Alþýðublaðið - 20.03.1951, Qupperneq 4

i
ALÞÝÐUBLAÐÍÐ
Þriðjudagur 20. marz 1951
Útgefandi: Alþýðuflokkurinn.
Ritstjóri: Stefán Pjetursson.
Auglýsingastjóri: Emilía Möller
Ritstjórnarsímar: 4901 og 4902.
Auglýsingasími: 4906.
Afgreiðslusími 4900.
Alþýðuprentsmiðjan h.f.
Skömm Framsóknar.
VINNUYEITENDUR settust
í gær á rökstóla hér í Reykja-
vík til að skipuleggja andstöðu
við þá sanngjörnu og sjálfsögðu
kröfu alþýðusamtakanna, að
full vísitela sé greidd á kaup.
Hér er því um að ræða eins
konar herráð gegn verkalýðs-
hreyfingunni, enda dró Vísir
enga dul á það í frétt sinni um
ráðstefnuna á laugardag. En
vinnuveifendur eru hér ekki
einir að verki. Ríkisstjórn aft-
urhaldsflokkanrTa styður þá
með ráðum og dáð. Þessu til á-
herzlu ávö«puðun tveir ráðherr
anna herráðsfund vinnuveit-
endanna við setningu hans í
gær. Fyrir valinu urðu Stein-
grímur Steinþórsson forsætis-
ráðherra og Björn Ólafsson við-
skiptamálaráðherra.
Það er ekkert undarlegt, þó
að Björn Ólafsson gangi fyrir
þessa ráðstefnu vinnuveitenda
og flytji henni skoðanir sínar.
Hann á þar heima. Hitt mun
vekja furðu, að Steingrímur
Steinþórsson sláist í fylgd með
honum og telji sig eiga þangað
það erindi að veita atvinnurek-
endavaldinu lið gegn verka-
lýðssamtökunum. En þegar bet-
ur er að gætt, mun naumast
við öðru að búast. Framsóknar-
flekkurinn er í pólitískum á-
lögum og þjónar afturhaldinu
af engu minni áhuga en íhaldið.
Það er því aðeins ný sönnun
um óheillaþróun hans og lán-
leysi, að ráðherra úr liði hans
gengur nú fyrir ráðstefnu at-
vinnurekenda við hlið heildsal-
ans Björns Ólafssonar til að á-
varpa hana og gefa henni ráð
um, hvernig haga skuli barátt-
unni við verkaiýðinn og laun-
þegana. Hitt er ömurlegt, að
Steingrímur Steinþórsson
skyldi veljast til þessa verks í
umboði Framsóknarflokksins.
Þessi ganga hefði óneitanlega
betur hæft Hermanni Jónas-
syni en Steingrími Steinþórs-
syni.
*
Sú var tíðin, að Steingrímur
Steinþórsson þótti einn af frjáls
lyndustu og víðsýnustu mönn-
um í opinberu lífi íslendinga.
Hann bar raunar ekki gæfu til
þess að verða jafnaðarmaður,
eins og hugur hans forðum stóð
til, enda þótt Þorgils gjallandi
hvetti hann til að stíga það
spor og teldi, að hann yrði þá
maður að meiri. Steingrímur
skipaði sér undir merki bænda-
samtakanna og samvinnuhreyf-
ingarinnar og gat sér mikinn
og góðan orðstír í sókn og vörn
fyrir Framsóknarflokkinn,
meðan hann hélt trúnaði við
stefnu sína og hugsjón. Alþýðu-
flokkurinn átti á þeim árum á-
nægjuleg samskipti við Stein-
grím Steinþórsson. Hann var
þá umbótasinnaður hugsjóna-
maður og drenglundaður sam-
starfsmaður. En það varð ógæfa
Steingríms, að hann valdist til
þess hlutskiptis að skipa for-
sæti afturhaldsstjórnarinnar,
sem nú er við völd. Síðan
er hann sem stjórnmála-
maður gerbreyttui’. Hann
hefur gengið fram fyrir skjöldu
afturhaldsins í því að knýja
fram ýmis óþurftarmál þess
og leitt Framsóknarflokkinn
lengra og lengra út á foraðið,
þar sem hann er nú staddur.
Og í gær skeði sá ömurlegi at-
burður, að Steingrímur Stein-
þórsson lét Hermann Jónasson
og Eystein Jónsson hafa sig til
þess að ganga á fund ráðstefnu
atvinnurekendanna í fylgd
Björns Ólafssonar og ávarpa
hana, þegar hún settist á rök-
stóla til þess að skipuleggja
baráttuna gegn alþýðunni og
launþegunum, fólkinu, sem
forðum vann með Framsóknar-
flokknum, meðan hann var og
hét.
Það er sárt að sjá slíkan
mann sem Steingrím Steinþórs
son gerast pólitískan förunaut
Björns Ólafssonar og ráðunaut
atvinnurekendavaldsins á her-
ráðsfundi þess. En skýringin er
auðfundin, ef hennar er leitað.
Óheillaþróun Framsóknar-
flokksins er orðin svo víðtæk
og átakanleg, að Steingrímur
Steinþórsson verður að vinna
þetta verk í umboði hans, þó að
hann glati með því sæmd sinni.
Þeir fylgjendur Framsóknar-
flokksins, sem trúað hafa því til
þessa, að hann væri enn sá,
sem hann forðum var, þurfa nú
naumast frekari vitna við.
Flokkurinn hefur dæmt sig
sjálfur.
íjí
Þetta eru efndirnar á því
loforð var endurtekið af Stein-
fyrir síðustu kosningar, að hann
vildi vinna með verkalýðs-
hreyfingunni í landinu. Það
lofurð var endurtekið af Stein-
grími Steinþórssyni, þegar nú-
verandi ríkistjórn tók víð völd-
um. Þá lýsti hann yfir því í á-
heyrn þjóðarinnar, að stjórn
hans vildi hafa samráð við al-
þýðusamtökin og taka tillit til
þeirra. Þetta voru fögur orð.
En þeim fylgdi ekki meiri al-
vara en það, að nú hefur rikis-
stjórnin samráð við atvinnu-
rekendavaldið gegn verkalýðn-
um og tekur óskorað tillit til
þess.
Alþýðusamtökin hafa ekki á-
stæðu til þess að áfe'.Iast Björn
Ólafsson og flokksbræður hans
í ríkisstjórninni fyrir fjandskap
í sínn garð. Þau áttu ekki á öðru
von úr þeirri átt. En sannar-
lega gátu þau vænzt þess, að
Framsóknarflokkurinn léti
annað og betra af sér leiða en
að ganga á bak orða sinna og
svíkja öll loforð sín jafn blygð-
unarlaust og nú er komið á
daginn. Alþýðusamtökin í land-
inu munu að sjálfsögðu- heyja
til sigurs baráttu þá, sem fer í
hönd. En það er sárt að sjá
mann eins og Steingrím S.tein-
þórsson fremstan í fylkingu
andstæðinganna, þó að skömm
Framsóknarflokksins hafi að
vísu verife vituð áður.
Z( skógræklarfé-
lög eru nú starf-
andi hér á landi
TUTTUGU OG SEX skóg
rækíarfó'.ög eru nú stax-fandi
hér á landi. HiS elzta þeirra
er Skógræktarfélag EyfirSinga,
sem var stofnað 11. maí 1939,
eSa hálfum öðrum mánuði
eldra en Skógræktarfélag Is-
lands, sem var stofnað 27. júní
það ár.
Skógræktarfélögunum fjölg-
að síðan smátt og smátt. Eitt
var stofnað 1931, eitt 1933, tvö
1938, eitt 1939, þrjú 1940, tvö
1942, þrjú 1943, þrjú 1944, eitt
1945, tvö 1946, eitt 1947, tvö
1948 og tvö 1950.
Flest fengu þessi félög styrk
til starfsemi sinnar árið, sem
leið; Skógræktarfélag íslands
og Skógræktarfélag Reykjavík
ur fengu 18 þúsund krónur
hvort, Skógræktarfélag Eyfirð-
inga 15 þúsund, Skógræktar-
félag Suður-Þingeyinga 12 þús
und, Skógræktarfélag Hafnar-
fjarðar 10 þúsund og önnur
1000—7500 krónur.
SVIR
Söngæfing í kvöld kl. 8,30
Edduhúsinu við Lindargötu.
Aðalfundur
Byggingasamvinnufélags starfsmanna Flug-
félags íslands h.f. og Loftleiða h.f.
verður haldinn í Félagsheimili verzlunarmanna,
Vonarstræti 2, miðh., mánudaginn 2. apríl kl. 20.30.
STJÓRNIN.
Mútukrafa lögregluþjónsins og félaga hans á
hendur fornsalanum. — Sala strætisvagnanna.
MÚTUKRAFA Iögregluþjóns-
ins og félaga hans á hendur
fornsalanum Hjálmtý Guð-
varðarsvni hefur vakið mikla
athygli og gremju alnxennings.
Það er ekki óeðlilegt, því að
skörin er farin að færast upxi í
bekkinn þegar verðir laga og
réttar fara að taka þátt í glrep-
ÞAÐ ER EKKI óalgengt er-
lendis, að upp komist um lög-
regluþjóna, sem gerzt hafa sek-
ir um trúnaðarbrot í starfi sínu.
Nú alveg nýlega hafa um 10
lögreglumenn verið dæmdir í
Kaupmannahöfn fyrir þátttöku
í hinu svokallaða köngulóar-
máli. Það er jafnvel ekki ótrú-
um, bjóðast til að þegja og legt, að slík afbrot komi fyrir í
hylja, ef þeir fái mútur. Þetta. stórum starfsmannahóp, þó að
er nýtt mál hér á landi sem
betur fer, því að ekki hefur áð-
ur heyrzt um það, að lögreglu-
hörmulegt sé, og þrátt fyrir ýtr
ustu aðgæzlu er kannske ekki
hægt að koma í veg fyrir það, að
þjóuar gerðust sekir um slík af- . inn í fjölmennt lið slæðist mis-
brot. indismenn, en nú eru lögreglu-
! þjónar hér orðnir töluvert á
ÉG BÝST VIÐ, að ýmsir noti annag hundrað.
nú tækifærið til þess að helia
sér yfir lögregluna, gefa í skyn ÞETTA ER EKKI SAGT til
að fleiri kunni að vera sekir, og Þess að verja lögregluna á neinn
breiða út sögur um það. En ég hátt, heldur til þess að vara fólk
vil vara almenning við að trúajvið því að gleypa við flugum
því. Vitanlega verður sá lög- , þeirra manna, sem nota hverja
regluþjónn, sem hér um ræðir,' átyllu til þess að gera lögregl-
rekinn úr lögreglunni með
skömm, dæmdur og bonum
hegnt samkvæmt ströngustu á-
kvæðum laganna, því að hér er
um alvarlegt brot að ræða og
stórhættulegt að sýna nokkra
linkind. En ekki má falla skuggi; “
á lögregluna í heild fyrir afbrot
þessa manns.
Tímabœr áminning til fjárhagsráðs
FULLTRÚARÁÐ VERKA-
LÝÐSFÉLAGANNA í Reykja
vík hefur nýlega skorað á
fjárhagsráð að hraða sem
mest veitingu fjárfestingar-
leyfa fyrir þeim byggingum,
sem leyfá á að byggja á þessu
ári, svo að unnt sé að hefja
vinnu við þær, undir eins og
veðrátta breytist til batnaðar
með vorinu. Þessi áskorun
fulltrúaráðsins er ekki að ó-
fyrirsynju fram komin.
Reynslan hefur sýnt það und-
anfarin ár, að dregizt hefur.
mjög úr hömlu veiting leyf-
anna og byggingarefni ekki
komið til landsins af þeim á-
stæðum fyrr en seint og síðar
meir. Fyrir þessar sakir hafa
fyrstu framkvæmdir við
byggingarnar tafizt fram und-
ir haust. En er vetur gengur
í garð, er sjaldnast hægt áð
vinna nokkuð að ráði við þær
úti, og stöðvast vinnan þá
alveg, ef ekki er svo langt
komið, að halda megi áfram
vinnu innan húss.
ÞARFLAUST ER UM ÞAÐ
AÐ RÆÐA, hversu miklu er
heppilegra fyrir þá, sem éru
að byggja, að vinnan geti
gengið nokkuð jafnt og greið-
lega og ekki séu tilfinnan-
legar tafir vegna skorts á
efni. Og ekki er það síður á-
ríðandi -fyrir iðnaðarmenn og
byggingaverkamenn. Atvinnu
. leysi er mikið í þeim stéttum,
og. því brýn þörf á því, að
hægt sé að vinna úr því bygg-
ingarefni, sem keypt er til
landsins, sem jafnast árið um
kring.
ÞEIR, SEM KUNNUGASTIR
ERU í þessum efnum, telja
einnig, að atvinnuleysið hjá
iðnaðarmönnum og bygginga
verkamönnum stafi meðal
annars af því, hve seint leyfi
voru veitt á síðast liðnu ári.
og nú krefst fulltrúaráð
verkalýðsfélaganna þess, að
sú sagan verði ekki látin
endurtaka sig.
ÞAÐ ER EKKI ANNAÐ SJÁ-
ANLEGT en að fjárhagsráð
geti sér að skaðlausu veitt
tímanlega fjárfestingarlevfi
fyrir öllúm þeim byggingum,
sem á annað borð á að leyfa.
Er ' riaumast hægt að verjast
því að halda, að það sé ein-
mitt ein af mörgum skyldum
fjárhagsráðs að haga leyfis-
veitingum þannig, að bygg-
ingavinnan gangi sem jafnast
og greiðlegast — nýbygging-
ar geti hafizt þegar að vor-
inu og sem fæstir þurfi að
missa atvinnuna, þegar veður
spillist að haustinu, af því
einvörðungu, að ekki var
hægt að koma byggingu nema
tiltölulega fárra húsa svo
langt áleiðis yfir sumarið, að
innivinna gæti þá hafizt.
VERÐUR ÞVÍ EKKI ANNAÐ
SÉÐ en að fjárhagsráð hljóti
að taka kröfu fulltrúaráðs-
ins vel. Það er vissulega mik-
ið í húfi. Víða um land er
komið mikið atvinnuleysi,
og allra bragða verður að
leita til þess að koma í veg
fyrir, að það breiðist enn út.
I vetur hafa iðnaðarmenn og
byggingaverkamenn orðið
fyrir atvinnumissi vegna sein-
lætis fjárhagsráðs við Ieyfis-
veitingarnar í fyrra, og það
eitt ætti að vei'ða því nægi-
leg áminning til þess að
bregðast skjótar við í ár, ekki
sízt, er þeir, sem í þessum
efnum vita bezt, hvar skór-
inn kreppir að, hafa nú látið
til sín heyra.
una tortryggilega, manna, sem
af einhVerjum dularfullum á-
stæðum telja lögregluna sér allt
af fjandsamlega.
NÚ HEFUU borgarstjórinn
auglýst eftir tilboðum í stræt-
isvagnana. Það á að afhenda ein
staklingum rekstur þeirra,
Reksturinn hefur ekki gengið
vel. Bæjarstjórrjin hefur van-
rækt þetta nauðsynjamái Reyk-
víkinga og með' auglýsingu
sinni lýsir hún yfir því, að hún
geti ekki annast stjórn þessa
fyrirtækis.
ALMENNINGUR mun fá að
reyna það, hvaða þýðingu það
hefur, að einstaklingar ráði yfir
þessum samgöngutækjum. Hann
mun fá að reyna það, eir.s og
hann fær nú skarþefinn af dýr-
j tíðaraukningunni. Einstaklingar
munu seilast djúpt í vasa bæj-
I arbúa, því að ekki býst ég við
j að bæjarstjórnin tryggi það með
' samningum við þá, sem kaupa,
' að ekki verið okrað á almenn-
I ingi.
Úrslil á hand-
knatlleiksmóf-
inuí
HANDKNATTLEIKSMÖT-
INU lýkur í kvöld með úrslita-
leikjum í meistaraflokki
kvenna, 1., 2. og 3. flokki karla.
Keppnin hefst kl. 8 e. h. í í-
þróttahúsi I.B.R. við Háloga-
land.
Enn fremur fer fram leikur
í 1. fl. karla: KR og SBR, en
Ieik þessum var frestað þ. 16.
marz.
Ferðir verða frá Ferðaskrif-
stofunni. ’.i