Alþýðublaðið - 24.07.1953, Blaðsíða 7

Föstudagurinn 24. júlí 1953,
ALÞÝÐUBLAÐIÐ
T
FéEagsIíi
Þórsmörk - Þórsmörk
Farið verður í Þórsmörk um
næstu helgi og verzlunarmanna
heigina. Farseðlar og upplýsing
ar í Orlof. Sími 82265.
Örlof h.f.
Alþjóðleg ferðaskrifstofa
Sultu-íímmn
er
Tryggið yður góðan
S
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
ár-S
$ angur af fyrirhöfn yðar. i
S, V arðveitið vetrarf orðann ^
S
s
Sfyrir skemmdum. Það gerið^
Sþér með því að nota
■SBetamon
S óbrigðult rotvarnarefni
í Bensonat
S
bensoesúrt natrón
w Pectinal
« 'suituhleypir
S Vanillétöflur
b Vínsýru
S Flöskulakk
S í plötum.
S
SALLT FKA
i CHEHIA H.F.
SFæst í öllum matvöruverzl-s
S urium. S
S S
B
Framhald af 5 síðu.
færi að kvitta þegar í stað.
Aukaspyrnu fá Akurnesmgar
rétt á eftir, og Halldór miðh.
nær upp úr henni góðri spyrnu
á markið en - aðeins of hátt,
knö.tturinn skríður yfir þver-
slána. Tvívegis eiga svo Danir
skot á mark eftir snögga sókn,
en Magnús ver í annað skiptið,
en hitt skiptið er knettinum
skotið langt fr.am hjá marki.
Á síðustu mínútunni er svo
Danir ;nn í sókn, með stuttum
og snöggum samleik tekst þeim
að komast í gott færi og s'kjóta
og skora með því sefnna mark
sitt í þessum hálfleik, sem
lýkur með sigri þeirra 2:0.
algek upplausn.
Þegar er seinni hálfleikur
hófst var það auðséð, að Danir
hugðust fylgja sigri sínum eft-
ir, þeir hófu sókn þegar í stað,
og á þriðjui mínútu er mark
Akurnesinga í hættu, og aftur
á 6. mínútu, en þó tekst að
bægja þeim hættum frá í bili.
Á 10. mín. hefja svo Danir ern
sókn_ og eftir ágætan samleik
skor'a þeir mark. Um leið og leik
ur er hafin á nýju ná Danir
knettinum og senda hann út til
h.úth., sem þegar sendir hann
fyrir aftu.r, miðherjinn skallar
fast á mark, en beint í fangið
á Magnúsi. Akurnesingar gera
nú tilraun til sóknar, sem þó
fer út um þúfur, og aftur
eru Danir í sókn, sem þó tekst
að hrinda. Á 15. mín. skora Dan
ir enn, og þegar er leikur byrj
ar að nýju ná Danir strax knett
inum, er hann sendur til h.úth.
en hann sendir fvrir markið,
Magnús g'rípur knöttinn, ea
hann snýst úr höndum hans og
inn í markið. Sexán mínútur
voru af hálfleik og þrjú mörk
skoruð. Leikar stoðu 5:0 Akur
nesingum í óhag. Áhorfendur
fór að ókyi-rast, einstaka að
sýna á sér fararsnið, Tæpur
hálftími var eftir þetta gaf lag
ast enn. En það fór nú eitthvað
á aðra leið, eins og brátt kom
í ljós. Magnús varð að yfir-
gefa völlinn, vegna meiðsla,
inn kom varamarkvörður. Ak
urnesmgar herða sig dálítið,
hvatningarorð eru til þeirra
kölluð úr hópi áhorfenda, en
allt kom fyrir e'kki, þeim tekst
ekki að ná sér á strik. Á 25.
mín. skora Danir enn með
,föstu S'koti. Og ekki líða nema
4 mínútur þar til þeir eru aftur
komnir í færi og skora. Látiaus
sókn er nú af Dana hálfu, á 35.
mín. fær miðh. þeirra knöttinn
frá Akurnesing, að vísu, var það
ekki viljandi gert, en gestur-
inn lét ekki á sér standa að
nota gott boð, og sendi knött-
inn þegar í mark. Vart er leik-
ur hafinn að nýju er Ðanir
skora aftur, og tveim mínút
um síðar bæta þeir 8. marki
sínu við í þessum hálfleik. Þær
mínútur sem eftir eru. eiga
Danir enn tækifæri, sem þeim
þó nýtist ekki. Akumesingar
gera að vísu tilraunir til að
rétta hlut sinn, en allt kemur
fyrir ekki. Leiknum lýkur með
svo algjörum sigri B-1903 að
ekki verðu.r um villst, 10 mörk
gegn engu.
GÁFU HVERGI EFTIRi.
Danirnir léku fjörlega allan
leikinn, og gáfu hvergi eftir.
Samleikur þeirra var góður og
oft hnitmiðaður eins og á fyrri
leikjum, ,að viðbættu því, á
þessum leik sýndu þeir hvað
eftir annað ágæt og föst skot á
mark. Andersen var snjallasti
maður varnarinnar, eins og áð
ur, og á honum brotnaði mörg
sóknarlota Akurnesinga. Fram
herjarnir nutu sín vel, eink-
um útherjarnir, sem fengu allt
of mikið svigrúm, og h.úth.
skapaði í seinni hálfleik mörg
þeirra tækifæra sem Danir
skoruðu mörk úr.
FYRRI SNERPU VANTAÐI.
Lið Aku.rnesinga virtist í
fyrstu líklegt til nokkurra
stórræða en þó kom bratt í Ijós
að fyrri snerpa var ekki fyrir
hendi. Driffjöðrina vantaði.
Halldór lék miðiierja, en skorti
mjög á að standa verulega í
Anders'en. Allgóðum samleik
brá þó fyrir úti á v.elliaum ann
að slagið, en mistök framherj-
anna upp við mark mótherj-
anna áberandi, þar s?.m tæp-
ast sást öruggt markskot. ;/örn
in var og, of eftirgefanleg, og
útherjar Dananna fengu hvað
eftir annað, einkum þo í síðari
hálfleik, að vaða hindrunarlítið
up.p kantinn. Af háifu fram-
varðanna sýndi Jón Leósson,
sem er nýliði, ágætan leik, er
duglegur og góðs árangurs má
af honum vanta í framtiðinni.
Óheppni var það að Magnús
skyldi þurfa að fara útaf, en
lítt reyndur varamaður að
koma inn, Magnúsi hefði sjálf
sagþ tekist að bjarga einhverj
um af"' þessum átta ckotum
sem sendui knöttinn í netið í
seinni hálfleiknum. En meðal
annara orða úr því að Akurnes
ingar gátu ekki fylgt sínu sterk
asta liði til leiks, því styrkja
j)er það ekki með traustum láns
mönnum úr Reykjavíkurfélög
unum, það hefði verið skynsam
legt, hvað sem öðrui leið?
VÍTI TIL VAKNAÐAR.
Síðasti leikur B-1903 verður
í kvöld og er þess að vænta,
að þá verði Víkingsliðið, sem
mun eiga að keppa við gest-
ina, svo vel styrkt, að við eig
um ekki von á annarri eins út
reið. E. B.
Friðrik 0iaIsson
Framhald af 4. síðu.
inn átti afmæli þann dag, og
blómvöndur stóð í vasa á borð
inu hans megin. Allir óskuðu
Svisslendingnum, til hamingju
og það gerði Friðrik líka, en
hann vildi ekki gefa honum
vinning í afmaelisgjöf. Hann
varm skákina með miklurn yf-
irburðum í 22 leikium. Síðustu
sþákina, í kvöld, tefldi hann
við Danann. íslendingar voru
hálf taugaveiklaðir. Þeir bjást
af smæðartilfinningu gagnvart
Dönum alveg eins og Danir
þjást af smæðartilfinningu
gagnvart stærri bjóðum. ..Bara
að hann vinni Danann,“ sögðu
þeir hvað eftir annað.
,,Ég verð að vinna Danann“,
sagði Friðrik og strauk mió-
um fingrum um hátt ennið. en
það er siður hans. þegar hann
revnir að eiribeita huganum,
því tók ég eftir, meðan hann
tefldi.
Og hann vann Danann með
svo miklum yfirburðum, að ó-
veniulegt verður að teljast.
Friðrik hafði svart. en hóf
sókn þegar í upphafi og hélt
henni til loka í 38 leikium.
Flestir hefðu gefið skákina
fyrir löngu, en Daninn
streittist við í lengstu lög, þar
til hann rétti íslendingnum
höndina brosandi og þakkaði
honum.
En um leið var Friðrik Ól-
afsson igrii^'nn, o,g heillaósk-
um okkar íslendinga rigndi
yfir hann.
ÚRSLIT KEPPNINNAR.
Friðrik vann í þessari
keppni um heimsmeistaratitil-
inn í skák, þeirra, sem yngri
eru en 20 ára, Danmörku,
Bandaríkin og Sviss, gei’ði
jafntefli við Júgóslavíu, sem
hann tapaði fyrir í íyrri keppn
inni, en tapaði, eins og áður
segir, fyrir Argentínu, Yestur-
Þýzkaland og Englandi. Hann
fékk því 3Vk vinning. Sigur-
vegari varð Oscar Panno frá
Argentínu, annar Dargo frá
Vestur-Þýzkalandi og þriðji
Ivkov frá Júgóslavíu.
SKEMMTILEG KEPPNI.
Það var mjög gaman að
horfa á þessa keppni. Við ís-
lendingarnir stóðum alltaf
vörð um borðið, bar sem Frið
rik keppti. Hann hugsaði sig
alltaf lengi um og lenti oft í
tímahraki, en þegar hann var
búinn að leika, stóð hann upp
strauk um ennið mjóum fingr-
um og brosti afsakandi. Hann
vildi ekki ræða við okkur um
skákina, enda höfðum við lít-
ið vit á henni.
,,Af hverjum fjandanum
tók hann ekki hrókinn fyrir
biskupinn? Það er þó manna-
munur?" sagði ég við Gunn-
ar Hallsson, sem gekk þarna
um snöggklæddur. ,,Já, það
veit ég ekki. Þeir tefla ekki
eins og við, þessir karlar“.
HUGÐNÆMUR TAFL-
MAÐUR.
Friðrik er hugðnæmur tafl-
maður. Hann er kurteis og
mjúkur, sýnir aldrei stolt eða
tilgerð. Hann er góður íþrótta
maður, sem við getum verið
stolt af að eiga. Danir voru
hrifnir af honum. Það fann ég.
En íslendingarnir hérna trúa
því víst ekki. í lokin hefðu
þeir viljað skipta á Bent sín-
um og Friðriki okkar!
1. ágúst fer Friðrik til Es-
bjerg, og 3. ágúst hefst Norð-
urlandameistaramótið þar.
Myndin, sem fylgir þessari
grein, var tekin þegar Friðrik
Hvítt F. Ólafsson.
Svart O. Keller.
1. d2—dí Rg8—f6
2. c2—-Ít e7—e6
3. Rbl—c3 Bf8—b4
4. e2—e3 c7—c5
5. Bfl—d3 d7—d5
6. Rgl3rf3 o—o
7. O O c5xc4 1
8. e,3x-<M d5xc4 i
9. Bd3xc4 a7—a6
10. Bcl —g5 Rb8—d7 1
11. Ddl—e2 h7—h6 j
12. Bg5—li4 b7—b6 i
13. Bc4-H»3 Bb4—e7
14. Ha—jdl Hf8—e8
15. Rf3---e5 Bc8—b7
16. Re5xfT Dd8—b6
17. Rf7—e5 Rd7xe5
18. d4xe5 Db6—c6
19. f2—f3 Be7—c5t
20. Kfl—hl Rf6—d7
21. Rc3—e4 g7—g5
22. HxRd7 Gefið.
hungur. — Hvaða ályktun get
um vér dregið af þessu?
í fyrsta lagi, að þrátt fyrir
allar svonefridar félagslegar
framfarir, alla tækni, alla
skipulagningu í stórum stíl-
verður hungurvofan allt af
vakin upp aftur, nema Kristur
stjórni gerðum mannanna, og
hans andinái að blessa þau
jarðnesku verðmæti, sem guð
hefur gefið mannkyninu. Hinu
líkamlega huúgri mannkyns-
ins verður því aðeins svalað,
að það hungri.. eftir Kristi. f
öðru lagi, að þrátt fyrir allar
syndiir kirkjunnar, prestanna
og kristinna riianna vfirleitt,
er mannkyninu, það lffsnauð-
syn í bókstaflegum skilningi,
að Kristur sé bpðaður, predik
aður í tíma og ritíma.
Það er því h.in m.esta gæfa
hver.s kristiris manns, hvort
sem hann er ppestur eða leik-
maður. að haf'a hlotið köllun
og tækifæri tit- þess að flytja
orð hans og böðskap til með-
bræðra sinna og glæða þann-
ig hjá sjálfum sér og öðrurn
hungrið eftir kærleikanum á
jörðinni —• þrá til Krists.
En —- er þetta ekki von-
laust verk? Eru kristnir menri
lítill hluti alls
tefldi við afmælisbarnið, Sviss
lendinginn. Hún birtist í Ekstra
bladet. Rétt eftir að Hrönn
Johnson frá Vestmannaeyjum
hafði lagt vanga sinn að vanga ( kypsing? o.g er það nema lítill
hluti af kristnum mönnum,
nema
mann-
vann hann
skáksnillingsins,
skákina.
„Þú verður að fara með
honum til Esbjerg“, sagði ég
við Hrönn.
„Alveg sjálfsagt11, sagði hún.
„Hann verður að vinna þar og
verða Norðurlandameistari.
Heldur þú, að það hafi nokkra
úrsl'itaibýðingUj ef ég elt£
hann?“
En ég vissi það ekki.
Friðrik Ólafsson hugsar
þessa dagana svo uð segja ekki
um annað en ísland og skák.
vsv.
Predikun
Framhald af 5 siðu.
hinni sömu jörð og blómgres-
ið. Vé.r, sem fyrir tuttugu og ver
fimm árum tókum vígslu til
hins heilaga prestsembættis í
kristinni kirkju fundum vel,
að það andaði ekki alltaf hlý-
lega til hennar. „Kirkjan hef-
ur brugðizt hugsjónum sín-
um“, sögðu menn. ,,Aðrar
1 menningarstofnanir skulu því
taka við hlutverki hennar.
Prestarnir eru óþarfir. Annað
hvort á að leggja stéttina nið-
ur með öllu, eða að minnsta
kosti að leggja svo lítið til
hennar, að prestarnir viti,
hvað það er að vera í vand-
ræðum með sitt daglega
brauð“. Og þessar öldur bár-
ust einnig til þessa lands, og
þegra ég lít yfir sögu hinnar
íslenzku prestastéttar, geng ég
þess ekli(l diulinn, að þó að
prestarnir hafi hér ekki verið
fangelsaðir eða píndir, þá hef-
ur mikið af orku þeirra farið í
það að krefjast tilveruréttar
fyrir sig sem boðbera fagnað-
arerindisfris í landinu. Þetta
var öldukast þeirra hreyfinga,
sem hafa komið heilum þjó.ð-
löndum til þess að afkrástn-
ast á nokkrum áratugum,
þannig að aðrir mannkyns-
frelsarar og friðarboðar hafa
verið tignaðir í stað Krists.
önnur merki tekin upp í stað
krossins, önnur ríki boðuð í
stað guðsríkis, og hungur eftir
valdinu vakið í stað þess hung
urs, sem Jesús vakti hjá læri-
sveinum sínum forðum. Og af-
leiðingin hefur orðið sú, að
mannfjöldinn örmagnast enn
og verður magnþrota á leið
sinni. í stað friðar komu styrj
aldir, — í stað nægtanna
sem hefur raunverulega skiln
ing á hinum háleita ^boðskap
Krists? Og er ekki einnig kær
leikur vor kristinna manna
svo sáralítill, bjónustan svo ó-
fullkomin, hlýðnin stopul?
En var það ekki einnig von
laust verk frá mannanna sjón
armiði, að metta margar þús-
undir manna með sjö brauð-
um og fáeinum smáfiskum?
Og þó skeði kraftaverkið fyrir
mátt drottins sjálfs. Það, sem
hér gildir að lokum, er ekki
það, hvernig hlutirnir kunna
að líta út í vorum augum,
heldur hvort vér raunveru-
lega trúum á það kærleiks-
vald guðs, sem opinberaðist og
kom fram í verki Krists. Ef
trúum á hann, spyrju'mi
vér ekki lengur um, hvað sé
mögulegt og hvað ómögulegt,
því að vér vitum, að það sem
er ómögulegt fyrir mönnun-
um, er mö.gulegt fvrir guði.
Og hitt vitum vér einnig, að
hér er ekki nerna um tvennt
að velja. annað hvort deyr-
mannkynið út, af bví að hin
ókristilegu öfl ná tökum á hug
um mannanr.a, eða mannkvn-
ið lifir fvrir bann eilífa mátt,
sem bjargaði mannfjöldanum
í óbyggðinni. Hér er ekk um
bað að ræða að bíða átekta orf
sjá, hver sisrrar, — helclur hitt,
að ganya lífinu á bönd í trú á
sígur hins góða, sigur Krists.
Fyrir bann, sem einu sinni hef
tir st.aðð andspænis Kristi, hlot
ið köllun hans og verið höndl-
aður af lionum, er ekki nema
um eitt að ræða. oe aðeins eitt.
— að standa með honum, þótt
allur heimurinn væri á móti.
Og sá sem það serir. mun
finna í ölhmi smáatriðum hins
daejega lífs, að ..?á, sem er
stöðueur í kærleikanum, er
stöðugur í guði. og guð er stöð
upnv í honum“.
Ff mannkvnið hunorar efb'r
Kristi. — hungrar bað eftir
kærleikanum, — ng k^rleiknr
inn sigrar hungrið á jörðinni.