Alþýðublaðið - 26.11.1953, Blaðsíða 6

ALÞÝÐUBLAÐIÐ
Fimmtuclagur 26. nóv. 1953.

Moa Martinsson
FTIST
Filipus
f tJessason
hreppstjórl:
AÐSENT BREF.
Heíll og sæll, ritstjóri.
, Mér frnnst óvenjulega lítið
bera á bókaauglýsingunum fyr
jr væntanleg jól. Bf það er
ínerki um vaxandi velmegun í
löndum Rússa, að menn þar ger
ast nú vdrykkfelldari en áður.
þá ber niinnkandi bókaútgáfa
areiðanlega vitni. minnkandt
Velmegun. hérlendis, því að
aídrei hafa íslendingar sparað
við sig brennivín, þótt allt færi
í volæði. Illt er það því, ef bóka
útgáfa dregst hér saman, enda
þótt margt það, sem gefið hef
ur verið hér út að undanförnu,
hefði betur ekki komið fyrir
sjónir lesenda, þá hefur einnig
verið þar margt góðra og nyt-
samra bóka. Að sjálfsögðu verð
ur eitthv'að af þeim fáanlegt
enn um þessi jól, þær hafa ekki
selzt eins ört og sumar þær lé
3egri, svo að varla verður um
bókahallæri að ræða, svona í
bili. Sumir kunna nú að segja
að enda þótt svo færi, þá sak-
uði það ekki, ef ekkert annað
Skorti, en það er nú svöna
•samt . . . einu sinni var það
orðtæki, að betra væri að vera
berfættiir en bókarlaus. Það
Vár nú áður en þær fóru all-
ar að ganga berfættar í nælon
sokkunum.
, Það er nú til svona, — jafn-
Vel þótt bækurnar, sem auglýst-
pr eru, séu svo rá'ndýre/, að
maður geti ekki neitt sér þær,
þá þykir manni gaman samt, að
heyra um þær rætt . . . svona
Jíkt og þégar svöngum manni
þykir lyktin af sjóðandi hangi-
keti betri en ekki neitt. En
jþað er útlit fyrir, að það
setli að verða venju fremur lít-
ál lykt um þessi jól. Lítið um þá
lykt, sem kitlar þeftaugar bóka
grúskara. Eflaust vreður nóg
um aðra lykt, sem betur lætur
nösum sum-ra manna, —• og
kvenna.
i LTóg um það. Ég er orðinn
giktveikur og gamall, og bráð-
um úr sögunpi. Og af mér verð
ur engin saga.
Filipus Bessason.
Það birti meira og meira.
Dökki skógarjaðarinn, sem ég
hafði eygt í fjarska í bjartasta
veðri, var nú tekinn að færast
nser. .Fólkið var farið að
koma á fætur á bæjunum með
fram veginum og af og til
mættum við manneskjum á
veginum. Fyrst starði fólkið á
okkur og svo á hestinn. Þeyar
það var búið að horfa á hest
inn, þá heilsaði það okkur.,—
aldrei fyrr.
Bændurnir í Víkbolandi
heilsa ekki töturum á förnum
vegi, og hesturinn okkar var
heldur enginn tatarahest'.ir.
! Olga var með kolsvart har og
hárið hans Karlbergs var víst
■líka heldur svart til þess að
j hann gæti verið ætllaður frá
! þessum slóðum. Bæði Olga og
Karlberg kiríkuðu hæversklega
og næstum því feimnis.ega
kolli, þegar þau mættu stór-
bændum . með Istru, en voru
viðmótsþýðari og næstum glað
hlakkaleg, þegar þau heilsuðu
vinnumönnum . og einstaka
j krökkum, sem komin voru á
1 kreik og frenjuðu utan í ferða
! fólkið. Grá og steinhörð og líf
' laus var sléttan, sem fram
' undan okkur- var, og svip-
i þungt og grátt og hörkuíegt var
. fólkið, sem við mættum. Og
! það var ekki heldur sérlega
j upplífgandi að horfa heim á ’
bæina. Trén voru blaðlaus,!
nakin og ber þennan frostkalda '
desembermorgu'n. En fram j
undan hækkaði skogarröndin |
sí og æ. Þangað var ferðinni1
heitið og svo vissi ég ekki
meira........
$
S
s
on
5 og Hamp
% þorskanetjaslöngur.
S ,
sBjörn Benediktsson hf.j
5 Sími 4607.
) neíj averksmiðj a.
S

Eg held að ég hafi blundað i
stöku sinnum. Glamur hest- j
hófanna við mölina á veginum I
getur orðið ems svæfandi ogj'
reglubundinn véladynur jarn-
brautarlestanna.
Það var orðið strjálbýlla nú.
Hreinasta hending að rekast á
byggt ból. Þess í stað fórum
við fram hjá einstaka furutré.
Golan suðaði sérkennilega í
blaðlausum greinunum, fannst
mér. Þetta voru útverðir stór
skógarins. Innan stundar vor-
um við komip inn í skógmn.
Það var þéttur og hávaxinn
skógur, bæði risafura og greni.
Hér var dagsbirtan ekki leng-
ur stingandi grá og hér var
heldur engínn vindur, heldur
alveg kyrrt loft, aæstum því
hlýit, að minnsta kosti mðiað
við kuldann niðri í sveitinni.
Eg sá að Olga var allt í einu
61. DAGUR.
orðin hversdagsleg. Lotin 1
herðum eins og vanalega heima
hjá sér. Það var rétt ei'rís. og
hún hefði einungis. þvingað sig
til þess að sitja upprétt í blástir
og kulda sléttunnar, vegna
þess. að þar var kannske horft
á hana gagnrýnum kuguip. . .
Allt í einu beygði Karl-
berg út af þjóðveginum og ók
inn á hlykkjóttan skðgarstig.
Hann var svo holóttur og ó-
sléttur, að við urðum að bíta
á jaxlinn, því annars gátum
við átt á hættu að bíta okkur
í lunguna, þegar vagnirin ska!I
niður í holurnar. Þau töluðust
aldrei yið, .Þau hafa kannske
verjð svona spennt vegna
heimsóknarinnar; þetta var
víst í fyrsta skipti, sem þau
fóru að heimsækja bróður
hans Karlberg eftir að þau
giftu sig. Þau komu akandi í
hestvagni; þau voru vel
kíædd, fannst þeim, og dó.ttir
nágranna þeirra skammaði
heldur ekki upp hópinn, klædd
í fínan, köflóttan, nýtízku kjól
qg með stígvélaskó á fótun-
um.
Það getur hvílt mikil eftir-
vænting yfir svona ferðalagi;
yfir fyrstu ferðinni. brúðk&ups
ferðin'ni.
Loksins staðnæmdist vagn-
inn fyrir framan kyrlátt, lítið
hús. Það var aðeins eitt ein-
asta útihús að sjá, svolítilí
skúr, sem var klambrað ofan á
fjóra rxsastóra og digra trjá-
stubba sem hornstólpa, Horn-
stólparnir mynduðu ekki fer-
hyrriing svo að skúrinn var auð
sjáanlega hornskakkur, en j
samt varð ég á augabragði svo
hrifin af þessari hugmynd, að,
ég ákvað þegar I stað að smíða '
handa mér svona hús, þegav
ég væri orðin stór. j
Út á tröppurnar, kom fölleit
en lotin og útéýgð kona og !
stóreyg. Hún virti undi'andi
fyrir sér feitan. hestinn, yágri-
inri með fótápúðann, loðhúf-
una hans stjúpa míns sitjandi
á höfði Karlbergs, á kápuna
hennar Olgu og bókstaflega
gleymdi að bjóða góðan daginn.
Svo leit hún aftur á feita hest
inn, og huldi andlitið í höndum
sér og fór að gráta. Olga depl-
aði augunum til Karlbergs . . !
var það ekki satt, sem ég
sagði? átti ég eklii kollgátrina? ,
.... Eins og væri þetta það,
sem him hefði sagt honum fyr-
ir af mikílli skarpskyggni. Mig
hafði konan samt enn e-;kx
séð. Hún g.-kk inn í bæxnn
með svrintuiioiriið fvrir ánú-
litinu.
Berhöfðaður maður ko.n út
á tröppurnar.
Jú, Olga hafði
rétt fv; i'
er það bezía.
Munið að kaupa yður
samKvæmisliiiim
U
Vjlvory medium
fyi'ir jólín.
Fæst aðeins í lyfjabúðum og snyrtivöruverzluinum.
Einkaumboð á íslandi.
Fossar h.f. — Sími 6531.
;én Hann leit "eglulega va’
út; Hann var sá fallegasti imð
nr sem ég sá í aþri a-.cku mi \ni.
F,; er 'ekkj viss ■ n: að Mí
jtöfúii verið mér sammála í
þessu éfni, en 1 mínum augum
var hanu það A eitir hom.m
'kom löng röð af stórum 05
smáum krökkum.
Olg.i st.-íddi.við 'að vinda ut-
an af m'ér sjalið, scm mamiria
hafði. .vafið mig iririan í, til þes.s
áð ókunnuga fólkið gæti séð
alla dásemdina: Nýjan, köfló.tt
an kjól úr skozku efni og
skóna mína, sem að vísu ýþru
ekki lengur alveg heilir né ó-
skemmdir. Og .það væri synd
að segja að ekki Vævi horft á
mig. Uppundir tuttugu þarns-
augu gláptu á mig eiris og
naut á riývirki, en ég.leit várla
yið þeim. Ég, hafði ekki augun
af föður þeirra. Karlberg,
stj.úpi minn, stóri—Yaldimar,
fi’ændi óg spunameistat’arnir
og ölökumennirnir niðri í
kaupstaðuum: Allir hurfu þeir
í skuggann hjá þessum mannij
já, ekki einasta hurfu í skugg-
ann, heldur urðu blátt áfram
Ijótir og leiðinlegir í. saman-
burði við þennap mann, ufðu
meira að segja „Ijótir, kariar'1
eins og þeir, sem maðiu' séi
fyrir sér í huganum, þegar maö
ur er að koma uíar. úr yldi-
viðarákúr eða neðan.úr búð í
kolniðamyrkri og á.þéss von að
þeir ráðist á manri þegar
mi'nnst varir, sér þá, líka kvika
við fætur manni eða réti hjá
sér, en reynast svo vera bara
einiberjarunnar eða furuhrísl-
ur.
Iiann var hár maður, xneð
aiturkembt, liðað hgr. (A’.i:;;
.xnenn, , sem ég fram að þei.';a
hafði séð, voru með lokk n.éur
á ennið, •—• eða var þetta ann-
ars bara nokkuð, sem m r
sýndist, a-f því að hann sfcjúoi
hafði svoleiðis lokk?)- Ha,'.n
hafði skær og falleg, þrúxi
• ugu, sem voru víst ekki e.n;
diikk og þau sýr.dust af því xð
hárið var svo Ijóst. 1 hvert
fjíiþti, sem ham opnaði mr.n-
ir:n, skein í snjóhvítar t»•• -.úr'i
c g þar sem han .1 nú stó5 þarna
og bauð okkur velkomin þá
bókstaflega dönsuðu broshrnkk
urnar kringum augun hans.
Hreyfingar hans _ig?ru ekki
líkar hreyfingum nokkurs ann
ars manns, sem ég þekkti. —
Teinótta, héimaofna skyrtan
hans var fínni og failegn en
hefði hún verið á öðrum manni
fannst mér. Eg sé hann erra í
dag glöggt fyrir hugskotssjóri-
um mínum, þar seiri hann
stendur í grárri morgunskimu
desemberdagsins og ber víð’
eina stærstu risafuruna í Ko-
morde'nskóginum, sem stend
ur fyrir aftan skakka skúrinn
við húsið hans.
Fátæklegi, grái ko|inn, eldi-
viðarskúrinn á borðstólpunuo
fjórum, sem nú virtust þeím
mun mihni og lítilfjörlegri sem
furutréð að baki þeirra gnæfði
hærra en önnur tré,- — alit
þetta var svo tigið og alveg
eins og það átti að vera allt
Ora-viðgeröir. s
Fljót og góð afgreiðsia. •
GUÐI, GÍSLASON, 5
Laugavegi 63, )
sínú 81218. )
S amúðarJíort \
s
Slysavamafé'ags íslandsS
kaupa flestir. Fást hjáS
slysavarnadeildum urnS
land allt. í Rvík í hann-)
yrðaverzluninni, Banka-)
stræti 6, Verzl. Gunnþór-)
unnar Halldórsd. og skrií-•
stofu félagsins, Grófin 1.)
Afgreidd í síma 4897. — ^
Heitið á slysavarnafélagið ’
Það bregst ekki.
Nýja sendi- 5
bííastöðin h.f. í
hefur. afgreiðslu í Bæjar- -
bílastöðinni í Aðalstræfi)
16. Opið 7.50—22.
sunnudögum 10—18. —^
Sími 1395. ^
_S
s
s
s
s
s
s
s
s
Minningarspjölcl \
Barnaspítalasjóðs Hi'ingslnsS
eru afgreidd í Hannyrða-)
verzl. Refill, Aðalstræfi 12)
(áður verzl. Aug. Svend-)
sen), í Verzluninni Vicíor, •
Laugavegi 33, Holts-Apó-^
teki, Langholtsvegi 84,;
Verzl. Álfabrekku við Suo-i^
urlandsbraut, og Þorsteins-^
búð, Snorrabraut 61. \
S
Hús og ílmðir
s
s
af ýmsum stærðum- ÍS
bænum, útverfum csj-\
arins og fyrir utan bæ-S
íton til sölu. — Höfum >
einnig til söiu jarðir,)
vélbáta, bifr’iðir
verðbréf.
Nýja fasteignasalaa.
Bankastræti 7.
Sími 1518.
Smurt brauð
og snittur.
Nestispakkar.
Ódýrast og hezt Vin- {
samlegasr pantið meðs
S
s
•s
,s
<s
s
s
s
s
,s
s
fyrirvara.
MATBARINN
Lækjargötu 6.
Sími 80.MO.
S DVALARHEIMILÍ
• ALDRAÐRA
S SJÓÓMANNA.
5 Minningarspjöid s
) fást hjá: )
• Veíðarfæraverzl. Verðandi,)
?sími 3786; Sjómannafélagi^
^ Reykjavíkur, sími 1915; Tó- ^
^ baksverzl Bostoii, Laugav. 8, ^
( sími 3383; Bókaverzl. Fróði, ^
(Leifsg. 4, sími 2037; Verzl. S
S Laugateigur, Laugateig 24, S
Ssími 81666; Ólafur Jóhanns-S
Sson, Sogabletti 15, símiS
S30S6; Nesbúð, Nesveg 39.)
)í HAFNARFIRÐI: Bóka-)
)verzl. V. Long, sími 9288.),
) J