Alþýðublaðið - 08.03.1955, Blaðsíða 4
«
ALÞÝÐUBLAÐIÐ
ÞriSjudagur S. marz
Útgefandi: Alþýðuflo\\urinn.
Ritstjóri: Helgi Scemundsson.
Fréttastjóri: Sigvaldi Hjálmarsson.
Blaðamenn: Björgvin Guðmundsson og
Loftur Guðmundsson.
Auglýsingasíjóri: Emma Mðller.
Ritstjórnarsímar: 4901 og 4902.
Auglýsingasími: 4906.
Afgreiðslusími: 4900.
Alþýðuprentsmiðjan, Hverfisgðtu S—10.
'As\riftarverð 15,00 á mánuði. í lausasölu IjOO.
TVIÞÆTT FOLSVN
ÓLAFUR THORS hefur
á alþingi lýst yfir því, að
hann hafi átt við allt annað
en hann sagði í ræðu sinni
á gamlaárskvöld. Hann
kveðst hafa beð:ð þjóðina
að slá skjaldborg um gengi
krónunnar og ber á móti
því, að hann hafi hótað
nýrri gengislækkun. Við
þessu er það að segja, að for
sætisráðherrann verður hér
eftir að haga orðum sínum
þannig, að þau séu ekki mis
skilin. Það er í senn hollráð
og lágmarkskrafa.
Morgunbla'ðið gefur í
skyn, að stjórnarandstöðu
blöðin hafi misskilfð orð
forsæfisráðherrans vísvit-
andi, og Ólafur Thors tek-
ur sjálfur í sama s/reng í
þmgræðu sinnj. Gremjan
af því t/Iefni skal láíin
hggja í þagnargild/. En
hafa ekki sérfræð/ngar rík
isstjórnarinnar í efnahags
máium og vikanil/ar Ólafs
Thors, hagfræð/ngarnir
Benjamín Eiríksson og ÓI-
afur Björnsson, gerz/ sek-
ir um sama missk/Ining?
Þeir ruku í/1 að skr/fa um
hæítu nýrrar gengislækk-
unar eft/r ræðu forsæí/s-
ráðherrans og höfðu í
frammi sams konar hó/an
ir og hann. Sennilega lief
ur ekki sá misskiln/ngur
Benjamíns og Ólafs verið
vísvitand/. Þeir komust
ekki hjá því að sk/lja orð
forsæ//srá&herrans á sama
há/t og alþjóð. Morgun-
blaðið æ/ti þess vegna að
líta sjálfu sér nær áður en
það fjölvrð/r úm fölsun á
orðum Ólafs Thors í ára-
mótaræðu hans til þjóðar-
innar.
Skýringar forsætisráð-
herrans á áhrifum gengis-
lækkunarinnar 1950 eru svo
enn fremur sönnun þess. að
dómgreind mannsins haf;
orðið fyr'r einhverju áfalli.
Hann harðneitar því, að
gengislækkunin hafi ■ skert
kjör landsbúa. Röksemdin
er sú, að hefði gengislækk-
unin ekki verið fram-
kvæmd. yrði almenningur
nú að leggja á sig 200 til
300 milljóna króna auka-
skatta til að styrkja siávar-
útveginn. Og forsætisráð-
herrann ímyndar sér, að
þjóðin taki þessa skýringu
hans góða og gilda.
Ólafur Thors æ/t/ að
lá/a ógert að bei/a blekk-
ingum sem þessar/. Hon-
um væri sæmra að segja
sannleikann um það, hvað
gengislækkunin hefur kost
að land og þjóð og enn
fremur að rekja saman-
budðinn á loforðunum,
'sem gengislækkunarpos/ul
arnir gáfu, og staðreynd-
unum í Ijós/ feng/nnar
reynslu. Slíkt er bez/i
mælikvarð/nn á geng/s-
lækkunina. En Ólaf Thors
varðar ekk/ um staðreynd
ir. Hann ímyndar sér, að
þe/m verði bre.v/t með á-
róðri. Manninum virðisí
naumas/ sjálfrátt.
Þjóðin þarfnast sannar-
lega ekki skýringar Ólafs
Thors á áhrifum og afleið-
ingum gengislækkunarinn-
ar. Reynsla gengislækkunar
innar liggur ölíum í augum
uppi. Hún er böl alþjóðar.
En Ólafur Thors gerir sig
að minni manni með því að
grípa til fráleitra blekkinga
og hafa endaskipli á stað-
reyndunum. Hann veit
manna bezt, að gengislækk-
unin misheppnaðist. Ólán
hennar hvílir eins og mara
á alþingi og ríkisstjórn.
Giánglalækkunarposttulunum
skjátlaðist eftirminnilega.
En þeir fást ekki til að við-
urkenna yfirsjón sína og
hafa í frammi furðulega til
burði, sem gera þá hlægi-
lega.
Og það er harla óheppi-
legt fyrir Ólaf Thors að
flíka blekkingum sínum um
áhrif gengislækkunarinnar
jafnframt því sem hann vill
£á þjóðina til að trúa þvf, að
áramótaræðu hans beri að
skilja á allt annan veg en
orðin gáfu tilefni til. For-
sætisráðherrann hefði átt
að láta sér nægja annað við
fangsefnið í stað þess að við
hafa tviþætta fölsun. íslend
ingar eru ekki þsu trúfífl,
að þeir láti tvíljúga að sér í
áróðursræðu, þó að hún sé
flutt á alþingi af formanni
slærsla stjórnmálaflokksins
og forsætisráðherra lands-
ins.
Gerist áskrifendur blaðsins. 7
Talið við afgreiðsluna. — Sími 4900 i
Alþýðublaðið
Sigurður E. Breiðfjörð:
Atvinnuásian
og samvmnumaourinn se
Þingeyri, 23. íebr. 1955.
NÚ hin síðari ár hefur ugg-
vænlega horft, um afkomu
manna hér um sióðir. í vet-
ur eru aðeins tveir bátar gerð-
ir héðan út, Gullfaxi tæp 20
tonn að stærð, er varð fyrir
því óhappi 8. janúar síðastlið-
inn — þá ný-byrjaður róðra -—
að enskur togari sigldi á hann
við Þingeyrarbryggju með
þeim afleiðingum, að hann
stórskemmdist al'lur að fram-
an og var sérstakt lán. að varð
e.kki fleiri manns sð bana.
Gullfaxí er nú í skipasmíðastöð
Marzílíusar Bemharðssonar á
ísafirði og mun viðgerð verða
tæplega lokið fyrr en í 'byrj-
un apríl. Hinn báturinn, sem
gerður er héðan út, er Þor-
björn. Fór hann { fyrsta róður
14. janúar og er búinn að fiska
í allt um 70 tonn, er það mjög
líti.ll af'li, þegar tekið er tillit
tii þess, að gæftir hafa verlð
með bezta móti það sem af er
þessari vertíð og afli verið vfir
leitt góður á miðum fyrir Vest
fjörðum.
A Þorbirni eru 6 menn á sjó
og 5 menn í landi.
Frá áramótum íiafa einstaka
togarar lagt hér á land hluta
af afla sínum. Hefur það skap-
að nokkra vinn.u, þó að mlkið
vant.i á, að vel sé.
Öll vinna, sem Hraðfrysti-
hús Kaupfélags Dýrfirðinga
hefur veitt frá 1. janúar, er
við verkun á 170 ionnum til
herZlu, 105 tonnum af flökum
til hraðfrystingar, og úr bein-
um hefur verið unnið 45 til 50
tonn mél.
Magnús Amelin hefur tek-
ið um 70 tonn af togarafiski
og látið verka það til herzlu.
Af þessu geta a]]jr séð, að
atvinna hér er mjög rýr. Fjöldi
manns verður að brökklast frá
heimilum sínum til atvinnuleit
ar annað og nú síðast á sunnu-
daginn eð var fóru héðan 9
karlmenn og ráðskona til Flat-
eyrar í fasta atvinnu
Það er ömurlegt að hugsa
til þess, hvernig kom;ð er at-
vinnumálum Dýrfirðinga; því
að hér á Þingeyri hefur áður
fyrr sízt verið lakara til sjálfs-
bjargar en á hverjum öðrum
firði vestan lands. Stórútgerð
hefur staðið hér í blóma um
áratugi, menn muna seglskút.u
tímabilið, vélbátaflotann. stóru
línuveiðarana Fróða, Fjölni og
Venus með aflakóngana inn-
anborðs, þá Þorstein Eyfirð-
ing, Pál Jónsson og Guðmund
Júní og togarann Clementínu
(er síðar hét Barðinn).
Á þeim árum var hægt að
stunda sjóinn — eins og kall-
að er — og þá fluttust hingað
inn í iþorpið til atvinnu yfir
sumarmánuðina fjöldí sjó-
manna og verkakvenna.
Kaupfélag Dýrfirðinga, und-
ir forustu Eiríks alþingismanns
Þorsteinssonar hefur nú fyrir
nokkrum árum náð öllum at-
vinnutækjum þorpsins undir
sinn verndarvæ.ng; einstak-
lingsframtakið nær ieið undir
lok, samvinnuhreyfingin var
búin að sigra. Menn hugðu
gotf til skiptanna, hraðfrysti-
húsið var endurbætt, Marshall
fé útvegað, fiskimjölsverk-
sm'ðja ásamt stórri mélskemmu
reist, þrær byggðar og fisk-
hjallar settir upp. Eru því góð
ir möguleikar orðnir hér fyrir
stóran atvinunrekstur.
Um útgerðarmálin er annað
að. segja, það er ekki nær ein-
leikið hvernig þeim. hefur reitt
af. Sk'p'n hafa týní tölunni á
allan hátt — á stuttu límabili
— til dæmis rak þrjú á land
sama daginn og gereyðilögðust,
vélbá'arnir Venus og Glaður
og Hamona, við bekkjum sorg
arsögu vélbálanna Hilmis og
Hólmsteins, sem íórust með
ölíum mannskap, skip hafa
verið rifin, þegar- sýnt þótti,
að þau væru ekki lengur sjó-
fær, og önnur skip flulzt til
annarra staða.
Héðan var vélbáturinn Sæ-
hrímir, eign Samvinnuútgerð-
ar Dýrfirðinga, gérður út mjög
lengi. Félaginu var svo breytt
í hlutafélag og áifi það e'nn'g
vélbátinn Glað, sem fvrr get-
ur. Framkvæmdastjóri Sam-
vinnuútgerðarinnar — Sem
síðar var breytt í hlutafálag —
var alla líð, albingirmaðurinn
og kaupfélagsstjórinn Eiríkur
Þorsteinsson. Enginn bátur var
fenginn fvrir félag ð, þegar
Glaður eyðilaaðist. o? svo var
Sæhrímnir seldur til Keflavík
ur nú fyrir nokkrum árum, og
bar með er þeirri útgerð lokið
héðan.
Eiríkur Þorsteinsson útveg-
aði hingað einn a-f h.num svo-
nefndu Svíþjóðarbácum ,.Skíð-
blaðnir" og gerði h.’nn héðan
út í nokkur ár á nafni hluta-
félagsins ,,Reynir“, en eigend-
ur þess félags eru einmitt Eirík
ur, kona hans og þrjú náin
skyldmenni — var hann því
sannnefndur fjölskyldubátur
•—• útgerðin sú endað; þannig,
að báturinn fór í skuldaskil,
var fluttur til Keflavíkúr og
gerður þaðan út, en mun nú
vera seldur. ■— Um áramót
in 1953 ti'l 1954 koma til Revkja
víkur þrír bálar frá Danmörku
— 45 til 60 tonna — merktir
alþingismanni Eiríki Þorste'ns
syni, tveir þeirra Inffialdur og
Þorbjörn komu til Þingeyrar,
annar bókaður eign Samvinnu
útgerðar Dýxfirðinga (Ingjald-
ur) en hinn bókaður elen Hrað
frystihúss Kaupfélágs Dýrfirð-
inga (Þorbjöm).
'Stærsti báturihn Hrafn er
bókaður eign hluiafé’agsjns
Reynis (fjölskyldufélagsins) á
Þingeyri, en kemur aldrei hing
að til dvalar, he'ldur er gerður
út frá Keflavík.
Vélbáturlnn Ingjaldur dvaldi
hér um eins árs bil, hann var
se'ldur austur á Fáskrúðsfjörð
síðastliðið haust. Þannig fór
um sjóferð þá.
Vélbáturinn Þorbjörn er
eini báturinn, sem nú gengur
héðan. af þeim þremur bátum,
sem alþingismaðurinn sótti til
Danmerkur, án efa af einskærri
innri köllun til þess að bæta
úr sárustu neyð dýrfirzkrar
a'lþýðu.
Að endingu get ég ekki
gengið fram hjá afskiplum
hins sama þingmanns. af tog-
araútgerð héðan.
Hreppsnefnd Þingeyrar-
hrepps festi kaup á togaranum
Júpíter (er skráður var upp
og nefndur Guðmundur Júní).
Þegar sýnl þótti, að togarinn
fengist og hreppsnefnd my'ndi
ekki fela Eiríki í Kaupfélag-
inu framkvæmdasljórastöðu
bæjarúlgerðar sækir Kaupfé-
lag Dýrfirðinga um að fá for-
kaupsrétt að togaranum, slíkt
var auðsótt výð hreppsnefnd
og voru gefnar með afhend-
ingu forkaupsréttarins 50 þús-
und krónur úr sveitarsjóði. -
Togarinn Guðmundur Júní
kom lil Þingeyrar, bókaður
e'gandi var nýstofnað hlutafé-
lag fimm manna, sem vóru
Eiríkur J. E'ríksson prestur að
Núpi. Jóhannes Daviðsson bún
aðarþingsfulltrúi Vestfjarða
og bóndi, Kristján Davíðsson
oddvili Mýrahrepps og bóndi,
Birgir Sleinþórsson þáverandi
oddvitl Þingeyrarhrepps. full-
trúi í Kaupfélagi Dýrfirðinga,
og Eiríkur Þorsteinsson kaup-
félagsstjóri og alþingismaður.
Frámkvæmdastjóri var Ei-
ríkur Þorsteinsson.
Togarinn Guðmundur Júní
|var ekki lengi í e gu Dýrfirð-
^inga, en þó svo lengi, að hann
, gat 'legið um hálft ár fyrir fest
um á Þingeyrarhöfn.
I Alþingismaðurinn Eiríkur
Þorsteinsson er án efa mjög
j fær maður, en ferili hans í út-
I gerðarmálum er einfóm víxl-
, spor, sem eiga ef. til vill rót
Isína að rekja til þess, annað-
jhvort að hann sern samvinnu-
jmaður kunni ekki að stjórna
j hlutafélögum. sem hann er þó
I alltaf að slofna, eða hitt, sem
jmeiri 'líkur liggja að, að sam-
vinnumaðurinn í honum sjálf-
| um sé dauður. bað sé líkið í
lestinni. litli Kláus hafi étið
stóra Kláus.
Útgerðarmálasaga alþingis-
manns Eiríks Þorsteinssonar
er raunasaga, sem við hér um
slóðir erum að sannfærast bet-
ur og betur um að hljóti að
vera í hans augum nokkuð
kaldhæðni sleg, en þó svo að
ihann vilji ekki trúa því sjálf-
I ur. Held ég; að tilfinnanlegur
* skaði hafi naumast skeð, þó að
i honum hafi ekki verið falin —
til föðurlegrar umhyggju ' —
skipadeild SÍS eða Skipaút-
gerð ríkisins.
Sig. E. BreiðfjörS.
Skólastjóraskipti við
Gagnfræðaskóla
Áusfurbæjar.
INGIMAR JÓNSSON skóla
stjóri við Gagnfræðaskóla
Austurbæjar hefur verið leyst
ur frá skólastjórastarfi sam-
kvæmt eigin ósk. Hefur Svein
björn Sigurjónsson verið sett-
ur skólastjóri í hans slað til
vors. Sveinbjörn hefur lengi
verið yfirkennari skólans.