Alþýðublaðið - 11.12.1953, Blaðsíða 6

c
ALÞYÐUBLAÐIÐ
Föstudagur 11. desember 1953
mni
sig.
inui Olga
jólafötin.
Kai'lberg
Olga va
máílrómr
mömmu
hann va
á J- bæinn
æíti ekki
svjona óski
kéí.rni
Ennþá
myrkt.

r
Odýrar
Amerískar vörur.
Undirkjólar
Undirpils
Blússur
Peysur
Nylon - Rayon - Bemberg
. f
Laugavegi 26
Símanúmer okkar á (
Melhaga 2 er £
82936
iKjöli og Grænmefij
[Nýkomin vasaljós j
E :
■ af mörgum gerðum, vasa-1
■ Ijósaperur og rafhlöður. :
- :
: i ð j a i
«
: Lækjargötu 10. :
Aiþýðublaðinu
Fischersundi.
Vörur
FYEIR TELFUR:: Jólakjólar frá kr. 80,00
Telpúhattar — 96,00
Skíðabuxur —• 155,00
Snjóbuxur — 60,00
Sportsokkar — 10,00
Náttföt — 36,00
Nátt-samf esti ngar 44,50
Skjört m. blúndu 22,00
Undirbuxur —■ 9,50
Undirbuxur, misl.
— 12,00
Nærföt í úrvali o. m. fl.
OLEDO
Fischersuncli.

mátti varla hreyfa mig. Öllu
rutt af borðinu, spegillinn tek-
inn niður ££, honum stilft á
mitt borðið. Svo heitt og kalt
vatn og handklæði og þurrka
og sápa. Svo sat hann þarna
og stundi og másaði og hvæsti
og klippti og klippti. Nefhár
og eyrnahár og augnabrúnir
voru líka klippt. Það hafði
hann orðið að gera fyrir for-
ingjann í hernum, sagði hann
með' talsverðu yfirlæti. Já,
foringjann hafði hann klippt
og pússað á öllum mögulegum
og ómögulegum stöðum, og
lýsingar hans á því voru svo
miklir brandarar að bæði
mamma og ég skellihlógum.
En svo smánosturslegur og til-
gerðarlegur eins og foringinn
ætlaði hann nú ekki að vera og
langt þar í frá, sagði hann.
Annað mál að það væri nauð-
synlegt að klippa hárin úr nef-
inu á sér og eyrunum öðru
hvoru.
Á hverjum sunnudegi lék
hann foringja. Það stóð vana-
lega yfir í svo 'sem tvo tíma.
Mamma var oft og tíðum alveg
frá sér af bræði yfir ónæðinu,
sem hann gerði. Á sumrin
þoldi hún oft ekki við inni og
fór út. Á hinn bóginn hafði ég
af því mikið yndi að stúdera
stjúpa, þegar hann var að raka
sig. Hamq þandi kinnarnar
með lofti og þrýsti tungunni
út í kinnvöðvana til þess að
strekkja húðina. Aldrei gat ég
skilið hvers vegna hann stundi
eins og hann gerði. Það var
bara óvani, sem hann gat ekki
vanið sig af.
Hann gat setið tímunum
saman og fitlað yfirskeggið á
sér. Hann klippti það og klippti
þangað til ekki var annað eftir
en smá-Chaplinskegg. (Skiptir
ekki máli þótt Chaplin væri
varla farin að spretta grön
um þær mundir, því hann var
bara fjórtán ára). Eg hataði
þetta litla skegg á stjúpa mín-
um meira en nokkuð annað
undir sólunni.
Þegar hann sat þannig og
73. DAGUR:
starði í spegilinn, þá heyrði
( hann ekkert af því, sem fram
fór í kringum hann. Hver
sem vildi hefði getað stolið frá
honum öllu steini léttara, búið
um það í ró og næði svo að
Áegja fyrir augunum á honum
, og flutt burt. Hann starði bara
og starði á sjálfan sig, og í hug'
hans komst ekki fyrir nema
þetta eina: Hans mikilfenglega
persóna.
S En nú var semsagt rakstur-
inn afstaðinn í þetta skiptið.
Stjúpi minn var meira að segja
ekki heima lengur. Nýrakaður
og búinn sínu bezta skarti var
hann lagður af stað á járn-
brautarstöðina til þess að
sækja ömmu. Mamnia var líka
búin að færa mig í jólaskartið.
Sjálf var hún ekki búin að
klæða sig í fínu fötin, því hún
átti kvöldmjaltir eftir.' En hún
yrði nú samt búin að klæða
sig um áður en amma kæmi,
iþví það átti að mjólka tveim
tímum fyrr en venjulega í til-
efni "jólanna. Mamma var að
klæða sig til þess að fara í
fjósið.
) Ef það verður of dimmt, þá
máttu kveikja á einu jóla-
kertinu þínu, Mía mín. Ann-
ars skaltu bara fara inn til
hennar Olgu.
j Svo strauk hún yfir hárið
mitt með lófanum. Fína hárið
mitt. Nú var aldrei framar í
því nein óværa.
Sjáðu bara til, Mía mín,
hvort við fáum ekki regluleg
jól, sagði hún. Eg var á sama
máli. (En hvernig hún gat
ieyft sér að vera svona bjart-
sýn, viíandi af þremur lítrum
af brennivíni hjá bóndanum,
sem beið þess að vera drukkið
einmitt um sjálf jólin, það skil
ég aldrei. En ég hugsaði ekki
svo langt í þá daga. Farðu nú
varlega með eldinn, Mía mín.
Svo fór hún.
Það rökkvaði æ meir. Ég
var þegar búin að skreyta
grenigreinavöndinn, sem Olga
gaf mér. Það héngu niður úr
honum fjórir, litlir sykurtopp-
s Samúðarkort
iiifaiiiMiBi!
ar. Hvílíka áreynslu það hafði
j kostað að láta þá ósnerta allan
j þennan tíma, því lýsi ég' ekki. ’
Þó hafði þeim fækkað. Ekki
vegna þess, að ég léti undan
freistingunni. Heldur var það
fyrir þá sök, að ég hafði ein-
staka sinnum gefið mömmu
af þeim, þegar henni lá á og
hún var vitasykurlaus. Ég
hengdi líka fiögur epli neðan
í greinarnar. Og þá fannst mér
nú stofuborðið okkar vera
orðið heldur betur ríkmann-
legt. Brúðan mín með blágráu
flétturnar og rauðu kinnarnar
sat flötum beinum á hillunni
undir þvottaborðinu. Hún var
í fínum fötum, rjóð í kinnum
og ósköp falleg, fannst mér.
En hún mátti ekki vera á Sín-
um eiginlega og rétta stað,
sem sé ofan á þvottaborðinu.
Það var af því áð amma ætlaði
að koma til okkar. Hennar
vegna misgreip mamma sig á
þeim stað, sem ég þóttist hafa
einkarétt á handa brúðunni
minni, þvottaborðsplötimni, og
lét þar þvottafatið. Á neðri
hillunni í þvottaborðinu stóð
svo þvottakannan, og þá varð
ég að láta mér nægja efri hill-
una, rétt Undir borðplötunni.
\ Hún naut. sín ekki • vel þar,
en við því var ekkert að gera.
Annars .staðar fékk hún ekki
að vera, brúðuvesalingurinn
minn. Vitanlega þurfti mamma
að leggja undir sig þvotta-
borðið, þegar næturgestirnir
komu. Náttúrlega urðu nætur-
gestir að þvo sér við þvotta-
þorðið og þerra sig með fallega
skrauthandklæðinu, sem hékk
við speg'ilinn og á rammanum
utan um spegilinn stóð „Til
minningar“. Það var einhver
systir hennar mömmu, sem
gaf henni það i einhverju til-
efni. Það var ósköp ómerkilegt
gler í speglinum. Spegillinn
vai’ ber að aftan og það var
húð þar á glerinu, sem
hvað lítið sem við hana
var komið. Maður gat aldrei
séð sig í þeim spegli. Það sást
óljós, þokukennd
af mannsandliti þar
þegar -maður speglaði
Skrauthandklæðið hafði
manuna ofið sjálf. Það var gott
handklæði með þéttu, þykku
Það var dauðakyrrð í hús-
var að klæða sig í
Krakkinn svaf og
var ekki kominn
Já, nú mundi ég að
var eitthvað mæðuleg í.
þegar hún sagði
það rétt áðan, að
væri elcki kominn heim,
og; hún vissi ekkert hvar hann
væri.
Hann ætlaði ekkert langt í
held ég; ég veit ekki
hann.færi til annars en
a jólabrennivínið fvrir
og sjálfan sig heim
til bóndans. Hann
að þurfa að vera
ósköp lengi, sagði Olga.
vildi bara óska, að hann
allt brennivínið og
allslaus heim, sagði
var Karlberg ókom-
_ var næstum orðið al-.
Ég kveikti á litlu kerti
og settist á gólfið yið hliðina
S
s Úra-viðgerðir. 5
• Fljót og góð afgreiðsla. •
S GUÐI, GÍSLASONj S
S Laugavegi 63, ')
) sími 81218.
S
S
s
s s
S Slysavamaféi ags íslardsS
S kaupa flestir. Fást hjáS
S slysavarnadeildum um S
S land allt. í Rvík í hann-S
S yrðaverzluninni, Banka-S
^ stræti 6, Verzl. Gunnþór- J
I unnar Halldórsd. og skrif- •
■ stofu félagsins, Grófm 1.)
^ Afgreidd í síma 4897. — -
^ Heitið á slysavarnafélagið ^
( Það bregst ekki. s
S
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
V
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
Nýja seodi- ■
bííastöðlo h.f.
hefur afgreiðslu í Bæjar- •
bílastöðinni í Aðalstræti)
16. Opið 7.50—22. á\
sunnudögum 10—18. —s
Sími 1395. ^
Minnin^arspjöld !•
Barnaspítalasjóðs IlringslnsS
eru aígreidd í Hannyrða-S
verzl. Refill, Aðalstræti. 12^
(áður verzl. Aug. SvendÁ
sen), í Verzluninni Victor,^
Laugavegi 33, IIolts-Apó-•
teki, Langholtsvegi 84, ?
-Verzl. Álfabrekku við Suð-^
urlandsbraut, og Þorsteins-^
búð, Snorrabraut 61. s
S
s
s
s
af ýmsum stærðum ís
hænum, útveHum aj-S
arins og fyrir utan bæ-S
Íím til sölu. — HöfumS
einnig til sölu jarðir,)
vélbáta, bifreiðir
verðbréf.
. S
S
s
ív S
s
s
s Smurt brauð
^ og snittur.
S Nýja fasteiguasalan,
S Bankastræti 7.
S Sími 1518.
S
S
s
v a s
s Nestispakkar. s
S Ódýrast og bezt. Vin-s
S samlegasf pantið meðs
■j fyrirvara.
£ MATBARINN
S Lækjargötu 6.
S Sími 80340.
S
s DVALARHEIMILI
S ALDRAÐRA
) SJÓÓMANNA.
) Minningarspiöid s
fást hjá
S Veiðarfæraverzl. Verðandi,^
) sími 3786; Sjómannafélagi s
) Reykjavíkur, sími 1915; Tó*s
• baksverzl Boston, Laugav. 8, S
^sími 3383; Bókaverzl. Fróði, S
•Leifsg. 4, sími 2037; Verzl.S
^ Laugateigur, Laugateig 24, S
^sími 81666; Ólafur Jóhanns- )
Sson, Sogabletti 15, sírni^
S 3096; Nesbúð, Nesveg 39.
SÍ HAFNARFIRÐI: Bóka-I
Sverzl. V. Long, sími 9288.)
£ 1