Alþýðublaðið - 23.03.1954, Blaðsíða 6

ALÞÝÐUBLA0IÐ
ÞriðjudagUr 23. marz 1954
Gylfi entíurkjörinn
Arthur Ortire:
vel. Fáið þér yður bara sæ%
Framhald af 1. síðu.
kjörinn formáSur eins og áður
hefur verið skýrt i'rá. En með
honum voru kjöriti í stjórn:
Aðalsteinn Halldórsson, Ar.n-
grímur Kristjáitsson, Baldvin
Jónsson, Benedikt Gröndal,
Eggert G. Þorsteinsson og Guð
björg Arndal.
í skemmtinefnd voru kjörin:
Þorsteinn Sveinsson, frú herra Webster.' Annars hef ég
Emma Möller, Ogmundur Jóns'
son og Hafsíeinn Hansson.
EndursfeoSendur voru kjörn-
ir Jón Lsós o§ Sigurður Hólm-
steinn Jónsson.
Að loknum aðalfundarstörf-.
um flutti dr Gunnlaugur Þórð
'arson ýtarlegt og fróðlegt er-
•indi um landhelgismálið. Að
því loknu tóku til máls Harald
ur Guðmundsson. Ólafur Frið-
riksson og Hannihai Valdimars
son.
YJARHAL
Sakamálasaga frá Noregi
J
Nýr strætisvagn
Framhald ar I. síðu.
gefið mína slcýrslu. Já, fyrir
löngu Éíðan hef ég gefið mína
skýrslu. Eg veit ekki neitt; ég
hef ekki mikinnt tíma aflögu.
Þér sjáið að ég er að gera íbúð-
ina hérna í stand. Getur þetta
ekki beðið til rnorguns.
Webster lét sig síga þung-
lamalega niður á legubekkinn.
Hann benti á hægindastólirm.
Gaf henni merki um að setj_
ast þar. Svaraði henni óbeint;
ég þarf að tala við yður, ung-
frú Harm. Ungfrú Harm lét
undan augnaráði hans. Hún lét
niður fallast á stólinn; hún
hvimaði augunum flóttalega;
hún hafði brún augu; jœja,
að vonum. Það er einnig nyj- hvag er þag þa> sem þer viljið
ung í svo s.tórum vagni, að . vita? Annars veit ég ekki
vökvatengsli eru fra vel að gir- | neitt
kassa, o.g fyrir þær sakir er;
'ekki'hætta á rykkjum. er vagnj Þér sögðuð mer einu sinni,
inn fer af stað, og slit rninna. j»að svo sem hálfsmánaðarlega
I hefðu þau komið ti.l Kolmgrens-
4 NÝIR Á ÞESSU ÁRI? heitins, Stefánsson gjaldkeri,
Strætisvagnar Beykjavíkur! konan hans og ungfrú Engen.
og Bílasmiðján buðu iðnaðar- j An-nars hefði hann engar heim-
málaráðherra, borgarstjóra og j sóknir fengið, nema þá, ef telja
ýmsum géstum, þar á meðal J skal menn, sem komu til hans
blaðamönnum, að skoða vagn- j { viðskiptaerindum, sem sjald-
inn í gær. og var okið suður í j an var.
Nauthólsvík. Þar voru fyrirj JÁ þetta £tendur heima.
nókkrir elztu strætisvagnarnir hgf (';0. $agt
Humm-umm. Þér hafið oftar
en einu sinni verið spurðar um
til samanburðar við þann nýj
asta. Eiríkur Ásgeirsson, for
stjóri strætisvagnanna, skýrðii „ , „
frá því, að nauðsynlegt væri til petta eí'm' svar hefur
fulls viðhalds að fiytja inn ú' alltaf verið hið sama. Það sem
ári 'hverju fimm vagna, og iðn- j þér sögðuð, var þegar til kom
aðarmálaráðherra, Ingólfur • alls ekki sannleikanum sam-
Jónsson, gat þess, aS von væri
um, að fjórir nýir yrðu fluttir
inn á þessu ári.
Framhald af &. síðu.
fer fram á vorusýningum
víða um heim.
Með þátttöku í sýningu í
Briissel er hér brotin ný braut,
sem ber að fagna og vænta
góðs árangurs af'.
SÝNINGRFSKÁLI.
Fundurinn telur það eitt af
stórmálum iðnaðarins að kom-
ið sé upp rúmgóðum sýningar
skálum fyrir vörusýningar.
Felur fundurinn stjórn fé-
lagsins að leita samstarfs við
Heykjavíkurbæ og aðra þá að_
ila sem not gætu haft að slík-
um skála um að hrinda málmu
í framkvæmd.
SALA IÐNAÐARYARA TIL
VARNARLIBSiNS.
Fundurinn áréttar þá ósk
stjórnar F.Í.I. til ríkisstjórnar
ínnar, að hún hlutist til um að
í varnarsamning íslands við
Bandaríkin verði tekin upp ný
ákvæði, er tryggi aukna sölu á
íslenzkum afurðum og iðnað- j
arvörum til varnarí iðsins, í'
samræmi við þsár tillögur,
sem stjórn F.Í.I. hefur seni; ut-
anríkisráðuneytinu um þessi
efni“.
kvæmt. Þér viíið nefnilega
talsvert rneira en þér viljið
vera láta.
Nei.’ farið þér ’ nú ekki að
verða. ósvífnir, herra minn.
Webster hvessti augun á
hana, grafálvarlegur á svip. í
raun og veru fannst honum
hún talsvert skemmtileg mann
gerö. Sígaunastelpa, hugsaði
hann. Lillir eyrnahi’ingir úr
gulli, kolsvart hár, þeldökk,
mögur, fjörleg og hvatleg.
Fljótmælt. Skræpóttur kjóll,
marglitur, svartur, rauður og
gulur. Sniðugasta stelpa. Ná_
læg't fertugu. í gjítingarhug-
leiðinum, loksins. Hun. ver'ður
góð við hann og hann verður
hamingjusamur, meðan hún er
ástfangin af honum. En: ann-
ars, já, hreinasta víti’ að vera
kvæntur þessum tataratelpum,
ef þær eru ekki bálskotnar í
manni . . .
En upphátt sagði hann: Þér
þurfið ekki að svara neinu, ef
þér haldið að svarið geti skað-
að yður. Það er rétturinn, sem
verður Iátinn skera úr um
það, hverjum spurningum þér
skulið skyldar að svara og
hverjum ekki.
Rétturinn?
Já, rétturinn sagði ég. En ég
ræð yður til þess að segja sarin
leikann. V/ebster lagði mikla
áherzlu á orðið „ræð“. Ég hef
nefnilega aflað rftér upplýsinga
ungfrú Harm, og ég er ekki
einn um vitneskjuna. Það ér
35. DAGUR:
ýmsilegt, sem þegar er hægt
að sanna. Hugleiðið það.
En guð. — Ég skrökva ekki.
Humm-umm. Webster rótaði
í tösku sinni. Dró fram minnis
bqk, blaðaði rólega í henni,
leit síðan skyndiléga upp og'
hvessti augun á ungfrúna.
Hyer dráttur í andliti hans.var
sem höggvinn í stein. Hann
var prýðilegur leikari. Ungfrú
Harm færðist ósjálfrátt und-
an augnaráði hans. Leit allt í
kringum sig í herberginu. Gat
ekki fest augun við neitt og
þoldi þó ekki að horfa í augu
hans. Gluggatjöldin liggjandi
á borginu á miðju gólfi virt-
ust allt í.einu vekja athygli
hennar. Hún starði á þau til
þess að komast hjá að líta í
andlit hans.
Herra Stefánsson og konan
hans og ungfrú Engen komu
sem sagt með ákveðnu milli.
bili í heimsókn til Holmgrens
heitins. En þér veittuð því ald-,
rei neina athygli, að önnur
þessara tveggja kvenna heim-
sótti hann líka ein sér?
Ungfrú Iíarm kipptist við í
sæti sínu, ætlaði að segja eitt
hvað, hugsaði sig um og sagði
svo: Ungfrú Engen heimsótti
hann kvöld og kvöld. Ég hélt
ekki að það hefði neina þýð-
ingu að segja frá því.
Svo? Þér víssuð þá það. —
Þér voruð strax alvarlega
hvattar til þess að segja frá
hin>i sanna einmitt um þetta
efni. Vissuð víst að það hafði
sína þýðingu að vita það. Þér
sögðuð sem sagt ekki satt.
Kom frú Stefánsson líka af og
til ein til hans, ungfru Harm?
Nei, sagði ungfrúin kulda-
lega og ákveðið.
Webster blaðaði í minnisbólt
sfnni, leit hvnsst á hana, á-
minnti hana alvarlega um að
það væri mjög mikilvægt að
vita hið sanna í þessu efni.
Frúin kom þangað alein. Var
ekki- svo, ungfrú Harm?
Nei, sagði ungfrú Harm.
Humm.umm. —• Webster
reyndi enn að líta í augu
hen.ni. Hún færðist undan því.
Jæja, eins og þér viljið, sagði
hann. En þér megið trúa mér,
þegar ég segi,. að það getur
ekki skaðað yður að segja satt
og rétt frá þVi, sem þér vitið.
Evo sagði liann: Þér fóruð í
ferðalag ásamt frú Stefánsson
snemma í vor. Þriðja maí stig
uð þér um borð í skip og fór
uð áleiðis til Kaupmannahafn
ar.
Máttum við það kannske
ekki, eða hvað, ha?
Vissulega. Bíðið augnablik.
Hvert fóruð þið frá Kaup-
mannahöfn?
Til Málmeyjar, Gautaborg-
ar, Stokkhólms og heim aftui'.
Svo? Ég veit hins vegar með
vissu. að lrjá norska ræðis-
manninurn í Kauþmannahöín
fenguð þið áritun á vegabréf
til þess að ferðast til Parísar.
En íivérs veg-na eruð þér að
s 0ra«viðger<5ír.
J Fijót og góð afgreiðsla.
: i
> GUDLAUGUR GÍSLASON,;
Laugavegi 65 S
Sími 81218. S
S
S
V
s
s
reyna að halda þessu leyndu?
Þér segið sem sagt ósatt.
Ekki þegar lögreglan spyr.
Þér hafið rétt til þess að láta
! spurningum mínum eða ann-
j arra lögreglumanna ósvarað.
i Þér hafið hins vegar ekki leyfi
í til þess að segja ósatt. Hvaða
erindi áttuð þig til Parísar?
Við gerðum ekki neitt Ijótt
af okkur. Við vildum bara
ekki að neinn hér heima vissi
að við fórum þangað. Það er
svo mikið slúðrað og masað
hérna í fásinninu. Og manni er
lagt allt svo illa út.
Humm-umm. Þér bjugguð
ekki á sama hóteli og frú Stef
ánsscln. Þér vitið náttúrlega á
hvaða hóteli hún bjó og hvers
vegna?
Hún sagði Webster á hvaða
hóteli hún hefði búið, hann
lagði fyrir hana spurningar
ferðinni viðkomandi, en svo
neitaði ungfrú Harm skyndi.
lega að svara fleiri spjurning-
um. Hún varð grettin, setti
stút á litlg munninn, bó'^^T
lega harðneiaði að segja fleira.
Webster stakk minnisbók-
inni í vasa sinn, reis á fætur
seinlega og viröulega og sagði
með Kægð og þunga: Þér Verð-
ið að koma með mér strax ung-
frú Harm. Ég er neyddur til
þess að taka yður fasta. Þér
hafið gefið lögreglunni falsk-
ar upplýsingar. Það er alvar-
legt, .ungfrú, að skökva visvit.
andi að lögreglunni. Hann var
hörkulegur á svipinn en innra
með 'sér skemmti hann sér hið
bezta. Hann seildist niður í
vasa sinn óg tók fram hand-
tökuheimildina.
Og:.árangurinn iét ekki á sér
standa. Ungfrú Harm þau á
fætur, öskraði og skrækti. Guð
—> Eruð þér frá yður, maður?
Þér vogið ekki að hreyfa við
mér, í-í-íhi-; hí-hL sinökkti
hún. Hún hljóp til og stóð fyr
ir handan borðið ein og til
þess að varna (því að hanni
næöi í sig. En það var enga
vægð í svip hans að sjá.
Þér komið mér þegar í stað,
ungfrú Harm. Hann lagði
mikia áherzlu á orðið „strax".
Hanri greip um úlnlið henni.
Ungfrú Harm féll á .kné;
hún hikstaði og grét og sái'-
bað um vægð. Hevraguð, emj-
aði hún. Og ég sem ætla að
fara að gifta mig. O, herra
Webster. •— Góði herra
Wesbster. -— Þér megið ekki.
— Þér megið ekki. — Ekki. —
Setjist niður, skipaði hann.
Ó, herra V/ebster. — Þér
megið ekki. — Ég er svo
hrædd. — Oi'ðin streymdu
fram á varir henni. Hún ætL
aði að fara að gifta sig; gifta
sig manni, sem hún elskaði út
af lífinu. Hugsið yöur, þegar
j hann kemst að því, að það er
búið að taka mig fasta og
setja mig í fangelsi. — Ungfrú
Harm hélt langa ræðu um
mannsefnið sitt. Kannske hef-
ur hún aldrei fyrri verið ást-

Samúðarkort
Slysavamaíú' ag3 íslarös ^
kaupa fiestir, Fást
slysavarnadeiidum aia s
lánd allt. í Hvík í hann-S
yrðaverziunimxi, Banka- S
stræti 6, Verzl. Gunnþór-S
umiar Halldórsd. og skri S- S
stofu félagsins, Grófin .1.5
Afgreidd í síma 489T. — 5
Heitið á slysavarnaféltgið
Það bregst ekki.
ÐVALAPHSIMILI
ALDRAÐRA'
SJÓMANNA
MinningsrspiÖlfl
fást bjá:
S Veiðarfæraverzl. Verffandl,
Ssími 3786; Sjómannafélagi
í Reykjavíkur, sími 1915; Tó-•
Sbaksverzl Boston, Laugav. 8, •
Ssimi 3383; Bókaverzl. Fróði, x
S Lcifsg. 4, sími 2037; VerzL^
5 Laugateigur, Laugaíeig 24, ^
Jsími 81666; Ólafur Jóharms-S
•son, Sogabletti 15, &ími\
■3096; Nesbúð, Nesveg 39. S
! HAFNABFIRÐI: Bóba-s
V. Iiong, sími Ö2£8. S
^ verzL
Sr
s
V
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
b
!
s
s
i
I
I
s
s
s>
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
Nýja sendl* -
bíiastööin h.f.
hefur afgreiðslu í Bæjar-f
bíiastöðinni í Aðalstræti ^
16. Opið 7.50—22. As
sunnudöguxn 10—18. —S
Sími Í395. S
S
s
s
s
s
s
s
í
Minningarspiöld s
Bamaspítalasjóðs Hringslns^
eru afgreidd í Hannyr&a-ý
verzl. Refill, ABalstræti 12$
(áður verzl. Aug. Svend- S
sen), í Verzlimlnni Victor, ^
Laugavegl 33, IIolts-Apó- \
tekl, Langholtsvegl 84, S
Verzl. Álfabrekku við Suð-S
urlandsbrauf, og Þor*{einí-S
S
S
s
$
s
S
s
búð, Snorrabraut 61.
Smurt hráuð -
ög snittur.
Nestispakkar.
ödfra3t sg bezt. Vín-^
samlegau pantið með-
fj’Tírx'ara
MATBABINN
Lækjargötu í.
Sirnl 80141*.
Hús o% íhúðir
s
s
s
s
S
'S
s
ai ýmsum srteerðum t £
bænuœ, útverhim jöj.J
arins og fyrir utan bæ- ?
Ínn til sölu, — HÖfum)
eirmlg tll sðlu jarffir,
vélbáta, bifrílSlr og
verðbréf.
Efi& fasto:gí;;i*aIa*.
Barakastræií 7.
Bími 1518.
l j

I muöu’ibm
' Jitru jisxort 'iubiiv? öhov nblo -n: