Alþýðublaðið - 31.10.1953, Síða 5

Alþýðublaðið - 31.10.1953, Síða 5
ÍLaugardagur 31. október 1353 ALÞYÐUBLAÐ5Ð 8 ÆSKAN 06 LAN Útgefandi: SUJ. íhaldið hefur aiífaf ieynf sínu réffa eðl „ÞAÐ eru venjulega hinir þyrnir í augum liinna ungu efnaðri borgarar í hverju þjóð manna.“ félagi, sem fylla íhaldsflokk-J Hér höfum við skýringuna á inn. Þeir eru ánægðir með sinn nafnbrejrtingu íhaldsflokksins. hag og finna þess vegna ekki. Ungu íhaldsmennirnir skömm- a'ð þörf sé breytinga eða bóta á| uðust sín fyrir nafn flokksins hag þjóðarinnar og vilja ekki ( og vildu fá því breytt. Og því láta heimta af sér skatta í því (fékkst breytt eins og kunnugt skyni. Framfara- og umbóta- j er. flokkana skipa aftur þeir efna-| Valið var nafn, sem var ekki litlu, sem finna, að þjóðfélagið eins mikill þyrnir í augum þarf að gera margt og mikið til; hinna ungu manna eins og hið þess að bæta lífisskilyrði alþýð ( fyrra. íhaldsflokkur breyttist unnar; sömu stefnu fylgja og. á svipstundu í Sjálfstæðisflokk. þeir meðal efnaðri tnanna, semj einblína ekki á sína eigin | SKÖMMUÐUST SIN pyngju, hehlur hafa hag þjóð- FYRIR NAFNIÐ arinnar í heild sinni fyrir aug- Ungir menn íhaldsflokksms uni- áttu ábyggilega sinn þátt í því íhaldsmenn semja í öllum ag nafni flokksins var breytt. löndum stefnuskrár sínar þann ’ þeir höfðu sýnt að þeir skömm íg, að þær gangi sem bezt í augu uðust sín fyrir íhaldsnafn almennings, því að á því veltur' flokksins. Ungir íhaldsmenn fylgið. Þess vegna segja þeir j höfðu ekki viljað láta félag sitt ekki: j heita Félag ungra íhaldsmanna, Við viljum enga nýja vegi, eins og eðlilegt var, heldur ekki talsíma, ekki járnbrautir, I höfðu gefið því nafr.ið He m- ekki hafnir, kærum okkur ekki dallur. Er einnig fjá’.Iað um þá um alþýðuskóla o. s. frv.; e£ nafngift. í fyrrnefndu afmælis- þeir segðu þetta fengju þeir ritf Heimdallar. Á bls 14 segir sem sé Iítið fylgi. Þeir segja sem svo: Við vijlum fara spar- lega með landsfé, við viljum styðja gætilega fjármálastefnu, við viljum ekki hleypa okkur í skuldir. Þeir vita það ofurvel, að ef þeir geta passað, að þjóð- ín komist ekki í Iandssjóðinn, þá fær þjóðin hvorlci alþýðu- skóla, járnbrautir, hafnir eða annáð slíkt, sem hún telur sig þur'fa, en þeir, íhaldsmennirn- tr, halda að hún geti án verið. Þetta er eyrnamark reglu- iegs afturhaldsflokks, hverju nafni sem hann kvs að nefna sig. VANTRÚ Á LANDINU, að „ÆSKUMENN, HVAÐ KALLAR?“ „Táisiungnir loddarar" ot leiksoppur fjá Jón Marinó Samsonar, foringi ungra varnarmanna, hefur orðið. um það efni m. a.: „Næsti fundur félagsins var haldinn 8. marz sarna árs. Var þar gengið endanlega frá lög- um félagsins og því valið nafn. Komu fram þrjár uppástungur. Ein um að það yrði nefnt Stefnir, önnur um að það héti Félag ungra íhaldsmanna og sú þriðja um að það bæri nafnið Heimdallur eftir hinum forna ás, og var það nafn vali'ð eins og kunnugt er.“ ..LÝÐRÆÐISSINNAÐIR STÚDENTAR“! Ekki vantar að flokkur í- haldsins hafi hlotið fallegt Það er vissulega hámark ó- svífninnar þegar þeir hinir sömu menn, er viöhalda vilja ófrelsi qjnstaklingsins, kenna sig við algera andstæðu ófrels- is, frelsið og lýðræðið. En þann ig eru starfsaðfarðir ihaldsins hér á landi. Flokkur íhaldsins er kenndur við það, sem helg- ast er íslenzku þjóðinni, sjálf- stæðið. Ungu íhaldsmennirnir kenna s:g við hinn bjarta ás, er var útvörður ásanna oa þeir í- haldsmenn, er ganga mennta- veginn, kenna sig við eitt grundvaliaratriði frelsisins, lýðræðið. Þannig slá íhalds- menu á veikustu strengi ís- lenzku þjóðarinnar og hyggjast blekkja hana til fylgis við sig En allt kemur fyrir ekki. íhald- ið fær ekki leynt sínu rétta e’ðli. Þjóðin sér gegnum blekk- ingavefinn. Þrátt fyrir fallegt nafn og® fagurgala í rúma tvo áratugi minnkar fylgi íhalds- ins stöðugt. Og mun svo verða þar til íhaldið hrökklast frá völdum og íslenzlt alþýða tekur völdin í sínar hendur. verkalýðnum vegna ..skamm- sýni og nábúakrits“, fá heldur betur ómildan dóni hjá Jóni M. Sámsonarsyni, aðalforingja ur.gra Þjóðvarnarmanna. Hann iítur sv'o á, að þeir séu hreinir og klárir sendlar auðvaldsins (sem er auðvitað alveg rétt) og velur hann þeim hin vérstu orð. Er sjaldgæft, að leiðtogi segi söfnuði sínum svo til synd anna, sem Jón gerir. Jón þessi • Marinó Sam- sonarson gerir rækilega grein fyrir skoðun sihni á sundrungaröflum þeim, er hann á að teljast foringi fyrir, í grein. er hann ritar í tímárit ungra jafnaðarmanna, Kyndil, nóv.—des. heftir 1951 og nefn- ist: Æskumenn, hvað kallar? En. Jón er, sem kunnugt er, ÞEIR sem gera sér leik að j hann þekkír auðvitað manr.ia því, að sundra alþýðunni og ýbezt og gerzt. Um leið og við birtum þann kafla úr hinni góðu grein Jóns, sem ætla má að samherjar hans og aðrir hafi helzt hug á að lesa, viljum við skýrt og greinilega taka fram. að JÓJí taldist ekki til jafnaðarmanna í þann tíð, þótt greinin sé í urá ræddu blaði. Fær Jón nú orðiS; „En ekkert er andstæðara .yf irstéttunum en þróun slíka þjóðskipulags (þ. e. 'ýðræð’.ssas íaiismans). Það hlyti að greiða sérréttindum þeirra rothögg. Og yfirstéttirnar þekkja aðeins eitt ráð til að bægja slíkri vá frá dyrum. Þær vita að verka- lýðnum er sigur vís, nema því aðeins að þeim takist að halda bonum sundruðum, þegar úr- slitastundin rennur upp. Og ekki verður annað sagt eá fyrrverandi formaður í Félagi,þeim hafi orðið olivel ágengt, ungra Þjóðvarnarmanna í hér á vorri ástkæru smáeyju. Reykjavík. einm af stofnendum viðkomandi flokks og á sæti í Tálslungnir loddarar hafa sundrað íslénzkri alþýðu og tælt hana sína í hverja áttina, Æskumenn. Það verður hlut- verk okkai' að vinna upp þaS, það svari arði, ef synir þess j , vilja kosta upp á að hlynna að, nafn. En hið ny?a nafn reynd- því, og VANTRÚ Á ÞJÓÐ-|,Ist f]°kki íhaMsms skammgoð- IN-NI, að hún sé fær um að vermir- Eðli £Laldsins leyndi nota sér þær lyftistengur á ser ekki og leið ekki a longu leíðinni til hagsældar og sjálf- j Þar 111 hinir un§u 'haldsmenn stæðis, sem aflmestar hafa foru aftur að skammast sm fyr- reynzt annars staðar. .. “ ir nafn flokksins. Ánð 1935 ’ . , . , , , stofna íhaldsstudentar felag í Lysing þessi a stefnu fhalds- háskó]anum> en það hlaut ekki slokksms er eftir Jon heitinn, Félag sjálfstæðisstúd- Þorlaksson. Lysmgm a við ° J . ... ,, ... , ‘enda eða rhaldsstudenta, ems ilokk íhaldsms enn i dag og w . . . , , ■ • - S'og eðhlegast hefði verið. Nei, íiun mmmr okkur emnig a að £, ° _ ,, , allt fri upphafi íhaldsnokkaips ýS^if ‘ fp tÍÍ hér k iand, hefur sá floklmr skylf’, . !"»ý Re,t ems og íhaldsstudentar ætið reynt að leyna smu retta & ■eðld. ÍHALDSNAFNIÐ FÆLDI FRÁ Til þess' að leyna sínu rétta •éðli reyndist íhaldsmönnum ekki nægilegt að tala fagurlega í orði. nafn flokksins fældi frá. í 20 ára afmælisriti Heimdall- ar 1947 kemur það glögglega fram, að íhaldsnafnið stóð flokknum beinlínis fyrir þrif- um. Se.gir á bls. 20 um þetta ■efnj m. a.: ,,Þá komu og á þessum tíma fram ákveðnar tillögur am að flokburinn yrði að skipta um riafn. svo æskan þyrfti ekki að Ibeia kinnroða fyrir flokksheit- í&“ G" síðar í sönni grein segir: ,,Var íhaldsnafnið’ alltaf seu hinir einu og sönnu lýðræðis- ið £ fundinum. sinnar, en allir aðrir stúdentar andvígir lýðræði. blóma. Félagið átti 25 ára af- ANDSTÆÐA LYÐRÆÐIS Ekkert er í eðli sínu andstæð ara lýðræði en íhaldsstefnan, nema ef vera. skyldi kommún- iisminn. Lýðræðið byggist á stjórnmálalegu frelsi einstak- lingsins, en stefna íhaldsins . *. , hneppir emstaklmgmn i fjotra J . .. , -* - ° •*■»/■> +r\lnrfnine ollovi uotnmm miðstjórn hans. Hann er í þo’kkabót allvel ge.finn, og þarf því enginn að rengja vitnis- burð hans um söfnuð sinn, sem ’ sem aflaga hefur farið og J kenna verkalýðnum, að sameia ; aður á hann sigurinn vísan, eia sundraður er hann leiksoppur fjárglæframanna. Víð verðma að fylkja sérhverri alþýðustétt undir sama fána, íána frelsís, jafnrétt.is og bræðralags. Eng- inn má blunda 4 verðinum; skapadægur auðvaldsins veri~ ur að renna upp yfir vakandi al þýðu. en ekki soíandi samein-.- aða en ekki suridraða alþýðu, sem er tilbúin að byggja upp á þeim trausta grundvelli, sorni eldheitir hugsjónabræður og mannvinir fólu henni til varð- veizlu, unz stundin rvnni upp. Hver treystir sér til að líta fram á við til koinandi dórríS) ; sögunnar, ef hann lætwr ■ skammsýni og nábúakrif ráða gerðum sínum, þegar grund- vallarhugsjón mannkynsins er í húfi? Þá mega engir sérhagis- munir ráða. engin hnkind gagP1 vart einstaklingum. Elli hefux löngum veitt okkur þungar bú~ si'fjar og stungið margan sanxi-« an félaga svefnþorni er á leið æAÚna. Gegn því verðum vi5 ætíð að vera á varðbergi. Okk- ur getur verið meiri hætta bú- við Hverfisgötu. Allmargir nýir félagsmenn gengu inn í félag ; in af ejnum uppdöguðum leið- j toga en hundruuðm opínberra an endurkosningu. Formaður andstæðinga. Sósíalisminn hef var kosinn Magnús Bjarnason. ur verið og verður fyrst og verkamaður. Aðrir í stjórn fremst borinn uppi af æsku- voru kosnir: Ástbjartur Sæ- mönnum, eins og allar aðrar mundsson skrifstofumaður, róttækar hugsjónir. Ellin sér Guðbjörg Jónsdóttir afgreiðslu draug í hverju skoti. stúika, Guðmuiidur Sigurþórs- Myndin er af fundarhamri og þeim kassa er. FUJ firði gaf FUJ í Reykjavík. Hafnar- Aðalfundur F.UJ. AÐALFUNÐUR Félags ungra jafnaðarmanna í Reykja- vík var haldinn sunnudaginn 11. október s. 1. í Alþýðuhúsinu Sigurður Guðmundsson frá- farandi formaður flutti skýrslu stjórnarinnar fyrir liðið starfs- ár. Stóð starfið m.eð miklum mæli á starfsárinu og var í til- efni þess gefið út myndarlegt afmæljisrit -og ’haldið veglegt afmælishóf í Þjóðleikhúsinu. efnahagslegs ósjálfstæðis. At- vinnuleysinginn, tákn íhalds- þjóðfélagsins, er ofurseld-ur náð atvinnurekandans. Slíkur maður getur ekki talist frjáls. En þannig er frelsið í fhaldis- þjóðfélagi. Og þannig er það frelsi, er íhaldsp'ltarnir, er kalla sig „lýðræðissinnaða stúd enta“, vilja viðhalda. um félagsins allan veturinn. Þá var einnig starfandi leik- flokkur og saumaklúbbur starf aði hluta vetrarins. Að lokinni skýrslu formanns ins urðu nokkrar umræður um skýrsluna, en síðan fóru fram stjórnarkosningar. < Fyrrverandi formaður, Sig- urður Guðmundsson baðst und Þegar loks hefur tekizt að son járniðnaðarmaður, Sigurð j fylkja hverri vinnandi stétt, ur Pálsson nemandi, Björgvin • hvort' heldur hún býr til sjáv- Guðmundsson blaðamaður og Torfi Ingólfsson verkamaður. AFHENT AFMÆLISGJÖF. Albert Magnússon formaður FUJ í Hafnarfirði sat fundinn sem gestur. Afhenti hann fé- laginu að gjöf forkunnarfagran grip, fundarhamar í sérstökum kassa. Er hamar þessi afmælis gjöf í tilefni 25 ára afmælis FUJ í Reykiavík. ar eða til sveitar, imdir.sanm gunnfána, þá og ekki fyrr er- um við tilbúnar að mæta and- láti auðvaldsins, þá og ekki fyrr getum við ókvíðnir horft móti rísandi sól, þegar kapitaJ- isminn. fer sína hinztu reisu, úr' körinni í gröfina. Heill þeirrs stund.“ Mæl þú manna helastur* CE rh. á 7 r;Su.) ’údenfar! Kosningaskrifsfofa A lisfans er í ÁlþýðuhúsinuF simi

x

Alþýðublaðið

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Alþýðublaðið
https://timarit.is/publication/2

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.