Alþýðublaðið - 04.01.1953, Qupperneq 6

Framhaldssagan 89
Susa:n Morleyt
UNDfRHEIMAR 00 AÐALSHALLIR.
Frá Diríffw
bulbelms:
Á ANDLEGUM ÁRAMÓTA-
VETTVANGI.
Jæja, — bá er nú blessað
gamla áriS liðið og nýtt komið
í. þess stað. Ýmsir hafa skorað
ó4 mig að birtá spá fyrir þetta
nýja ár; og þar sem ég hef
xaunar alltaf litið á spádóma
mína sem almenn vísindi, þá
vil ég ekki heldur bregðast
slíkri áskorun.
Það er þá fyrst veðráttan;
5iún verður eiginlega að teljast
igóð, þó munu koma snjóakafl-
ar í vetur og vorið verður kalt
hér sunnanlands. En sumarið
.verður gott víðast hvar; síld-
veiði lítil við jandið, gras-
ispretta sæmileg þegar á líður.
En. haustið kemur snemma, og
xnikill snjór hefur fallið fyrir
næstu áramót-
Hvað innanríkispólitíkina
jsnertir, þá verður þetta ár mik
illa kosninga, en þeim mun
Ijúka þannig, að allir flokkar
íélji sig ganga með sigur af
hólmi og birtast munu á eftir
úfreikningar í blöðum þeirra,
e>g þeir sýna og sanna, að állir
haii bætt við sig atkvæðum.
Situr því illa á mér, að fara
áð gera upp á milíi þeirra,
svona fyrir fram.
Ýmsir merkilegir afburðir
muhu gerast á árinu og enn
fleiri ómerkilegir. Mun það
koma á daginn seinna meir, að
þS. þyki sumir þessara at.burða
merkilegir, er þóttu ómerkileg
ir, þegar þeir gerðust og öf-
ugt. Er því næsta illt að spá
lim slíkt fyrirfram. Landhelgis
deilan mun verða lögð fyrir al-
þjóðlegan dómstól, en þar sem
ég vil ekki taka fram fyrir
hendurnar á aliþjóðlegurr d'm-
stóli, eða reyna að hafa ihrif á
ge: ■*: - hatis rneð bví að kvéða
upp úrskurðinn fyrir fram, læt
ég það vera, og veit ég þau
þó að sjálfsögðu.
Miklar þrætur munu verða á
érinu um áfengismál; margar
samþykktir verða gerðar og
margar áskoranir birtar frá
mörgum félögum og nefndum,
og margt skrifað og skrafað um
þau mál. Góðtemplarar munu
þá vaða mjög uppi, svo og full-
ir menn, en Eysteinn og Bjarni
fara sínu frara, meðan þeim
endast völd. Fær þá Halldór á
Kirkjuþóli nóg að gera, svo og
frændi hans, og menn ekki
urinn minn, hvar er hann?“
Gamla konan hreppti hend_
urnar í keltu sinni. — Það brá
fýrir flóttalegum glampa í aug
um hennar en hún reyndi aö
brosa.
„Hvað er að þér barnið
mitt? Þú lítur út fyrir að vera
öll í uppnámi. Það er ekkert
að óttast, stúilka mín. Tylltu
þér niður og jafnaðu þig, áður
en við tölum um það“.
„Hvar er barnið mitt . . .
hvar er hann?“
„Drengurinn, vina mín“, suð
aði í kerlingunni, „hvað er
þetta, það er allt í lagi með
hann. — Vertu ekki rieitt
hrædd um drenginn þinn“.
Glory skildi nú, hvers vegna
henni hafði fundizt svo tóm-
legt í húsinu þegar hún kom
inn. — Hún átti von á því allra
versta.
Móðir Davanney fór að ó-
kyrrast. — Hún vissi, að það
þýddi ekkert fyrir hana að
dylja Gloiry neins lengur.
„Hann er á öruggum og góð-
um stað“, stamaði hún. •—
„Vertu viss um það, Glory mín.
Hann er á öruggum stað“. —
„Þú hefur sent hann burtu.
Hvar er hann? — Svaraðu
mér . . . strax“.
„Það var bezt fyrir alla,
Glory mín. — Setztu niður og
láttu mig útskýra það fyrir'
þér. Það var enginn staður
fyrir hann hér, það veiztu sjálf.
Þú varst vön að segja . .
Glory æddi inn að borðinu.
Tryllingslegur glampi var í aug
um hennar. — Hún greip báð-
um höndum í borðröndina og
ætla.ði varla að ná andanum.
„Þú fórst með hann til Ti-
vendale. — Þú seldir hann. —
Sársauka þrungin rödd hennar
var ekki lengur reiðileg heldur
angurvær. — „,Svaraðu mér —
Þú seldir hann. — Seldir
hann“.
Móðir Davanney horfði lengi
þögul á hana. — Svo færðist
hún í aukana. — Hörkuglampa
brá fyrir í augum hennar. —
Nú var að hrökkva eða
stökkva.
,,Eins og þú vilt. — Ég fór
með hann. Hvers vegna skyidi.
ég ekki hafa gert það? Þu
sinntir honum alls ekkert. —
Skeyttir alls ekkert um hann,
fremur en þú ættir ekkert í
honum. — Hvers vegna skyldi
ég ekki hafa gert eins gott úr
honum og hægt var? Hann verð
ur erfingi Tivendale lávarðar,
enda þótt hann sé óskilgetinn.
verða á eitt sáttir um hvorum
veiti miður. í þessum málum
munu menn fremur skipta sér
eftir þorsta en flokkúm.
Margt íleira gæti ég sagt og
mörgu fleira spáð, .en-------
allt bíður síns tíma----- —
f andlegum friði.
Dáríður Dulheims.
Hvað myndi hafa orðið úr hon
um hjá þér? Framtíð hans er
örugg (þar sem Ihannj er .nú.
— Ég hef heldur ekkert tap-
að á skiptunum, og það er tals
vert eftir handa þér. — Ég sá
fyrir því“.
Hún fálmaði æðislega í pen
ingahrúguna á borðinu.
Glory rétti úr sér og það
brann eldur úr augum hennar.
-— Henni fannst 'hún hjálpar-
vana gagnvart þessu viðbjóðs-
lega kerlingarskrípi. — Hún rið
aði og skalf frá hvirfli til ilja,
gagntekin ólýsanlegum við-
bjóði.
Hún hvarflaði augunum
tryllíngslega í kringum sig,
greip það sem hendi var næst
á sálarlausa ofétið, sem kúrði
sig niður í djúpan stójlinn í
og varpaði því af alefli framan
|t>ví logandí olíulampinn reið
að. Hún hitti ekki. — Lamp_
inn flaug fram hjá kerlingunni
og small með braki og brest-
um á veggnum andspænis. —
Hann sundraðist og það varð
dimmt í herbergjlnu, — sem
snöggvast. — Glory varð ör-
vita af reiði yfir að hitta ekki
og flaug á hana.
Móðir Davanney veinaði og
bar hendur fyrir andlit sér. —
Fyrir tilviljun eina tókst _
henni að ná taki á handlegg j
kvalara síns, sem reif hana og
klóraði í andlitið af miskunn- j
arlausri harðýðgi. — Það brá
fyrir glampa í herberginu. —
í b-jarma hans sá Glory af_
skræmt andlit kerlingarinnar,
afmyndað samblandi af kvöl-
um og skelfingu.
„Sjáðu —veinaði hún.
„Guð m.inn góður, Giory —-
Hvað hefur þú gert?“
Glory varð litið á vegginn,
þar sem lampinn hafði brotn-
að. Veggfóðrið var í ljósum
loga. — Á augnabliki varð
veggurinn alelda. — Logarnir
breiddust út með óhugnanleg-
um hraða.
Konurnar tvær, hanganöi
hvor í annarri í ofsalegum á-
tökum upp á líf og dauða,
störðu í eldinn. — Rauðum
bjarma sló á andlit þeirra, ■—
Glory áttaði sig og sá að hverju
fór. — Hún rak upp skelfingar
óp og reyndi að slíta sig af
kerlingunni. — En það tókst
ekki. Móðir Davanney hékk í
henni með djöfullegu afli.
„Nú ertu búin að því“,
skrækti hún hásri, hrjúfri
röddu. „Nú ertu búin að því“.
Ég kemst ekkert héðan far_
lama eins og ég er. — Ec_ þú
skalt þá ekki komast heldur . . .
Ég skal þó alltaf vinna á þér
líka .... Ég var viðstödd kpmu
þína í heiminn og ég skal þá
líka vera vitni að, þegar þú
kveður hann
Kerlingin kreistí hana
krampakenndum dauðateygj-
um og Glory barðist um af öil
um kröftum til þess að losna. ’
Eldurinn var kominn í klæðn-
inguna, skraufþurra og graut-
fúna, og breiddist örhratt út.
— Logarnir teygðu sig yfir
gólfið, og náðu til dyranna
á augabragði. — Það snarkaði
í viðnum. — Herbergið fyiltist
af reyk.
Barátta hinna tveggja dauða
dæmdu kvenmanna hélt áfram,
þögul og ofsafengin. — Andlit
þeirra nær snertust, þær
hvesstu augun hvor á aðri. —
Það logblæddi úr höndum
Glory undan löngum og hvöss_
um nöglum kerlingarinnar. —•
En þær voru fastar. — Glory
reyndi að ná til þess að Idóra
hanaáandlitið. — Hugsun henn
ar öll snerist um að losna við
hana. Hún beygði sig fram og
beit hana á kaf í kinnina. —
Hún fann tennurnar sökkva í
feitt holdið, heyrði sargandi
kvalarkorrið í hálsi hennar. — -
En kerlingin sleppti ekki tak-
inu og logþrnir þrengdu sér
nær og nær.
Rámman reykinn lagði að vit
um Glory og 'henni varð erfitt
um andardráttinn. Hún gat
ekki lengur andað með nefinu
einu og varð að hætta að bíta.
•—■ Hún sá blóðtauma streyma
niður kinnar kerlingarinnar og
ofan á hálsinn. — Auku henn-
ar fengu fölan gljáa. — Tökin
linuðust um leið og reykinn
lagði ofan í lungun og fluttu
þangað ekki lengur nægilega
næringu. — Glory braust um
fanst, reif sig lausa og hrökk
til baka. — Hún rakst á borð-
ið.
Sigurgeir Gísiason s,.
Framhald af 5. síðu.
hans, dvöldu þau bæði frá
miðju síðasta ári, allt til þess
að þau fyrir skömmu fóru í
sjúkrahús, á heimili fósturdóit
urinnar, sem reyndist fósturfor
eldrum sínum frábær að fórn-
fýsi,
Á kveðjustundu rifjast upp
atburðir liðinna ára. Ég minn
ist með ánægju og þakklæti
kynna minna af Sigurgeiri Gísla
syni og vináttu þeirra, sem á-
valt var milli heimila þeirra
hjóna og foreldra minna.
Blessuð sé minning Sigur-
geirs Gíslasonar.
Adolf Björnsson.
11111111»
Nýkominn
Plastvír 1,5 mm. á aðeins
0,81 kr. m.
Höfum einnig flestar aðr-
ar stærðir af vír.
Sendum gegn póstkröfu.
Véla- og raftækjaverzlunin
Tryggvag. 23. Sími 81279.
l!!!11!!!!!!!IH!!il!!i!!tlíl!!iiIji
Smurt brauð.
Snfttur.
Til í búðinni allan daginn,
Komið og veljið eða símið.
Sfld & Fiskur.
Ora-viðtíerðír.
Fljót og góð afgreiðsla.
GUÐL. GÍSLASON,
Laugavegi 63,
simi 81218.
Smurt brauð
otí sníttur.
Nestispakkar.
Ódýrast og bezt. Vin-
samlegast pantið meS
fyrirvara.
MATBARINN
Lækjargötu 6.
Sími 80340.
Köld borð o£
heitur veizlu»
matur.
Síld & Flskur.
Minnínáarso.iöld
ivalarheimilis aldraðra sjó-
manna fást á eftirtöldum i
stöðum í Reykjavík: Skrif-:
stofu sjómannadagsráðs, ;
Grófin 1 (gengið inn frá ■
Tryggvagötu) sími 80275,:
skrifstofu Sjómannafí'lag* ■
Reykjavíkur, Hverfisgötu ■
8—10, Veiðarfæraverzlunin:
Verðandi, Mjólkurféíagshús-:
inu, Guðmundur Andrésson-
gullsmiður, Laugavegi 50, j
Verzluninni Laugateigur,:
Laugateigi 24, tóbaksverzlaaj,,
inni Boston, Laugaveg 8,«
og Nesbúðinni, Nesvegi 39.:
f Hafnarfirði hjá V. Long.;
Nýia sendí- :
bílastööin h.T. !
hefur afgreiðslu í Bæjar-:
bílastöð-inni í Aðalstræti:
16. — Sími 1395.
Minnln&arsDÍöId :
Barnaspítalasjóðs Hringsins:
eru afgreidd í Hánnyrða-;
verzl. Refill, Aðaístræti 12 \
(áður verzl. Aug. Svend-:
sen), í 'Verzluninni Victor, ■
LaUgavegi 33, Holts-Apó-;
teki, Langhöltsvegi 84,:
Verzí. Álfahrekku við Suð-;
urlandsbraut, og Þorsteins-;
búð, Snorrabraut 61.
Hús og íbúðir
af ýmsum stærðum <•
bænum, útverfum bæj- i
arins og fyrir utan bæ-:
inn til sölu. — Hofum;
einnig til sölu jarðir,:
vélbáta, bifreiðir ag>’
verðbréf. ■
Nýja fasteignasalan.
Bankastræti 7.
Sími 1518 og kl. 7,30— ]
8,30 e. h. 81546. :
AB « inn á ■
m
m
m
hvert heimili! :
■
■
■
m
iiiiimmuiiii b*b <
6 — Alþýðublaðið
tiiiiiiiuiiiiiiiiniiiiiiriiiiiiiiRM)