Alþýðublaðið - 30.08.1953, Qupperneq 4

ALÞY0UBLAÐIÐ
Siimuulasfur 30. ágúst 1953,
Út?etkE.di. AlþýðufloKkurirm. Ritstjóri og ibyrgCírmaSnT:
HmraThaS YaOdimars»)n. Meðritstjóri: Belgi Sæér.undnon.
Kréttartjtoí: Sigvaldi Hjálmarsson. Blaðameim: Loftur GuO-
muudsson og Páll Beck. Auglýsingastjóri: Emma MöBer.
Rit»tJ|ónmr*ímar: 4901 og 4902. Auglýsingasími:: 4906. Ai-
greiCslnsnrí; 4900. Alþýðuprentsmiðjan, Hverfwgötu 8.
Áskriftaryerð kr. 15,00 á raán. t iausasöiu kr. 1,00
Ogeðfelld skri

FRJÁLS ÞJÓÐ er furðulegt
felað. Það er málgagn flokks,
sem hefur baráttu fyrir hhit-
leysi íslands að aðalstefnmáli,
en segist að öðru leyti vera
vinstri sinnaður, aðhyllast
55frjálslynda sósíaldemókrat-
ís&a stefnu“ í innanlands-
málum. Eitt aöaláhugamál
feíaðsins hefur reynzt vera að
skamma Framsóknarflokkinn,
®g verður það skiíjanlegt, þeg
ar það er haft í huga, að helztu
forvigismenn flokksins og öll
ríiistjórn blaðsins hefur alizt
uipp í þeim flokki. Næst Fram
sóknarflokknum hefur skeyt-
ummn verið foeint að Alþýðu-
flokknum. Sjálfstæðisflokkur-
Snn hefur fengið að vera furðu
óáreittur fyrir Frjálsri þjóð.
Hefur hann augsýnilega kunn-
að að meta það, og befur Morg
nmblaðið ekkí getað Ieynt gleði
sinni. Hefur jafnve! komið fyr
ir, að Morgunblaðið hafi tekið
upp hanzkann fyrir Frjálsa
Jvjóð í deilunum við Tímann,
Jbegar Morgunblaðinu hefur
iundízt of íangt þangað til
Frjáls þjóð kæmi út tii þess að
svara fyrir sig. Á kommúnista
er lítið minnzt í blaðinu, og
Þjóðxúljinn hefur í marga mán-
uði ekki vikið orði að Þjóð-
var narf lokknum.
Þegar kommúnistar klufu sig
úti úr AJþýðuflokknum 1930,
voru það ein aðalrök þeirra, að
íslenzki Afþýðuflokkurinn væri
aíllt öðru vís-i og miklu íhalds-
samari en Alþýðuflokkarnir í
nigrannalöndunum. Þegar AI-
M’ðuflokkurinn klofnaði 1938.
sögðu kommúnistar enn hið
samá, í raun og veru var Sósí-
afistaflokkurinn hinn sanni jafn
aðarmannaflokkur á íslandi!
En samtímis kvað það ávaílt
við í Morgunblaðinu, að AI-
þýðuflokkurinn væri í stöð-
ugri samkeppni við kommún-
ista í kröfupólitík sinni og í
raoninní litlu betri en þeir.
Það væri nú einhver niunur á
lionum og alþýðuflokkum ná-
grannalandannaí
En rétt um það leyti, sem
Jfógur kommúnista um Alþýðu
flokkinn er að hætta að hafa
áhrif, þá taka aðrir að sér hlut
verk þeirra. Fýrrverandi Fram
sóknarmennimir í ritstjórn
Frjálsrar þjóðar hafa upogötv
að það. að þeir séíi boðberar
binnar einti sonmi jafnaðar-
stefnu á ísíandi, en Alþýðu-
flokkurinn „sannanlega svika-
fíokkur“! Ti! bess að undir-
strlka samsíöðuna með erlend
®m jaínaðarmönnum eru svo
ÖRru hvoru fcirt ýmis ummæli
erléndra jafnaðarmanna ásamt
myndum af þeim, svo sem gert
va- í síðasta blaði.
En við bliðina á hólinu um
Hans Hedtoft í síðasta tölu-
Maði Frjáísrar þjóðar var birt
forustugrein, bar sem gagn-
rýnd var harðle'ra sú utanrík-
issíefna, sem Hedtoft hefur
verið eittn helzti foisvársmað-
ur fyrir í Danmörktt- Hedtoft
liefiir ekki síðast liðin finnu
ár verið málsvari dansks blut
leysis. Hann Itefur ,,£víkið“ þá
stefnu, svo að natað sé orð-
bragð Frjálsrar þjóðar um AI-
þýðuflokkinn. Hanp var í
fyrstu fylgjanái norrænu varn
arbandalagi, sem vera skyldi
hlutlaust í átökum milli aust-
urs og vesturs, en hann „sveik“
líka þá stefnu, þ. e. þegar hann
sá, að hún var óframkvæman-
leg vegna fylgis Norðmanna
við Atlantshafsbandalagið. Þá
mælti Hedtoft með því, að
Danmörk Iéti „ánetjast í hern-
aðarbandalag“, Atlantshafs-
bandalagið, samþykkti 18 mán-
aða herskyldu, 1000 milj. ár-
Ieg vígbúnaðarútgjöld o. s. frv.
En það er eins og Frjáls
þjóð sé reiðubúin til þess að
fyrirgefa allt þetta vegna þess
að Hedtoft taldi í sumar, að
ástand í heimsmálum hafi nú
nýlega breytzt svo mjög, að
Danir eigi ekki að sííga ný,
mikilvæg spor á vígbúnaðar-
brautinni, en næsta spor, sem
þar hafði verið rætt, var að
heimila erlendum flugsveitum
aðstöðu á dönskum flugvölíum.
Nokkrum vikum áðyr en
danski A^þýðuHokkurinn tók
þessa ákvörðun, hafði mið-
stjórn íslenzka Alþýðuflokks-
ins lýst yfír því, að með tilliti
til breyíís ásíands í heimsmál-
um væri hann andvígur því,
að hér á landi vrðí efnt til
meiri hernaðarframkvæmda
en þegar hafði verið gert ráð
fyrir í samningum, og að brott
flutningur hersins yrði tekinn
til athugunar svo fljótt
unnt væri, en vist feans bund-
in við bækistöðvar hans, með
an hann dveldi hér.
Fagnaði Frjáls þjóð ekki
þessum tíðindum? Gladdist
blaðið ekki yfir því, að sá mál-
staður, sem það hefur sagzt
bera fyrir brjósíi reyndist
einnig að þessu Ieyti málstað-
Alþýðuflokltsíns?
Ónei! Blaðið kynnti Iesend-
um sinrnn ályktunina með sví
virðlngargreín um AJbýðu-
flokkinn. Og hert var á rógin-
mii hann um skeið.
Undanfarna mánuði feefur
fátt verið ógeðfeíldara í ís-
lenzkri blaðamennsku en það,
hvernig Frjáls þjóð befur nudd
að sér utan í erlentla jafnaðar-
mannaleiðtoga. Þeír, sem blað
ið skrifa. eru áreiðaníega ekki
svo fáfróðir um erlend stjórn
mál, að þeir viti ekki, að eng-
inn þeirra erlendíi jafnaðar-
mannaleiðtoga, sfem þeir eru
öðru fevoru að hæla, aðhyllist
nú bá utanríkisstefnii, sem
Frjáls þjóð hefur gerzt mál-
svari fyrir hér. Þetía smjaður
blaðsins fyrir mönnum, sem
ritstióramir viía, að eru á önd-
vcrðum meiði við há um þau
mál, sem þeir þó íelja aðalat-
riði stjórnmálanna, væri ein-
sröngu snauffiíegt, ef tiígangur
inn væri ekki fyrst og fremst
sá að halda áfram beim rógi
koniniúnista um Alþýðuflokk-
imi, að stefna feans sé önnur
en jafnaðarmannaflokkanna í
nágrannalöndumim. Þiesr.i til-
srangirr gerir skrifin iafnframt
að ólteiðarlegri baráituaðferð.
Hýr skáfi varnarfiðsins.
Myndfn að ofen er af éinnm hinna
nýju skála varnarliðsirts á Ksfla-
víkurflugvelli. Húsin eru byggð með tilliti til þess að auðveld-
lega megi breyta þeim í íbúðir fyrir íslendinga, þegar þeirra
er kki lengur þörf fyrir varnarliðið. Alls er.u niu hús í sniíðuir
af þessari gerð og er þégar lokið við tvö þeirra. Jafnframt
verða reistir tveir matsalir, er hvor um sig getur rúmað 500
manns. í eihu.
Ffmmtugur í dag:
JENS GUÐBJÖRNSSON,
formaður Glímufólagsins. Ár-
manns er fimmtugur í dag.
Hann er fæddur í Reykjavík
hinn 30. ágúst 1903, sonur Guð
björns Guðbrandssonar, bók-
bindara og konu hans, Jensmu
Jensdóttur, sem .öllum eldri
Reykvíkingum eru að góðu
kunn. Þau bjuggu yfir 20 ár á
Grettisgötu 63, þar sem Friðjón
sonur þeirra býr nú. Guðbjörn
lézt 1927, en Jensína 1930. Jens
hóf nám í bókbandsiðn 1.918
hjá Þorleifi Gunnarssyni í Fé-
lagsbókbandinu. Þar var Guð
björn faðir Jens verkstjóri, og
að honum látnum (1927) tók
Jens við verkstjórn og hafði
þann starfa.á hendi allt, þar til
Þorleifur Gunnarsson lézt fyr
ir rúmum tveimur árum. Um
vorið 1951 fór bann til Nor-
egs á vegunr íþróttanef'ndai
ríkisins til þess að kynna sér
getraunastarfsemi þar í landi,
Eftir dvöl sína þar tókst hann
þann vanda á hendur að stofn
setja og veita forstöðu íslenzk
uni getraœium 1 þágu íþrótta
málanna hérlendis, en til þeirra
var stofnað samkvæmt íþrótta-
lögum ríkisins, að fenginni
heimild menntamálaráðuneyt-
nánasti samstarfsmaður Jens.
Voru það fimleikaflokkar karla
og kvenna og glímuflokkar, e'a
Ármann hefur ávallt látið' sér
annt um hina þjóðlegu íþrótt,
íslenzku glímuna, enda átt um
lar.gt skeið fræknustu glímu-
menn la’.idsins. Vóktu þessar ut
anfarir mikla eftirtekt og hrifn-
ingu bæði fyrir íþróttagetu og
glæsilega framkomu og mú
segja, að þær hafi verið hin. á-
kjósanlegarta landkynning.
Þá hafa Ármenningar u’ndir
forystu Jens farið fjölda í-
þróttaferða út um hinar
dreifðu byggðir landsins. og
hafa þær haft stóra þýðingu til
að glæða áhuga landsmanna á
íþróttum.
Það -hefur ávallt verið áhuga
mál Jens, að Ármann eigoaðist
sitt eigið íþróttaheimili og leik
vang, og fyrir nokkrum árum
rættist sá draumur, að félaginu
var úthlutað sínu eigirT íþrótta
svæði í Höfðahverfi.
Er nú svo komið, að Ieik-
vangurinn er nú þegar að
verða tilbúinn til notkunar og
afgirtur með traustri girðingu
og fleiri athafnir standa þar
fyrir dyrurn. Hefur Jens ha-ft
forstöðu þessa verks sjálfur á
hendi og unnið þar að með sín
um frábæra dugnaði.
Fjöldamörk önnur trúnaðar
störf hefur Jens haft á hendi
fyrir íþróttahreyfinguna. í
stjór?x íþróttavallar Reykjavík
ur síðastliðin 18 ár, í Laugar-
dalsnefnd frá stofnun hennar,
í bókaútgáfunefnd Í.S.Í. frá
stofnun hennar, emnig hefur
hann gefið út á eigin ábyrgð
ýmsar íþróttabækur um leik-
fimí, sund, frjálsar íþróttir og
fleira.
í Glympíunefnd íslands hef
ur Jens verið.síðastliðin 8 ár.
Fyrír íþróttastarfsemina hefur
Je'ns að verðleikum verið sýr.d
ýmiskonar opinber viðurkenn-
ing. Hann hefur verið sæmdur
sænskum og finnskum heiðurs
merkjum, auk fjölda innlendra
heiðursviðurkenninga, bæði
félaga og félagasamtaka, og
hinni íslenzku fálkaorðu.
Jens er giftur hinni ágætustu
Jens Guðbjönisson.
Hann tók sremma þátt i fé
lagsmálum stéttar srnnar og
var um margra ára skeiö for
maður Bókbindarafélags
Reykjavíkyt' og fulltrúi beirrar konu, frú, Þórveigu Axf jörð. og
stéttar í Alþýðusambanát ís hefur hún staðið við Wið
lands. Reyndist hann þar eins ■ manns síns með mikilli prýði,
og annars staðar ötull og dug' eága þau tvær uppkomnar og
a'.idi forystumaður.
Jens hefur alla tíð fylgzt vel
með nýjungum í bqkbandsiðn
o"g dvaldí um skeið í Danmörku
isins. Reynsla frændþjóða okk , við framhaldsnám, og prófdóm-
ar á Norðurlö'ndum, einkum
Svíþjóðar og Noregs, hefur orð
ið með ágætum í því efni. Hafa
geíraunirnar gefið af sér stór
fé til eflingar þróttunum, en áð
ur en þær fengu íastan tekju-
lið, áttu þær við hasl og féleysi
að búa, þótt hjá stórþjóðum
væri, samanborið við okkur ís
lendinga. Það er alkunna, að
brautryðjendastörfm eru erfið
fyrst í stað, en allir vita, aö
Jens hefur farizt þetta prýoi
ari í þeirri iðngrein var hann,
þar til hann hætti þar störfurn.
Á þes’sum merku tímamótum
í ævi Jens Guðbjörnsso'nai eru'
það störf hans í þágu íþrótta
málanna, sem ég vil sérstak
lega minnast á. En þar er af
miklu að taka, enda hefur hann
í rúman aldarfjórðung verið
einn athafnamesti íþróttafröm
uður þessa lands.
Ungur hóf hann íþróttaiðkan
ir innan Glímufél. Ármanns og
lega úr hendi og’ bera allir , >saiíir félagshyggju og framúr
fullt traust til hans, að honum
takist að leiða þetta mál í far-
sæla höfn og með getraununum
verði lagður tryggur grundvöll
ur fyrir fjárhagsafkomu íþrótt-
anna í framtíðinni.
Jens er einn færasti bókbind
ari landsins, vandvirkur og
ssmeklcvís, enda hefur alla tíð
farið hið bezta orð af fram-
kvæmd verks í Félagsbókband
inu og sú stofnun verið í hrcöð
um vexti. Mér er kunnugt um
það, að. hinn ágæti maður, Þor
Ieifur heitiiin Gu'nnarsson
hafði hinar mestu mætur á
Jens og taldi hann sína hægri
hönd við stjórn hins umfangs
mikla fyrirtækis. Síarfsíólki
Félagsbókbandsins reyndist
Jens ráðhollur og rétísýim yfir
maður.
rnah'nvænlegar dætur.
Á þessum heiðursdegi óska
ég Jens Guðbjörnssyni hjartan
lega til hamingju með unnín af
rek og óska þess jafnframt, að
íþróttahreyfingin fái enn íengi
að njóta hans.
Þorsteinn Hjálmarssort.
skarandi dugnaðar voru honum
önemma falin störf forystu.
mannsins. Hann var fyrst kos
inn í stjórn félagsins 1925 og
1927 var hann kjörinn formað-
ur þess og hefur gegnt því,
I SAMBANDI við verðlau.na-
veitingar Fegrunarfélagsins til
skrúðgarða í Reykjavík vill
stjórn Félags garðyrkjumarma
að gefnu tilefni láta þess get-
ið, að það er einróma álit henn
ar, að garðurinn við Flókagötu
41 sé fegursti skrúðgarður foæj
arins og þar af leiðandi átti
hann fullkomlega viðurkenn-
ingu skilið, enda þótt hann
kæmi ekki til greina í dómum
um 1. verðlaunagarð, vegna
þeirrar ákvörðunar stjórnar
vandasama og geysi mikla j Pegrunarfélagsins, að sami
starfi með bir.ni mestu prýði í garður geti ekki hlotið 1. verð-
samfleytt 26 ár. laun nema fimmta hvert ár.
Á þessum árum hefur Ár-jEn eins og kunnugt er, hlaut
mann verið í stöðugum vexti, garðruinn við Flókagötu 41 1.
og er það aiimna, að ekkert j verðlaun í fyrsta sinn ,sem tii
íþróttafélag landsins hefur átt. þessarar samkeppni var efnt
fræknari íþróttamönnum og milli skrúðgarða í Reykjavík.
konum á að slripa í flestum í- j Með ofangreindar staðreymd
þróttagreinum. Hefur Ármann ir í huga, töldum við, að þó
farið margar glæsilegar íþróita litlu gjöf, sem Félag garðyrkju
farir til nágrannalandanna og m.anna lét í té til - fegursta
garðsins í Reykjavík, bæri að
veit-a garðinum við Flókagötu
41.
Síjórn Fél. garSyrkjumaana^
til ýmissa landa í Mið-Evrópu,
oftast með hihum ágætu í
þróttakennara Jóni Þorsteins-
syni, sern um langt skeið var