Alþýðublaðið - 03.03.1953, Qupperneq 5

f*riðjudaginn 3. marz 1953.
ALÞÝBUBLAÐEÐ
5
*—,——™—«
----*
í
Hugleiðingar við
sunnudagsrakstuf
s
;em reyndir e
að frúmennsku o§ esnfægni
Á SUNNUDÖGUM leyfir
snaður sér að dunda lengur við
að raka sig en endranær. Kem
ur þá löngum fyrir mig, að ég
tek að þenk-ja um þau efni, sem
efst eru á baugi. Sérstaklega
vill þá hugurinn hvarfla til
beirra mála, sem dagblöðin
iiafa helzt rætt um síðustu
vikuna. — Maður skyldi nú
ætla, að það væri ekki svo
lítið, sem fjögur dagblöð, —
þau, er ég sé að staðaldri, —
ræddu og kryfðu til mergjar á
Sieiili viku. Sannleikurinn er
þó sá, að eftirtekjan er að öll
um jafnaði haria lítil, mér
liggur við að segja furðuiega
rýr.
Á RÉTTRI LEIÐ.
Samt vil ég hiklaust segja
foað, að mér finnst Alþýðublað.
ið megi þar vel við una. Ekki j
svo að skilja þó, að ég hafi
ekki oft gert til þess miklar
kröfur. Maður væntir jafnan
snikils af þeim, sem miklar von
ir eru við bundnar. Og eflaust
istendur líka enn margt til bóta
í sambandi við blaðið. En það
er að færast nær fólkinu með
liverjum deginum, sem líður.
Sjáanlega skrifa nú í það marg
ir, sem ekki eru vanir að skrifa
í blöð dags daglega. Þann'tg á
það að vera. Alþýðublaðið á að
vera til fyrir fó’kið, vegna fólks
ins og handa íólkinu. Þá er það
á réttrl leið. — Og af lestri
fþess síðustu vikurnar virðist
mér, xið þessi sé raunin.
BEZTI VÍTNISBURÐURINN.
Auðvitað hefur súgað sterk-
Sega og mildð um Alþýðublaðið
í hinum blöðunum. Það er iíka
foezti v’ tnisburðurinn. Og mik-
íð skelfing mætti blaðið og Al-
þýðuflokkurinn þakka fyrir, ef
hann Sigurður í Vigur skrifaði
pem oftast leiðara eins og þann,
sem hanu skrifaði í Morgunblao
£ð á dögunum. Það er verst
hvað A.lþýðublaðið er fátækt af
veraldiegum auði um þessar
mundir, annars myndi stóriega
toorga sig fyrir það að mylgra
Öðru hverju fáeinum krónum
I manninn, ef hann vildx þá
gkrifa sem oftast álíka pistia.
Það er meira að segja komið
svo, að ég er farinn að opna
Morgunb.'aðið með talsverðum
epenningi á morgnana til þess
að gá að því, hvort hann Sig-
urður hafi nú ekki fengið eitt
kastið. Þó er Morgunblaðið
sannarlega saklaust af því alla
jafna að vera spennandi blað.
— Og Sigurður hefur bara feng
ið alltíð köst upp á síðkastið.
Og skammir hans eru mesta
gersemi. •Vonandi heldur hann
áfram að fá köstxn, þó að Al-
þýðublaðið geti enga aura borg
að honum fyrir Köstin hans
eru nefnilega eins konar átta-
viti, sem segir til um það,
hvort stefna Alþýðublacsi ns er
rétt og klár eða ekki. Geðofsi
mannsins stendur 1 beinu sara
bandi við sársauka íbaldsins.
Gjósi- Sigurður, hefur verið
komið við sjálfa kviku íhalds
ins. Og það er einmitt eitt aðal
hlutverk Alþýðublaðsins.
ÚTLENDUR ÁRÓÐUR.
Annars er það furðúlegt, hve
stærstu blöðin (þ. e. Morgun-
blaðið og Þjóðviljinn) eyða dag
lega geysimiklu rúmi í alls kon
ar útlendan áróður. Mér kom
það til hugar í byrjun síðustu
viku að telja alla þá dálka í
þessum blöðum, sem ýmist
flytja beinan útlendan áróður,
erlend stjórnmál og skoðanir.
eða fregnir, sem litaðar eru af
hálfbundnum eða mýldum
fréttastofr.unum og blöðum er
lendis Þeíía bergmál var furðu
sterkt Og ég gafst bráðlega
upp við að telja daika af þessu
tæi, því að tala þeirra var
legíó. — Það er furðulegt,
hva'5 þessam blöðiun virðisit
þuri’a við hggja að hóa lands-
lýðnum í ákveðna dilka eftir
útiendum skoðunum og álits-
geroum. Það liggur við, að mað
ur íreistist til að halda, að þeir,
sem húsum ráða hjá þessum
blöðum, a.tli þá og þegar að
taka rögg á sig og grípa stjórn
völinn á veraldarfleyinu. Það
er engu likara en þeir séu jafn
sannfærðir og sumv; minni spá
mannanna um það, að heims-
byggðin eigi að frelsást hér á
Próni. Að sjálfsögðu er vel
hægt að virða þessum háu herr
um þessa vonarhugsun til vork
unnar. Og þótt almennxngur
hér á landi myndi sjálfsagt
ekki harma það, þó að mennirn
ir freistuðu þess að fara og
reyna að taka við stjórnínni,
er mikið vatamái, að gleðin yf
ir komu þeirra á stjórnpaliinn
hjá herraþióðunum yrði í réttu
hlutfalli við þar.n yfirmáta á-
GILDUR Á VELLI og senni-
lega gildur í lund, eða a. m. k.
ráðríkur í, meira lagi, hjýtur
hann að vera „Bjálfstæðisverka
huga og kokhreysd, sem þeir maðxxrinn“, sem sópar sjálfum
sýna í þessum .eíiium á sinni ráðherranum úr hans fasta
exgin stóheliu. — Eða hafa sessi á 2. síðu Moggans.
menn í alvöm leitt hug að því, i Enda liggur ekki lítið við,
bvílíkum gevsifjármuhum, tirna Greinarhöfundur sér núna rétt
og rúmi þassi blöð eyða í að
einu sinni „Vestfjarðavaldið“
reyna að sannfæra landslýðinn eins og ógnun við ítök íhalds-
urn þetta eða hitt erienda sjón
armiðið, bæði sjónarmið þjóða
ins og þann eignarrétt, seip það j
vill hafa yfir atkvæðum og
heilda og einstakra stjórnmála skoðunum okkar verkamann-
rnanna? Rett eins og líf þeirra
anna.
Hefur hann nú búið til nýj-
., . , an flokk, Hannibalistana, sem
fimmtiu þusuna sahr her norð v , , ,
„ , hann svo kallar og finnst hon-
liggi við. Maður skvldi þó
ætla, að þessar hundrað og
Ur /rá, Seti . nokkurn veginn um höfuð allinn
gert ser grem fyrir hlut sm
um í heimspólitíkinni
minna væri að £ert.
þótt
SKILUR SINN VITJUN-
ARTÍMA.
á þeim, að
þeir séu ekki líklegir til þess
að heita íhaldinu fullum grið-
um eða fulltingi til hvers sem
vera skal.
Rétt er þetta ályktað. Þeim
fjölgar daglega, sem gera sér
mennsku, einlæg-ni og áhuga.
Ef slíkir menn telja sig Sjáli'-
stæðismenn. þá kjósum við þá-
— ekki vegna þess — heldxir
þrátt fyrir það.
Þessi stéttarbróðir minn, sem
rekur sjálfan ráðherrann úr
rúmi, talar í öðru. hverju oröi
um Hannibalistana, sem öH
mæða og bölvun stafi af. Ekld
ætla ég að ræða margt. um þá
hér. Trúað gæti ég því sa-mí,
að önnur vopn þurfi á þá erx
róginn og níðið. Mig eins. og
minnir, að þau vopn hafi verið
reynd áður. og hætt við, að bit-
ið sé eitthvað farið að sljóvg-
ast. Verkamaðxtr.
Alþýðublaðið getur látið bin æ betur grein fyrir því, að yf-
um blöðunum eftir að stritast irráð íhaldsflokkanna yfir öllu
við að stjórna öllum heiminum. | efnahagskerfi þjóðarinnar og
Það hefur öðru hlutverki a-5 atvinnulífinu, horfa til Ósigurs
gegna, sem nær liggur. Og það og niðurdreps fjTÍr farsæld og
er sífellt betur og betur að, frelsi þjóðarinnar. Þeim verka
skilja sinn vitjunartíma. Aðal-
efni þess snýst um mál fólksins.
Alþýða þessa lands hefur alltaf
mönnum f jölgar líka. með hverj
um degi, sem skilja það, að
' skoðun þeirra á þjóðmálum,
þurft á slíku málgagni að viðhorf þeirra til fLokka og for-
halda. Og hún þarf ekki sízt (ingja, sannfæring þeirra og at-
á því að halda nú. Þess vegna kvæði á að vera þeirra eigin
getur Alþýðublaðið látið „stóru eign. En hvorki undirstöðu-
blöðunum“ eftir hinn erlenda , steinar í neina andlega Morg-
áróður os stjórnina á heims- unblaðshöll eða innstæðukú-
málunum. Inpanlandsmálin . gildi handa ko-mmúnistum til
skipta mestu máli fyrir alþýðu að dá sér út á styrk frá
þessa lands. Sem betur fer er Moskvu.
það svo enp þá. Þar þarf að j Greinarhöfundur þarf ekki
standa á verði, þar þarf að j að hugga sig við 'pað, að þó að
benda á veilur í viðbrögðum nú við vinnum erfiðisvinnu, séum
verandi ráðamanna út á við og við svo heimskir, að við sjáum
■í,-' 1--U___S -- '+4- _ _ ... . _ _
inn á við, þar þarf að efla mátt
fólksins og styrkja samtök þess.
Og Alþýðublaðið ge.'r það
bezt með því að færast nær og
nær fólkinu og gera sér grein
fyrir með fólkinu og fyrir fólk
ið, hvað er áróður og hvað sann
leikur. Þar liggur lífið við.
Grímur.
ekki hvert ráðsmennska íhalds
ins er að leiða þjóðina. Eins er
honum óhætt að trúa því, að
við verkamenn ætlum að ráða
því sjálfir hverja við kjósum
til trúnaðarstarfa í félögu-m
okkar og hagsmunasamtökum.
Við ætlum að kjósa þá félaga,
sem við höfum reynt að trú-
Fóxfra gengsí fyrir
skemmfunum
AÐALFUNDUR stéttarfé-
lagsins ,,Póstru“ var haldinn
þann 19. fyrra mánaðar. Voxru,
auk venjulegra aðalfundar-
starfa, mörg mál rædd, er
varða hag stéttarinnar og fé-
lagsins.' Meðal annars var sam-
þykkt, að félagið annaðist
vinnumiðlun innan stéttarinn-
ar, og þeim tilmælum sérstai'-
lega beint til þeirra, sem ann-
ast rekstur barnaheimila úti á
landi, að athuga þetta, áður em
þeir ráða forstöðukonur.
Þá var ákveðið, að félagið-
efndi til skemmtana fyrlr
yngri börn—í vetur, eins og að’
undanförnu, en bær skemmt-
anir hafa notið mikilla vin-
sælda. Fráfarandi formaður,
Elín Torfadóttir, baðst undan
endurkosningu, og var Lára.
Gunnarsdóttir kosin formaðut*
félagsins, Elinborg Stefáns-
dóttir ritari og gjaldkeri S.iöxn
Sóphoníusardóttir. Var ritar-
anum falio að annast vinnu-
miðlunina, og verða all-ar upp-
lýsingar þar að lútándi veittax*
í síma 9721 alla virka daga f-rá
kl. 1—6 síðd. í félaginu eru mt
um 40 stúlkur.
; Hr. ritstjóri
I MIG langar til, þó að lítill
githöfundur sé, að láta ánægju
Sniína í ljós yfir þeir-ri tillögu,
pem fram hefur komið í blaði
^'ðar nýlega um að sameina
foinar mörgu og máttlitlu banka
inefnur í eina á okkar mæli-
kvarða öfluga stofnun. Fengju
fpá hinir pólitísku skömmtun-
Hrstjórar sixmarfrí og mun
smörgum finnast mál til komið.
Menn eru að verða þreyttir á
því að hvert einasta málefni,
Jhver stofnun og fyrirtæki, sé
íaðeins til fyrir flokkana. En
engin stoínun eða starfsemi
geji þróast til hagsbóta fyrir
þjóðina sem heild, heldur eigi
það allt að vera háð skækla-
togí flokkanna og réttmætt
herfang þess flokksins, sem ó-
fyrirleitnastur er og mestxxm
bolabrögðum og hlutdrægni
getur beitt.
Einkum var bað þó yðar
þarfa ábending um möguleik-
ana, sem við þetta skapast til
þess að koma upp bankaútibú-
um úti um landið, sem vakti
athygli mína. Með því móti og
því móti einu er einhver mögu
lei-ki á að fjármagnið dreifist út
til byggða landsins og gæti þar
orðið lyftistöng margvíslegra
framfara. Yrði þetta ekki sízt
til þess að tryggja, að eitthvert
jafnvægi héldist milli Reykja-
víku-r og annarra landshluta.
Gæti það líka sparað eitthvað
af öllum þeim ferðum, sem
(Frh. á 7. síðu.)
MJÖLNIR, málgagn komm-
únista á Siglufirði, barst Al-
þýðublaðinu í fyrrad. Þar voru
tvær greinar um kosningu
þriggja manna í síldarútvegs-
nefnd, en sú koismng fór fram
á alþingi rétt fyrir þinglok.
Sá sannlei-ksneisti finnst í
þessum tveimur greinum, að
Alþýðuflokkurinn hafði ekki
afl atkvæða á þingi til að fá
fulltrúa kosinn í nefndina. Vit
að var og, að stjórnarflokkarn-
ir ætluðu að hafa sameiginleg-
an lista til að tryggja sér alla
þi'já mennina í nefndina. Voru
þeir þannig -ráðnir í að fella
Ex-lend Þorsteinsson út úr
nefndinni til að hola eigin
flokksmönnum miklu síður
hæfum í Síldarútvegsnefnd.
Það var því ákveðið á þing-
flokksfundi rétt áður en kosn-
ing átti að fara fram, að þing-
menn Aiþýðuflokksins létu
þessa kosningu afskiptalausa
og skiluðu auðu. Þegar í þing-
sal korn og kosning var hafin,
lögðu kommúnistar fram lista
með nafni KriStjáns Sigurðs-
sonar verkstjóra á Sigiufirði,
en hann er alþýðuflokksmað-
ur. Nú er það ekki vel gott,
að láta andstæðingana komast
upp á það lagið að ákveða
menn í trúnaðarstöður, en und
ir öllum kringumstæðum var
það sjálfsagt í þessu tilfelli, að
kommúnistar hefðu tilkynnt
alþýðuflokknum, að þeir vildu
hjálpa til að koma Kristjáni
Sigurðssyni í nefndina. En það
gerðu þeir ekki. Áformi sínu
héldu þeir vandlega leyndu,
sem hverju öði’u hrekkja-
bragði. til þess að tryggja, að
atkvæði þeirra yrðu aðeins
áróðursvopn, en kæmu ekki að
gagni. Nú er það einnig upp-
lýst, að Brynjólfur Bjarna«son
kaus ekki þann lista, sem
flokkur hans bauð fi-am. Það
er eitt dæmið um heilindin.
Nú segiast allir þingmenn Al-
þýðuflokksins hafa skilað auð-
um seðlum, eins og ákveðið
var, bó að kommúnistar beri
bað blákalt fram, að Gylfi Þ.
Gíslason og Stefán Jóhann
Stefánsíson hafi báðir kosið
stiórnai’listann. Er ekki hitt
sönnu nær, að tveir kommún-
istar hafi varið atkvæðum sín-
um á þann veg. til þess að vera
vissir um. að Kristján yrði
ekki kosinn?
í þessa áttina bendir eftir-
farandi klausa í Mjölni;
„Fyri-r kosninguna buðxj
sósíalistar Alþýðuflokksmönn-
um að kjósa með þeim mann í
nefndina, en settu fyrir því
tx'ö skilyrði, anna'ð, aS maður-
inn væri í verkalýðsfélagi ©g
hitþ að hann væri bxisettxxr
Siglfirðingur, t. d. Kri'stján á
Eyri, eða einhver annar, sem
uppfyllti þessi skiiyrði. Þeiia
þótti Stefáiri Jóhanni óaðgexigi
Iegt“.
Ekk er kunnugt xxm, að neitt
af því. sem þarna er fullyrt. sé
sannieikanum samkvæmt.
En þetta eiga kommúnistai’
að geta upplýst, ef þeir ha?a
sannleikann sín. megin.
Buðu þeir Alþýðuflokks-
mönnum að kjósa með þeim f
nefndina, aðeins m&ð þeim skFl
yrðum. að maðurinn væri f
vei'kalýðsfélagi og búsettu.r>
Siglfi-rðingur, t. d. Kristján
Sigurðsson eða einlxver annar?
Hver baxxð þetta? Og hverj-
um var boðið þetta?
Konii ekkert svar við þess-
um spurningum. verður að Hta
svo á, að allt séu þetta ósann-
indi, og geta menn þá fari'ð
nærri' um önnur atriði málsín^'