Alþýðublaðið - 20.08.1953, Qupperneq 5

ALÞÝÐUBLAÐIÐ
Fímmtudagiir 20. ágúst 1953.
i « i i r ■ r ■

l MinnÍFiöarswöíd j
■; ivaiartaeimilis aldraðra *Jó- ;
• marma £ást . i eítirtö'duic |
E stöðuxn í ReyXjavik: Skril ;
« i
| í stofu Kjómannadagsráðs ;
allar v.iðtökur og vi.ðurgern- ’> Gróíin 1 (gengið Ied frá;
ingur með ágætum. Sama gest ; Tryggvagötu)^ sími 82075, j
risnin, .sem hafði einkennt
Þann 12. ágúst síðástlið-
inn taauð hollenzka í'Iugfé
lagið KLM hálfum sjötta tug blaðamanna og-- kvikmyadatöku-
manna í ferðalag með: hinni nýju Lockheed risaflugvél (Super-
ConStellation) félagsins, sem áður hefur verið frá sagt hérna í
felaðinu. Ekki var geístunum sagt hvert iörinni væri heitið, og
„vissu þeir ekki meir“, fyrr en þeir stigu út úr fiugvélrani á
Ka.strúpflugvellinum í Kaupmannaliöfn.
Mmningarorðí
I JUNIMÁNUÐI s. 1. dvöldu
19 íslenzkir kennarar í Dan>-
mörku í heimboði danskra
kennarasamtaka. Þetta vár gestgjafana í Kaupmannahöfn,
þriðja gagnkvæma heimboðið virtist ráða hér. hvar sem
milli danskra og íslenzkra menn dvöldu. Gafst nú tæki-
kennara. Sumarið 1951 voru færi til að kynnast skólamál-
11 íslenzkir ’ kennarar í Dan- um dreifbýlis og smábæja, en
mörku, og í fyrra komu 10 skólar starfa í Danmörku til
Danir hingað í staðinn. í þetta júníloka og jafnvel lengur í
-inn buðu þeir 15 starfandi sveitum. Skólaárið hefst svo
kennurum frá barnaskólum, að nýju 10.—15. ágúst, og
íramhaldsskólum og mennta- þaetti það löng skólaseta á ís-
‘pólum og 5 nýútskrifuðum landi.
kennurum frá Kennaraskóla ís I' Þá kynntu menn sér atvinnu
lands, en einn þeirra varð að líf og lifnaðarhætti fólksins
hætta við förina á síðústu
! sárjisiofu Sjórnannafélag* ;
• Reykjavíkur, Hvérftsgötu ■
■ 8—10, Veiðarfæraverzlunin í
í Verðanrtt Mjolkurtéiagshai- í
• ti
í inn, Guðmundur AadréssoT- ;
• gullsmiður, Laugavegj 10 ■
i Verziuninnl Laugateigtus í
; Laugateigi 24, tóbaksverzluii ;
| tnni Boston, Lnugayeg i-j
j og Nesbúðinnl, Nesvegi SB- í
í Hafnarfirði h}á V. fxmg ;
var jafnan ofárlega í huga og
eftir getu, því tð tílgangur bar. oft á góma í samræðum
slíkra ferða er Öðru fremur að við Dani. Mætti málstaður ís-
aúka kynni og skilning milli lands góðum skilningi danskra
þsssára frændþjóða. Munu all kennara og svo mun raunar
ir þátttakendur fvrr og síðar um meiri hiuta þjóðarinnar.
sammála um góðan "árangur Listaverk Thorvaldsens vöktu
heimboðanna. óskipta undrun og lotningu
í lok júní hittust kennarar kemtaranna, og margt gleður
. svo aftur í Kaupmannahöfn auSað a Glyptotekinu, í þjóð-
rKristíS.3S“i.í;s,aÍaT»-
•» í þessum' heimboSum, ""aS, )“!i Á fengizt heim. Noí- ayraSar5'" 1 lvoIi
kennarar d.velja á heimilum I :menn tímann vel til að ~ ;' '
stéttarbræðra sinna einá eða! sk°ða tiin; fjölmörgu söfn, hall Islenzku bennararnir eru
stund-u.
Þátttakendur fóru után með
Gullfossi 5. júní og komu til
Kaupmannahafnar 11 s. m.
Þar voru danskir kennarar
mættir undir forustu Erik And
ersen, skólastjóra, en hánn er
ritari þeirrar nefndar norræna i svo
Guðlaug Oddsdóttlr.
ÍÞÁNN 6. þ. m. var jarðsett í
Hafnarfirði frú Guðiaug Odds-
dóttir, Selvogsgötu 4, Hafnar-
firði. Hún andaðist í St. Josefs
spííala í Hafnarfirði 26. f. m.
Með Guðlaugu er gengin
mast kona og mikill dugnaðar-
forkur, sem skilað hafði óvenju
lega miklu og erfiðu dagsverki
með mikilM ■Sæmd.
Fædd. var hún að Minni-iMás-
tur.gum í Gnúpverjahreppi þ. 6.
júní 1876, dóttir hjónanna Odds
Oddssonar frá Háholti og Svan
bildar Jónsdóttur frá Sandlæk.
Munu ættir foreldra hennar
beggja vera úr Gnúpverja-
hreppi.
Með sannií má. segja, að
snemma mætti henni mótlæti og
eríið iífskjör, því að þegar á
bernskuskeiði missir hún bæði þrjú fósturbörn, og má af
foreldra sína og þann eina bróð þessu ráða, að húsfreyjan hef-
ur, er hún átti. Það má nserri ur ekki mátt sitja auðum hönd
geta hvílíkt áfall og hvílík raun um eða njóta næðissamra daga.
það hefur verið henni þessi En starfið var henni allt. í
míVH, ástvxnamissir, enda minnt þv£ ijfði hún og hrærðist, og
ist hán þessa jafnan með mikl hlífði sér hvergi meðan dagur
um trega. — Hún varð því entist. Hún naut þess að gera
sherama að vinna hörðum hönd- öðrum gott, þjóna og hjálpa,
urn og standa á eigin fóturn. og það var hennar móðurstarf dag
jþað varð hún sannarlega hvort hvern í tugi ára. Fyrir það á-
tveggja að gera allt sitt líf. vann hún sér ástsæld og þakk
Er hón hafði barn að aldri lœti allra, er hennar nutu.
misst föður sinn. fíuttist hún Til Hafnarfjarðar 'fluttust
með móður sinni fi'á Minni- þau Guðlaug og Jón 1907 og
Mástungum að Súlholti í Vill- hafa búið hér síðan. Hafnfirð-
mgaholtshrenpi. Þar missti hún ingum eru þau því vel kunn
móður sína 7 eða 8 ára gömul, og fcað að góðu. einu. Eldri Haín
en el.st upp í Sulholti hjá Ingi- firðingum er vel kunn sú harða
raundi stjúpa sínum fram yfir barátta, sem þau háðu og þau
fermingaraldur, en fer iþá a.ð kröppu kjör, er þau bjuggu við
vinna fyrir sér, eins og títt var lengi vel, En þeim er líka jafn
með ungllnga í þá daga. kunnugt iim: það þrek og þann
Þann S. des. 1903 giftist hún manndóm, sem þau sýndu í að
Jóni Þorleifssyni frá Vatn.s- korna vel til manns stórum
holti í Villingaiholtshreppi, og hóp barna og brjótast úr sár-
höfðu þau því er hún lézt, búið ustu fátækt til góðrar lífsaf-
í ástríku hjónabandi í nær 50 komu. Þess vegna nutu þau mik
ár. — En þá lífsbaráttu, sem illar viðurkenningar og virð-
þau háðu saman á þessú tíma- ingar allra. sem þau þekktu.
bm er ekki heiglum hent. Lagt og 'þess vegna kveðja nú Hafn
var út í lífið. eins og það er firðingar Guðlaugu með sökn-
tveir hjá hverjum, og voru
■ ■ - • ; | dönsku gestgjafarnir nú mætt
i j ir á bryggiurmi til að taka á
i móti ísiendingum.
Næstu fimm daga var svo
dvalið í Kaupmannahöfn og
skoðaðír skólar oe söífh í Kaup
mannahfn. Gsntofie og Fred-
riksberg undir' góðri leíðscgn.
Kynntust menn þar ýmsu mark
verðu. en mesta athygli vakti
hin hagkvæmi ’Skovgaardsskóli
í Gentofte. Skólahús fc'étta er
aðeins ein hæð og að öllu frá-
hærlega haganlegt, Aldursdeild
ir eru. í aðskildum álmum: með
eérstökum. mjög rúmgóðum
leikvöllum, en skólasvæðið allt
er vitanlega afgirt. Móttökur
voru alls staðar frábærar og
sátu . kennarar í góðum fagn-
aði m. a. hjá skólastiórnum
bæjai'félaganna, hr. Weikop.
borgarstjóra í Kaupmannahöfn,
dönskh kennarasamtökunum,
norræna félaginu og kennslu-
málaráðuneytinu. Meðal ann-
arra gesta í veizlu ráðuneytis-
ins voru sendiherra dr. Sig-
urður Nordal oa frú hans.
ir, kirkjur og aðra merkis- ( inniiega þakkiátir hinum
staði, sem Kaupmananhöfn er dönsku gestgjöfum- kennara-
svo auðug af. Til hvíldar
brugð.u rnenn sér á baðströnd-
ina norðan bprgarinnar, en
hitabylgja mikil gekk yfir Dan
mörku um þetta leyti. Var hit
inn oftast 28—31 stig, Qg bótti
.flestum nóg..
Ivleða! merkisgripa, sem skoð
aðir yoru, rná fyrst nefna
Árna'safn, en handritamálið
samtökum Dana og norræna
félaginu í Danmörku fyrir
þessa óglevmanlegu sumar-
ciaga. Og síðast en ekki' sízt
bakka beir Ki'rum ötula sendi
nerra Bana á Islandi, frú Bodil
Begtrup. en sendiherrann á
öðrurn. fremur frúmkvæði að
þessum gagnkvæmu heimsókn
iim.
S e x t u.g
MARGBÉT J ÓN SDÓTTIR,
skáldkona og kennari, verður
sextug í dag. TJm safna lcyti
kenaur út ný ljóðabók hennar,
„Meðan dagur er“.
Ætt Margrétar brestur mig
kunnugleiki til að rekja. En(
nokkurra helztu starfsáfanga
, héhnar skal hér getið. Hún \
Veizlustióri var Albert Michel j ]auk prófi yið Kennaraskelann
sen, deildarstjóri í kenslumála j { Reykjavík árið 1912: stund-
ráðuneytinu. en han er for- aði kennslu á heimilum um
kallað. með tvær hendur tómar !
og brotizt áfram í sárri fátækt
með stóran barnahóp af frá-
bærrí atorku og dugnaði. Aldrei
var hopað fyrir erfiðleikunum.
en þeir yfirstignir með þrot-
Jausu starfi og manndómi.
Þau Guðiaug og Jón eign-
uðust 12 börn og eru 10 þeirra
á lífi, dugnaðar- og myndar-
uði og þakklæti.
Miklu dagsverki er lokið.
Þreytt kona er gengin til
hinstu hvílu. Ástvinirnir
sakna góðrar éiginkonu,.. móð-
ur og ömmu en eiga um h'ana
góðar og fágrar minningar.
Minnast allrar umhyggjunnar
og fór sarstarfsins' og blessá
hana og þakka henni fyrir .allt
fólk. — Auk þess ólu ;þau upp og allt. GuSm. Gissurarsen.
maður fyrrgreindi'ar skóla-
málanefndar norræna félags1-.
ins, lipurmenni hið mesta.
Sunnudaginn 14. júní bauð
nórræna félagið til kvnnisferð
ar um Norðm'-Siáland. Var það
unaðslégt íslendingxnh. að- aka
í sumarblíðunni um skógar-
lundana við Eyrarshnd, en Sjá
len.flngar nutu sölskinsins á
hinni Víðfrægu baðströnd.
Skoðuð voru furðuleg salar
nokkurt skeið en : síðan rkrif-
stofustörf. Arið 1826 "laúk. hún
prófi .við Kennáraskólan\
gerðis.t síðan kennari hér í
Reykjavík og starfaoi við
barnaskólana hér frá því ári
til ársins 1946, er hún lét af
störfuná sökum vanhéllsu. Auk
kennslunnar, sem hú.n rækti
af frábærri alúð, vann hú.n all-
mikið að ýmsum féiagsmáium,
tií dæmis innan góðtemplara-
kvnni Friðriksborgarhallar við reglunnar.
Hilleröd, staðnæmst við Fred- Margrét Jónsdóttir er skáid
ensborg, sumathöll Danakon-
ungs, og að lokum var farið
c'ott, bæði í bundv.'u rnáli og
óbundnu. Út hafa komið lióð
um fangakiefana í kjallara hennar í þrem bókum: ,.Við
Kronborgarkastala í Helsiny-
ör.
Glögg og mvndarieg leið-
sögn Érik Andersens skóla-
stjóra gerði för þessa enn
gagnlegri og minnisstæðari, en
á honum mæddi heimboð
þetta mest og fór al.lt úr hendi
með fyllsta 'sóma, enda er
hann glæsimenni í sjón og
raun.
Þriðjudaginn 16. júní fór
hópurimi svo út á land og fiest
ir til Jótlands, og dvöldu rnenn
þar á víð og dreif næstu tíu
Margrét Jónsdóttir.
er hún og sjálf; yfirlætislaus,-
háttvís og hugþekk að fram-
framkofhu og jafnan fús að
leggja hverju góðu máli liö og
stuðla að vexti og þroska. Líf
sitt hefur hún vígt vorinu og
fiöll og sæ“ 1933; Laufvindai'! óandanum> _ ekk. ageins £
1940. og „Meðan aagur ljó3um> heldur og f óaigh>
bl.ása
er“ 1953,. Auk þess hefur hún
■ri.tað nokkrar bækur. ívrir
börn, sögur. smásögur, lelkrit
bæði í bundnu rnáli og
óbundnu, og kvæði, og rit-
stióri barnablaðsins „Æskan“
var hún árum saman. Kvæði
Marerétar eru kliðmjúk, því
að hún hefur næmt eyra fynr
hljómi og hrynjönd málsiiíi í
brag; látlaus eru.þau og hug-
Ijúf, í ætt við sunnanþey.
lækjarnið og gróanda. Þannig
gjörnu og fórnfúsu starfi. Og
það starf hefur borið fagran
ávöxt, því að þar s!ær hjarta
hennar. Þrátt fyrir erfiði, mói-
læti og vansheilsu er húri enn
ung og í nánum tengslum við
vorið og gróandann, og sólskin
í kring um hana. Á ég þá ósk
bezta henni til handa, að svo
megi æ verða, — meöan dag r
ar.
L. G. ;