Alþýðublaðið - 22.05.1955, Blaðsíða 4

ALÞÝÐUBLAÐIÐ
Sunnudagur 22. maí 1955.
S
s
s
S
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
Útgefandi: Alþýðujlotyuriun.
Ritstjóri: Helgi Scemundstou.
Fréttastjóri: Si'\valdi Hjálmarssoa,
Blaðamenn: Björgvin Guðmundssou og
Loftur Guðmv.ndsson.
4uglýsingastjóri: Emma MöUer.
Ritstjórnarsímar: 4901 og 4902.
Auglýsir.gasími: 4906.
Afgreiðslusími: 4900.
Alþýðuprentsmiðjan, Hverfisgötu 8—10.
’Asþrijtarverð 15,00 á mánuði. í lausasölu 1J)0.
Stefnan í utanríkismálum
UTANRÍKISRÁÐUNEYT-
IÐ skýrði nýlega írá því, að
nýit bandarískt verktaka-
fyrirtaeki væri nú að iaka
til starfa á Keflavíkurflug-
velli og myndi vinna þar að
rrialbikun flugbrauta, þar
eð íslenzkir verktakar hefðu
ekki treyst sér iil þess að
taka þau störf að sér. í þessu
sambandi er rétt að rifja
upp, hvaða steínu Alþýðu-
flokkurinn hefur markað í
þessum málum.
Á tveimur síðustu þingum
hafa af hálfu Alþýðuflokks-
ins verið fluttar íillögur í 11
þingsályktunar um varnar-
samninginn mitli íslands og
Bandaríkjanna. A síðasta
þingi var tillagan fluit þeg-
ar í upphafi þmgsins og
voru allir þingmenn Alþýðu
flokksins fluíningstnenn
hennar. I upphaíi hennar er
vísað til þess, að samninga-
viðræður þær, sem fram
fóru í fyrra milli ríkis-
stjórna íslands og Banda-
ríkjanna, hafi ekki leitt til
viðunandi breytinga á varn
arsamningnum, og þess
vegna lagí til, að Alþingi
feli ríkisstjórninn', að und-
anfarinrii tilkynningu til
Bandaríkjastjórnar, að fara
þess á leit við ráð Norður-
Atlantshafsbandalagsins, að
það endurskoði, hvort leng-
ur þurfi á að halda aðsiöðu
þeirri, sem Bandaríkjunum
er veitt á íslandi með samn-
ingnum. í tillögunnl segir
svo enn fremur, á hvaða at-
,ri6i ríkisstjórnin skuli m.a.
leggja áherzlu við þessa end
urskoðun, en þau eru þessi:
1) Islenzkir aðilar ánnist
allar framkvæmdir, sem á-
kveðnar voru á grundvelli
varnarsamningsins frá 1951
og enn er ólokið.
2) Sá hluti Keflavíkur-
flugvallar, sem eingöngu
eða fyrst og fremst þarf að-
nota í hemaðarþágu, skal
girfur og öll almenn umferð
um hann bönnuð. Hið sama
skal eiga við um þau varn-
arsvæði önnur, sem þegar
hafa verið látin í té.
3) Ríkisstjómin skal þeg-
ar hefja undirbúning þess,
að íslendingar taki í sínar
hendur rekstur, viðhald og
gæzlu allra þeirra mann-
virkja, sem byggð hafa ver-
ið eða óbyggð eru á grund-
velli varnarsamn.ngsins frá
1951, en leiía skal samn-
inga við stjórn Eandaríkj-
anna eða N.-fUlantshafs-
bandalagsins um greiðslu
kostnaðar, sem af því hlýzt,
og enn fremur um það, að
íslendingum verði látin í lé
nauðsynlega aðsloð lil þess,
að þe!r læri sem fyrst þau
störf, sem hér er um að
ræða. Ekki skal þó þjálfa
Islendinga til neinna hern-
aðarstarfa.
4) Þegar íslendingar hafa
sérmenntað starfsmenn til
þess að taka að sér þau störf
sem um ræðir hér að fram-
an, eða ráðið erlenda sér-
fræðinga til þess að annast
þau, er í tillögunni gert ráð
fyrir því, að Alþingi geti á-
kveðið með 3 mánaða fyrir-
‘vara, að herlið Bandaríkj-
anna skuli hvería frá ís-
landi. En meðan það sé enn
í landinu, skuli það ein-
göngu dveljast á þeira stöð-
um, sem það hefur fengið
lil umráða.
I lok tillögunnar segir
svo, að fáist ekki fullnægj-
andi samkomulag um þessar
breytingar innan þess tíma,
sem gert er ráð fyrir í varn-
arsamningnum, að endur-
skoðun hans geti tekið, þ.e.
6 mánaða, skuli ríkisstjórn
iin fylgja málinu efíir með
því að segja samningáum
upp samkvæmt ákvæoum 7..
gr. hans, og félli hanu þá úr
gildi 12 mánuðum síðar.
Alþýðuflokkurinn hefur
Ivívegis lagt þessi sjónar-
mið sín fyrir Alþingi. Stefn
an er skýrt mörkuð. Hér er
um raunhæfar t'sllögur að
ræða. Eri stjórnarflokkarnir
hafa samt ekki fengtzt til
þess að sinna þeim í heild.
Enginn vafi er bó á því að
þessi sjónarmið hafa átt og
é!ga vaxandi fylgi að fagna
með þjóðinni.
Gerist áskrifendur blaösins.
Talið við afgreiðsluna. — Sími 4900
Alþýðublaðið
Breytingar á högum Margrela
■ hún giftis! Tawnsend flu
EF MARGRÉT prinsy;sa
giflist Peler Townsend, hefur
það m'.kla breytingu á lifnað-
arháttum beggja .£• för með sér.
Þau hafa bæði verið undirbú-
in til að gegna sínu sérstaka
hlutverki, sem bæði yrðu að
sleppa, ef þau gifíust. Hún var
alin upp við hirðlíf og skilyrð-
jslausa hlýðni viö ,siðareglur
þær, sem gilda fy.rir konungs-
fjölskylduna. Hánn bjó sig
undir að gegna þjónuslu í þágu
konungsríkisins. Prinsessan
yrði að afsala sér rétti sínum
til drottningarerfðan.na. (Hún
er þriðja í röð'.ni af þeim, sem
hafa erfðarétl). Það hlýiur
slundum að hvarfla éið Tovwns
end, hvort hún rnuni ekki
leggja of mikið í sölurnar.
M.A. 6000 STERI.INGS-
PUND.
Þegar prinsessan giftist, verð
ur hún einnig að afsala sér rétt
indum og fríðindurn, sem kon-
ungsfjölskyldan nýiur, þar á
meðal 6000 sterLngspunda
hirðeyri, sem hún fær sem syst
ir droltningarinnar. Ekki gæti
hún komið lengur fi'am opin-
berlega fyrir hönd konungs-
fjölskyldunnar, og ekki farið
oftar í glæsdegar opinberar
heimsóknir til samveldisland-
anna —• þetia er lalsvert að
leggja í sölurnar fyrir mann
sinn. Hvað Townsend sjálfum
viðvíkur, þá skildi hann við
konu sína, þólt hann ætti ekki
sjálfur sök á skllnaðinum. Prins
essan er mjög kirkjurækin, fer
í kirkju á hverjum sunnudegi
og oft til allaris. Erkibiskup-
inn af Kaniaraborg er sálusorg
ari hennar, og hefur hún náið
samband við hann. Drotning-
in, systir hennar, er æðsti mað
ur þjóðkirkjunnar, en erki-
biskupinn er æðsti andlegi.Ieið
togi k'.rkjunnar. Erkibiskup-
inn hefur nýlega lýst því yfir,
að ekki megi gefa saman hjón
innan kirkju sinnar, ef annað
hvort þeirra hafi skilið sam-
vistum við maka sinn. Opin-
bert viðhafnarbrúðkaup í
London kemur þv{ ekki til
mála. Til eru preslar innan
ensku kirkjunnar, sem lýst
hafa því yfir opinberlega, að
þeir væru fúsir til að gefa sam
an hjón, þótt annar aðilinn
hafi áður skilið við maka sinn,
ef hann hefur ekki átt sjálfur
sök á skilnaðinum.
HVAR Á AÐ GF.I A ÞAU
SAMAN.'
' Til er; sú láusn, að þau yrðu
gefin saman í St. Giles dóm-
kirkjunni í Edinborg •— fæð-
ingarstað prinsessunnar. —
Öldungakirkjan leyfir aðila,
sem skilið hefur við maka sinn,
að giftast aftur, ef hann hefur
ekki sjálfur átt sök á skilnað-
inum. Ef svo færi, að litið yrði
á þelta sem vísviiandi móðg-
un við ensku kirkjuna, yrðu
þau að láta gefa sig saman á
hjónabandsskrifstofu, utan-
lands, eða í samveldislöndun-
um. Vígsla á hjónabandsskrif-
slofu myndi vekja of mikla
athygli. Flestir myndu sæita
sig við að hjónavígslan yrði
framkvæmd í einhverju sam-
veldislandanna, sérstaklega, ef
það yrði í Kanada. 'Ekkert get-
ur samt orðið úr g.'flingunni
fyrr en eftir 21. ágúst, en þá
verður prinsessan 25 ára, og
má þá giftast án leyfis drottn-
ingarinnar. En hvernig sem
Peter Townsend er hér á myndinni að hræða Margréti
prinsessu með snák, sem hann heí'ur drepjð. Myndin vaj- tek
in við hin konunglega kastala Bæmoral í hálöndum Skotlands,
sumarið 1952.
fer, verður hún að tilkynna
leyndarráðinu um giflinguna
með eins árs fyrirvara.
DROTTNINGIN EINS OG
HVER ÖNNUR SVSTIR.
Ekki er hætia á að þetla
valdi vinslitum milli systranna.
Ráðgjafar drottningarinnar
munu verða með í ráðum.
Leita verður álits ráðuneytis-
ins, og það verður að tilkynna
þinginu þetta. En droltningin
mun hegða sér eins og hver
sjrstir mundi gera. Hvaða á-
kvörðun, sem prinsessan kann
að taka, þá ber henni alllaf ti -
iilinn. konungleg hátign. En
auðvitað hlýtur hinn mikli
mismunur á ætt og uppeldi
prinsessunnar og mannsins ofl
að koma til greina — og ald-
ursmunurinn. Hann er.fertug-
ur, en hún aðeins tuttugu og
fjögr'a ára gömul. Hún er f jórða
mikilvægasta psrsónan í kon-
ungsfjöl^kyldu stær-ta konungs
ríkisins í heiminum. Hann er
af gamalli mUlisiéltarætt,
fæddur í Rangoon. Faðir hans
var liðsforingi í Indlandi. Móð
ir hans, sem nú er ekkja. lifir
kyrrlátu iífi á smábýli í tillu
þorpi í Soméræt.
ST.TÚPA TVEGG.S'A
STRÁKA.
Townsend fékk mennlun sína
í Haileybury og Cranwell. kon-
unglega flugskóla hersins. Hann
á þrjá bræður og þrjár svstur.
Town.-end gerðist orusluflug-
maður mjög ungur að aldri og
lók þá.t í orrustunni um Brel-
land og fékk heiðursmerki fyr-
ir hreyslilega framkomu. Georg
VI. Eerðj hann aö yf;/hesta-
verði konungs í Buckingham-
höll, í þessari stööu reyndist
hann syo vel, að fvrir fjmm
árum var honum f-stið að hafa
(Frh. ,á 7. síðú.)
Glœsilegur þýzkur imglmgakór
ÞÝZKUR SAMKÓR, Sing-
gemeinschaft des Siadtischen
Gymnasiums Bergeriseh Glad-
bach, eða söngkór menntaskól-
ans í Bergisch Giadbach, hélt
hljómleika í Austurbæjarbíói
s.l. föstudagskvöld við mikla
hrifningu áheyrenda. Hrifn-
ing áheyrenda vav mjög verð-
skulduð, því að sjaidan heyrir
maður svo þrautþjálfaðan kór
hér á landi. Þegar það svo bæt
ist við, að á söngskránni eru
þjóðlög frá ýmsum löndum,
sem flesi hafa aldrei heyrzl hér
áður, er það aukin ástæða lil
að veita þessum hljómleikum
sérstaka athygli. -Það er ein-
göngu mjög ungt fólk í kór
þessum og syngur af hjartans
list og músíkalíjeti. Þá léku
ýmrír söngkraftanna undir á
flautur og fiðlur í sumum lög-
unum.
Það er sannarlega ánægju-
legt að fá hingað unglinga, er
ílylja með sér svo menningar-
legan skerf til sönglistar. Er
sýriilegt, að söngsijórinn, Paul
Nitsche, hefur lagt geysimikið
slarf í að æfa kórinn og þessir
unglingar hafa kunnoð að meta
það hlýða honum skilyrðis-
laust. Verður manni ósjálfrált
iil þsss hugsað, hversvegna við
eigum ekki svona góðan ung-
lingakór, því að það mun flestra
manna mál, að ekki vant'i söng
kraftana hér á landi. Væri sann
arlega áslæða til að fara að
því fordæmi, sem þarna er gef-
'ð. G.G. : .J