Alþýðublaðið - 04.07.1953, Side 6

ALÞÝÐURLAÐIÐ
Laugardaginn 4. júlí 11153
25 ára
mw-
> v@nar í Sandgerti.
ELZTA félagsdeildin í Slysa
varn'afélagi íslands, slysavarna
deildin „Sigurvon“, Sandgerði,
heldur hátíðlegt 25 ára aftnæli
sitt n.k. sunnudag, 5. júlí. Eín
ir deildin þá til útiskammtun-
ar í Sandgerði ineð fjölbreyti-
legri dagskrá, ræðuhöldum,
skemmtiatriðum og sýningu á
notkun björgunartækja. Sér-
stök skemmtinefnd hefur séð
um allan undirbúning og er
formaður hennar Gísli Guð-
mundsson. Hátíðahöldin sjálf
fara fram undir berum himni
og heíur verið reistur mikill
skemmtipallur í þessu skyni.
Þá hefur verið reist þar á
staðnum stórt veitingatjald á-
samt mörgum tjö’dum öðrum
mínni. Hátíðahöldin hefjast kl.
2 með guðsbjónustu. sr. Guð-
mundur Guðmundsson prédik-
ar. Fulltrúar úr stjórn Slysa-
varnafélags fslands mæta við
hátíðahöldin og flytja kveðjur,
en aðalræðuna flytur sr. Jón
Thorarensen. Um kvöldið verð
ur dansað á palli ti! kl. 1 eftir
miðnætti.
Slys'avarnadeildin ..Siaur-
von“, sem nú heldur hátíðiegt
25 ára afmæli sitt, var stofnuð
25. júní 1928 fyrir forgöngu
Björns Hallgrímssonar verk-
stjóra, umboðsmanns Slysa-
varnafélagsins í Sandgerði, og
voru stofnendur hennar 77.
Fyrsta stjórn deildarinnar var
skipuð þessum mönnum: For-
maður Eivíkur Jónsson, smið-
ur í Sandgerði, ritari Asel
Jónsson, verzlunarmaður í
Sandgerði, og féhirðir Gísii
Guðmundsson, sjómaður í
Norðurkoti.
Slysavarnadeildin „Sigur-
Von“ í Sandgerði liefur yeriði
athafnasöm í biörgunármafum!
enda oft verið til hennar leitað
og oft þurft á aðstoð hennar að i
halda. Ðeildin fékk strax til •
umráða fyrsta biörgunarbát fé
lagsins, „Þorstein", og þegar j
hann var fluttur til Rvíkur,
fékk deildin nýjan bát minni,
ér látinn var bera nafn sr.
Qdds Gíslasonar, hins mikla
forustumanns í björgunarmál-
um á Suðurnesium. Þá fékk
deildin til afnota íyrstr b'nu-
bvssuna, sem Slysavarn' "élag-
ið eignaðist. os verðr - hún
re^nd á s’umudaginn ' 'amt
nviu.'-tn fluslínubvssu félags-1
}n«. Núve’-o.ndi •formaðn- á
björgunarbátnum or Gunnlaug
ur Einarsson, en formaður flug
1 ínusveitarinnar er Júlíus Ei-
ríksson. sonur fvrsta formanns
deildarinnar. Núverandi stjórn
deildarinnar er skinuð bes.sum
mönnum: Form. Björgvin Páls
son, g.ialdekri Ólafur Vilhiálms
son, ritari Björgvin Þorkels-
son. ~ ‘ ' ^
r . ■* /
^fr^mi'riYTmTrrr^T^riYrfrmmfrfrrr/r^irnTrr^iiYrrr/iYfm
£K ¥EilB¥

Það er nú svo. sagði Pride.'
Ég er nýlega orðinn. einn af
stuðningsmönnum Ben Harri-
sons í forsetakosningunum í
haust. Það er þegar búið að
leggja fram meira en fjórar
milljónir doliara í kosningabar
áttuna og ekki óverulegur
hluti þess fjár er frá mér.
Jæja, elskati, sagði Esther
hin blíðiegasta. Er þig nú far-
ið að muna um smámuni?
O, fjanainn hafi það, hvæsti
Pride.
Sú var tíðin, að þú þ.óttist
ætla að verða auðugasii maður
inn í Bandaríkjum Norður-
Ameríku, hélt hún áfram. Nú
skaltu líta ’í eigin barm. Ég ef
ast fasíisga um, að þú eigir svo
mikið sem eina rnilljón doiiara,
hversu vel sem þu leitar. Allir
gömlu keppinau’tarnir þínar
hafa fyrir löngu skotið þér ref
íyrir rass: Gould, Vanderbilt,
Carnegie .... '
Hættu þessu, kona — hvæsti
hann. Hversu mikið vanhagar
pig um af peningum Joe? Segðu um. í kvölcí ætlaði hún að vera
i>ara til. | voða lengi á fótum. Hún ætlaði
Gætirðu lánað mérema mill að hugsa um Lance. Það var
jón? Þú getur sjálfu.r ákveðið greinilegt, að hann áleit hann.
greiðsluskilmálana og vextina. ennþá mesía krakka, reglulegt
130. ÐAGUR:
Caprice horfði á hann ganga
frá húsinu. Hún hreyfði sig
ekki úr bókaherberginu. Hún
tók hverja bókina á eftir ann-
arri í hönd sér, blaðaði í henni
en. gat ekki lesið neitt.
Pabbi er reiður, hugsaði
hún. Og hvað svo sem það er,
sem mamma hefu.r fe'r.gið hann
til þess að gera, þá er það slænu
fyrir hann. Það veit ég. Líklega
hefur hún þröngvað honum til
þess. Hann getur ekki þolað að
hún geri grín að honurn.
Hún sat þarna langa lengi.
Fan'r hvernig kuldinn læsti
sig um herbergið smátt og
smátt. Það var komið langt
fram yfir venjulegan bátta-
tíma, en hún bjóst ekki við að
neinn myndi skipta sér af því,
heldur láta hana í friði. Svona
var að vera orðin sextán ára.
Allir létu hana sjálfráða aú
orðið. Nema í þau fáu skipti,
sem Esther mundi eftir henni,
var hún látin sjálfráð um
hversu lensi hún væri á fót-
Ég tel mig svo vissan um að
hagnasþ að mér sá óhætt að
undirgangast hvaða skilmála,
sem þér finnast sanr.gjarnir.
Ei'ns og þú vilt, karl minn. Þú
barn. Þao særði hana mjög.
Hún var alveg orðin fullorðin.
Hún vissi u.m stúlkur sem ekk
ert voru eldri, en voru þó gift-
ar og rneira að segja áttu
getur fengið tvær, ef þú vilt. j krakka. Og ein stúlkan í henra
Og ég ætla að vera með þér í ar bekk í skólanum . . .
þessum viðskiptum. Ég að láta j Hún kafroðnaði í einu vet-
þessa hunda, sem hún Esther (fangi. Það var ljótt af henni
nefndi, skjóta mér ref fyrir að vera að hugsa um svona. En
rass. Ekki aldeilis. Ég verð rík það var nú samt staðreynd, að
asti maðurinn í Bandaríkjun-. Louisa hafði verið rekin úr
Alþýðubtaðinu
u,m áður en langt líður.
Vonandi, þí>n vegna, botnaði
Esther, svo lágt, að hann varla
heyrði.
Pride stóð á fæíur.
Ég þarf að fara núna, sagði
hann. Ég vona að þið látið fara
vel hvort um annað. Esther.
Viltu biðja Malcolm að búa urn
jann í syðra svef'aherberginu.
Mér er illa við að hann fari að
berjast gegn storminum heim í
kvöld.
Joseph rétti frarn bendina.
Þakka þér fyrir, Pride_ sagði
hann.
Ekkert að þakka. Góða nótt.
skólaaum af einhverri óþekktri
ástæðu, og skólasystur hennar
hv,Isluðust á um að hún myndi
bráðurn eignast „föðurlausarí1
krakka.
HHusa sér — „Föðurlausan“
krakka. — Vitanlega gat það
fkki átt sér stao. Einhver
b.laut að vera faðir krakkans, '
hvort sem Louisa væri gift eða
skki. Einkennilegt, hvaða vand
ræðum sumt fólk alltaf var að
lenda í. Hú'.a ætlaði að vera var
kár. Hún yrði að vera mjög
varkár.
En Lance var svo fallegur.
En hann var alltof gamall,
\ $
jOpið alla dagaj
frá kl. 8,30 til U,3ð
sGildaskáíinn
mersn
I dag:
A L A R D I S -jafnvægisfimleikar.
Síðdegis- og kvöldsýningar.
PÍTT & POTT -skopleikarar.
ÐANS á palli.
HLJÓMSVEÍT Baídnr Krist-
jánssonar leikur við sýningarnar
og fyrir dansinum.
Garðurinn opinn frá klukkan 2. Veitingar.
Ferðir frá Búnaðarfélagshúsi.
Skemmtigarður Reykvíkinga.

hlyti honum að finnast. Þrjátíu
ára. — En hún myndi líka bráð
um verða tuttugu. Skyldi
Lance þá fin'.aast að Caprice
Dawson væri krakki? Ef hann
væri ekki orðinn kvær.tur þá.
Ég er ekkert barn, hugsaði
hún meizk í skapi. Hún fann
varla til fótanna fyrir kulda
skelfilegum kulda. Hú.a var í
þann veginn að ganga út, þegar
móðir hennar og Joseph Fair-
hill komu hljóðlega inn í her-
bergið.
Esther hljóðaði upp yfir sig.
Þú hérna inni, Caprice? Hvað
er að þér, barn, að þú skulir
ekki löngu komin í rúrnið?
Ég er að fara, mamrna, taut
aði Caprice.
Hú'.a staulaðist á fætu,r, hugs
andi: Manna vill fá mig út héð
an. Hún myndi ekki hafa kom
ið hingað inn, ef hún hefði vit-
að, að ég var hér. Það er þá
s’att, sem þjónustufólkið segir.
Alveg satt. Mamma og Joe fara
á bak við hann pabba, í hans
eigin húsi. — Rétt fyrir fram
a'n nefið á honum. — Veit hann
það ekki? Er hann alveg blind
ur? Ég sé þetta allt óg skiþ enda
þótt allir telja mig krakkaanga.
Og svo gera allir sér far um
að tala undir rós og á dulmáli,
þegar ég heyri til . . . Senni-
lega hefur pabbi ekki minnstu
hu.gmynd um, að mamma fari
á bak við hann. En hún gerir
það tiú sarnt. Cg ég hata hana
fyrir það. . . .
Hún stóð upp og gékk yfir
gólfið, fram hjá þeim, þegjandi
og án þess að segja nokkuð. Um
leið og hún gékk fram hjá
Joseph, rétti hann fram hend-
ina á móti henni.
Komdu og kysstu garala
mannin'n, Cappie, sagði hann.
Caprice leit við honum.
Nei, sagði hún kuldalega.
Tók þVí næst til fótanna
hljóp út urn dyrnar eins
fætur,toguðu. En hún fór ekki
upp tíl herbergis síns. í þess
stað fór hún út að stóra glugg
aoium, þíddi héluna af rúðunni
með hendinni, þrýsti því næst
andlitinu upp að glerinu og
skyggði fyrir ljósið innan úr
herberginu með annarri hend-
inni til þess að sjá betur út.
Hvað sé ég? — andvapaði
hún. Það er Lance. ■— Hún
beið ekki boðanna heldur
hljóp gegnum stóru forstofuna,
út um aðaldyrnar og niður í
garðinn fyrir framan húsið.
Hún sinnti því engu þótt snjór
inn þyrlaðist um hana alla.
Þarna stór hann, Lance McCar
thy, og starði upp í gluggana.
Hún læddist til hans og
snart gætilega við
hans.
Sæll, Lance, sagði hún. Ætl-
arðu ekki að koma inn? Gerðiv
það.
Hann hrök-k við. Hann hafði
ekki veitt því neina eftirtekt,
að til hans hefði sézt og því
síður að komið væri út á móti
honum. Ég . . ég . . byrjaði
hann og komst aldrei neitt
lengra. Það var 'aefnilega eng
inn hægðarleikur fyrir hann að
útskýra fyrir henni hvað gæti
rekið hann um hánótt í ekki
betra veðri en þetta. Ekki senni
legt að hún tryði því að hanTi
Dra«vfööer<5lr. -|
Fljót og góð afgreíf)g;«.:
GUÐL. GÍSLASON, \
Laugavegi 63,
síms 81218.
Smurt braíið
oé snittur.
. Nestisoakkar.
Ódýrast og bezt. Yiu- j
samlegast pantiS ϨSj
fyiirvara.
8SATBARINN
Lækjargötn 8«
Sími 8034«,
SiysavarHsf élags falatsda j
kaups flestir. Fást fejá j
slysavarnadeildum ttm j
land allt. I Rvík í faann-’S
i
yrðaverzluninni, Banba-
Btræti 9, Verzl. Gunnþór-
unnax Halldórsd. og skrif-
atofu félagsins, Grófin 1. i
Afgreidd 1 síma 4897. — {
Heitið á slysavarnafélsgiíi. j
Þa8 bregst ekM.
Ný.la sendl-
bíiastöðin tí.f.
1
3
hefur afgreiðslu i Bæjaa’-
bílastöðinni í Aðalítræti
16. Opið 7.50—22. Á
sunnudögum 10—18. — j‘
Sími 1395.
ogj;
og
« Barnaspítalasjóð* Hringsins s
; eru afgreidd í Hannyrð®-1
* verzi. Refill, ABalstræti 19 3
» (áður verzl. Aug. Svená-jj
l sen), í Verzlunmni Victor, S
jj Laugavegl 33, Holts-Apð- 5
» teki, Langholtsvegi 84, |
5 Verzl. Álíabrekku við SuS-|
* urlandsbraut, og Þorstetní-1
‘ búð, Snorrabraut 81. g
iHús og íbúðir
5 «
; 8f ýmsum atærBum i;
! bænum, útverfum bæj* *
S strins og fyrir utaa bta-!
; inn til sölu. — Höfuns:
» einnig tll sðla Jarðír,;
j vélbáta, bifreiðii |
; verðbréf. 1
« ;
» Nýja fastelgnaáffllaa, ■
« Bankastræti 7. ■
: Sími 1518 og kl. 7,30— l
\ 8,30 e. h. 81548. I
kæmi u.pp að kostala Prides
Dawson til þess eins að horfa
upp í gluggana. Enda var það
handlegg SVo, að í raun og veru ga-t hann
ekki gert' sér grein fyrir því
sjálfur, hvað hafði rekið hann
hingað. Hann vissi vartá sitt
rjúkatidi ráð. Hann vissi þó
þetta tvennt: Að hann þráði
Lilith af öllu hjarta en vissi
samtímis að hann elskaði hána
skki. Án þess að vita af hlýtur
undirvitund hans að hafa gef-
ið honum til kynna, að hánn
þyrfti á móteitri að halda, og
jafnframt að í því efni væri
ekki á betra völ heldur en ef
hann hefði ýfirskilvitlega feg-
urð Caprice Dawson fyrir aug-
unum.