Alþýðublaðið - 30.12.1952, Side 7

Alþýðublaðið - 30.12.1952, Side 7
Sölveig Gunnlaugs- Framhald af 3. síðu. Vann. hann allt þetta starf al- einn, að afloknum venjulegum vinnudegi, sem þá vn- frá kl. 6 að morgni til kl. 7 að kvöldi. Steíán var bæði skipa- og húsasmiður, en vann einnig að húsgagnasmíði. Var hann hag- ur mjög og' talinn einn harð- duglegasti og vandvirkasti tré smiður sinnar samtíðar í Hafn arfirði og þótt víðar væri leit- að. 'Stefán andaðist á miðju ald-; ursskeiði þann 14. desember 1906, og lét eftir sig ekkju og sjö börn á aldrinum 4—19 ára, þár af fimm innan fermingar- aldurs. Að auki. dvaldi á heim ilinu öldruð tengdamóðir hans, sem verið hafði blind undan- farin fjögur ár og allan þann tíma notið ástríkis og umönn- unar þeirra hjóna. Það er ekki á færi þeirra, sem ekki hafa reynt, að setja sig í spor Sólveigar Gunnlaugs dótlur í desembermánuði 1906, þegar jólahátíðin nálgaðist óð- um og börnin horfðu og hugs- uðu fagnandi til hinnar miklu hátíðar, að þurfa þá að fylgja ástkærum eiginmanni og fvrir vinni heimilisins til moldar. Hún lét þó hvergi bugast. Á hinni miklu sorgarstund kom einna bezt í ljós, hvað í henni bjó, og ávallt hefur verið ein- kennandi í lífi og störfum Sól- veigar, næmur skilningur, frá bær dugnaður, þrautseigja og þolinmæðti, en þó umfram allt traust á guð og trú á að sigra alla erfiðleika. Þrátt fyrir hið mikla áfall leitaði hún hvergi ásjár eða aðstoðar. Hún hélt heimiiinu áfram ósundruðu og ól önn fyr ir móður sinni blindri í sjö ár eftir þetta. Elzti sonúrinn, sem var við smíðia- og teikninám hjá Stefáni Eiríkssyni í Keykja vík, var látinn halda námi' áfram. Tveir næstelztu synir Sólveigar, 14 og 13 ára, leit- uðu sér atvinnu heimilinu til aðstoðar, og öll yngri börnin þegar aldur og atvinna var fyr ir hendi. Aðeins í tvo vetur hafði Sólveig aðstoð við heim- ilisstörfin,' en annars annaðist hún ávallt ein allan barnahóp- in. Auk heimilismanna, var einatt mikil gestákoma á heim ili Sólveigar, og v.ar .öllum gest um tekið opnum örmum og veitt af mikilli rausn. Var ann ríki húsmóðurinnar aldrei svo mikið, að gestir hennar ættu ekki á heimili hennar annað og indælt heimili. 1 Sólve.ig og Stefán eignuðust átta börn. Tvö eru látin: Sig- urður 1 résmíðameistari lézt 1914 og Valgerði misstu þau tveggja ára að aldri 1901. 'Á lífi eru: Ásgeir forstjóri, kvæntur Sólveigu Björnsdótt- ur, Gunnlaugur kaupmaður, kyæntur Snjólaugu Árnaclótt- ur, Ingibjörg, ógift í heima- húsum, Friðfinnur múrammeist ari, kvæntur Elínu Árnadóít- ur; Þorbergur Tryggvi, 1,ré- smíðameistari, kvæntur Dag- björtu Björnsdóttur, og Ingóíf ur, ókvæntur í heimahúsum. Hafa þau systkin verið mjög samhent og reynzt móður sinni með fádæmum vel frá unga aldri og látið sér einkar annt um, að móðirin mætti eiga frið sælt og fagurt ævikvöld. Um þau öll systkin má með sanni segja, að þau hafa dyggi lega fetað í fótspor foreldra sinna og verið samborgurum sínum hjálpsöm og velhugsandi í hvers manns garð, og eru löngu þekkt í Hafnarfirði og víða um land fyrir mannkosti og dugyað. Systkinin tvö, Ingi björg og Ingólfur, sem alla ævi hafa verið í heimahúsum, hafa ekki hvað sízt síðustu árin hlúð að móðUr sinni og launað ást hennar á hin göfugasta hátt, Sólveig ól aldur sinn í sama húsinu í Hafnarfirði frá 1839 1il dánardægurs, eða í 63 ár. Þar var hún alla tíð stjórnsöm húsmóðir, vinnusöm og vinnu- glöð, með opið hús og opið hjarta fyrir gesti og gangandi, og einkum þá, er sorg ogjskort ur þjáði. Þeim, sem í skuggá og kulda sátu, sendi hún yl og birtu. Þau urðu örlög Sólveigar að kveðja ástvini sína hér eftir að undirbúningur jólahátíðarinnar var hafinn. Hún kvaddi þetxa líf á þögulli nóttu. Hún hafði lifað langan og fggran dag. Að þessu sinni hefur hún haldið heilög jól á himnum með ást- vinum, sem áður voru búnu- að kveðja hana og fagna nú heimkomu hennar. Börn og ástvimr Sólvéi'gár kveðja hana í dag með þatck- læti og sakna þeirra unaðs- stund-a, er hún waitti þeim á liðinni lífsbraut, og bjarma á björtum degi, en um dimmar nætur lýsa stjörnur endurminn inganna, sem allar eru bjart- ar og undurfagrar. Guð blessi minningu Sólveig ar Gunnlaugsdóttur. Adolf Björnsson. Óboðinn gesfur í Vín. Framhald af 5. síðu. fram með þeirra samþykki. Dr. Figl meðtók skömmu seinna svar við orðsendingunni. Því var harðlega neitað að hernáms yfirvöldin hefðu lagt blessun sína yfir komu WFTU og því lýst ytfir, að hún væri ólögleg og brot á hernámssáttmálan- um við austurrísku landsstjórn ina. WFTU var hai’ðlega neit- að um undanþágu á ritskoðun og verður því stofnunjn að láta meginhluta bréfa 'sinna berast til viðtakenda eftir neðanjarð arleiðum. STARFSLIÐ WFTU WFTU - heimilar starfsliði sínu ekki minnsta samgang vi.ð borgara landsins. Eftirfarandi atvik kom fyrir ekki alls fyrir löngu: Austurrískur lögreglu- maður fann að nóttu til konu nokkra sitjandi á bekk á rúss- neska herngmssvæðinu. Hún þjáðist mikið og hafði annað hvort verið byrlað eitur eða gert tilraun til sjálfsmorðs. Lögreglumaðurinn gerði ráð- stafanir 1il þess að koma konunni á sjúkrahús, en áður en sjúkrabíllinn kom, bar þar að tvo menn og var annar lækn ir. Læknirinn bar á móti því, að um eitrun væri að ræða, kvað konuna flogaveika og krafoist þess, að hún-yrði flutt til dválarstaðar síns, sem reyndist vera Hotel Charlton. Þegar austurríska lögreglan daginn eftir óskaði eftir skýrslu um rnálið til þess að geta geng ið úr skugga um, hvort um morðtilraun eða sjálfsmorðs- tilraun hefði þarna verið að ræða, var henni algerlega neit að um allar upplýsingar. Konan var Annie nokkur jMcWhinnie, brezkur þegn í þjónustu WFTU. Læknirinn, sem skarst í leikirm, var aust- urrískur kommúnisti í þjón- ustu Rússa, dr. Edel að nafni. Brezka sendiráðið skarst í leik inn, en fékk ekkert að vita. MOLDVÖRPUSTAIiF Austurríska alþýöusamþand- ið sniðgengur vitanlega sem mest það má þénara Rússa í WFTU. Þeir hafa heldur ékki til þessa gert sig bera að aug- Ijósri íhlutun um innanlands- mál, enda þótt WFTU hafi á stundum reynt að koma aust- urrískum kommúnistum til að stoðar í minni háttar götuóeirð um á viðkvæmum augnablik- um. Austurríska lögi’eglan hef ur þó í höndum nægar sannan- ir fyrir bellibrögðum WFTU, ehda hefur- innanríkisráðherr- ann borið á það sakir fyrir „íandráðastarfsemi og við- leitni í þá átt að stofna til ó- ejrða“ og krafizt þess gagnvarl hernámsyfirvöldunum að WFTU yrði vísað úr landi. Rússar hafa vitanlega komið í veg fyrir slíkt enn sem komið er. Af löndum Eviópu hefur WFTU langmest áhrif í Frakk landi og á Ítalíu. WFTU leitast af fremsta megni við að koma skemmdarverkum við í þeim löndum, þar sem kommúnistar og andkommúnistar sitja hlið við hlið í stjórnum verkalýðs- sambandanna. Annars staðar þar sem kommúnistar eru á- hrifalausir í heildarsamtökum verkalýðsins, eins og í hinum risastóru bandarísku verka- lýðssamböndum CIO og AFL, skipuleggur WFTIJ víðtæka sellustarfsemi með ■ aðstoð oft- ast ifámennra verkalýðsfélaga, sem kommúnistar stjórna, en annars-eru áhrifaíáus í heildar samtökunum. Eitt af höfuðhlutverkum WFTU í Evrópu er að eyði- leggja varnir hinna vestrænu ríkja. Þess má geta í því sam- bandi, að aðalritari WFTU, Louis Saillant, er einn af leið- andi mönnunum. í stjórn hinn- ar svokölluðu „alheimsfriðar- hreyfingar“. í öðru lagi leitast WFTU af fremsta megni við að gera efnahagsaðstoð Banda ríkjanna tortryggilega í aug- um verkamanna í Vestur-Ev- rópu. í annan stað telja Rússar í svipinn heppilegast að hafa Kominform minna á oddinum nú en áður, en beita WFTU þeim mun meira fyrir sig, enda er svo komið að WFTU sténdur engri áróðursslofnun kommúnista lengur að baki að völdum nema sjálfu „allieims- friðarráðinu“. Vitanlega eru öll samtök verkamanna í hinum undirok- uðu leppríkjum Rússa austan járntjaldsins látin vera í WFTU. Það hefur útibú í Kína, sem stjórnað er aðallega af fjórum mönnum, kínversk- um rússneskum, indverskum og einum Ástralíumanni. Þar eru menn þjálfaðir til neðan- jarðarstarfsemi og' á vegum þess fluttar æsingaræður í kín verska úfvarpið. Búin eru til margs konar hljómfalleg slag- orð, sem óánægðir kínverskir bændur læra auðveldlega og ha-fa gjarnan á vörum, án þess að skilja til fulls meiningu þeir.ra. WFTU OG AUSTURRÍKI WFTU hefur látið talsvert að sér kveða síðan til Austur- ríkis kom. Meðal annars hefur það barizt hatramlega gegn „endurhervæðingu Þýzkalands og Japans“ og þótzt vinna af alhug að „sameiningu alls verkalýðs heimsins í órjúfan- lega fylkingu". Það hefur gert. ICFTU ýms sameiningartil- boð. Fyrir réttu ári síðan skrif aði það bré'f til ICFTU þar sem stungið var upp á því, að i sameiningu gerðu þessi tvö verkalýðssamtök átak til þess að „tryggja friðarsamninga íilkynning frá Innflutnings og gjald- eyrisdeild um endurútgáfu eldri leyfa o. fl. Öll leyfi til kaupa og innflutnings á vörum, sem 'háðar -eru leyfisveitingu svo qg gljaldexuýsi'eyíi ein- göngu falla úr gildi 31. desember 1952 nema að þau hafi verið sérstaklega árituð um, að þau giltu fram á árið 1953 eða veitt fyrirfram með gildistíma á því ári. Deildin mun taka til athugunar að gefa út ný levfi í stað eldri leyfa, ef leyfishafi óskar og fært þykir. í sambandi við umsóknir um endurútgáfu leyfa, vill deildin vekja athygli umsækjenda, banka og toll- stjóra á eftirfarandi atriðum: 1) Eftir 1. janúar 1953 er ekki hægt að tollafgreiða vöru, greiða eða gera upp ábyrgðir í banka gegn leyf- um, sem falla úr gildi 1952 nema þau hafi verið endur- nýjuð. 2) Endurnýja þarf gjaldeyrisleyfi fyrir óuppgerðum bankaábyrgðum, þótt leyfið hafi verið áritað fyrir á- byrgðarupphæðinni. Slíka endurnýjun mun deildin aim- ast í samvinnu við bankann, að því er snertir leyfi, sem fylgja ábyrgðum í bönkunum. 3) Eyðublöð undir endurnýjunarbeiðnir leyfa fást í skrifstofu deildarinnar og bönkunum í Reykjavik, en úti á landi hjá sýslumönnum, bæjarfógetum olfbankaúti- búum. Eyðublöðin ber að útfylla eins og formið segir til um. Þess ber að gæta, að ófullnægjandi frágangur á umsókn þýðir töf á afgreiðslu málsins. 4) Ef sami aðili sækir um endurnýjun á tveimur eða fleiri leyfum fyrir nákv'æmlega sömu vöru frá sama landi, má nota eitt umsóknareyðublað. Beiðnir um end- urnýjun leyfa, er tilheyra nýbyggingarreikningi og beiðnir um endurnýjun annarra leyfa má þó ekki sam- eina í einni umsókn. Allar umsóknir um endurnýjun leyfa frá innflytj- endum í Reykjavík þurfa að hafa borizt skrifstofu deild- arinnar fyrir klukkan 5 þann 4. janúar 1953. Sams kon- ar beiðnir frá innflytjendum utan Reykjavíkur þurfa að leggjast í póst til deildarinnar fyrir sama tíma. Leyfin verða endursend jafnóðum og endurnýjun þeirra er lokið. Reykjavík, 29. desember 1952. Innflutnings- og gjaldeyrisdeild. fBr« TUIIII liiw «m»i OTr> lllll" il'lill I lllli JWfciWHbd— við Austurríki". í öðru bréfi til ICFTU var talað um að „binda enda á Kóreustríðið11, og í því þriðja var íarið fögr- um orðum um nauðsýn þess að koma verkalýðnum í „auð- valdsríkjunum, nýlendunum og pólitískt ósjálfstæðu ríkjun um til aðs(oðar“. ICFTU hefur nýlega stungið því að WFTU, hvers vegna það horfi aðgerðarlaust á að Sovétn’kin mergsjúgi Austur- ríki í stað þess að beita áhrif- um sínum í þá átt að hernáms- veldin geri friðarsamninga við landið. Samtímis vísaði ICFTU sameiningartilboði WFTU á bug, og fór ekki leynt með þá skoðun, að slík tilboð væru af engu frekar sprottin en að WFTU viðurkenndi með þeim, að því hefði ekki tekizt að koma fram skemmdarstarfsemi sinni á hendur verkalýðssam- baiidi hinna frjálsu þjóða. Með bréfi til verkamanna í Austurríki nýlega hefur ICFTU skýrt. fyrir þeim við- leitni sína til þess að' koma því til leiðar, að friðarsamningar yrðu gerðir við landið, og lýst nákvæmlega fyrir þeim því skemmdarstarfi, sem haldið hefur verið uppi gegn .slíku af hálfu Rússa, þrátt fyrir gefnar skuldbindignar þeirra þar um fy.rir átta árum síðan. Bent er á að haldnir hafi verið að frum kvæði Vesturveldanna 258 fundir um mál þetta, sem allir hafi orðið árangurdausir fyrir þrákelkni Rússa, sem ekkert markmið hafi fyrir augum með að draga friðarsamning- ana á langinn annað en það að auðgast á auðlindum landsins. sem Sovétríkin hafa á valdí sínu. f TRÁSSI VIÐ LÖG I síðasta mánuði sendi út- lendingadeild austurrísku lög- reglunnar orðsendingu til WFTU, þar sem þaim 42 starfs mönnum WFTU, sem ekki eru austurrískir þegnar, er bönnuð landvist lengur. Sem rök fyrir brottvikningunni er tekið fram, að allir hafi bessir menn komið á ólöglegan hátt inn í landið, virt að 'véttúgi lög landsins varðandi útlendinga og gert sig seka um endurtekn- ar yfirtroðslur á gildandi lög- um og reglum um hegðun aí- mennra borgara. Austurrískur kommúnistalögfræðingur nokk ur hefur vísað á bug þessari orðsendingu lögreglunnar fyr- ir hönd WFTU. Og allir, sem til þekkja, vita sð Rússar muni aldrei láta það viðgang- ast að landslögum verði komið yfir skjólstæðinga þeirra í WFTU. A5 1

x

Alþýðublaðið

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Alþýðublaðið
https://timarit.is/publication/2

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.