Alþýðublaðið - 22.05.1953, Qupperneq 4

4
ALÞYÐUBLACfÐ
Föstudaginn 22. maí 1953
Útgefandí. Alþýðuflokkurinn. Eitstjóri og ábyrgöarmaítar:
Haimlbai Valdimarsson. Meðritstjóri: Helgi Sæammdssoa.
Fréttavtjóri: Sigvaldi Hjáimarsson. Blaðamenn: Loítxir Guð-
mundsson og PáE Beck. Auglýsingastjóri: Emma MöEer.
Ritstjómarsímar: 4901 og 4902. Auglýsingasími: 4906. A£-
gMáSslusimi; 4900. Albýðuprentsmið j an, Hverfisgötu 8.
Áskiiftarverð kr. 15,00 á mán. í lausasölu kr. 1,00
Klögumálin ganga á víxl.
ÞAÐ hefur verið mikíl olíu-
forák á blöðunum undanfarna
daga. Mikið ef lesendumir hafa
ekki fengið svarta Metti á fing
urna af að snerta hau. Stórar
fyrirsagnir í Morgunhlaðinu og
stórar fyrirsagnir líka í Þjóð-
viljanum. í báðuni þessum
blöðum er Samband íslenzkra
samvinnufélaga sakað um að
bafa ÆTI.AD að bafa 700 000
krónur af sjómönmim í sam-
bandi við leigu á olíuflutninga-
skipi, er flutti 11 500 tonn af
brennsluolíu til Olínfélagsins
b.f.
Það er svo að sjá, að Þjóð-
viljinn og Morgunblaðið hafi
mjög samæft hemaðaraðgerðir
sínar í þessu máli, þvi að í báð-
um blöðunum mæta Jesandan-
um sömu ásakanirnar og sömu
svívirðingarnar í garð Sam-
bandsins og Olíufélagsins.
Eitt af því, sem Moggi og
Þjóðviljinn em sammála og
samtaka um að ljúga í kór er
það, að Alþýðubfaðið dragi
taum Sambandsins og Olíufé-
lagsins í þessu máli.
..Alþýðublaðið heldur enn
Mífiskildi yfir OJíufélaginu
b.f.“ segir Þjóðviljinn. Og
Morgunblaðið segir, að Vií-
hjálmur Þór hafi keypt krata-
flokkinn með húð og hári.
Og hvert er nú tilefnið?
Hvað befur Alþýðublaðið gert
af sér í þessu olíumáli?
Það eitt að birta orðrétta
fréttatilkynningu frá Sam-
bandi íslenzkra samvinnufé-
laga, nákvæmlega með sama
hæííi og blöðin íaka daglega
fréttatilkynningar frá hinum
og þessurn fyrirtækjum.
í þessu tilfelli lé,t þó Alþýðu-
blaðið svohljóðandi athuga-
semd fylgja fréttatilkynning-
unni:
„Ofanritnð fréítatilkynn-
ing frá SÍS stendur óefað í
sambandi við spurningar
þær, sem Morgunbiaðið setti
fram í gær um olíumál Er
ýmsum spurningam Morgun
blaðsins svarað Iiér að fram-
an, en áð öðru Teyti er AI-
þýðublaðinu ekki kunnugt
um þetta mál.
Ef það er rétt, að fjárhags-
■ráð hafi málið til rannsókn-
ar, aafti fljótlcgaa að me.ga
vænta hluílausrar skýrslu
um meginatriði múlsins, og
mun Alþýðublaðið gera sér
far um að flytja lesenduin
símim áreiðanlegar urrtlýs-
insrar um bað eftir hendiimi.“
Þegar Albýðubíaðið hafði
þetta mælt, að það vildi bíða
hlutlausrar skýrslu um mál,
sem það hafði ekki násiari vit-
neskju iim, setti Þjóðviljsrm
unn þann þióðfræga afglapa-
svín, sem fer honum svo undur
vel og snurði: „Er hægt að
vera seldari?“
Og ætli cngum detti eínmitt
það í hug, hegar lesnir eru dag-
legir kínaþætfir og lússapistlar
Þjóðviljans. — Jú, það er áreiS
anlegt, að þeir þrautpíndu
Þjóðviljalesendur vita fjarska
vel að það er hægí að vera
MIKLU SELDARI.
Alþýðublaðið skal fúslega
játa, að það veit ennþá fjarska
lííið um þetta mál út yfir það,
sem segir í skýrslu sambands-
ins og komið hefur fram í skrif
um blaðanna.
En það skal játað, að sá æðis
gengni ofsi, sem eínkennir skrif
Þjóðviljans og Morgunblaðsins
um þetta mál, ber vissulega
ekki á sér aðalsmerki sannleik
ans. Auk þess er hlutvendni og
heiðarleiki MorgunMaðsms
ekki hafið yfir alla tortryggni,
og sízí af öllu, þegar um er að
ræða ádeilur á samvinnusani-
tökin í landinu.
Menn verða því að afsaka
þótt Alþýðublaðið vilji heldur
doka við eftir hlutlausri skýrslu
heldur en að slást í förina með
Þjóðviljanum og Morgunblað-
inu, sem sjaldan eru á sama
máli, nema þegar sizt skyldi.
Samband íslenzkra samvinnu
félaga segist hafa náð samning
um um að flytja þessar ran-
ræddu 11 560 smálestir af olíu
tií landsins fyrir 694 425 krón-
um lægra flutningsgjald en hin
olíufélögin. Enn fremur segir
sambandið, að undir eins og
endanlegt uppgjör hafi legið
fyrir, hafi þessi upphæð verið
færð til Olíufélagsins.
Þriðja meginatriðið í upplýs-
ingum SÍS er það, að OHufélag-
| ið hafi þcgar gefið 52 viðskípía
mönnum sínum, aðallega tog-
urum og verksmiðjum og öðr-
um iðnfyrirtækjum, sem keypt
hafi brennsluolíu af umrædd-
um farmi, 60 króna afsláfct á
tonn, og nemi sá afslátur sam-
íals, þearar öll olian sé seltl,
694 425 ltrónum.
Þessu neita Þjóðviljínn og
Morgunblaðið að vísu ekki, en
halda því hins vegar fram, að
1 endurgreiðslan hafi ekki farið
' frarn fvrr en fjárhagsráð hafi
i verið bvrjað að rannsaka mál-
ið. — Enn mólmælir sainhand-
ið o«r setiir:
SÍS fékk skilagreín um vipp-
gjör flutnimranna á olfufarmin
um 4. maí. Sama dag greiddi
framkvæmdastióri samhanás-
ins í New York áróðan allan
inn a reíkning hiá Naíional
Ciýy Bank. Þrcm dögum síðar,
7. maí, færði samhandið imo-
hæðina til Olíufélaa'sins. Ut-
reikninvum á afslættinum ti?
kaupenda olíunnar var lokið
15. maí o"’ hófust þá þegar
ffreiðshir afsláttarins.
Þannig seeir Samband ís-
lenzkra samvinmifélaira þessa
o1íusön'u. Og geta nú ekki heir.
sem <eliafsig hafá sannleíkann
sín meo'in. haft þá þolirsma:ði
að b»ða eftir skýrslu fiárhasrs-
ráðs? Sannlelkurinn ætti þó
ekki að hlauna á fjöll á meðan.
Kostirnir voru fáir og smáir:
FRAMBOÐSLISTI komm-
únista hefur verið lengi að
fæðast. Loksins í fyrradag
leit hann dagsins Ijós. Þá
sást á hverju hefur staðið.
Kommúnistar hafa verið í
stökustu vandræðum að
finna mann í sæ.ti Sigfúsar
heitins Sigurhjartarsonar.
Þó er bei’sýnilegt, að þeír
hafa leítað dyggilega. En
kostirnir hafa verið fáir og
smáir. Sá, sem fyrir vaiinu
varð, er Gunnar M. Magnúss,
sem virðist hafa ært sjálfart
sig með slcrifum í Þjóðvilj-
ann undanfarnar vikur.
HEFÐI VARLA KOMIZT
I HREPPSNEFND.
Gunnar M. Magnúss hafði
áður verið ákveðinn fram-
bjóðandi kommúnista í Vest
ur-ísafjarðarsýslu, en þar
leitaði hann eftir kjörfylgi
við aukakosningarnar í fyrra
sumar með ósköp litlum
árangri. Þó leit hann á sjálf-
an sig sem fulltrúa þjóðar-
innar og siðmenningarinnar,
og Þjóðviljinn kunni sér
efcki læti af hrifningu. En
kjósendurnir í hinu gamla
kjördæmi Jóns Sigurðssonar
voru ekki eins hrifnir. \t-
kvæðin, sem Gunnar fékk i
allri sýslunni, hefðu varia
nægt honum til aö komast
í hreppsnefnd fámennasta
sveitarfélagsins þar vestra.
MÁ VERA SAMA, IJVAK
HANN FELLUR.
Þennan mann hafa komm
únistar nú flutt pólitískum
sveitaflutningi úr Vestur-
ísafjarðarsýslu hingað til
Reykj avákur. Þjóðviljinn
skýrir frá því með yfirlæti,
að Gamnar M. Magnúss hafi
gefið ko-st á þessari tilfærslu
sinni. Þó væri. Honum . má
víst vera sama, hvar hann
fellur. Vinsælasti maður
kommúnista, Sigfús heitinn
Sigurhjartarson, komst ekki
á þing við síðustu kosningar
úr fjórða sæti framboðslist-
ans í Reykjavík. Síðan hef-
ur fylgið hrunið af flokkn-
um. Honum helzt ekki á
frambjóðendunum, hvað þá
kjósendunum. Gunnar M.
Magnúss hefði því alveg eins
getað verið kyrr í 'Vestur-
ísafjarðarsýslu eins og að
setjast í fjórða sætið á frarn
boöslistanum hér í höfuS-
staðnum.
ÆTTI AÐ ÆFA IIAND-
VÖRNINA.
. Gunnar M. Magnúss þótti
á sínum tíma lipur glímu-
maður. Iðkun þeirrar þjóð-
legu íþróttar kemur honum
vaí'alaust að gagni, þegar
hann gengur á glímupall
kosningabaráttunnar. En
hann ,ætti að leggja alla á-
herzlu á að æfa handvörn-
ina. Fyrir hann skiptir sem
sé öllu máli að meiðast ekki
í byltunni. Það er alltjent
skemrptilegra að geta gengið
keikur burt að lokinni við-
ureign, þó að bakiö hafi kom
ið við gólfið.
AÐKOMUFOLK.
Mikið ber á því nú eins og
áður, að Reykvikíngar leiti
kjörfylgis úti á landi. Komm
únistar eru síður en svo und
antekning í því efni. Eigi að
síður bregður svo við, að
þeir velja briá kjósendur ut-
an Reykjavíkur á framboðs-
'Tista sinn í höfuðstaðnum.
Osköp hefur mönnunum
gengið erfiðlega að bræða
saman listann.
Heijólfur.
S
s
S
s
s
s
s
V
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
Hver er maðurinn?
Ándrés Björnsson
Útbreiðið Alþýðublaðið

ANDRÉS BJÖRNSSON hef
ur lasið skáldsögu Guðmundar
Gíslasonar Hagalíns „Sturlu í
Vogum“ í útvarpið undanfama
mánuði. Sagan hefur hlotið al-
mennar vinsældir hlustenda,
enda stórbrotið og skemmtilegt
Skáldrit. Flutningur Andrésar
á og drjúgan þátt í vinsældum
hennar œm útvarpssögu. And-
rós Björnsison er löngu lands
fcunnur sem útvarpsmaður, og
mun mörgum leika hugur á að
vúta á 'honum nánari deili.
SKAGFIRZKRAR ÆTTAR.
Andrós fæddist að Krossa-
nesi í Seylúhreppi í Skagafirði
16. marz 1917, sorair Bjöms
Bjarnasonar bóndia þar og síð
ari fconu ihans, Stefamu Ólafs-
dóttur. Er Andrés hálfbróðir
Andrésar heitins Björnssonar
sfcóOdis, er lézt 1916, og Iheitinn
eftir honuan. Fimim ára gamall
fluttist Andrós ásamt foreldr
um. sínum að Hofi á Höfða-
strönd, en þar býr Sigurlína
systir hans, fcona Jóns bónda
Jónssonar, og ólst hann þar
upp. Andrés settist í Mennta-
gfcólann á Akureyri 1932
og lauk þaðan stúdentsprófi
1937, en hóf sama haust
nám í norrænudeild Eöáskóla
íslands með bófcmenntir sem
aðalnámsgrein. Vorið 1943 varð
hann cand. m,ag. í íslenzfcum,
fræðum, en barfði unnið ýmis
störf á hásfcólaárunum jafn-
framt náminu. Hann var kienn-
ari á Selfossi veturinn 1939,
starfaði við vikúblaðið Fálk-
ann 1940, kenndi við mennta-
skólann 1942 og vir aðstoðar-
maður við hásfcólabókasafn-
ið 1940—1941. Flest surnur
dvaldist Andrés heima á Hofi
og vann þar sem kaupamaður.
Sumarið 1943 sigldi hann
til Bretlands og starfaði
í upplýsingamálaráðuneytimi
brezfca við útvarp til íslands til
haustsims 1944. Þá fcom hann
aftur hingað (heim og réðist í
þjónustu riíkisútvarpsinis, en
starfsmaður þess heíur hann
verið síðan. Hann kenndi við
menntasfcólann 1944—1945 og
verzlunarskólann á skóláárinu,
sem nú er að líða.
SKÁLDSKAPUR OG
ÝMIS RITSTÖRF.
Andrési Björnsisyni kippir í
kynið um áhuga á sfcáldskap og
bókmenntum. Hann er víðles-
inn og fjölfróður, en hefur sér
í laigi yndi af Ijóðum. Sjálfur
hefur hann lagt nokkra stund
á Ijóðaigarð með ágætum
ánangri. Hafa birzt eftir hann
allmörg ikvæði í tímaritum allt
frá því að Andrés var í skóla.
Andrés hefur lagt mikla
stund á önnur ritstörf. Hann
hefur séð um útgáfn menning-
arsjóðs af úrvaMjóðuni Gríms
Thomsens og Stefáns Ólafsson-
ar og ritað ýtarlega formála um
ævi þeirra og skáldskap. Enn
fremur hefur hann þýtt trú-
íræðiritin „Rétt og rangt“ og
,,Guð og menn“ eftir brezka
rithöfundinn C. S. Lewis og
‘sikáldsöguna „Heimur í hnot-
sfcurn“ eftir ítalann Gíovanni
Guareschi. Loks hefur Andrés
þýtt leikritin „Refirnir“, eftir
amerísfcu sfcáldkonuna Lillian
Hellman, en Reumerthjónin
léfcu það hér fyrir nokfcrum' ár
um á vegum norræna félagsins,
og „Konu ofaiajkið“ eítir dansfcaj
rithöfundmn Itnud Sönderby,
en það var sýnt í þjóðleikhús-
inu, isvo og fjölmörg útvarps-
lelkrí t.
VINSÆLL UTVARPSMAÐUR
Andrés hefur getið sér ágæt-
an orðstír sem útvarpslesari.
Hann þýddi og las í útvarpdð
skáldsögurnar „Catalina“ eftir
brezfca rithöfundinn W. Som-
erset Maugham og „Stygge
Krumpen“ eftir dönsku skáld-
konuna Thit Jensen. Kunnast-
ur mun hann ’bó fyrir Ijóðalest
ur isinn. Fer löngura saman hjá
Andrési smekklegt val Ijóða og
ágæt túlkun þeirra. Hann er
frjiálslyndur í sfcoöunum um
bófcmienntir, en þó vandlátur
og kröfuharður. Andrés hefur
frá æsfcuiárum lesið og dáð
kvæði göimlu meistaranna, en
I fylgist einnig vel með ungu
| skáldunum og tilraunum þeirra.
Andrés er fcvæntur Margréiti
i Vilhjálmsdóttur frá Kirkju-
vogi í Höfmma. Þau eiga tvö
börn, dreng og stúiku.
vlnnulampar
' Nýkomnir vandaðir
$
S
s
s
s
s
S ‘
s
s
s
$
hentugir fyrir teikni-L
stofur. lækna, skólaC
o. fl. {
.í)ja t:\
Lækjargötu 10. — V
Laugaveg 63 §
Símar 6441 og 81066. V