Alþýðublaðið - 20.01.1955, Blaðsíða 6

ALÞYÐUBLAÐBÐ
Fimmtudagur 20. jan. 1955
UTVARMÐ
20.30 Daglegt mál CÁrni Böðv-
arsson cand. mag.).
20.35 Kvöldvaka: a) Kjartan
Ragnars stjórnarráðsfulltrúi
flytur þátt af Hainarbræðr-
um. b) íslenzk tónlist: Lög
eftir Emil Thoroddsen (pl.).
c) Þorgrímur Einarsson les
kvæði eftir .Tóhannes úr
Kötlum. d) Sigurður Jóns-
son frá Brún flytur frásögu
af hestinum Þokka.
22.10 Upplestur: ,Tobermory‘,
smásaga eftir Saki, í þýð-
ingu Maríu Thorsteinsson
(Jón Aðils leikari).
22.25 Tónleikar (plötur): Þrjá
tíu og þrjú tilbrigði eftir
Beethoven við vals fetir Dia
belli (Julius Katchen leikur
á píanó).
KROSSGATA.
Nr. 785.
t 2 i
n r sr 6 ?
9 4
10 ii IZ
/3 IV- 15
16 •? n L
u
Lárétt: 1 vökna, 5 biblíu-
nafn, 8 guðir, 9 grasioppur, 10
spildu, 13 greinir, 15 venda, 16
fundvís, 18 gælunafn.
Lóðrétt: 1 viðbit, 2 galla, 3
rim, 4 óþrif, 6 stó, 7 ögnin, 11
hross, 12 kúla, 14 nef, '17 tveir
samslæðir.
Lausn á krossgátu nr. 784.
Lárétt: 1 ljórar, 5 Rósa, 8
mjór, 9 il, 10 ófærs 13 tt, 15
æður, 16 rýra, 18 rengi.
Lóðrétt: 1 lemstra, 2 jójó, 3
óró, 4 asi, 6 óræð, 7 allra, 11
fær, 12 rugg, 14 Týr, 17 an.
fiYTWrvTYTlfrvTYrtfTYftTlfiYr/ttT)^
GRAHAM GREENEs
NJOSNARINN
Handavinnu
Handavinnudeild
Kennaraskólans,
Laugavegi 118,
efnir til 3ja mánaða nám-
.s'keiðs í handavinnu.
Kennslugjald verður kr.
50,00. Kenndur verður
einfaldur fatasaumur og
útsaumur. Upplýsingar
verða gefnar í síma
80807 næstu daga kl. 9-3.
JÓN P EMILSmi
Ingólfsstrœti 4 - Simi 7776
hníf í bakið á honum. Mér þætti vænt um
að mega setja mig niður.
Annar lögreglumannanna sagði: Þú færð
nógan tíma til þess að sitja, karlinn.
Hann litaðist um. Skammt fyrir ofan hann
í götunni stóð langferðabill. Fólk *var að
fara inn í hann. Ungur maður nokkur með
kápuna lagða lausa yfir herðarnar nam
staðar í dyrum bílsins og virti hann fyrir
sér. Þett.a var svo sem viðburður í þessu
skítuga kolabæli.
Fyyrir hvað er ég kærður? spurði D.
Hafðu engar áhyggjur af því í bili. Okk-
ur skortir ekki ákæruefni.
Eg býst við að eftir enskum lögum eigi ég
heimtingu á að vita fyrir hvað ég er tekinn
fastur.
Jæja, þá það. Þú hefur viðhaft orð á al.
mannafæri, sem hefðu getað orðið til þes að
stofna almennu öryggi í hættu. Þú hefur af
ráðnum hug reynt til þess að stofna til upp-
þots meðal friðsamra borgara og æsa pá til
skemmdarverka. Það nægir á þig í bili.
D. gat ekki að sér gert að brosa. Þetta voru
alveg ný ákæruefni.
Þ.eir lokuðu hann inni í klefakytru á lög-
reglustöðinni, fengu honum volgt kókó að
drekka og brauð og smjör að borða. í sál hans
ríkti kyrrð og friður og ró, sem hann hafði
ekki þekkt né fundið þar í alllangan tíma.
Hann heyrði að annar lögregluþjónninn var
að tala um hann í síma við fógetann í Wool-
hampton, en hann heyrði ekki hvað þeim fór
í milli. Bara orð og orð á stangli, samhengis
laust..... Skömmu seinna kom yngri lög-
regluþjónninn); irfn til haris með súpuskál.
Lögregluþjónninn sagði glaðklakkalega og þó
ekki illgirnislega: Við höfum víst veitt bara
vel í kvöld. Já, það lítur sannarlega út fyrir
það. Lögreglan í London vill yfirheyra þig
sem allra fyrst. Þeir purfa að spyrja þig um
Um hvað?
Bezt að láta það ósagt, í bilL Hefurðu ann-
ars ekki séð blöðin? Þú verður sendur þang-
að með miðnæturlestinni. Eg á að fara með
þér. Eg hef ekkert á móti því að koma til
London, skal ég segja þér.
D. sagði: S'egðu mér annars frá þessari
voðalegu sprengingu. Slasaðist einhver alvar.
lega?
Lögregluþjónninn sagði: Það voru einhverj.
ir : kriakkab?ánar að fikta með spirengiefni
uppi við námuopið. En það meiddist engnn,
þótt undarlegt megi virðast, því sprengingin
var mjög kraftraikil. NÍema gamli George
Jarvis. Hann var eitthvað að læðupokast þar
upp frá; enginn veit til þess að hann ætti
pangað nokkuð erindi. Hann hefur víst feng-
ið taugaáfall,, og það þarf nokkuð til að skelfa
gamla Jarvis'.
Skemmdirnar hafa þá ekki verið miklar?
Það urðu engar skemmdir á einu eða neinu,
nema þessi veggur rétt hjá kirkjunni og
nokkrar rúður. Það var allt of sumt.
Eg skil.
s Ora-víðgerðír. ^
• Fljót og góð afgreiðsl*. s,
^ GUÐLAUGUR GÍSLASOft, S
ý Laugavegi 65
S Sími 81218.
S
Þannig missti það líka marks, síðasta
skotið.
Fjórði hluti.
ENDIRINN.
Dómarinn hafði þunnt,, hvítt hár, amar-
í^ef, djúpar hrukkur í kringum munninn.
Hann var ekki óvingjarnlegur, heldur þyngsla
lega'kuldalegur. Hann dumpaði í sífellu gull
búnum indarpenna í þerriblaðið, sem lá á
borðinu fyrir framan hann: Hann virti D.
fyrir sér um leið og lögregluþjónarnir leiddu
hann til sætis. Ávarpaði hann svo hálfóþolin-
lega og sagði: Það sem þú hefur að S'egja,
er ....
Þaðan sem hann sat, gat hann ekki séð
andlit annarra en nokkurra lögfræðinga, lög-
reglumanna, skrifara fyrir framan upphækkað
dumaraborðið og dómarann sjálfan, allt menn,
sem hann hafði aldi’ei áður séð. En um leið
og hann gekk inn í réttarsalinn, höfðu á-
heyrtndur snúið sér við í sætum og virt hann
vandlega fyrir sér. Þeirra á meðal sá hann
ýmsa, sem hann þekkti: Herra Muckerji, Ind.
verjann, gamla dr. Bellows, jafnvel ungfrú
Carpenter. Hann leyfði sér að brosa til peirra
allra. Hann var ólýsanlega þreyttur.
Ferðin til London hafði tekið þrjátíu og
sex stundir. Lögregluþjónninn ungi, sem
gætti hans á leiðinni, hafði þreytt hann misk-
unnarlaust með snakki um hnefaleikakapp-
leik nokkurn, sem hann myndi eða myndi
ekki fá að vera viðstaddur í Albert Hall. Svo
allar spurningarnar hjá þeim í Scotland Yard.
Þó undarlegt mætti virðast, þá varð honum
í fyrstu skemmt, þegar hann bar saman í
huganum mismuninn á yfirheyrsluaðferðum
þeirra hérna og þeirra heima. Þeir voru mjög
íkurteisir, lausir við ósvífrii, höfðu ekki í
frammi neinar dylgjur, því ’síður hótanir,
Alltaf voru þeir að bera honum te og sætar
kökur; það var betra te en hann hafði nokk-
urn tíma fengið og kökurnar ágætar. Þeir
buðu honum líka að reykja og pað kom hon-
um mæta vel. Hann var þeim mjög þakklát-
ur fyrir að hafa hugsun á að bjóða honum
að reykja.
Það var augljóst að þeir höfðu hann sterk
lega grunaðan um að hafa myrt herra K.
Þeir gerðu ítrekaðar tilraunír tal þe'ss að
flækja hann og fá hann til þess að ganga
í gildru. Það var aldrei minnzt á falsaða vega-
bréfið né heldur bílþjófnað og því síður á
dauða Else. Og það sem meira var: Það var
aldrei minnzt á sprenginguna við námu Be.
neditch lávarðar, sem þó varð upphafið að
handtöku hans. Hvað gerðirðu við byssuna?
spurðu þeir. Það var hið næsta, sem þeir
komust að atburðinum kynduga í sendiráðinu.
Eg henti henni í Thamesána, svaraði hann
og skemmti sér vel.
Þeir vildu vita nákvæmlega hvar í ána
hann hafði fleygt henni. Létu í það skína, að
það þyrfti að fá kafara eða uppknoksturs-
tæki til þess að ganga úr skugga um hvort
hann segði satt til. Hann var minntur á að
það myndi geta haft óþægilegar afleiðingar
S
S
S
s
s
s
s
s
s
Odýrast og b«zt. S
samlegast pantið sae&' S
S
s
s
f
S
Smurt brau9
og snittur,
JVestispakkar.
gyrirvfera.
æATBAEINK
Læfcjargbts 8<
Sfcni 8634®.
Samúðarkort $
s
SlysavfcnmtéJfcgs IslarA s
kaupa flestir. Fást fejá S
slysavarnadeildum S
{ land allt. 1 Rvik I hana S
S yrðaverzlunimii, S
S atræti 0, Verzl. Gunnþóf-1?
Heitið á slysavarssfélagiS.
^ Það bregrt ekkL
S
s
s
JDvaSafheimili aldraðra $
sjémanna
Minningarspjöld fást hjá: ^
^ Happdrætti D.A.S. Austur S
^ stræti 1, sími 7757
S Veiðarfæraverzlunin Verð
$ andi, sími 3786
^ Sjómannafélag Reykjavíkur, S
S sími 1915 :
S Jónas Bergmaim, Háteigs ^
• veg 52, sími 4784 ^
^Tóbaksbúðin Boston, LaugaS
S V9g 8, sfml 3383 ^
^ Bókaverzlunin Fróði, Leift i
s .•
gata 4
SVerzIunin Laugateigur,
$ Laugateig 24, sími 81666
^Ólafur Jóhannsson, Soga
S bletti 15, sími 3096
SNesbúðin, Nesveg 39
^Guðm. Andrésson gullsm.,
Laugav. 50 simi 3769.
Sf HAFNARFIRÐI:
Mfnnfligarsplðli s
Barnaspítalasjððs Hringsílsa S

^ Bókaverzlun V. Long, 9288 (
eru afgreidd i Hannyrða-
verzl. Refill, ASalstræti 18
(áður verzl. Aug. Sveníi-
*en), í VerzIuEioni Víct&s, ^
Laugavegi 33, Hoiífl.Apé- ^
teki, Langholtsvegi C4, ^
Verzl. Álfabrekku vIS SuS» s
urlandsbraut, og Þor*t«in&s
búð. Snorrabraut Cl. S
Hús og íbúðir \
af ýmsum stærðum i •
bænum, úthverfum bæj ^
arins og fyrir utaú bæixm S
til sölu. — Höfum einnig ^
til sölu jarðir, vélbáta, ^
S
s
s
i
s
bifreiðir og verðbréf.
Nýja fasteignasalan,
Bankastræti 7.
Sími 1513.