Alþýðublaðið - 17.12.1954, Blaðsíða 6

ALÞYÐUBLAÐIÐ
Föstudagur 17. desember 1954
IPrjónavettl-
s
s
s
s
s
s
s
s
á börn off fullorðna, mjögS
'inYTtffrTtfYFifftTYrif^^ fFYf¥TYTVfVIYr¥lYr}^
s
s:
jingar
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
margar fallegar og góðarS
saimgjarnt yerð.
Kvenhanskar
fóðraðir og ófóðraðir,
rnargjr litir.
Nælon sokkar
tegundir.
Perlon sokkar
jiykkir og þunnir.
ÓDÝRU
Crepé nælon
sokkarnir koma aftur
fyrir jól.
Verzl. Snóf
Vestuvgötu 17.
Hjálpið blindum.
Þeir, sem gleðja vilja blinda
fyrir jolln, geta komið gjöfum
Sínum í skrifstofu B.lindraVina
félags íslands, Ingólfsstræti 16.
Styrkið
bamaspítalasjóð Hringsins
Og kaupið hinar smekklegu,
skreyttu jólagreinar, sem sjóð
xirinn efnir nú til sölu á. Tak-
markið er: Skreyttu jólagrein-
ar Hringsins í 'hvers matins
foarmi fram til jóla!

Pramlhald af 5. síðu.
arprentsmiðju og prófarkales-
ara er vandaður og bókin hin
eigulegajsta.
Bækur eiga sér sögu, eigi
aðeins meðan þær eru að verða
til, heldur langt fram yfir
daga -höfundar, enda mun Vær
ingjasagan lifa. í meðgjöf með
ihenni og fræðum hennar til ó-
Vöxtunar hefur háskólinn þeg-
í& miðaldafræði og klassískar
-fornbókmenntir Sigfúsar í
bókasafn sitt, líkt og hann hef
tir tekizt á hendux framihald-
ið á orðabókarstarfi hans.
Hvort tveggja getur átt eftir
að verða afdrifatíkt. Engan
norrænan Miklagarð hefur há-
skólinn efni á áð skapa utan
um fræð'n, heldur geymir
þennan hluta Blöndalsbóka
með samkynja bókum Einars
Benedikts.sonar í rökkvuðum
klefa, sem ég nefni Herdísar-
vik, eftir láguþi afsíkeklctum
foæ.
Báðir voru þeir Sigfús Vær-
ingjar í nútíðarmerkjngu Ein-
ars og „verin fábyggð og vetr-
arrík“, sem þeir komu frá,
annar húnVéthlkur, hinn kom
inn frá Skiálfanda. „Og heim
snýr hans far, á b?jm hug er
ei hrigð. Því hélt hann út
snemma, að fyrr mætti lenda.
Hans þroskí er skuldaður
foernskunnar by,crgð.“ Að for-
dæmi þeirra bíða nógir ung-
lingar heimanferðar ,jmeð lang
ferðahugann við lágreista bæ-
inn.“ Bjöm Sigfússon.
GRAHAM GREENE:
N JOSNARINN
60
ur. Hann leit yfir öxl henni eins og hann ætti
von á því að sjá þar lögregluna’, eða kannske
herra Forbes.
Ó, já; já.
Henni brá. Þú hefur vonandi ekkj gert neitt
.. neitt ljótt af þér, ennþá?
Nei. ■
HVers vegnabyssu þá? ,
Ég hélt þetta væri kamnske lögreglan.
Þau gengu inn í herbergið, læstu útidyrahurð
inni á eflir sér. Hann hafði ekk.i augun af bað
herginu. Nú yar allt samarn út.i. Hann vissi, að
hann myndi aldrei framar fá sig til þess að
skjóta. Hann kynnj að vera ágætur dómari, en
gersamlega óhæfur böðull. Stríðið vendi mann
við ýmislegl, en ekki það; ekki hann að minnsta
kosti. Um háls hans héngu mylnusteinar eins og
kennsla í miðaldafræðum, Söngur Rollants,
Bernar-handritið o. s. frv.
Hún sagði: Vinur minn .. hvað þú ert ólíkur
sjálfum þér. — Yngri. —
Yfirskeggið. . . ?
Vitanlega, Þetta er mikið betra svona.
Hvað sagði Furt? spurði hann óþolinmóðlega.
Þeir eru búnir að skrifa undjr.
En 'það er á móti lögum ykkar eigin lands.
Þeir hafa ekki gert beinan samning við L. Mað
ur getur alltaf farið í kringum lögin. Kolin verða
í gegnum Holland.
Honum fannst hann hafa tapað öllu. Hvers
var annars að vænta? Hann, sem ekki gat einu
sinni kálað vamanlausum svikaradjöfli. Hún
sagði:: Þú verður að hypja þig, sem allra fljjót
ast. Áður en lögreglan finnur 'pig. Hann settist
þyngslalega á legubekkinn, studdi höndum á
hné sér; byssan hykk niður á miiili fótanna.
Gikkurinn var ennþá spenntur. Og Forbes . .
Furt meina ég . . . skrifaði líka undir?
Þú getur ekki ásakað hann fyrir það. AftUr
stakk afbrýðin hann. Honum féll það í raun
og veru ekki ve! að þurfa þess.
Hvers vegna?
Hún sagði: Sjáðu til. Hann er í rauninni heið
arlegur. Það er hægt að treysta honum, þegar
vindurinn blæs á vestan.
Hann sagði hugsandi: Ég hef hérna annað
skot.
Hvað áttu við? Hún virlist verða óttaslegin.
Hún starði á byssuna í höndum hans.
O, ég meinti ekkert, sagði hann, Ég á við
námumennina. Verkalýðsfélögin. Ef þau vissu,
ttil hvers á að nota verkamennina, þá kynni svo
að fara . . .
Hvað gætu þau svo sem gert? Þú veizt ekki
hvernig ástandið er hérna. Þú hefur víst aldrei
komið í námu’bæ, þegar námunum er lokað.
Þú hefur lifað á tímum byltinga; hér fellur afl!t
í öðrum farvegi. Hún þagnaði og bætti svo við:
Eg hef komið með pabba mínum í svaleiðis
námumannabæ. Hann átti leið þar rétt hjá;
hann var með hirðinni pá. Notaði tækifærið til
þess að líta á námumar, hvernig þeim væri
haldið við; það er svo hætt við að þær skemm
ist, þegar ekkert er unnið í þeim.Það var ömúr
leg sjón að sjá fófkið. Andlegur kraftur slíkra
vesalinga getur ekki verið upp á marga fiska.
þekkirðu nokkurn þar.?
Já; eina konu. Hún var einu sinni vinnu-
kona hjá pabba og leit eftir mér; ég var pá
ósköp líti’l, en ég man samt vel eftir henni. Hún
er gift námumanni núna. Pabbi lætur hana
hafa eins konar eftirlaun. Hún og hennar mað
ur komast betur af en flestir aðrir.
Einhver myndi fást til þess að hefjast handa,
ef honum væri borgað vel fyrir það.
Þú skilur þetta ekki ennþá. Hér er ekki
hægt að stofna til æsinga með því að halda
ræður. Sá, sern það reyndi, myndi þegar í stað
verða settur í fangelsi. Og ekki gætir þú gert
það sjálfur, því það er leitað eftir þér. Þú
myndir strax þekkjast.
Ég ætla ekki að gefast upp strax.
Líttu nú á. Það er hægt að smyggla pér út úr
landinu, einhvers staðar. Það er allt hægt fyr
ir peninga. Úr einhverri lítilli höfn; Swansea,
t.d.
Hann virti hana fyrir sér með athygli. Mynd
irðu vilja það?
Ég veit alveg hvað þú átt við. Og ég get sagt
þér alveg eins og er, að ég er ekkert ’gefin fyr
ir að hafa lík í kringum mig. Falli mér vel við
einhvern, þá vil ég hafa hann hjá mér lifandi,
ekki dauðan né vita af honum í fangelsi. Ég
myndi ekki elska þig í mánuð, eftir að þú værir
dauður. Ég er svoleiðis gerð. Ég get heldur
ekki verið trú manni, sem ég aldrei sé. Hann
fitlaði við byssuna. Hún sagði: Fáðu mér þetta.
.. . Ég þoli ekki að sjá. .
Hann rétti henni hana steinþegjandi. Það
var í fyrsta sinn í langan, langan tíma að ekki
hvarflaði að honum að vantreysta lifandi mann
veru.
Hún S’agði: Hamingjan komi til — Það er
púðurlykt fram úr byssunni. Mig grunaði að
eitthvað væri á seiði. Þú hefur notað hana.
Þú hefur þegar drepið.
O-nei. Ég reyndi það, en það tókst ekki. Ég
er kannske svona óttalegur ræfill og bleyða.
Al’lt og sumt, sem ég hitti, var spegill. Óheppni,
mætti kannske segja.
Var það rétt áður en ég hringdi?
Já, ....,7.Tr77,
Ég heyrði eitthvað. Ég hélt að pað væri i bíl.
Það hefur vonandj enginn x nágrenninu
heyrt, að það væri raunverulegt skot, ifyrst
þú heyrðir það ekki; þú vart þó rétt við dyrn
ar.
Hvar er hann, þá?
Þarna inni. .. 7„' 7.' 77
Hún opnaði dyrnar; þær getigu fram í stof
una. Herra K. hlýtur víst að hafa verið niður
sokkinn x að hlera; hann elti hurðina og lypp
aðist á hné fram yfir sig og ofan á gólíið. D.
kynnti hann fyrir ungfrúnni, fyririitlega ög
háðslega: Herra K. prófessor. — Svo bætti hann
við: Það hefur liðið yfir hann.
Hún laut yfir herra K. og virti hann fyrir
sér með viðbjóði. Ertu viss úm að þú hafir ekki
hitt hann?
O-já; ég er alveg viss um það.
En hann er nú dauður samt; það getur
hver bjáninn séð.
ÞRIÐJI KAFLI.
Þau lögðu herra K. kyrfilega á legubekkinn;
bæænabókin lá þama opin ennþá, við eyra
hans; þau létu hana ljggja kyrra. „Guð er í
kerta Ijósinu, sem þíður eftir þér heima*' stóð
þarna með stórum stöfum. Þarna lá ’hann, illa’
’gerður, ólögulegur og ósendanlega þýðingar-
lítill hlutur; rauð rönd yyfir nefið, þar sem
gleraugnaspöngin hafði legið árum saman. Hann
hefur dáið af hjartaslagi; hjartað var farið að
bila; hann kenndi Entranatio no; þeir borguðu
honuf fjórar krónur á viku.
Loftvarnanefnd
Frh. af 8. síðu.)
þúsundum“ manna fyrir til
dvalar í dreifbýli svo viðhlít-
andi sé, nema með kostnaði, er
nemur tugum milljóna króna.
Miðað við þau fjárframlög,
sem veitt hafa verið til ráð-
stafana vegna ófriðarhættu má
ljóst vera, að svo stórfelldar
framkvæmdir, sem fyrirspurn-
in fjallar um, hafa ekki komið
til greina.
„Telur nefndin það í sín-
um verkahring að fylgjast
með því, hvort hættuleg
sprengiefni séu stffcrmd hér
við höfnina og flutt í gegn-
um bæinn og hvers konar ör
yggisráðstafanir séu þar
gerðar?“
Nei. Þegar sprengiefni eru
affermd hér í Reykjavíkur-
höfn, er það gert undir ströngu
eftirliti hafnarstjóra, lögreglu-
stjóra og slökkviliSsstjóra.
„Starfi nefndin áfram, tel-
ur liún þá nauðsynlegt, að
fjárframlag til hennar 1955
verði jafnhatt og 3>að var nú
í ár?“
í svari við síðustu spurning-
unni segir að eigi nefndin að
vera fær um að fullnægja frum
skilyrðum til loffcvarna, megi
sízt draga úr fjárframlögum..
Framhald af 8. síðu.
smál. af fiski á sólarhring.
TÓMSTUNDAHF.TMILI
Bæjarstjórninni er Ijós
nauðsyn þess, að komið verði
upp á ýmsum stöðum í bæn-
um tómstundaheimilum, þar
sem unglingar geti dvalizt
við leiki og hollar skemmtan
ir við isitt hæfi, ®vo og notið
hagnýtrar fræðslu og iei’ð-
sagnar valinna irianna. Sam-
]>ykkir bæjarstjórnin áð
kjósa 5 manna nefnd til þess
ásamt frseðsltifulltnia bæjar-
ins að gera tillögur um slíka
starfsemi, og geri nefndin sér
far um að kynna 'sér isern
bezt, livernig rekstri þess
háttar stofnana er liagað í ná-
grannalöndunum.
MÆSRAHEIMILl
Bæjarstjórnin ályktar að
fela bæjarráði að hefja á ár-
inu 1955 naúðsynlegan undir
búning þess, að stofnsett
verði og starfrækt á vegum
bæjarins mæðraheimili, þar
sem einstæðar mæður og aðr
ar konur, sem við erfiðar
h e i m i I i s a ðs t æ'ðu r húa, geti
dvalizt nokkurn tíma fyrir
og eftir. barnsburð.

Framhald af Bf. síðu.
Hins vegar hefur ríkisstjórnin
áætlað að launauppbætur til
meðlima BSRB múni nema
rúmum 5 milljónum króna ár-
ið 1955.
3,5—4 MILLJ. KR.
Líkur benda því til þess, að
tilsvarandi uppbætur komi á
elli- og örorkulífevri árin 1954
og 1955, eða um 3,5 til 4 millj.
króna. Uppbætur ársins 1954
greiða ríkissjóður cg Trygg-
ingastofnunin, en til þess að
mæta útgjaldaaukningunni
1955 þarf að hældta iðgjöld og
framlög til trygginganna hlut-
fallslega sæmilega um 2—3%
og þykir þó mörgum nóg að
greiða núverar.di iðgjöld. ;