Tíminn - 08.08.1964, Síða 6

/
PTGEFANDI: SAAABAND UNGRA FRAMSOKNARMANNA
Ritstjóri' Elías Snæland Jónsson.
Stóraukin viðskipti Islendinga
við fasistastjórn Verwoerds!
UTFLUTNINGURINN HEFUR' SEX-
FALDAZT OG INNFLUTNINGURINN
ÞREFALDAZT Á AÐEINS EINU ÁRI
Furðuleg þróun hefur átt sér stað í utanrík-
isviðskiptum íslendinga við fasistastjórn Hen-
rik Verwoerds í Suður-Afríku. Samkvær t
Hagtíðindum Hagstofu íslands, hefur innflutn-
ingur íslendinga á vörum frá Suður-Afríku
þrefaldazt á tímabilinu jan. — maí 1964. Á
sama tíma hefur útflutningurinn rúmlega sex
faldazt! Þessi þróun er fslendingum til hinn-
ar mestu hneisu, og ættu þeir, sem yfir þess-
um viðskiptum ráða, að finna til smánarinnar,
og hætta þessum viðskiptum sínum þegar í
stað og leita heldur til annarra landa, sém
betur eiga skilið að viðskipti séu við þau höfð
Samkvæmt Hagtíðindum
Hagstofunnar var innflutn-
ingur íslendinga frá Suður-
Afríku á tímabilinu janúar-
maí 1964 1260 þúsund krón
ur, en á sama tíma í fyrra
VERWOERD: — íslenzkt íhald
eykur sífellt viðskipti sín við
þennan fangabúðarstjóra Suður-
Afríku.
„aðeins" 467 þúsund krón-
ur. Hefur innflutningurinn
því nærri þrefaldazt á þessu
eina ári.
Útflutningurinn slær þó
metið, því að í janúar-febr-
úar 1964 var flutt út til S-
Afríku fyrir 1517 þúsund,
en á sama tíma í fyrra fyrir
244 þúsund. Útflutningur
íslendinga til S-Afríku hef-
ur því rúmlega sexfaldazt!
Þótt ekki hafi náðst samstaða
allra ríkja um að setja Suðuir-
Afríku í algjört kaupbann
vegna stefnu sinnar í kynþátta
málum, þá hafa mörg nágranna
iönd okkar, m.a. hin Norður-
löndin, kerfisbundið dregið
mjög úr öllum viðskiptum sín
um við Verwoerd-stjórnina, og
hafa Verkamannaflokkarnir í
þcssum löndum, og þó eitnkum
æskulýðsfylkingar þeirra, haft
forustu í því máli ásamt Sam-
vinnuhreyfingunni.
En nú er auðsætt, að stefna
íslenzkra viðskiptamanna er
ekki sú sama og á hinum Norð
urlöndunum, og hafa þeir stór-
aukið viðskipti við Verwoerd og
fasista hans. Þetta er smánar-
blettur á íslenzku þjóðinni, og
bæri viðkomandi aðilum þegar
í stað að draga úr þessum við-
skiptum.
Núverandi viðskiptamálaráð-
herra kallar sig gjarnan jafnað
armann, og þótt almenningur
að sjálfsögðu brosi að slíkri
fullyrðingu, þá virðist hann
segja þetta í fullri alvöru. Það
væri því verkefiri fyrir við-
skiptamálaráðherra að iáta
draga úr inn- og útflutningi
íslcndinga til Suður-Afríku.
Þessi síauknu viðskipti við S-
Afríku leiða hugann ósjálfrátt
að Barry Goldwater forsetaefni
bandairískra republikana. Sem
kunnugt er lýsti sá öfgamaður
því yfir, að mamnréttindalögin
sem bandaríska þingið sam-
þykkti fyrir skömmu, væru
Hramhair ‘ is -ihu
JunHiincMKDi/nu i auour-MrriKu: — Dyggmgarnar eru srorar og ragrar, enaa eingongu ætlaðar
hvítu fólki. Hvíta fólkið í Suöur-Afríku lifir við ein beztu lífskjör, sem vitað er um, en allir aðrir
þjóðflokkar lifa í stóru fangelsi.
Islendingar: - Verkefnin biða!
VEITUM þróunar-
ríkjum hjálp
OFT ÁÐUR hefur hér í Vettvangi Æskunnar verlð bent á þá uggvænlegu
þróun, sem átt hefur sér stað síðustu árin, og á sér enn stað í sífellt rík-
ari mæli í heiminum, að bilið milli hinna ríku þjóða í norðri og hinna
fátæku þjóða í suðri breikkar stöðugt. Lifskjörin í hinum vanþróuðu
löndum Asíu, Afríku og Suður-Ameríku fara sífellt versnandi miðað við
iífskjör þróaðra landa, og hlutur vanþróaðra landa í heimsviðskiptunum
og heimsframleiðslunni minnkar einnig hlutfallslega. Segja sérfræðlngar
á þessu sviði, bæði hagfræðingar og stjórnmálamenn, að þessl þróun sé
stórhættuleg fyrir framfíð heimsins.
Orsakir þessarar þróunar eru margar. Vanþróuð ríki vantar
fjármagn tli þess að koma fótum undlr framleiðslu sína og iðnvæða
lönd sín í stað þess að flytja út hráefnin óunnin. Þau vantar einnig
sérfræðilega aðstoð; verkfræðinga, tæknifræðinga, landbúnaðarsérfræð-
inga og marga aðra sérmenntaða menn. Og þau vantar kennara og
lækna og fjármagn til þess að byggja skóla og sjúkrahús.
íslendingar eru fámenn þjóð, og geta því ekki veftt vanþróuðum rikj-
um hjálp á vlð stærri þjóðir. En það er þó ýmislegt, sem vlð getum
gert tll hjálpar, sem við ættum að gera sem allra fyrst. Má m. a. benda
á í því sambandi:
• að viS ættum að fara
að dæmi margra annarra
þjóða og veita vanþróuðum
löndum aðstoð sem nemur
a.m.k. 1% af þjóðartekjum
vorum, en samþykkt í þeim
anda var einmitt samþykkt
á Viðskipta- og þróunar-
málaráðstefnunnar þjóð-
anna í Geneve.
• að við apttum að stofna
íslenzka friðarsveit, sem
færi til starfa í einhverju
hinna mörgu vanþróuðu
landa Við íslendjngar höf-
um á að skipa mörgum vel
menntuðum konum og körl
um í hinum ýmsu greinum
atvinnulífsins, sem með
glöðu geði tækju að sér
þetta hlutverk, .
• að við ættum að beina
viðskiptum okkar við van
þróuð lönd tjl þeirra ríkja,
sem helzt eiga það skilið
og mest not kunna að hafa
af slíkum viðskiptum. T.d.
Framhald á 15. síðu.
Sultur — velþekkt orS í vanþróuS-
um ríkjum.
6
T í M I N N, laugardaginn 8. ágúst 1964