir þjóðina, að eign
ast slíka ríkisstjórn og slíkan
fjármálaráðherra, sem hyggst
á svo auðveldan hátt, leysa
vandræði, sem áður hafa tekið
alþingi marga mánuði.
Hvar eru skatta- og
toifafækkanirnar ?
Hæstv. fjármálaráðherra hef
ur að sjálfsögðu undirbúið fjár
lagafrumvarp þetta af sínum al
.„og....mnmm sjavaru
.cívdííí* : r!frnr7;;íLU y.b&ruun T U
vegsins meiri en nokkru sinni áður
f.
Finnur Jónsson.
kunna dugnaði. En við lestur
frumvarpsins saknar maður
efnda ýmissa loforða sem hæst-'
virt ríkisstjórn gaf í sambandi
við gengislækkunina. Eða hvar
eru tollalækkanir þær, sem heit
jð var? Tekjuáætlunin er að
vísu lækkuð, hvað tollum og
sköttum viðkemur, frá núgild
andi fjárlögum um rúmar tóif
milljónir -króna, en sú lækkun
stafar af minnkandi vonum
um innflutning og eínnig af
því að hæstv. f jármálaráðlierra
áætlar minnkandi þjóðartekjur
þrátt fyrir loforð gengislækk-
unarmanna um að þær færu
vaxandi.
Á öllum sviðum er gert ráð
fyrir að halda þeim sköttum
og tollum, sem giltu fyrir
gengislækkunina, og cnn
fremur þeim hækkunum, sem
á tollunum urðu vegna.henn-
ar.
Háttv. alþingismenn og aðrir
áheyrendur eru þess minnugir,
að aðalmótbátan gegn því að
fara áfram hina svonefndu upp
bótarleið og niðurgreiðslu, var
sú, að tollamir og skattamir
yrðu óbærilegir. Hins vegar
var því óspart haldið fram af
forsvarsmönnum gengislækkun
arinnar, a& tollarnir myndu
lækka við gengislækkunina,
og það til muna. Þessi gullnu
loforð um lækkun tolla eru
að vísu ekki nema rúmlega
sjö mánaða gömul, en sízt ból-
ar á uppfyllingu þeirra í fjár-
lagafrv. hæstv. ríkisstjórnar.
Hækkun tollanna og skatt-
anna, vegna gengislækkunar-
innar eru þó ekkert smáræði.
Tekjuskattur og útsvar Iiækk
ar á hverjum manni végna
aukinnar dýrtíðar, verðtoll-
ur hefur hækkað um 48 tii
53% og söluskattui’ um G4 til
72%. Loforðin um tollalækk-
anir í sambandi við gengis-
lækkunina hafa valdið full-
um vonbrigðum eins og önn-
ur loforð um stöðuga atvinnu
og þess háttar hlunnindi,
sem gengislækkunin átti að
færa mönnum.
Mun ég koma að því síðar,
en vil fyrst víkja nokkrum orð
um að gjaldahlið frumvarpsins.
Ekkert framlag tii
vfnnumiðiunar.
Hæstv. f jármálaráðherra hef
ur í fjárlagafrumvarpinu sýnt
lofsverðan áhuga í því að leggja
niður nokkur óþörf embætti,
eins og t. d. sendifáðið í
Moskvu og embætti flugmála-
stjóra. Ber að þakka þetta og
viðurkenna. Mætti eflaust fara
nokkuð lengra á þessari braut,
gvo sem að sameina skyldar rík
isstofnanir og skipuleggja bet-
ur störf þeirra, sem þar vinna.
Þeir sem eru í þjónustu ríkis-
ins ættu að taka slíku með
þökkum og skilningi. Þó verð-
ur að gæta þess að skera ekki
svo fjárveitingar við nögl, að
starfsmenn ríkisins fái ekki
nauðsynleg áhöld og aðbúð svo
gtörf þeirra geti komið að fullu
gagni. Við fljótan yfirlestur at-
hugasemda við frv. gætu surn-
ar þeirra bent á að slíkt ætti
. sér stað. Sumstaðar væri hafð-
ur í frammi nokkur naglaskap-
lurená öðrum stöðum ofrausn
við gæðinga. Við fækkun em-
bætta verður að gæta þess að
leggja ekki niður nauðsynlega
stafrækslu. Veiðimálastjórinn
er farinn til útlanda. Embættið
á að leggjast niður; en hver er
retlunin með fiskiræktina? Á
jafnframt að leggja hana niður
þó hún sé bæði nauðsynleg og
arðsöm? Þá virðast námsmenn
erlendis ekki eiga upp á pall-
borðið hjá hæstv. fjármálaráð-
herra og skáld, vísindamenn og
listamenn eiga eiigrar uppbót-
ar að njóta á síhæk>andi dýr-
tíð. Vitað er að atvinnuleysi
er orðið mjög mikið víða á
[andinu þrátt fyrir loforð geng
islækkunarmanna um stöðuga
atvinnu. Er því frekar en
nakkru sinni fyrr aukin þörf
til afskipta og fyrirgreiSshi
um vinnumiðlun. Til þess var
áætlað á þessa árs fjárlög-
um kr. 100 þús., en er nú
fellt niður af hæstv. fjármála
ráðherra. Ekki dró ríkissjóð
mikið um þessa upphæð, en
tillagan um niðurfellingu
sýnir lítinn skilning á þörf-
um verkamanna.
Húsaleigueftirlit var áætl-
að á núgildandi fjárlögum kr.
179 þús., en er nú áætlað kr.
134.832.—. Húsnæðismálin eru
svo sem Reykvíkingum einkum
er kunnugt eitt af aðaláhuga-
málum Framsóknarflokksins.
Þau voru m. a. ejn helzta ,,hlið
arráðstöfun“ flokksins, pvo það .
er í fullsamræmi við aðrar
efndir, að fellt sé niður sem
allra mest af þeim slitróttu ráð
stöfunum, sem enn eru í gildi
í því skyni að hafa hemil á húsa
leiguokrinu.
Krukkað í almanna-
tryggingarnar.
Húsaleigueftirlit og vinhu-
miðlun eru hvorttveggja félags
málaráðstafanir sem jafnaðar-
mannaflokkarnir pg frjálslynd
ir á Norðurlöndum tel ja sér
skylt að rækja. Blaðið .Tírninn
er stundum að reyna að telja
Lesendum sínum trú um að
Framsóknarflokkurinn s,é eiiis-
konar jafnaðarmannaflokkur.
Nú hefur hæstv. fjármálaráð-
herra afhjúpað þessa blekkingu
óþyrmilega, með tillögum sín-
um um að afnema bæði húsa-
leigueftirlit og vinnumiðlun.
Sama má segja um tillög-
ur hans um framlög til al-
mannatrygginga. Hinn gætni
forstjóri’ tryggingarstofnun-
enga dul dregið á það við hana,
að miðlunartillagan myndi
ekki hljóta samþykki togara-
sjómanna, svo langt sem hún
var frá því, að koma til móts
við sanngjarnar óski’/ þeirra.
Það kom og á daginn, að tog-
arasjómenn vildu ekki við
henni líta. Og hin hreina af-
staða þeirra á móti miðlunar-
tillögunni var því skýlausari og
athyglisverðari, að engum á-
róðri var beitt af hálfu félags-
stjórnarinnar gegn henni.
Þjóðviljinn réðist, sem kunn
ugt er. á stjórn Sjómannafélags
ins fyrir að leggja ekki til að
miðlunartillagan yrði felld. Nú
ræðst Morgunblaðið í andlegri
fátækt sinni einnig á stjórn
þess, að vísu ekki.af því að hún
lagði ekkií tiX, að miðlunartillag
an yrði felld, heldur af þyí að
hún mælti ekki með, að hún
yrði sanxþykkt! Báðir aðilamir
virðast hins vegar sammála
um, a& sjómenn séu ekki til
þess hæfir að taka sjálfstæða
og rökstudda afstöðu í kjara-
málum sínum.
*
Þó kastar fyrst tólfunum,
þegar Morgunblaðið tekur
einnig undir þann róg komm-
únista, að Álþýðuflokkurinn
hafi verið andvígur tóif stunda
hvíldartíma á togurum, meðan
hann sat í ríkisstjórn, en beiti
sér nú fyrir því máli í kapp-
hlaupi við kommúnista. Morg-
unblaðið mun ekki hafa lagt
neina áherzlu á að kynna sér
þetta mál eða gang þess. Það
hefur verið og er á móti tólf
atunda hyíldar.timanum af því
a& útgerðarmenn vilja ,®kki
heyra hann eða sjá. En svo
aumt er Morgunblaðið í mál-
flutningi sínum, að það hefur
ekkert fram að færa annað en
róg kommúnista um Alþýðu-
flokkinn í sambandi við þetta
mál.
Alþýðuflokkurinn beitti sér
sem kunnugt er fypir því, með-
an hann var í stjórn, að þetta
mál væri ýtarlega athugað af
hlutaðeigandi aðilum og von- i
aðist til, að rök málsins leiddu
til þess, að samkomulag gæti
tekizt um tólf stunda hvíldar-
tímann milli sjómanna og út-
vegsmanna. Þetta mistókst
vegna afturhaldssemi og þröng
sýni útgerðarmanna. En nú
liggja öll rök málsins fyrir og
reynsla er enn fremur fengin.
af gerðri tilraupviÁ þessari.fnr í
sendu -beitir Alþýðuflokkurinn
sér fyrir því, að alþingi setji
nú lög um tólf stunda- hvíldar
timann eftir að útgerðarmenn
hafa komið í veg fyrir sam-
komulag um málið.
Þannig. er allt á sömu bók-
ina lært í málflutningi Morg-
unblaðsins. Það fylli-r dálka
sína af kommúnistarógi um A1
þýðuflokkinn og sjómannastétt
ina sömu dagana og Bjarni
Benediktsson er að reyna að
koma flokksmönnum -sínum í
skilning um það, hvílíkir skað-
ræðisgripir kommúnistar eru
og hver nauðsyn er á því að
einangra þá og gera þá áhrifa-
lausa! Það er laglegur stuðn-
ingur, eða httt þó heidur. sem
hahn fær til þessa hjá'.Morg-
unblaðinu!