Alþýðublaðið - 28.09.1952, Qupperneq 5

Alþýðublaðið - 28.09.1952, Qupperneq 5
muíUa* íifDnYfnHiV/l 11^»^ Haustmót meistaraflokks I dag klukkan 2 Ieika Dómari: Haukur Óskarsson Strax á eftír Fram - Víkingur Dómari: Ingi Eyvinds. Mótanefndin. 75 ARA A MORGUN; Bjarni Benediktsson, pósfaf- greiðslumaSur á Húsavík A MORGUN — hinn 29. sept- amber — á Bjarm Benedikts son, fyrrum kaupmaður og nú póstafgreiðslumaður á Húsavík j við Skjálfanda, 75 ára merkis- | afmæli. | Bjarni Benediktsson er einn ' af eldri kynslóðinni í Húsavík ■ e’inn af þeim, mörgu „gömlu og góðu“, sem nú líta til baka yfir langan starfsdag, sem hef- ur séð þorpið sitt vaxa og efl- ast upp í myndarlegt kauptún, ■og á hann drjúgan þátt í þeirri bróun, því að Bjarni var um langt skeið einn af fjörmestu ■og athafnasömustu atvinnurek- endunum og vinnuveitendun- um þar. Bjarni Benediktsson er bor- Inn og barnfæddur Þingeying- úr, og þar hefur ævistarf hans verið unnið, í næsta nágrenni við bernskuslóðirnar. Hann er sonur Benedikts Kristjánsson- ar, prófasts að Grenjaðarstað, <og konu hans, Regínu Hans- dóttur Sívertsen, kaupmanns ii Bjarni Benedlktsson. voru synir Bjarna og Þórdísar — ásamt mörgum öðrum góð- um drengjum —. Og því var það, að oft var dögunum eytt í Bjarnahúsinu, sem varð til þess að skapa vináttu og tryggð ^ykjavík, "og^'standa^því” að 1°^ honum merkar og góðar ættir á báða bóga. hafi enzt gagnkvæmt síðan. Á þessu stóra og fagra heim- ÞEGAR VERKAMANNAFE- LAGIÐ DAGSBRÚN var ' stofnað, var Reykjavík fremur lítill bær, enda voru stofnendur félagsins aðeins 'im 380. Að sjálfsögðu var féiagið þá einnig i óyggt upp við þær aðstæður, isem lítið bæjarfélag skapaði. : Þá unnu verkamenn. sömu , vinnu aðeins fáa daga í senn, og fyrr en varði höfðu þeir skipt um verk, því að hin mótaða skipting • á vinnu óf aglærðra j verkamanna- í ákveönar starfs- ■ greinar var óþekkt: Þá var það | mjög fátítt, miðað, við það,. sem nú er, að • vöruí'lutningaskip kæmu hingað, til lestunar eða losunar, og ver-k-amenn höfðu vinnu aðeins fáa daga í senn við afgreiðslu skipanna. Auk þess stunduðu þessir sömu menn ;?iríkvinnu, bygginga- vinnu. ef hún var íyrir hendi, eða þá önnur þau störf, sém til féllu hvérju sinni. Verkamenn höfðu þá sem sagt atvinnutekj- ur sínar af vinnu vjð ýmis og oft og tíðum ólík störf, eins og raunar er alþekkt í flestum smærri bæjum og kauptúnum víðs vegar um landið. NÝJAR ATVINNUSTÉTTIR Á síðast liðnum árum hefur, sem alkunnugt er, orðið alger bylting í atvinnulífi þessa bæj- ar, og samfara breyttum at- vinnuháttum hefur bærinn vaxið risaskrefum frá því að að vera tiltölulega lítill fiski- mannabær til þess að verða borg, sem telur eigi íærri en 55 þúsund íbúa. Það segir sig sjálft, að samfara hinum öra vexti borgarinnar og hinni stórstígu þróun atvinnuveganna í bæn- um, hafa allmargar og veiga- miklar atvinnugreinar. sem áð- ur voru óþekktar, risið upp og mótazt í fast form. Og atvinnu- greinar, sem áður sköpuðu at- vinnu aðeins fáa daga í senn, eru nú orðnar allumfangsmikl- ar og kalla á fjölmenna hópa verkamanna til starfa allt árið. Til dæmis eru nú að jaínaði mörg hundruð manns að vinnu við höfnina bæði í vörugeymslu húsunum og við afgreiðslu skipanna; byggingarvinna er nú orðin umfangsmikil síarfsgrein,. allfjölmennur hópur verka- Það er ekki æflun mín með ili. í Bjarnahúsinu. var hús þessum fáu línum að rekja ævi-j bóndinn, Bjarni. hinn glaði, feril Bjarna Ben, en svo erjfjörmikli og góði vinur okkar! manna hefur að staoaldri vinnu hann jafnan nefndur mcðal. barnanna -— og frú Þórdís hin | við bifreiðastjórn á bifreiðum, vina og samborgaranna í Húsa- j ágæta, stjórnsama og hoilráða j sem eru í eigu atv.innurekenda, vík. Til þess þyrfti miklu meira , húsfreyja og móðir. Það er því j vinna við stjórn á ýmiss konar rúm. en stutt, blaðagrein leyfir því að Bjarni á að baki sér margbrotinn 0g fjölþaUtan starfsferil, þar sem saman fer Jraupmennska, útgerð, búskap- •ur, gistihússrekstur auk ótal- Inna trúnaðarstarfa í þágu Húsavíkur, skipaafgreiðslu fyr- ir Bergenska um 30 ára skeið og póstafgreiðslu íslenzka rík- isins frá því 1915. Þessi fjörmikli og starfsglaði maður hefur því lagt gjörva hönd á margt, og jafnan hefur verið is og þys, þar sem Bjarni hefur farið, því að athafnaþráin <óg starfsgleðin hafa haldizt þar vel í hendur. * ekki að undra, þó að ljúfar og.vélknúnum vinnutækjum er glaðar minningar séu tengdar; orðin fastmótuð starfsgrein og þessum árum, og alltaf hefur ' allstórir hópar verkamanna eru Bjarni verið hinn sami, þó að, í vinnu á fiskverkunarstöðvim- leiðir skildu og lengdist á milli. um ýmiss konar verkun. samfundanna. Það er ætíð jafn fisks. Þá er enn íremur fjöl gaman að hitta Bjarna; mer finnst hann vera jafn ungur, ern og bress í anda og at.höfn. eins og þegar ég man eftir hon- um fyrst fyrir nærri 30 árum. Hver.ium manni er hollt og gott að úmgangast þá, sem strá sólskini og'glaðværð í kringum sig, sem bera hlýiar hugsanir til náungans og vilja hverjum manni vel. Við hlið sinnar góðu konu, hefur Bjarni miðlað; En það er fyrst og fremst mörgum af þessum skaphafnar vegna hinna persónulegu einkennum sínum, og því hefur mennur hópur verkamanna, sem stundar bæjarvinnu allt árið, og aðstoðarmenn í alls konar iðnaði eru orðnir margir og skipa sjálfstæða starfsgrein. Þessi dæmi, sem hér hafa Aibert línshtnd: Ð ð verið tekin, eru að vísu ekki tæmandi skilgreining á þeim fjölmörgu starfsgreinum ófag- lærðra manna, sem skapazt hafa hér í bænum á nokkrum síðustu árum. Hins vegar næg- ir þetta fullkomlega til þess að sýna það, að þegar Verka- mannafélagið Dagsbrún var stofnað fyrir 45 árum, voru að- stæður allar gjörsamiega ólíkar því. sem nú er. Að þessu athug- uðu er það sýnilegt, að það skipulag á samtökum ófag- lærðra verkamanna, sem þá var gott og svaraöi fullkom- lega þeim aðstæðum, sem þá voru fyrir hendi, er nú úrelt- og óviðunandi sökum þeirra stór- vægilegu breyt.inga, sem síðan hafa orðið ,á atvinnuháttum í bænum. DAGSBRÚN Á EFUR TÍMANUM Þess vegna er eðlilegt. að staldrað sé við og athugað, hvort sk'ipulagsbreytirjgar hafa verið gerðar á félaginu til sam- | ræmis við breyttar aðstæður. | Það er skemmst frá því að j segja, að svo til engar breyting-, ar hafa orðið á skipulagi félags- ins frá stofnun bess til þessa dags. Og alls engar skipulags- breytingar hafa á því verið gerðar, sem svara í nokkru megin atriði til þeix-ra stór- breyttu starfsskilyrða, sem fé- lagið á nú við að búa. í dag telur Dagsbrún um 3300 með- limi, en árið 1906 taldi það að- eins um 380. Hversu mikil er ekki sú breyting, sém þéssar tvær tölur gefa til kynna. Nú erú margar fastmóíaðar • • at- vinnugreinar á starfssviði Dags brúnar, og í sumum þeirra v.inna jafnvel mörg hundruð verka- menn. Þessi glögga s.tarísgreipa skipting var áður óþekkt, en þrátt fyrir þetta hafa allar nauðsynlegar breytingar -- á skipulagi félagsins verið van- ræktar, og hinum fjölmörgu verkamönnum 1 hverri starfs- grein fyrir sig hefur, þrátt fyr- ir ótvíræða nauðsyn atdrei ver- ið gefinn kostur á að vinna sér- staklega að sérmálefnum sir.n- ar starfsgreinar, jafnhliða því sem þeir að sjálfsögðu mundu ásamt félagsheildinni vinna sameiginlega að þeim málum, sem varða hag allra félags- manna. Það segir sig sjálft, að um leið og það er vanrækt að gefa sem flestum af meðlimum fé lagsins kost á að veroa sem virk astir í allri starfsemi félagsins- bæði varðandi éinstakar starfs- greinar sem og félágshéildin-x, þá bíður íélagið tjón á styrk- leika sínum bæði inn á við og út á við. Okkur, seni vfljum, að Dagsbrún sé okkar skjöldur' í sókn og vörn, liVenær sem þörf krefur, er ’pað yitanlega 'íjRtiIífefSý^Í AsS.|,; 'S ióst, að sinnuleysi íorráða- nanna féiag-ins um málefni bess er óbolandi. Þoð hefur ver- :ð vanrækt að bíeyta skipulagi: 'élagsins í samræmi við vöxt bæjarfélagsins og bróun at- vinnulífsms. í bænum, Þessi vanræksla er fyrst, og fremkt sök núverandi stjórnar 'fclagsf- ins. Hún hefur rsú setið. að völd- um í áralug og áuðveldlega átt þess kost að koma í íramkvæmd nauðsynlegum skipulagsbreyt- ingum: en hún hefur .yarðað veg sinri í þessu eins og svo mörgu öðru með aogéj-ðaieys- inu. ÞÖRF Á DEIDARSKIPTINGU Hlutverk Verkama nnáfélags- ins Dagsbrúnar er það eins og allra annarra verkaiýðsfélaga, að vinna að bættum kjörum méðlima sinna og standa trúan vörð um þær kjarabætur, sem unnizt hafa. En því aðeins get- ur Dagsbrún eins_og raunar öll önnur verkalýðsfélög gegUt hlutverki sínu, svo sem vera |jer og þörf krefur, að skipulag félagsins sé í fullu samræmí ^irið þær aðstæður, sem fyrlr hendi eru á hverjum tíma. Þess vegna þolir það enga bið áð breyta skipulagi Dagsbrúnar f. það horf, sem sannanlega ér sterkast. En á hvern hátt á að skipu- leggja Dagsbrún, svo að hún verði sterk bæði inn á við og út á við? Hér að framan var á þáð bertt, að fjarri færi því, að verka mönnum gæfist, svo sem vert væri kostur á að taka virkán þátt í starfi félagsins, hvað þá að núverandi uppbygging fé- lagsins gefi tilefni til þess, að Framhald á 7. síðu. Itynna af Bjarna og heimili hans á Ilúsavík, sem mér er kært að láta hugann reika til hans á 75 ára afmælinu. Það var ekki löng „bæjar- leið“ á milli Bjarnahússins og Sýslumannshússins í Húsavík á uppvaxtarárum mínum þar. Leikbræður mínir og skóla- bræður á þeim árum og: síðar honum einnig orðiö óvenjulega vel til yina. í dag sendi ég lxonum, konu hans og hinni miklu fjölskyldu. hans hugheilar árnaðaróskir í tilefni 75 ára afmælisins, og ég er þess fullviss, að hinn stóri vinahópur Bjarna tekur ur.dir þá ósk mína honum til handa, Framhald 7. síðu. L K. r 1 Miu og nyp daniarn! í Ingólfskaffi í kvöld klukkan 9. Aðgöngumiðar seldir frá klukkan 3. Sími 2826. SJOTUG: Hefga Helgadöltir, Slangarholti 26 HELGA HELGADÓTTIR, Stangarholti 20, er sjötug í dag.. Samferðamönnum á lífsleið- inní ber að hugsa hlýtt hvorum til annars og við flmamót í ævi náungans eru gjarnan sendar kveðjur. Mér er ljúft skylt að tjá Helgu þakkir mínar og minná fyrir • hugþekka. viðkynningu, og ég veit, að aðrir, sem hafa átt því láni að fagna að verða henni samferða einhvern spol, munu gera hið sama. Helga er hjartahlý. Hún hef úr einlæga samúð með öllum, sem eitthvað þjást, vill allt bæta og er reiðúbúin fll hjálþ- ar, þar sem þörf krefur, eftir því sem ástæður hennar leyfa. Skapgerð hennar er mótxið mildi og góðvild, hún skintir ekki gjarnan skapi, og því ér gott að vera í návist hennar. Helga þekkiir vel Iivað það er að eiga ekki fullar hendur fjár. Lífsskoðun hénnar ér líka sú, að jafna beri h'fskjörin, og í verki hefur hún jafnan sýnt, að þeirri kristilegu lífsskoðun vill hún vera trú. Mann sinn missti Helga fyr- ir nokkrum árum og dvelur nú á heimili yngst.a sonar síns. Vinir þínir. Helga, senda þér hugheilar afmælisóskir og biðja þér fylgdar Guðs xxm ókomin æviár. G. B, B. AB $

x

Alþýðublaðið

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Alþýðublaðið
https://timarit.is/publication/2

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.