Alþýðublaðið - 08.07.1953, Blaðsíða 5

ffiSvikudaginn 8. júlí 1953
ALÞÝÐUBLAÐiÐ
ísienzkra i
mrrná
:li úr ræðu Hans Hedfoffs á nýafstöðnu
fbkksþingi danskra jafnaðarmanna
SÉTT FYRIR KJÖRDAG
Mrust fréttir 'hingað til lands
af flokksþingi Alþýðuflokksins
ídanska. j
Var þar frá því skýrt. að
Hans Hedtoft hefði í mikilli
ræðu, er hann hélt á þinginu,
lýst yfir þeirri afstöðu flokks- ■
ins, að hann teldi ekki heppi-
3egt, að óbreyttu ástandi, að
samþykkja að amerískar flug- ,
hersveitir fengju bækistöðvar
í Danmörku á friðartímum.
í fréttinni var frá því skýrt,
a8 Hedtoft hefði vitnað til
sllæmrar reynslu af þessu á
íslandi, og einnig stutt þessa
neitun með sams konar afstöðu
norsku stjórnarinnar fyrir ári.
síðan gegn hersetu erlendra
flugsveita þar í landi.
Þessu slógu Þjóðviljinn og
Frjáls þjóð upp sem miklum
h \-alreka á sínar fjörur. og!
vildu hvort um sig halda því|
framj að , ummæli Hedtofts J
væru stu|úngur við sína
stefnu í þessum málum. Þ. e.
einangrunar- og hlutleysis-
stefnu með engum vörnum nú
þegar að óbreyttu ástandi.
, Til þess að sýna lesendum
Alþýðublaðsi ns hvílík fjar-
stæða það er að halda slíku
frarn, birtir biaðið nú í ís-
lenzkri þýðingu 'þann kafla í
ræðu Hedtöfts, sem um þetta
mól fjallaði.
Hans Hedtoft fórust orð á
þessa leið:
„Að því er viðkemur voru
eigin landi og þeim niðurstöð-
um, sem við teljum okkur geta
dregið af óstandinu, eins og
það liggur fyrir, þá v-il ég hér
fyrir æðsta dómi flokksins láta
í Ijós skoðun mína mjög skýrt.
Það er því nauðsynlegra sem
sem alls konar pólitískir lodd-
arar hafa lengi verið önnum
kafnir við að segia fyrir á-
kvarðanir okkar og ætla okkur
ábyrgðarlausar hvatir og allt
það, sem þess konar fólk
skemmtir sér við á umbrota-
tíimuxn..
BANMÖRK GETUR EKKI
STAÐIÐ EIN.
Það er, held ég, a’mennt við
urkennt nú orðið, aS Ðanmörk
getur ekki af eigin rammleik
Þessi mynd er af hinum nýja
heimsmethafa í hástökki, —
Walter Davies — en hann
stöklc 2,12, gamla xnetið átti
landi hans, Les Steers, og var
þ.að 2,11 m.
kom'S.upp vörmim, sem nætrja
til að standast árás stórveidis.
Sjálft líf dönsku þjóðaxinnar
er því undir komið .-kilningi og
aðstoð annarra þjóða. Við höf-
um bví fuilla ástæðu til að vera
þakkfátir fyrir þá góðv'ld, sem
okkur hefur verið sýnd innan
At1 antshaf sbandalagsin s, og
fyrir þá aðstoð, sem við höf-
um fengið. Sú samvirma, scm
hingað tií hefur ríkt miUi þjóð
anna í Atlantshafshandí !a;:inu
um hernaðaráætlanir, vcrður
auðvitað að lialáa áfrara í sam
ræmi við þær ákvarðani.-, sem
teknar hafa verið, þar íi! extt- ]
hvað það skeður, sem gefur
heimild til endurskoðunar á
þeim ákvörðunum.
Eitt þeirra hernaðarvanda-
mála í þessari samvinnu á síð-
asta ári, að því er viðkemur
okkur og Noregi, er spurning-
in um það, hvort til þess þyrfti
að koma, að flugsveitir banda-
manna1 skyldu fá fastar stöðv-
ar á dönsku og norsku landi á
friðartímum.
Áróður, sem blátt áfram er
heimskulegur og runninn frá
rótum kommúnista, hefur
reynt að læða inn þeirri skoð-
un, að tillagan um þetta sé af
því sprottin, að Bandaríkin
undirbúi hernám lands okkar.
Þennan áróður skortir allan
grundvöll. Á okkar tímum leift
urhernaðar er raunverulega
hægt að setja fram fyrir þvi
fjölda hernaðarlegra raka, að
það væri okkur sjálfum í hag
að hafa í landi okkar á friðar-
tímum staðsettar flugsveitir
bandamanna, sem búnar væru
til varnar.
En þetta vandamál hefur
einnig aðrar og mjög erfiðar
hliðar, bæði hernaðarlegar,
stjórnmálalegar og sálfræðileg
ar, sem ég álít að hljóti að
ríða baggamuninn um afstöðu
okkar.
REYNSLÁN FRÁ ÍSLANBI
OG NEITUN NORÐMANNA
Reynslan á íslandi sannar,
að fastar herstöðvar banda-
manna í litlu landi geta auð-
veldlega haft í för með sér al-
varlega andspyrnu landsbúa.
Þegar ég hugleiði afleiðingarn
ar af föstum herstöðvum hér
í landi, get ég ekki amxað en
tekið tillit til þessarar revnsiu.
Vitað er, að fyrir einu ári
vísað norska stjóxmin á bug, af
stjórnmállaástæðum, hersetu
flugmanna bandamanna í Nor
egi á friðartímum. Það er ör-
uggt, að þessi stefna hefur
haft áhrif á mat margra Dana
á þessu vandamáli. Mér er því
algjörlega Ijóst, að danskt já
við fösium herstöðvum mun
ekki auka þá víðtæku sarn-
stöðu um Atlantsihafsséttmál-
ann, sem við hljóíum að vilja
stefna að.
En v,ið þessar skoðanir, sem
eru fremur póílitísks og sál-
fræðilegs eðlis, bætist svo það,
að stöðug herseta flugmarma
bandamanna hér á landi hlýt-
ur að vera vafasamur hernað-
arlegur ávinningur á meðan
Ail a n tsh af sba nd a 1 a g i ð hefur
ekki nægilegan herstyrk og
vélhersveitir til hernaðaiiega
Hans Hedtoft.
Á myndinni sést, er Hans Hedtoft,
leiðtogi danskra jafnaðarmanna,
greiddi atkvæði í allsherjarkosningunum nú í sumar. Bak
við hann sést kona hans frú Ella.
sterkra varna í Suður-Slésvík rnenn þá að standa við Atlants
og Holtsetailandi.
hafspólítíkina með öllúm henn
Hvað danska stjórnin eigin- ar réttináum og bíi.nnindmn,
lega viii í þessu efni, veit ég
ekki. Utanríkisráðherrann hef
öiíum hennar skylduin og af-
ieiðíngum, en vsð munum
ur sagt eitt og forsætisráðherr balda fast við rétt okkar til
ann tæpt á allt öðru.
að meta sjálfir og taka afstöðu
til ástandsins á hverjum tíma“.
Þannig fórust Hans Hedtoft
orð í ræðunni.
anna:
„Fríðarþiogfö44 í Búdapest:
TIMI TIL KOMINN AÐ TAKA
AFSTÖÐU.
Sá tími hlýtur þó nú að vera ;
•kominn að við tökum afstöðu.' BERUM AFSTÖÐUNA ÞAR
TI v | OG HÉR SÁMAN.
Þegar allar aðstæour eru _ , ,
teknar tií greina, hiýtur! Berum nu mðurstoður Hed-
stefna jafnaðacmarma ' að t0lts “™a.n Við, alstoð“
verða sú, að við þökkum til-|^flokksin5 tlX ^rnarmal-
boðið um fasta hersetu flug
manna bandamanna á frið-
artímum, en tilkynnum, að
eins og ástandið . er, óskum.
við ekki eftir að þiggja hana.
Getur þá spurningin vaknað
síoar? Því getur enginn svar-
að ákveðið. Það er Ijóst, að
bað fer eftir þróun alþjóða-
mála í heild og því hvort þeir
möguleikar tii að draga úr
spennunni, sem í augnablik-
inu eru til, reýnast haldgóðir.
Hinn sjálfsagði réttur okkar,
sem bandalagsþjóðar, til að
koma á því skipulagi, að flug-
'menn bandamanna verði stað-
settir hér á landi. ef okkur
Hann segir: Damnörk getur
ekki af eigin rammleik komið
upp vörnum, sem nægi tii að
standast hugsanlega árás stór
veidis.
Við sögðum eftir seinustu
áramót: Islenzkar ■''arnir eru
barnaskapur. Og Alþýðuflokk
urnin lýsir yfir fullri andstöðu
við hugmyndina urn innlend-
an her.
Hedtoft segir: Samvinna
þjóðanna innan Atlantsihafs-
bandalagsins verður að halda
áfram ao óbreyttu ástandi.
Við kröfðumst þremur mán-
uðum fyrr röggsamlegrar franx
kvæmdar á herverndarsamn-
ingnum. og lýstum yfir, að við
mundum vilja beita okkur fyr
ir því, að v.arnarliðið yrði lát-
ið hvería úr landi. þegav Mð-
arhorfur í heiminu.m væni
orðnar sæmiieaa örusear
Danski Alþýðuflokkurinn
svaraði neitandi kröfunni um
bækistöðvar íyrir erlendar
flugsveitir í Danmörku í við-
bót við bær flugsveitir, sem
Dan:r siálfir hafa.
Við söeðum hingað og ekki
lengra við kröfunni um bygg-
ingu nýrra hernaðarflugvalla
og annarra hernaðarmann--
virkia í viðbót við Keflavík-
urflugvöll og Hvalfjarðarhöfn,
þar sem ástandið í heimsmál-
um væri nú sízt verra en
1951, þegar beiðnin um þá að-
stöðu var borin fram og talin
fullnægiandi.
Og við höldum fast við bann
rétt okkar, eins og Alþýðu-
fTokkurinn danski. að meta það
siálfir, hvaða auknar varnar-
aðgerðir. sem boðrxar kunna að
verða. séu okkur nauðsynlegar
á ixven'um tíma.
Áí þéssu e" auglióst. að af-
staða Alþýðuf’okks’ns til varn
armálanna. eins og hún var
mörkuð með miðstiórnarsamn
þykktum fvrir meira en þrem
ur mánuðum síðan — er alveg
biiðstæð við afAóðu danski'a
iafnaðarmanna til sömu málla.
eins og «ú afstaða var mörkuð
í ræðu Hans Hedtofts á flokks
bingi þeirra seinustu vilkuna í
júní. eða fvrir íæpurn hálfum
mársuði síðan.
Bandaríkjamenn réðust á Kóreu og
hernámu Formósul
ASAMT nokkrum öðrmtx amerískum blaðamönnum var Ev-
rópufréttaritara New York Times, C. I. Suízberger, boðið á
„heims-friðarráðstefnuna“ £ Buáapest. Hann hefur nú skrifað,
sjálfum sýnist það hagkvæmt,1 skýrslu úr ferðinni. Samkvæmt frétt í Arbeiðerbladet í Oslo,
er óvefengjanlegur. Ef slíkt kveður hann engan vafa á þvf. að fólkið þarna æski friðar, en
ástand kemur til, .getur spurn-: ^r4gurjnn. hefur komið þeím til að skoða atburðina gegnum
ingin um fastar herstöovar ... , , * * ., * , . , * . ,
svo Iitixð gíeraugu. að erfiíí er að sja, að þeir seu að tala um
sömu hluti og fólk á Vesturlöndum.
Tii dæmis heyrði Sulzberg- blöðunurn var ekki minnzt
.er fulltrúa frá Burma segja í
ræðu: . „í maií Í950 réðust
vopnaðar, amerískar sveitir. á
oroið timabær á ný.
UPPBYGGING VARNANNA
VERÐUR AÐ HALDA
ÁFRAM.
En við verðum að sjálfsögðu
að halda áfram appbyggingu I Kóreu, hernómu Formósu und
varna okkar. þar á meðal flug'- J ir því yfirskyni, að þeir vænx
vallanna, sem ekki er hægt að aö gera hana óvirka og fengu
byggja upp á einum degi, þeg- j tóluverðan fjölda þjóða í SÞ
einu orði á sókn Kínverja.
ar ástandið er tvísýnt. Mögu-
leikarnir til þess að geta þegið
hjálp ■ á ógnartímum, verða
auðvitað að vera íyrir hendi.
Á sama hátt verðum við auð-
vitað að halda áfram að taka
þátt í landvarnaæímgum með
öðrum þjóðum, og slíkar æfing
ar þurfa að fara fram á okk-
ar landssvæðum.
Að minu 'áliti eiga jafnaðar-
íil að skrifa undir árás Ame-
ríkumanna1'.'
Ei sllkum fullyrðingum er
mótmælt, er litið á það sem
hréinan áróður. I kommúnista
blöðunum eru daglega sím-
skeyti um loftárásir Ameríku-
mar<a í Norður-Kóreu, og
fólk er unÖrandi á því, að sKkt
skuli ske á meðan vopnahlés-
viðræðurnar fara fi'am, en í
GLEYMDU 30 000 SOVET-
HERMÖNNUM.
Friðar ,.prógrammið“ geng-
ur m. a. út á að afnema hern-
aðarsamsteypur og afnema þá
skerðingu á sjálfstjórnarrétti
smiáþjóðanna, sem ieiðir af
setu erlendra hersveita í lönd
unum. En enginn virtist sjá
neitt undarlegt við það, að
þetta var sagt i Ungverja-
landi, sem er tengt Sovétríkj-
unum með hernaðarbandalagi
og þar sem eru 30 000 rússnesfc
ir hermenn í landi.
Framh.ald á 7. síðu. I