Tíminn - 24.06.1964, Blaðsíða 3
í SPEGLITÍMANS
ILJOSOPINO
LIKNARMORÐ - DANARHJALP
Konia Krústjutfs til Danmerkur
hef'ur að vonum vakið niikla at-
i>ygli. Ungir og gamlir hafa
keppst við að tylgjast með feiíí-
um forsætisráðherrans sem, náu-
ast. Börn Kraags, forsætisráðherra
og hinnar fallegu eiginkonu hans,
tyrrverandi leikkonu, Helle Virkn
cr, fannst þessi Iicimsókn heldur
ekki aldeilis ónýt. Krústjoff færði
nefnilega fjölskyldunni að gjdf
nokkra poka af indælu og górn-
sætu úrkainsku breuði,
Hér á myndtnni sjást börnin,
Jtens Christian og Astdd Helena
| ésamt móður si.mi með eitt hinna
stóru brauða og litla hnátan bíð-
ur ekki boðanna með að bragða á.
Þott nokkuð sé .um liðið síðan Ungfrú Evrópa var valin í Beirut
f Líbanon, skaðar ekki að birta þessa mvnd af nokkrum fegurðar-
dísanna, ^rstaklega fyrir þá sök, að þarna er íslenzki þátttakandinn,
Sonja Egíisdóttir, önnur frá vinstri.
★ Á nazistatímabilinu í Þýzkalandi og réttarhöiáum eftir stríðið
heyrðist mikið talað um hin svopefndu líknarmorð sem raunar hafa
sett refsiréttarfræðinga í mikinn vanda.
★ Um þessar mundir e* nú í Svíþjóð deilt mjög um þetta hugtak
og inntak þess og þar hefur nýtt orð í þessu sambr.ndi komið fram,
þ. e. dánarhjálp.
En það eru ekki aðeins refsi-
réttarfræðingar cg réttarlæknis-
lræðingar, sem velta þessu vanda
máli fyrir sér, heldur er læknum
mjög umhugað um að fá úr því
skorið, hvað felist í þessu hug-
taki, sérstaklega ú£ frá refsiréttar
Iegu sjónarmiði, því að með nýrri
læknistækni kona æ fleiri vafaat-
riði í ljós.
Ástæðurnar fyrir deilunum í
SvQíjóð er eftirfarandi atvik m. a.:
f febiúar sfðast liðið ár lá eldvi
kona frá Kiruna meðvitundarlaus
cg fársjúk á sjúkrahúsi.
f samráði við aðstandendur kon
nnnar hætti læknirinn á sjúkrahús
iuu að gefa konunni ákveðið lyf 1
dropaformi. Konan dó viku seinna.
Hefði hún fengið áfram umrætt
lyf, hefði hún e t. v. lifað svo-
iítið lengur, kai iiski fáeina daga,
án þess þó, að nokkur von væri
til, að hún kæmist til meðvitund-
ar. Aðstandendur konunnar kæiðu
nú lækninn fyrir Læknafélaginu,
sem felldi úrskurð gegn lækninum
cg taldi að refring fyrir brot í
starfi væri nægileg, en vísaði mál-
inu til héraðsdómstóls. Með ákæru
iyrir morð í huga, ráðfærði hér-
aðsdómstóllinn sig við ríkissak-
ióknara, sem bað um umsögn
í pokahorninu
Hlnir heimsfrægu Bítlar orj
nú á ferSalaýi i Ástralfu. f (jæi-
munaSi litlu, aS þeir misstu sína
yndlslegu og frægu hárlokka, þvi
að einhverjir (rörupiltar höfðu
næstum komizt inn í herbergi
þeirra, fastráCr.ir í aS snoðklippa
piltana. Það var herbergisþerna,
seir stóð þá aj verki við að reyna
að brjótast bakdyramegin inn í
nótelið, þar sem Bftlarnir oú i,
og cat stúlksn gert aðvart i
tíma, en hinir sjálfkjörnu „rak-
í'rar" komust ui-dan.
Blökkusöngkonan Josephins
BaKer er ekki einungis þekkt
fyrir söng sinri heldur og ba,--
áttu sína fyrir kynþáttajafnrétti
og bræðralagi allra þjóða, bn.t
séð frá litarhætti.
■-tefur hún áþrelfanlega sýnt
þes’ö baráttu sína með ættleið-
Ingu 11 barna frá Japan, Kóreu
F.nnlandi, Coíombíu, Venesuon
Alsír og FrakWandi. Á sfnum
tím? keyptl hún stórt herraset.
Læknaráðs. Urr.sögn Læknaráös
var á þá leið, að aðgerðir læknis
ins hefðu verið forsvaranlegar eft
ir því sem á stóS.
Morðákæva verður því ekki
höfð uppi, en harðar deilur haf.i
fcins vegar risið upp út af máii
þessu.
Eins og mál þetta sýnir eru
iæknar hér settir í mikinii vands,
sem eykst meíi aukinni læknis-
tækni. Kjörorð lækna er að
Iijálpa súklingum sínum af öll
um mætti, en ínörg takmarkati!-
felli koma upp. Á t. d. læknir allt
af. begar hjarta sjúklings hefur
fcætt að slá, að íeyna að vekja
viðkomandi til lífsins með hjarta-
nuddi. Ef blóðið á þessu augns-
bliki hefur ekki flutt nægilegt
súrefni til heilans á læknirinn á
bættu að sjúklingurinn vakni upp
sem fáviti. Færi svo, á læknirinn
á hættu ákæru fyrir misferli 1
siarfi. Ólfklegt er hins vegar að
slíkt kæmi fyrir, ef hann heíði
ekki framkvæmt hjartalmoðið,
sjúklingurinn licfði þá verið lal-
inn látastúr hjariaslagi og enginn
hefði sagt neilt við því. Þá er Hfca
nnnað vandamá., sem liér kemur
upp og það er mat á því, h’ænær
telja megi siúkling dauðsjúkan
cða á dánarbehi
ur frá 15. öld og breytti því í
fagurt heimili fyrir börn *ín. En
húsið varð honni þungur baggi
og brátt réð l ún ekki við ú’-
gjöldin og va,- ekki annað sýnna,
en selja yrði þaS á uppboði. En
lijálpin var nærri. Birgitte Bar-
dot fór | sjónvarpið og stakk upp
á hjálparsióði henni til handa og
nú starfar nlþjóðleg söfnunar-
stnfnun, sem safnað hefur um
140.000 dollufum handa Baker
os börnunum eliefu.
Það, sem ég þrál nú er "ð fá
að verða eðiileg stúlka á »/San
'elk, sagði Christine Keeler, sem
sumlr hafa kailað ráðherrabana,
er Iiún í desember s. I. gekk inn
í Holloway-fan'ielslð í Lundún-
um, þar sem hún átti að afplána
meinsæri f rártarhöidunum gegn
einum af fy-rverandi ástmönp-
um sfnum Alaysius (Lueky) Go-H
t.n.
Þegar Keeler var sleppt úr
*angelsi C síðustu viku, þreni
máruðum fylr fullnaðan refsi-
tima, vegna t/óðrar hegðuna--,
saa'Ji hún: Eg vil komast >
kvikmyndir. Eo veit að ég ru'ti
erga reynsiu en einhvers stfF
ar ''erð ég aö byria mitt ný|a
Iff."
Þessi skemmtíiega mynd er tek sigla Volkswagni alveg eins og afí
m hjá Messina á Sikiley og sjást aka honum. Þurftu þeir reyndar að
þarna tveir Þjóðverjar á dálííið þétta bifreiðina sérstaklega, e,i
óvenjulegri siglingu. Þeir heita | slðan settu þeir á hana skrúfu og
Axel Schlesingtr og Kuehn og þannig útbúnír gátu þeir siglt með
vildu sína fram á, að hægt væri af 'iögurra sjómfli'a hraða frá Sikil-
Geimfararnir rússnesku, Valeut
ina Tereshkova og Andrian Niko-
layev, eignuðust nýlega dóttur.
Myndin er tekin af þeim með af
kvæmið á milli s n. en móðlr Val
entinu horfir á.
Á VÍÐAVANGI
IFrjálst samnlngsmál
„Viðreisnarstjórain" boðaffli,
að samningar um kauip og kjör
ættu að vera samningsatriði
samtaka vinnuveitenda og laun-
þega og ríkisvaidið þar hvergi
næirrii að koma.
Strax við fyrstu samnings-
gerð þessara aðila á miðju ári
j 1961 var þetta stefnuskráratriði
b þverbrotið með gengisfelling-
unni. Síðan má segja, að með
geirðardómum, bráðablirgðalög-
um og eftir fleiri leiðum liafi
ríkisstjórnin haft, hönd í bagga
með flestum samningun: um
kaup og kjör í landinu. Þeir
eru kokvíðir ráðherram'ir, enda
veitir ekki af!
Síðustu samningar
Undanfarnar vikur hafa stað-
ið yfir samningar miLli viimu-
veitenda og launþega með þátt-
töku iveggja ráðherra f. h. rík-
isstjórnarinnar. Eftir lamga og
stranga fundi náðist loks sam-
komulag, sem vonandi tryggir
vinnufir'ið í landinu í ár a.m.k.
Er það öllum fagnaðarefni.
Ómögulegt er þó að komast
hjá ið veita því eftirtekt, að
með samkomulaigi þessu er síð-
ustu rekuinum kastað á þær
tætlur sem eftir voru af „Við-
reisnarstefnunm“. Ekki einasta
urðu valdamestu menn ríkis-
stjórnarinnar og foirmenn
stjórnarflokkanma, þeir Bjarni
Ber ediktsson og Emil Jónsson,
að gangast undir það jarðar-
men, að setjast niður við samn-
ingabarð með Hannibal til þess
að semja viíí hamn um kaup-
gjald í landinu,. liéldur urðu
þeir að þola, að ýmis stórmál
önnur yrðu að samningsatrið-
uin i viðræðunum. Þannig má
nefna sem dæmi, að fulltrúar
launbega neyddu ráðherrana til
þess að !ofa því að útvega
stóraukið fjármagn í Húsnæðis-
málakerfið
í þessu sambandi er rétt að
rifja upp ummæli Bjarna Ben-e
diktssonar frá tímum vinstri
stjóirnarinnar, þegar hann af
iítilsvirðingu og í háði sagði,
að vinstri stjórnin réði ýms-
um stóirmálum til lykta með
samningum „UTAN VEGGJA
ALÞTNGIti Vl» ÖFL ÚTI I
BÆ“ eins og hann komst þá
að orði. Mikið óskaplegt farg
er nú á manninn lagt! En níik-
ið má á si.g leggja valdanna
vegr.a'
2 Nýr tónn
B Eftii að samkomulagið mifcla
I tókst fyrir mifflgöngu ríkis-
stjórnarinnar, eru málgögn
stjórnarflokkanna farin að
bergmála nýjan tón, sem þar
hefur ekki heyrzt lengi. Þau
eru farln að tala um EIN-
ANGRUN FRAMSÓKNAR
FLOKKSINS!
Öðru vísi mér áður hiá.
Hingað til hefur ásökunarefniö
verið of náið samstarf Frain-
sóknai við kommúnista í stjórn
arandstöðunni. Um þetta hafa
verið skriifaðar n.argar grein
ar og margar lijartnæmar ræð-
ur fluttar.
IEin nú bregður svo við, að
einangrun Franvióknarflokks
ins er aðaláhugamál stjórnar
flokkanna og Þjóðviljimi tekur
í sama strenginn.
Hvað þýðir þetta? Eigi að
einaagra Framsóknarflokkinn,
þá þurfa stjórnarflokkarnir að
ná samkomulagi við Alþýðu-
bandalagið um slíkt. Það hljóta
Framhalo é 13 síðu
T f M I N N, miðvikudagur 24. júní 1964.
5