Alþýðublaðið - 16.11.1951, Blaðsíða 4

4
ALÞYftUBLAÐlP
Föstudagur 16. nóvember 1951
Útgefandi: Alþýðuflokkurinn.
Eitstjóri: Stefán Pjetursson.
Auglýsingastjóri: Emilía Möller
Ritstjórnarsími: 4901 og 4902.
Auglýsingasími: 4906.
Afgreiðslusími: 4900.
íhaldiS og útfluln-
ingur
MORGUNBLAÐIÐ kastar í
gær mörsiðrinu og gerist for-
mælandi þess, að Eutt verði út
dilkakjöt í stórum stíl. Þegar
hefur verið veitt leyfi -fyrir út-
flutningi á 700 smálestum, og
Samband íslenzkra samvinnu
félaga sótt um leyfi fyrir 600
smálestum í viðbót. Leyfi þessi
eru í verkahring Ólafs Thors
atvinnumá’ aráðherra. Hann
veitti leyfið fyrir umræddum
700 smálestum og hefur nú síð
ari umsóknina til athugunar.
Morgunblaðið ræddi þetta mál
fyrir fáum dögum og virtist
telja varhugavert að flytja út
meira af dilkakjöti af fram-
leiðslu þessa árs en búið væri
að ákveða. Ólafur Thors mun
á landsfundi íhaldsins hafa
gefið í skyn, að frekari kjöt-
útflutningur yrði ekki leyfður.
En nú er sem sé komið nýtt
hljóð í strokk Morgunblaðsins.
Það bendir til þess, að Ólafur
Thors hugsi sér að veita um-
rætt viðbótarleyfi og kalla
þannig kjötskort yfir þjóðina.
Það er vel farið, að Morg-
unblaóið sku’.i taka þátt í þess
um umræðum. Afstaða þess
skiptir sannarlega miklu máli.
Framsóknarflokkurinn getur
ekki framkvæmt kjötútflutning
þann, sem SÍS beitir sér nú
fyrir, nema með fulltingi
íhaldsins. Ólafur Thors segir
síðasta orðið í þessu máli. Sjálf-
stæðisflokkurinn ber því full-
komlega sinn hluta áþyrgðar-
innar á því, ef kjöt verð-
ur flutt út í svo stórum stíl.
að hér verði tilfinnanlegur
kjötskortur eins og bersýni-
lega er að stefnt. Yfirgnæf-
andi meirihluti af fylgjendum
Sjálfstæðisf okksins er áuðvit
að andvígur þessu óhæfu
verki. Samt virðist ástæða til
þess að ætla, að forustumenn
flokksins ætli sér að láta und-
an fóstbræðrunum í flatsæng
stjórnarsamvinnunnar. Og
hvað kemur .til?
Þessu er auðvelt að svara.
Báðir stjórnarflokkarnir þreyta
með sér ábyrgðarlaust kapp-
hlaup um bændafylgið í land-
inu. Þeir telja, að bændum sé
kjötútflutningurinn mikið
keppikefli, og þess vegna. taka
þeir báðir til fótanna eiiiu
sinni enn. Fyrir þeim vakir
bersýnlega að endurtaka leik-
inn frá í sumar, þegar land-
búnaðarafurðirnar voru hækk
aðar ólöglega af fulltrúum
: stjórnarf okkanna vegna auka
kosninganna í Mýrasýslu!
' Þetta er hin raunverulega
ástæða 'til -þess, að íhaldið er
nú í þann veginn að láta und-
an kröfunni um aukinn kjötút-
flutning, en ekki það, sem
Morgunblaðið reynir að gefa í
skyn í forustugrein sinni í
gær. En vissulega væri Sjálf-
stæðisflokknum ho’lt að hyggja
að því, hvort hann sem „flokk-
ur allra stétta“ hefur efni á því
að vera með í þessari hneykslan
legu ráðsmþnnsku. Og hvað
sem því líður, þá er engum
blöðum um það að fletta, að
kjötúeflutningurinn nær engri
átt og neytendur láta ekki
bjóða sér slíkt og þvílíkt
þegjandi. Það er óverjandi,
að láta íslendinga sæta kjöt-
skorti vegna þess að fluttur sé
út verulegur hluti kjötfram-
leiðs’.unnar fyrir gjaldeyri, sem
síðan er notaður til misjafn-
lega þarfs innflutnings og vafa-
lítið verður nýtt vatn á myllu
verzlunarokurs og dýrtíðar.
*
f sambandi við þessar um-
ræður er svo gefið í skyn, að
kjötneyzla íslendinga sé of
mikil. Vísir notar til dæmis
tækifærið og fordæmir kjötát-
ið á íslenzku togurunum. En
j málgögn íhaldsins og Fram-
sóknarflokksins ættu að gefa
einhver svör við því, livað á
að koma í stað kjötsins, ef
afturhaldsflokkarnir knýja
fram vilja sinn í þessu máli.
Og a’menningur á kröfurétt á
því að vita, hvað verður gert
til þess að trj'ggja miðlun kjöts
ins, ef af frekari útflutningi
'verður. Bretar verða að spara
mjög við sig kjöt eins og Morg
1 unblaðið bendir á í gær, þó að
kjötskortur þeirra stafi af allt
öðrum ástæðum en hinn vænt
'anlegi kjötskortur hér á Iandi.
En það fá a’lir sama kjöt-
1 skammt á Bretlandi. Hins veg
ar er ástæða til þess að ætla,
að hér eigi að taka upp þann
hátt, að keppt verði um kjötið
já heimamarkaðinum eftir leik
■ reglum „einkaframtaksins“.
Heildsalamir og þjónar þeirra
við Morgunblaðið og Vísi fá
vafalaust ríflegan sikammt.
Áreiðanlega verður einnig séð
fyrir þörfum Tímamanna. En
kjötskorturinn á að bitna á
þeim fátækustu, verkalýðnum,
þeim þj óðf élagsþegnum, sem
erfiðast eiga með að bæta sér
upp kjötskortinn. Vísir er
meira að segja byrjaður að
fjargviðrast yfir kjötáti tog-
arasjómannanna, sem vinna
hin erfiðustu störf við kaldr-
analega aðbúð. Það er satt, að
þeir borða mikið kjöt. En ætli
heildsalamir hér í Reykjavík
rildu skipta við þá samt? Og
hvor aðilinn ætli hafi fremur
til kjötsins unnið, togarasjó-
maðurinn eða heildsalinn?
*
Og svo er Tíminn að burðast
við að reyna að klóra í bakk-
ann, en tekst ekki höndulegar
en svo, að hann fullyrðir, að
þeir, sem séu andvígir kjötút-
flutningnum, séu kommúnist-
ar og kjötsalarnir í Reykjavík!
Það sýnir betur en nokkuð
annað, hvar Tíminn stendur í
afstöðunni til sannleikans og
staðreyndanna. En ætli reynsl
an eigi þó ekki eftir að leiða
í ljós, að drjúgum fleiri en
kommúnistar og kjötsalar eigi
hlut að því að fordæma þetta
óhæfuverk — þar á meðal ein
hverjir fyrrverandi kjósendur
Rannveigar Þorsteinsdóttur og
Þórðar Bjömssonar?
íslenzfcir flugmenn
NOKKURT ATVINNU
LEYSI hefur verið hjá íslenzk-
um flugmönnum að undan-
förnu, og hafa nokkrir þegar
leitað atvinnu erlendis, og
fleiri fluemenn munu hafa í
hyggju að fara utan í atvinnu-
leit.
Þrír ungir flugmenn eru ný-
lega famir til Bretlands og
hafa þegar fengið atvinnu,
tveir, sem aðstoðarflugmenn
milli Bretlands og Singapore og
einn sem aðstoðarflugmaður á
vöruflutningavél mill Bretlands
og Súdan.
Flugmenn þessir eru Sveinn
Gísláson, Hallgrímur Jónsson
og Loftur Jóhannesson, allir úr
Reykjavík.
Nokkrir fleiri flugmenn
munu hafa hug á því að fara ut
an á næstunni í atvinnuleit.
Samkomuhúsið Röðull.
Samkomusalurinn þar verður til leigu og afnota í
vetur til ýmis konar skemmtanahalds og samkvæma
fyrir þá, sem vilja vera lausir við áfengisveitingar.
Enginn þarf því að biðja um áfengisvínveitingsdeyíi
til þess að fá leigt þar.
Forstöðumaðurinn verður til viðtals að Röðli, dag-
lega klukkan 5,30—6,30 síðdegis. — Sími 5327.
Stjórn skemmtifélags goodtemplara (SGT).
Ágæt saga lesin í iítvarpið. — Kristmann Guð-
mundsson og „Morgunn lífsins“, — Húsabygging-
ar og lóðjr. — Sparifé og ríkisstjórnarloforð.
ÞAÐ MUN mælast vel fyrir,
að Kristmann Guðmundsson
hefur nú hafið lestur einnar
stórbrotnustu skáldsögu sinnar,
Morguns lífsins, í útvarpið. Ilér
er um að ræða ei'tirmhinilega
sögu, örlagajjrungna og ramm-
íslenzka, en það niunu einmitt
vera slíkar sögnr, sem útvarps
hlustendum líkar bezt. Eg vona
aðeins, að Kristmann forðist
það, að stytta söguua og draga
úr henni. Það má ekkert hverfa
úr sögunni, örlagaþungi hennar
líður fram og ef sleppt er köfl-
um eða hlutum, rofnar sam-
hengið og sagan missir mikið.
ÞAÐ ERU EINMITT sögur á
borð við Morgun lífsins, sem á
að lesa í útvarpið. Hún lýsir
hetjulund og segir frá afreks-
verkum, en um leið er hún sál-
fræðileg, án þess þó að vera
myrk fyrir hinn almenna les-
anda, sálfræðilegar skáldsögur,
sem eru miklar í dýpt sinni
hafa ekki reynst vinsælar í út-
varpinu, enda er erfiðara að
fylgjast með blæbrigðum sögu
og stíls, þegar hlustaö er á það
í útvarpinu, en þegar maður
les sjálfur.
HIjSNÆÐISLAUS SKRIFAR:
,,Það er mikið skrifað um
það í dagblöðunum nú (11.
nóv.) að maður að nafni Snorri
Halldórsson hafi smíðað sér
hús og flutt í það að 14 dögum
liðnum frá því að' grunnur
þess var steyptur. Ekki efa ég
að þetta sé rétt, «n frásögnin
gaf mér umhugsunaréfni, sem
rétt er að birta líka.
ÞEGAR fjárhagsráð gaf út
boðskapinn um .ið leyfilegt
væri að byggja smáhýsi, taldi
,Tilboðið‘ í verðlagsnefnd landbúnaðarins
bæði ég
s
^ ■ fjöldinn,
V
og
að
FRÁSÖGN ALÞÝÐUBLAÐS-
INS í gær af því „tilboði"
bændafulltrúanna í verðlags
nefnd landbúnaðaríurða, að
hætt verði við frekari út-
flutning dilkakjöts en þegar
hefur verið leyfður, ef kjöt-
verðið innanlands fáist hsekk
að um 60 aura nvert kíló-
gramm, vakti að vonum
mikla undrun og athygli.
Það er að sjálfsögðu hægt að
skoða slíkt „tiIboð“ frá ýms-
um hliðum; en pað er sama
hvernig á það er iitið, — það
er a’lavega jafn hneykslan-
legt, að slík ósvinna skuli
fram borin.
í FYRSTA LAGI cr með „til-
boði“ bændafulltrúanna
reynt að nota útflutning
dilkaljjötsins tii þess að
sprengja upp verðið á kjöt-
inu innanlands, þvert ofan í
öll gildandi lög um verðlagn
ingu landbúnaðarafurða.
Verðlag kjötsins innanlands
er sem kunnugt er, sam-
kvæmt lögunum . um fram-
leiðsluráð landbúnaðarins,
verðskráningu landbúnaðar-
afurða og fleira, ákveðið á
hverju hausti á grundvelli
þess útreiknings á vísitölu
landbúnaðarins, sem verð-
lagsnefnd landbúnaðarafurða
gerir; og eftir það er engin
verðhækkun á kjötinu heim-
il á því verðlagsári, nema
fyrir auknum gevmslu- og
dreifingarkostnaði. En þenn-
an laf,-'.grundvöll landbúnað-
arafurðaverðsins vilja full-
trúar bænda í verðlags-
nefnd nú láta hafa að engu,
með því að hækka verðið á
öllu óseldu kjöti innanlands
um 60 aura hvert kílógramm;
og þessir dánumenn fara þess
á leit, að fulltrúar neytenda í
verðlagsnefnd leggi blessun
sína yfir slíkt lögbrot gegn
því, að hætt verði við frek-
ari útflutning á dilkakjöti en
þegar hefur verið leyfður!
Um slíkt „tilboð“ ætti sann-
arlega að vera óþarft að fara
mörgum frekari orðum frá
þessu sjónarmiði. Það for-
dæmir sig alveg nægilega
sjálft til þess að verða for-
dæmt af öllum almenningi.
EN ÞAÐ ER ÖNNUR HLTÐ á
þessu „tilboði", sem rétt er
að benda á, af því að hún sýn
ir, hver heilindi, eða hitt þó
heldur, era í öllu skrafi og
skrifum stjórnarflokkanna
um nauðsyn þess að standa á
móti aukinni dýrtíð og verð-
bólgu í landinu. Að vísu hef-
ur öllúm viti bornum mönn-
um löngu mátt vera það ljóst
af stefnu og ráðstöfunum
áreiðanlega allur
þeir, sem ekkert
húsnæði hefðu eða sætu í ó-
náð húseigenda, æt-tu fyrst og
fremst að ganga fyrir um út-
, . , ,, hlutun lóða undir nefnd hús.
síjómannnar, ,— gengislækk . ■ , .....
.. ,, . , , Nú langar mig að vita, hvort
umnm, batagiaideynsbrask-\ . , ,, . . ’
... ... ... | þessi skilnmgur minn sé rang-
mu, afnami verðlagseftiriits-
_ , 7 ur, og í öðru lagi hvort svo se,
ms og aðgerðaleysmu gagn-L s, , ,
, , . . _ þá gert, þegar loðunum er ut-
vart verzjunaroknnu — að ^lutað
stjómarflokkunum liggur það i
ekki aðeins í léttu rúmi, þótt1 EG ÞYKIST vita það með
allt fari hér á bólakaf í dýr- ! vissu, að nefndur Snorri Hall-
tíð og verðbolgu, heldur spek dórsson bjó í sínu eigin húsi,
úlera þeir og gæðingar
þeirra beinlínis í dýrtíðinni!
Það er aðeins kaupgjaldið,
sem þeir vilja halda niðri.
Þetta kemur nú fram meðal
armars í itrekuðum tilraun-
um til þess að sprengja upp
verð landbúnaðarafurða inn-
anlands, þvert ofan í gildandi
lög! Þannig var verð á mjólk
og stórgripakjöti stórhækkað
síðastliðið vor, pótt engin
stoð væri ó'rir þyí í lögum;
og þegar þeirri veiðhækkun
var mótmælt, ge.rði ríkis-
stjórnin sér hægt um hönd og
gaf út - bráðabirgðalög; sem
gerðu lögbrotið að lögum eft-
ir á! Nú vilja fulltrúar bærida
í verðlagsnefnd landbúnaðar
afurða bersýnilega ganga á
sama lagið og nota sér út-
flutning dilkakjötsins tiL þess
sinu
Gunnarsbraut 42, Rvík, Þar að
auki hefi ég heyrt, að hann
hafi étt tvö önnur hús í bæn-
um, en ef til vill er það vit-
leysa og væri þá aatur að svo
sé. Hvað leggur þú nú til mál-
anna Hannes minn? Eg veit að
þú ert sanngjarn. Margir sóttu
um lóð undir smáhúsin snemma
á liðnu sumri, en engin svör
fengið ennþá, þó ítrekaðar hafi
verið beiðnir. Er hér virkilega.
á ferðinni einn klíkuskapurinn
ennþá?“
SPARSAMUR ’ verkamaður
skrifar: ,,Var ekki lofað á sín-
um tíma .af hálfu rikisstjórnar-
innar,'sem.nú' s.itur, að sparifj:»r
eigendum yrðu greiddar upp-
bætur á sparifé sitt, vegna
gengi§fellingarinnar? Á að;
svíkja það með öllu, en fjarg-
að knýja fram nýja, ólöglega v'flrast yfir því um leið, að
hækkun kjötverðsins innan-
lands, um hvorki meira né
minna en 60 aura hvert kíló-
gramm! Það er \\<ýzi barjLja
gegn dýrtíð og verðbólgu,
slíkt og þvílíkt!
fólk leggi ekki fé sitt a span-
sjóð.
ER ÞETTA EKKl eitthvað
líkt því að rétta hundi bein en
Framhald á 7. síðu,