Alþýðublaðið - 29.03.1952, Blaðsíða 7

s
v
s
s
s
s
V
s
s', Mloofngarsplöld j
Barnaspítalasjóðs Hringsins^
eru afgreidd í Hannyrða-^
verzl. Refill, Aðalstræti 12.^
(áður verzl. Aug. Svend^
sen), í Bókabúð Austurbæj C
ar, Laugav. 34, Holts-Apó-^
teki, Langhjitsvegi 34,^
Ver-zl. Álfabrekku við Suð-;
urlandsbraut og Þorsteins-^
búð, Snorrabran; Bl. ^
V Srourt brauð . ;
s. og sn’ittur. s
Nestlspakkar. J
Ódýrast og bezt. Vin-S
samlegast pantið meðS
fyrirvara. S
MATBA'RINN S
Lækjargötu 6. S
Sírhi 80340. S
-----__ ______ ;
Nýkomnar ódýrar s
s a m I o k u r í
s

6 og 12 volta.
Ra-fvélaverkstæói og ^
verzlun ^
Halidórs Ólafssonar. ^
Rauðarárstíg 20. Sírni 4775. ^
. ^
af ýmsum stærðum í bæn /
um, úthverfum bæjarins^
og fyrir utan bæinn til ’
sölú. ^
Höfum einnig til sölu^
jarðir, vélbáta, bifreiðir ^
og verðbréf. ^
Nýja Fasteignasalan S
Bankastræti 7. s
Sími 1518 og kl. 7,30 —S
8,30 e. h. 81546. S
Framhald af 5. síðu.
rC
landi. Á sjóinn fór hann ungur,
og hefur stundað sjó á öllum
'þeim tegundum skipa, sem hér
hafa verið á Veiðum, síðan
um aldamót. Skipstjórapróf tók
hann 1928, en eftir síðustu slys
in, sém hann varð fyrir, hefur j
hann orðið að halda sig í landi,
og mun honum þó ekki hafa
verið það með öllu
laust að segja upp öllum
um við Ægi gamia.
Enginn má taka orð mín
, þannig, að Þórður hafi verið
: óheppinn maður í lííinu, þrátt
| fyrir það, að hann hefur, flest-
ium fremur, verið ásóttur at
j slysum og þjáðst af afleiðing-
I um þeirra. Hann er kvæntur
■ góðfi konu, Helgu Sveinsdóttur
frá Lambavatni í Rauðasands-
; hreppi, sem reynst hefur hon-
um h'n bezta stoð og styrkur,
. og ekki sízt, þegar mest reið á.
! Sjálfur hefur Þórður aldrei
sleppt starfi úr hendi, begar
í hann hefur mátt við vera, og
með dugnaði sínum hefur hon
| um iafnan tekizt að snúa sve é
ill ör-lög, að hann hefur ékki
borið skarðán h!ut úrheiir. skipt
ura. Með forsjálni og þraut-
seigju hefur starf hans bless-
j ast, og hann hefur notið þeirr-
j ar ánægiii, að geta séð sjálfum
þsér og fjölskyldu sinni farborða
og líta árangur erfiðis sxns.
Hann mun vera 'einn af þéim
fyrstu, sem hóf vermihúsarækt
án vatnshita sem atvinnug'rein,
og hafði hann þó ekki neina
fagþekkingu til að bera á því
sviði. Sýnir það vel hversu úr
ræðagóður hann er og ótrauður
við að brjótast áfram, eins og
það er kallað.
s' Mifliingars^jöld
dvalarheimilis aiáraðra sjó
raanna fást á eftirtóldum
stöðum í Reykjavík: Skrif-
stofu Sjómannadagsráðs
Grófin 1 (ge ígið inrt frá
Tryggvagötu) sími 80788,
skrifstofu Sjómannafélags
Reykjavíkur, .Iverfi-^ötu
8—10, Veiðaíæraverzluniri
Verða n öí, Mjól kurxélagshús
ir.u, Verzluniuni Laugateig
ur, Laugateig 24, bókaverzi
uninni Fróði Leifsgötu 4,
tóbaksverzluninni Boston,
Laugaveg 8 og Nesbúðinni,
Nesveg 39. — í Hafnarfirði
hjá V. Long.
a-
l trygging Rafhas
Hafnarstræti 18, Reykja- S
vík. Sími 80322. S
S Verksmiðjan, sími 9022. S
‘ BORGA
BS LSTÖÐI N.J
^ Hafnarstræti 21. Sími 81991S
S Austurbær: Sími 6727. S
S Vesturbær: Sími 5449 S
' Köld borð og ■ $
heitor veizly- J
matyr. s
SfSd & Fiskur. J
s Annast aSSar teg-s
' yndir rafiagna. j
ViShald raíl.tgna. ^
Viðgerðir á heimilis- ^
tækjum og óðrum ^
rafvéíum ^
Raftæbjavinmtstofa s
Siguroddur MágnússonS
Urðarstíg 10 )
Sími 80729 '
i Hreppstjóri 1 Kópavogshreppi
j varð Þórður árið 1948. þegar
j Kónavogur var tekinn í tölu
I sjálfstæðra hreppa á landinu, og
j hefur gegnt því síaríi síð'an.
Auk þess hefuy hann verið for
maður skattanefndar og' fleira.
Hann hefur og átt sæti í hrepps
nefnd látið sig öll mál hrepps
ins miklu skinta. Heíur þar hvar
vetna kom.ið greinilega í ljós
dugnaður hans, kjavkur og ósér
hlifni, og eins það. að maðurinn
. er engum leiðitamur, þær göt-
, ur, sem hann álítur lig'gia til
j ófarnaðar. Hann skeytir því
’ engu þótt hvessi umhverfis
hann. því er hann yanur
af sjónum: cg hann ségir hverj
um sem í hlú't á það sem honum
favr í briét*t!: '■'teit =em er, að
^rlrgi'n fara ekki í manngreinar
áiit. .
Þannig er Þórður: ódi’ep-
andi kiarkmaður, harðskeyttu.r,
hrainskilinn og ósérhlífinn.
Hann hefur nú d.valizt í ströng
i um skóla 'lffsins um hálfrar
j aldar ske;ð, og enda þótt hann
hafi ekki numið til emfcætta
eða bitUnga, hefur hann stund
að þar ílestum ö'ðrum erfiðara
náni og tékið bau ö'róf, =em
meiru varða hvað manngildi
sneftir. Og beim prófum hefur
hann Icki'J' með svo glæsilegum
vitnisbui' "■**. að- ekki getur á
hvers manns færi talizt Og
margir trnmu fceir verða, bæði
Ttágrannár hans, vinir, kunn-
ingiar.---og aðrir, sem óska
honum -til héilia á afmælis-
daginn.
Kópavogsbúi.
JAEGER-GARN er myksfa garnið
JAEGER-GARN er drýgsfa garnið
JAEGER-GARN er því henfugast og ódýrast i
Gtesilepsfa garnúrval, sem hér hetur séil
MARKAÐURINN
Grundvallarskilyrði fyrir
þróun íslenzks iðnaðar er
skilningur ahnennings á
nlikilvægi iðnaðarins fyi-ir
þjdðfélagið.
Framhald af 5. síðu,.
niiklu, kosti og sanna mann-
gil.di. Jónína vildi öllum gott
•gera, og alls staðar láta gott
af sér leiða, mátti ekki vamm
sitt í neinu vita, enda var hún
vinsæl og virt af öllum, sem
henni kynntust og við hana
höfðu einhver samskipti. Alúð
hennar, góðvild, yfirlætisleysi
og trúmennska sköpuðu henni
hlýhug þess fólks, er hún
kynntist á lífsleiðinni, og hið
fölskvalavvsa hugaffar og 'hátt-
prýði.
Jónína var litið gefin 'fyrir
, að trana sér fram, eða láta á
sér bera út á við, en vann sín
i störf því betur í kyrrþei, með
! trúmensku og dyggð; fögrum
hugsjónamálum vildi hún
stuðning veita, ekki með há-
váeru. orðaglamri og yfirlæti,
en af prúðmennsku, festu og
einlægni.
Þeim, sem notið hafa verka
hennar, ber saman um, að
; rnilldarbragur hafi á þeim öll-
um verið, fór þar saman þrifn-
aður, hagsýni og' trúmennska,
svo sem bezt mátti verða.
Það væri vissulega lærdóms
ríkt og hollt fyrir fólk. sem
nú er að héfja lifsstarfið, að
kynnast slíku fólki, sem hún
var, og taka það séf til fyrir-
myndar. Ég yeit, að í hugum
állra vina Jónínu og annarra,
, er henni kynntust, lifir minn-
ingin um trúmennsku og fórn-
fýsi, sem aldrei brást. Ég veit,
að þessi kveðj uorð mín eru. fá-
tækleg, og þau munu líka fljótt
fyrnast og gleymast. En minn
ingin um hennar falslausa og
hreina hugarfar fyrnist ekki.
Það fer fyrir mér nú, eins
og oft áður við fráfall vina
minna, sem á u.ndan eru farn
ir. að mér finnst að þeir séu
ekki dánir. Mér finnst að þeir
enn þá vera til, þótt öll rök
hinnar ytri vitundar og jarð-
neskra staðreynda mæli gegn
því. En ég veit, eða trúi því,
að dauðinn sé fæðing til nýá
lífs, lífs sem er fullkomnara
ög betra en það, sem hér er
lifað, lífs, sem vísindin þekkja
ekki. en trú smælingjans skynj
ar á örlagaríkustu augnablik-
um lifs hans.
Birtan er myrkrinu vold-
ugri. Lífið er dauðanum mátt-
ugra. Sú vissa gerir okkur
kleift að taka því, sem að hönd
um ber, og hún gerir það líka
að verkum, að dauðinn er kær-
kominn gestm- öllum þeim, sem
sjúkir eru og þreyttir, því ,,í
gegnum dauðann liggur vegur-
inn til lífsins“. í þeirri trú ertu
kvödd, lijarta hreina, dáðríka
kona, nú er þú ert farin yfir
landamæiin miklu, til móts við
vini þína, sem á undan eru,
farnir, en hugur okkar, vina
þinna, sem enn erum eftir,
fylgir þér með þökk og virð-
ingu. Fóstursysturinni, sem
hefi'.r mest misst, og nú er
harmi lostin, vottum við okk-
ar alúðarfyllstu samúð. —
Farðu í friði.
J. T.
Það, sem gerzt hefui
Frambald af 5. síðu.
En víst er um það, að þeir eiga
ýmsa hagsmuni sameiginlega,
og máske á það eftir að koma
betur í Ijós, að því að eins
vegnar bændu.num vel, að
kaupgeta almennings í kaup-
túnum og kaupstöðum skerðist
ekki til muna. Þá þurfa báðir
að standa vörð um að viss öfl
, í þjóðfélagmu, fleyti ekki rjóm-
ann ofan af framleiðslu bónd-
ans og vinnu verkamannsins.
í því efni ættu báðir þessir
aðilar að standa saman, en ekki
sundraðir, og að því eiga allir
góðir menn í báðum stéttum að
vinna, því að það eru alþýðu-
stéttir landsins, sem byggja það
og erja, og ber því að njóta á-
vaxtanna af erfiði sínu„
Jóhannes Guðmundsson,
Holbergslekurinn
Framh. af 1. síðu.
sinnl, og leikflokkur var feng-
inn í staðir.r.
Sagði þjóðleikhússtjóri, að
sér væri það ánægjuefni, að
konunglega leikhiisið skyldi
hafa orðið fyrir valinu, þar sem
forstöðumenn þess hefðu þrá-
faldlega sýnt sérstakan vel-
vilja í garð þjóðieikhússins,
bæði með því að lána hingað
leikara, söngmenn og dýra bún-
inga og veíta því annan stuðn-
ing í hvívetna. Þar að auki hafa
margir íslenzkir leikarar r otið
stuðnings þess og fengið þar
þóða þjálfun í list sinni.
AB 7